Gisterochtend had ik al ineens dat ik dacht van dit is niet goed... Elke ochtend had ik veel slijmverlies en ook had ik veel last van verstopping en gisterochtend had ik helemaal niks aan slijm en diarree, erg vreemd vond ik. Gisteravond was ik erg zenuwachtig, dat gevoel dat je wel eens hebt als je weet dat er "iets" gaat gebeuren, die vlinders in je buik zeg maar. Toen ik naar de wc ging had ik met afvegen een beetje slijm met bruin bloed en ik dacht nog, nou dat zal wel goed zijn, hier ook al een topic geopend over bloederig slijm en een ander topic tegen gekomen waar in stond dat het allemaal geen kwaad kon, dus maakte me geen zorgen. Vanmorgen wil ik naar de wc gaan en voel er ineens wat uitlopen, dus sprintje getrokken en daar kwam een plasje bloed, gewoon helder zonder bonkjes of niks, geen kramp, gewoon bloed. Vanavond zou moeders voor moeders komen, dus ik moest in potje plassen, maar dat is er meteen van schrik bij ingeschoten. De verloskundige kon ik pas bellen tussen 13.00 en 14.00 tijdens een telefonisch spreekuur en dat heb ik net gedaan, maar kreeg een assistente en die zei dat een verloskundige zelf me zo terug zou bellen, dus daar wacht ik maar op. Het is gewoon weg, over, dat weet ik wel, maar ik wil gewoon nog weten of ik ergens op moet letten of dat zij nog advies heeft of ik nog iets moet doen... De schrik is nog ff te groot om het te beseffen, iedere keer schiet ik wel helemaal vol tranen als ik van de wc kom en de pot vol bloed zie, in gedachten hadden we het vruchtje "rakker" genoemd omdat ik gek van lady en de vagebond en we wilden over een tijdje de babykamer in lady en vagebond gaan maken, met rakker als hoofdrol. Dus nu steeds als ik naar de wc ga zeg ik automatisch "dag rakkertje" en wat is het hard om dan door te spoelen zeg Hoewel het nog zo pril was en ik niet had verwacht dat ik dit al zo erg zou vinden, ik had van mezelf verwacht dat ik dit niet zo zwaar zou nemen omdat het nog zo vroeg was, maar wat doet het nu al zeer zeg
Jeetje meid,weet gewoon niet wat ik moet zeggen,wat vreselijk! Ik wil je heel veel sterkte wensen! hoelang was je zwanger?
Heel veel sterkte! En er over blijven praten. weet hoe je je voelt heb 1 februari een curretage gehad na een missed abortion. Krop je gevoelens niet op en de tranen lekker laten gaan.
Dank jullie wel...Ik was 5 weken zwanger, nog heel kort dus, maar het is gewoon raar hoe snel je er aan "gehecht" raakt... Weet 1 van jullie wanneer je een curretage moet krijgen? Mag ik vragen waarom jij hem kreeg Priscilla? Ik had net de verloskundige aan de telefoon, die belde terug, maar die zei dat ik geen curretage hoef omdat het er nu spontaan uitkomt. Ze zei ook dat ik wel in mn achterhoofd moest houden dat dit een innestelingsbloeding geweest kan zijn. Zolang het niet gepaard gaat met hevige krampen en het na deze bloedingen ineens stopt met bloeden zou het allemaal nog goed kunnen komen. Ik moest goed op mn lichaam letten en als die zegt over een week dat ik nog zwanger ben moet ik een testje doen en als die positief is dan moet ik meteen bellen, want dan kan het dus een innestelingsbloeding geweest zijn. Volgens haar kunnen die ook heel heftig zijn en met veel bloed gepaard gaan. Maar mn gevoel zegt dat het over is en dat het vruchtje weg is, dus ik ga daar zeker niet van uit en ik ga ook niet hopen dat ik deze week wat blijf voelen, want dan weet ik zeker dat mn lichaam me toch alleen maar voor de gek zal houden. Mn borsten doen ook al minder zeer dan gister, dus dat zal het wel niet wezen, ik ga er ook zeker geen hoop op vestigen en daarom heb ik meteen mn banner ook al verandert, ik kon niet echt meer aanzien, die leuke vrolijke banner met een ooievaartje
Hoi, Bij mij was het eigenlijk bij de innesteling al fout gegaan maar ik had een missed abortion een leeg vruchtzakje er zat echt helemaal niks in. Bij 7 weken liet ik een termijnecho maken om me gerust te stellen maar me gevoel was toch goed en het was dus een leeg vruchtzakje. Ik heb nog gewacht tot de 13e week op een spontane bloeding en die kwam niet helaas. Daarom hebben ze besloten om het te laten curreteren. Hoop voor je dat het een innestelingsbloeding is. Sterkte.
