Hallo, Zoals de titel al zegt, onze zoon is vaak de hele verdere dag onrustig als we uit zijn geweest. We maken dan maar 1 uitstapje en nog wel in de tijd dat hij normaal slaapt, dus dan zou hij (doet hij niet) kunnen slapen in bijvoorbeeld de kinderwagenbak. Als we terug zijn krijgt hij de fles en gaat dan meestal lief slapen. Tot een uurtje later... Dan alweer wakker en dan wil hij niets meer, niet in de box, niet op de arm, niet in de wipstoel...En voor eten is het nog te vroeg! We zitten dan echt met onze handen in het haar, kunnen we dan nooit meer weggaan met hem? Hier wordt overigens wel streng rust en regelmaat toegepast, misschien is ie daarom niets gewend....? Wie ook?
Mijn zoontje nam destijds ook heel veel prikkels op... zijn toen ook niet heel veel weg gegaan (wel naar mijn ouders/schoonouders). En de 3 R's aangehouden.. Nu is het wel een stuk beter geworden.. maar hij heeft het nog wel. Niet als ik even de stad in ga maar echt als we ergens een paar dagen blijven logeren waar hij nog nooit is geweest.. Bv met vakantie of weekend bij me zus (woont 180 km van mij vandaan) moet hij eerst een paar dagen wennen.. dus moeilijk in slaap komen veel jengelen enz..
Als je weet dat je zoontje moeilijk slaapt als je weg bent, lijkt het me slimmer om weg te gaan als hij goed uitgeslapen is... Nu doe het het een beetje dubbelop. Je ontneemt hem zijn slaapje waardoor hij overprikkeld raakt en voegt daar nog eens extra prikkels aan toen. Van pue vermoeidheid zal hij snel in slaap vallen als hij weer thuis is, maar zodra de ergste vermoeidheid weg is, komt de echte spanning er pas uit. Ik plande (en plan nog steeds) uitstapjes rondom slaapjes en spreek nog maar zelden vaste tijden af als dat niet nodig is omdat ik van te voren niet weet wanneer mijn dochter slaapt. Het is nu echt lastig plannen en dat blijft ook nog wel even zo, maar dat je nooit meer weg kan met een kind is natuurlijk een beetje onzin. Je uitstapjes zullen voorlopig korter zijn, maar zodra hij nog maar 1 keer slaapt per dag heb je een hele ochtend of hele middag. En als het een keer niet anders is en je de heel dag op pad bent, weet je dat je een onrustige avond tegemoet gaat, maar ook dat is te overleven.
Ik denk dat je inderdaad ook beter om zijn slaapje heen kan plannen, hij heeft het blijkbaar toch nodig om goed te slapen in z'n eigen bedje. Als hij wat ouder is wordt het vanzelf makkelijker, al plan ik ook meestal om Tristan z'n middagslaapje heen want dan slaapt hij toch langer dan in de buggy.
Het wordt vanzelf beter naarmate ze ouder worden, maar ik zou ook zorgen dat hij thuis kan slapen en daarna weggaan. Jesper had het ook heel erg, er was dan niks meer met hem te beginnen, pas na zijn volgende voeding werd hij weer een beetje rustig.
