Beste mensen, Al heeel lang niet op dit forum geweest, en nee, niet opnieuw zwanger, maar heb dit forum altijd als prettig ervaren en heb nu een dilemma waar ik/wij niet helemaal uitkomen. Zou het fijn vinden om een beetje te sparren met jullie. Aangezien er een heleboel mensen zullen zijn die mij niet kennen, mijn excuses dat ik hier zo weer binnen kom vallen! Het issue: Mijn vriend en ik zijn al ongeveer een half jaar op zoek naar een leuk (koop)huis. Appartement verkocht, in deze tijd helemaal top. Maar iets nieuws vinden gaat niet helemaal van een leien dakje. Ik besef dat we in een luxe positie zitten maar dat neemt niet weg dat ik hier inmiddels dag en nacht mee bezig ben Wij hebben een dochtertje van 2, en die willen wij natuurlijk een leuke omgeving geven om in op te groeien. Er zijn in onze middelgrote woonplaats een aantal buurtjes die wij wel zien zitten ook in verband met ons dochtertje. De situatie is nu dat we 2 huizen op het oog hebben: Huis 1 hebben wij al bezichtigd. Het is echt een supermooi gerenoveerd huisje, vrijstaand en in een erg kindvriendelijke straat. Supergezellig, we kennen de straat goed. Iedereen die ik het huis laat zien is razend enthousiast. 2 nadelen. Ik was niet kapot van het huis toen ik er was. Dat kan komen omdat het erg duur is en ik dacht dat we het niet konden kopen, zodat ik dacht: leuk, maar niet voor ons. Of het kan ook zijn dat ik er gewoon niet verliefd op ben, ik weet het niet. Punt 2, er zit geen tuin bij alleen een ruime patio. Huis 2 is een tussenwoning. In een erge leuke groene buurt, heeel schattig. Nog niet bezichtigd. Gaan we doen, hebben een afspraak. Punt is dat het een rustig wijkje is maar echt voor kinderen? Ik weet het niet. Wel een enorme tuin. Ik weet niet of ik er 'gevoelens' voor heb want ben dus nog niet binnen geweest, maar goede indeling en er zit een element in dat ik erg leuk vind. Het is verder een hele 'normale' woning. Nu de dillema's: gaan voor de wijk (voor dochter) of de tuin? Kan ik nog verliefd worden op het ene huisje? Is dat uberhaupt overrated, verliefd worden op een huis? Wat zijn jullie ervaringen? Wisten jullie het gelijk bij jullie huidige huis? Veel vragen en misschien wat warrig! Vragen staat vrij, hoop dat jullie mij wat feedback kunnen geven! Ga even boodschappen doen Groet, Kussentje
Ik zou beide huizen gaan bezichtigen. De eerste dus nog een keer. Je hoeft niet per definitie verliefd te worden op een huis, maar als je twijfelt, is daar vast een reden voor. Het is denk ik de bedoeling, dat jullie daar in elk geval nog zo'n 10-20 jaar gaan wonen. Zou zonde zijn, als je dat gevoel houdt. Dus ga er nog eens heen en kijk eens rond met in het achterhoofd: Zie ik ons hier over 10 jaar nog zitten? Qua kindvriendelijke buurt... Ik denk dat het belangrijkste element is, hoeveel kinderen en jonge gezinnen er wonen. Ook al zijn er misschien niet veel speeltuintjes of zo, als er genoeg kinderen zij, kunnen ze er altijd wat leuks van maken. Grote tuin is heel fijn, maar ook veel onderhoud. Niks voor mij, maar misschien wel voor jullie. Dat van die basisscholen is inderdaad ook wel een goed punt om naar te kijken. In sommige gemeentes mag je alleen naar een basisschool in je eigen wijk.
Toen wij op huizenjacht waren, zijn we in eerste instantie verliefd geworden op een huis, maar na de nuchtere kijk van onze aankoopmakelaar was die liefde snel weer over (veel te veel werk). Het huis dat we uiteindelijk hebben gekocht, vonden we meteen erg leuk, maar wel met het idee dat er misschien te veel werk aan was. Bij de tweede keer kijken, werden we echt verliefd en dat zijn we tot op de dag van vandaag nog steeds... Ben gek op dit huis en hoop ook echt dat we hier minimaal de komende 25 jaar nog blijven! Ik vind dus wel dat gevoel een rol speelt, maar praktische zaken wegen ook zeker mee. Ik zou in jullie geval gewoon (nog) een keer gaan kijken bij beide woningen en daarna de voors en tegens afwegen. Desnoods gewoon heel onromantisch lijstjes maken - kan ook verhelderend werken.
Bedankt voor jullie reacties! Agter, de school waar ze straks heen gaat is de best aangeschrevene in onze woonplaats. Daar hebben we zelfs een beetje de buurten waar we zoeken op uitgezocht. En deze ligt ongeveer in het midden van de 2 huizen waar het om gaat, dus daar hoeven we gelukkig niet meer over na te denken! Ladyxochi, inderdaad, misschien wel 30 jaar. Als het niet hoeft verkas ik niet meer. Ben nogal honkvast, dus daarom ook al dat nadenken.. En ook nogal gevoelig voor sfeer, dus daarom wil ik eigenlijk verliefd zijn op een huis. Hoe dat dan ook voelt. Ben nu 2x verhuisd, waarvan 1x naar een huurflat (niet zoveel keus toendertijd, maar voelde heel goed) en 1x naar een nieuwbouwappartement, dus dat telt ook niet zo erg, qua sfeer. Wil het nu goed hebben! Ik ga van de week (gaan we voor de 2e keer) inderdaad goed kijken of ik ons er zo lang zie wonen. En of ik 'het' nu wel voel, nu het binnen bereik is...