Ik wil je geen valse hoop geven hoor, maar in het begin kun je best veel bloed verliezen. Ik heb dat ook gehad en ging er ook van uit dat het mis was. Maar ik heb vandaag een geweldige 20 weken echo gehad Met dit soort dingen is het 50/50, het kan goed maar ook fout gaan. Zolang je geen stolsels en buikkrampen hebt hoeft er niks aan de hand zijn
Er zijn geen stolsels en krampen bij, maar al mn hoop is al weg, mn gevoel zegt ook dat het weg is, ik weet niet waarom... Bloem82, mag ik vragen hoeveel bloed jij ongeveer verloor? Ik heb nu een flinke straal iedere keer als ik op de wc ga zitten en zeg maar ontspan zoals je gaat plassen, mn maandverband blijft helemaal schoon. Hoeveel dagen hield dit bij jou aan? Priscilla, bedankt voor je antwoord! Ik denk zelf niet dat het de innesteling is en heb het gewoon opgegeven, op naar de volgende ronde. Misschien als ik me volgende week nog heel erg zwanger voel dat ik nog zou gaan twijfelen, maar dat denk ik niet. Moet zeggen dat ik tot nu toe ook nog nergens last van had.
Ja dat is inderdaad wat ik ook had ik had gewoon normale klachten niks raars of iets waar ik aan kon merken dat het fout zat. Ik had gewoon zelf het gevoel dat het fout zat. Ik had ook geen bloeding niks. Heel raar dat je lichaam je zo voor de gek kan houden. Idd je kan beter even zo denken want anders komt de klap dalijk nog harder aan. En als goed zit ben je alleen maar opgelucht Groetjes
Had jij van het begin af aan niet al het idee dat het niet goed zat? Vanaf het moment dat ik de test deed had ik al een beetje een bedompt gevoel over het hele geheel. Opzich was ik wel blij, maar het was alsof ik heel de tijd in mn achterhoofd al wist dat het niet goed zou gaan. Als iemand het dan over een baby had of "oooow wat leuk als je straks een dikke buik hebt" dan zag ik mezelf ook niet met een baby of een dikke buik, ik zag alleen maar dit wat er nu gebeurt, een hoop bloedverlies en ellende, alsof ik het altijd al geweten heb dat het deze ronde niet mijn tijd was. Ik vertelde het ook bijna aan niemand en als ik het vertelde zei ik er altijd bij "ja, als het goed gaat hoor..." mn moeder heeft ook een paar gezegd dat ze er niet van kon genieten omdat ik er negatief over was, maar ik kon zelf ook niet genieten, omdat ik eigenlijk alleen maar aan het afwachten was wanneer het mis zou gaan, ik voelde het gewoon aan... Ik zat ook niet op de roze wolk, ik had geen symptomen, helemaal niks. Ja wel een paar, maar niet heftig en dan zegt iedereen wel van ja, dat komt nog wel, maar voor mij was het ergens ver weg al een bevestiging van dat het niet goed zat.
Nou, het is echt over, de vrouw van moeders voor moeders is toch nog even geweest gisteravond en we hebben het testje gedaan en die gaf helemaal niks meer, dus het hormoon is ook al zo goed als uit mn lichaam... Nieuwe ronde nieuwe kansen dan maar...
Hoi, Ja dat gevoel had ik al vanaf de dag dat ik de test deed. Ik had ook echt nachtmerries dat ik een miskraam kreeg dus voelde het echt aan vandaar dat ik ook de echo eerder liet maken. Maar we krijgen weeer nieuwe rondes nieuwe kansen en nu hebben we het dubbele geluk ! Groetjess Veel sterkteee
Hoi prissie, Ik heb je verhaal gelezen, veel sterkte zeg! Ik heb op dit moment een missed abortion en wacht op de miskraam. Het vruchtje is met 6 weken gestopt met groeien. Ik herken me zo in wat je schrijft. Ik kon niet echt blij zijn, droomde dat het fout ging en had ook helemaal geen symptomen. Al met al geen goed gevoel dus en dat klopte. Ik denk echt dat je lichaam dat doorgeeft onbewust. Ik wens je veel sterkte toe! Groet, Marit
Jij ook heel veel sterkte de komende tijd. Ik hoop dat het doorzet en dat je geen curretage hoeft te ondergaan. Groetjes
Bedankt jongens, Zeker jij ook sterkte Marit en ik kan mezelf dan nog gelukkig prijzen dat het er bij spontaan uit gekomen is en dat ik geen curretage hoef te ondergaan. Heel veel sterkte en ik hoop dat het bij jou ook spontaan op gang komt. Het is eigenlijk raar he dat je zoiets weet van te voren? Je wil het heel graag uit je hoofd zetten, dat stemmetje weg denken en doen alsof het niet zo is en gewoon goed zit en toch WEET je gewoon dat het zo is. Het leven is soms erg wonderbaarlijk... Ik hoop dat we allebei gauw weer een nieuwe kans krijgen Priscilla (zo heet ik trouwens ook, maar die naam was al bezet hahaha) en dat we er dan ook echt van kunnen genieten!
hahha ja ik had het al gezien dat je ook zo heette. We duimen gewoon voor de komende tijd en hopen dat we snel een mooie baby of baby's in onze armen hebben Knufff Priscilla