Liam heeft ook problemen met uitgaan. Als we even met de kinderwagen eropuit gaan, valt het gelukkig wel mee. Meestal gaat hij wel slapen in de wagen, maar dan heeft hij wel eerst even geprotesteerd. Het wordt problematischer als we langer weggaan. Zo zijn we bijvoorbeeld afgelopen weekend naar een vriendin gegaan op anderhalf uur rijden afstand. Liam slaapt dan prima in de auto en is wel uitgerust als we op plek van bestemming zijn. In het begin vind hij het dan wel leuk op een vreemde plek te zijn. Kijkt echt zijn ogen uit, maar wil niet teveel aandacht van vreemde mensen, want dan verschijnt er een pruillip en wil hij eigenlijk gaan huilen. Echter als hij moe wordt en hij normaal gesproken thuis naar zijn bedje zou gaan, beginnen de problemen. Op een vreemde plek slapen wil hij gewoon niet! Hij zet het op een brullen en vecht tegen de slaap. Hij wil dan alleen nog maar bij mij over de schouder kijken en dan moet ik hem wel wiegen en sussen, want als ik ga zitten, dan zet hij het weer op een brullen. Hem te slapen leggen is echt geen doen, hij wordt helemaal hysterisch en dat vind ik zielig. Uiteindelijk valt hij wel in slaap in mijn armen, maar ja, het zou fijner voor hem en ons zijn als hij lekker ging slapen. We zijn ook maar een paar uurtjes bij die vriendin gebleven, anders is het geen doen. Liam was helemaal blij toen hij weer thuis was. Zodra we het huis binnen gingen, keek hij blij om zich heen en praatte en lachtte honderduit. Na zo'n dag uit, is hij de dag erna ook nog helemaal van slag; dan slaapt hij moeilijk overdag. 's Nachts is gelukkig geen probleem. We proberen het weggaan maar zoveel mogelijk te beperken, Liam is gewoon veel liever thuis. Hij is dan helemaal in zijn hum. We vinden het eigenlijk best wel jammer en we hopen dat hij er overheen groeit, want we willen er graag opuit met ons kleintje, maar dat zit er nu dus even nog niet in. Heeft jou zoontje last van het uitgaan bij alleen korte uitstapjes of ook bij langere uitstapjes zoals hierboven?
Ja, we gaan ook vaak pas weg nadat hij wakker is geworden uit zichzelf, de fles heeft gehad en rustig is bijgekomen. Maar het 'probleem' is dat hij daarna normaal gesproken weer naar bed gaat... Hij is nog niet hele tijden wakker, meestal maar 1,5 uur tussen de slaapjes in! Het gebeurt dus wel dat we nog weg zijn als zijn slaapje alweer had moeten beginnen. Hij gaat dan niet slapen in de kinderwagenbak of autostoel en is daarna dus erg vervelend.
Wat lastig dat hij niet gaat slapen in de auto of kinderwagen... Dat doet Nikky gelukkig wel! Wij passen de ook die rust en regelmaat toe, zouden we dat niet doen, dan is ze elke dag onrustig, dus dat is ook geen optie! Gewoon even naar de stad of een boodschap doen, kan hier wel goed. Ook even naar mijn ouders/schoonouders gaat prima, maar ik merk wel dat Nikky onrustig is, als we ergens zijn geweest waar veel mensen zijn. Dan scheelt het nog wel, hoe we er mee omgaan. Vrijdag bij mijn schoonmoeder op de verjaardag hebben we haar gewoon in de kinderwagen laten slapen, en toen ze wakker werd rustig in de wipstoel zondar een hoop getrek en van arm tot arm. Ging prima, ze ging wel wat onrustiger slapen daarna, en thuis pas weer echt goed, maar het viel me reuze mee. Zondag was hier het huis vol, omdat ik jarig was. Toen Nikky wakker werd, zette ik haar bij mijn moeder op schoot, zodat ze (dacht ik) rustig kon zitten. Maar helaas... die liet haar, voordat ik het door had, van hot naar her gaan, met als gevolg dat ze binnen een half uur volledig overstuur was en pas 's avonds bij papa op schoot in slaap viel. Wat was ik kwaad... leek wel of ze gewoon aan het showen was met haar kleinkindje, terwijl ze weet dat ze dan onrustig wordt! Grrr... Maar goed, weer even on-topic. Nikky heeft vanaf het begin af aan al elke dag even in de kinderwagenbak geslapen, dus die ziet zij denk ik ook als een rustige plek om lekker in weg te dromen. Misschien moet hij gewoon wennen aan het slapen erin? Dan zou je de bak in de box kunnen zetten en hem daar af en toe in te slapen kunnen leggen zodat hij die ook ziet als een rustplek...
Tess kon ook totaal niet slapen in de kinderwagenbak, maxicosi, etc etc (nu nog niet trouwens). Ik ging dan na een slaapje direct weg, voedde op plaats van bestemming en ging dan direct weer weg.Met als gevolg dat mijn eerste uitstapjes maar een uurtje duren (niet erg gezellig dus...). Dit heb ik steeds verder uitgebouwd en nu kan ze al 3 uur volhouden. Op deze manier doseer je prikkels en kun je het langzaam opbouwen.
Hier nog een die hier moeite mee heeft. Hij wil ook haast niet slapen in de kinderwagenbak of maxi cosi, hoogstens voor een half uurtje maar dat is niet genoeg om echt uitgerust te zijn. Omdat hij dan niet goed uitrust, kan hij ook minder prikkels hebben en is natuurlijk sneller weer moe waardoor we dus op een gegeven moment echt weg moeten omdat hij het dan op een huilen zet en niet meer rustig wordt. Wij wachten met weggaan ook totdat hij zn slaapje heeft gehad en proberen dus niet al te lang weg te zijn. Inderdaad best lastig want je wil ook wel eens wat langer weg. Maarja, ik ga er maar vanuit dat het een fase is! Wij zijn het nu een beetje aan het opbouwen. Vanmiddag naar een stad hier in de buurt geweest op een kwartiertje rijden. Daar even wat winkels bekeken, een kop koffie gedronken en toen weer terug in de auto naar onze woonplaats. Hier nog even naar de Kruidvat geweest. Hij was op de terugweg in slaap gevallen en is eigenlijk voor de rest heel lief geweest! Dat is voor hem en dus ook voor ons al een hele vooruitgang!
Joris had dat ook heel erg! Als we ergens naartoe waren geweest was het daarna altijd stress voor hem. Teveel prikkels e.d. Op een gegeven moment merk je gewoon dat het steeds makkelijker gaat en dat het geen stress meer opleverd (op stukken minder!)
Je hoort het heel vaak bij baby's en peuters. Zelf heb ik er geen ervaring mee, we konden en kunnen ze altijd makkelijk overal mee naartoe nemen.
Sorry voor de hele quote. Bij Stan is dit net zo! Ben blij om te lezen dat dit meer voorkomt! Zoals dinsdag moesten we naar het ziekenhuis en moesten we even zoeken waar we moesten wezen. In het ziekenhuis geen last, meneer lacht naar iedereen, maar thuisgekomen.... Ai wat een drama, ik ging zelfs denken dat ie wat had opgelopen in het ziekenhuis, zo ging hij tekeer. Werd pas weer rustig na de laatste fles en 's nachts slaapt hij dan wel weer goed. De volgende dag niets meer aan de hand. Maar nu dilemma; moeten we daarom nu juist meer of minder met hem weggaan? Eraan wennen of ervoor behoeden?
Zeer herkenbaar. Ik plan wel alles rond haar slaapjes. En het is een echte slaapkop. Ze slaapt niet in de auto of in de kinderwagen. Tja, ik ga gewoon minder ver weg. Als ze straks minder gaat slapen, dan komt dat allemaal wel weer.
Ik ben ook blij te lezen dat dit meer voorkomt! Ik had mezelf al eens af lopen vragen of ik iets anders had moeten doen van begin af aan, waardoor hij dit niet zou hebben, maar ik geloof dat hij gewoon erg gevoelig is voor dit soort dingen. Inderdaad het dilemma, wat moet je doen? We hebben ons voorgenomen niet te vaak weg te gaan hem, maar af en toe om hem er ook aan te laten wennen. Ik hoop dat hij er overheen groeit, want ik vind het erg sneu voor hem dat hij er zo'n last van heeft.