MvS, hebben we ook al aan de hand gehad, al uit de onderhandelingen maar er waren te veel gebreken. En 1x al bijjjna eruit en toen afgehaakt vanwege de gebreken-woning (beetje verliefd gewordem ook idd op die bouwval) Ben het dus zeker met je eens dat de praktische zaken meewegen. Zelfs heel zwaar. Maar ben op zoek naar dat gevoel waar mensen het over hebben. Ben alleen bang dat het bij mij nostalgische gevoelens zijn, hoe ik ben opgegroeid, dat dat de maatstaf is. Terwijl we dan misschien een supergaaf huis (vrijstaande) laten schieten. Aan de andere kant.. Dat supergave huis, vind ik dat, ofis het gewoon een erg stoer huis, vooral voor de buitenwereld? Maar we gaan beide deze week bekijken, de ene voor de 2e x en de andere de eerste x. Dus dan weet ik meer. Ben benieuwd naar meer ervaringen!
Ik ben nooit echt verliefd geweest en probeer toch echt een nuchtere kijk op alles te hebben. Samen met mijn man en evt makelaar lukt dat aardig. Wil natuurlijk niet zeggen dat je je gevoel totaal moet uitschakelen. Moeilijk, veel succes!
Wij zijn twee keer verliefd geweest op een huis, en een werk dat daar aan zat! Deze keer veel meer naar de praktische dingen gekeken, en hoewel het uiterlijk van ons huis nog steeds niet onze voorkeur heeft, wonen we hier met waanzinnig veel plezier. Ik ben geen tuinier, en ons vorige huis had met tien hectare veel te veel land, maar alleen een patio? Met kinderen? Zo'n huis zou voor mij persoonlijk niet eens in aanmerking komen.
Missjopie, ja je hebt gelijk. Mijn vriend en de makelaar zijn er ook een stuk nuchterder in gelukkig.. Kvinna, ik snap je punt over de tuin. Ik moet het wel een beetje nuanceren. Als ik je zo lees ben jij waarschijnlijk woonachtig op een plek in Nederland waar genoeg ruimte is. Dat is bij ons niet. Ook ligt het huis letterlijk 2 straten van een groot natuurgebied (ik noem het maar even zo wegens herkenbaarheid). Dat, samen met de kinderrijke, autoluwe straat, maakt dat we dit huis überhaupt overwegen. Wat dat betreft genoeg speelruimte en bewegingsvrijheid voor onze dochter. Maar inderdaad twijfel ik wel of we het niet gaan missen. We zullen, gezien de 'duurheid' van onze gemeente, wel op iets in moeten leveren. Geen enkel huis in onze prijsklasse heeft alles. (alles= voor ons: juiste buurt, 3 slaapkamers, een tuin, dichtbij alle voorzieningen incl. het natuurgebied). Het huis dat we bijna gekocht hebben, had alles, maar was dan weer in dermate slechte staat dat het eigenlijk niet te doen was...
Nu ik dit lees, moet ik toegeven dat we nu in een huis wonen dat qua indeling bijna een replica is van het huis waarin ik ben opgegroeid Misschien dat ik me ook daardoor heel snel zo thuis voelde... We hebben wel veel werk gehad, want alles was heel donker (veel bruin, beetje jaren '70 inrichting nog), dus nieuwe vloer, keuken/badkamer, alle kozijnen schilderen, etc., maar dit huis voelt vanaf de overdracht al helemaal als thuis... Ik wens je veel succes met je keuze! Ik denk dat jullie de enigen zijn die kunnen kiezen hoe zwaar welke punten wegen. Ben benieuwd hoe de bezichtigingen uitpakken
Ik zou bij alle twee (nog) een keer gaan kijken. Bedenk in hetbhuis je favoriete meubels, is de klik er dan nog niet, dan zou ik verder zoeken.
Ik ben wel verliefd geworden op een huis maar ik weet wel waar "dat gevoel" uit bestond. Ik zag mezelf erin wonen en vond het een enorm praktisch huis met veel mogelijkheden maar weinig verplichtingen in een prachtige buurt waar onze zoon waar ik toen nog maar 5 weken zwanger van was heerlijk op kon groeien. En wel er bewust van zijnde dat het een wat hogere hypotheek was dus dat het iets wat andere levensstijl ging opleveren. Maar ik heb het er dubbel en dwars voor over. En geniet weer iedere keer als ik het huis binnen stap... Iedere keer denk ik weer "wauw dit is gewoon onze woning, dit is de ouderlijke woning van onze zoon, heerlijk" en ik loop met een big smile verder het huis in...
Zet op een rij wat je belangrijk vind en ga inderdaad nog een keer kijken. Wat is het belangrijkste voor jullie. Volg je gevoel, maar kijk ook wat je financieel red. En of je bv zin hebt in veel opknapwerk enz. Heel veel succes.
Zou beide huizen nog 1x gaan bekijken en je afvragen of je je zelf er de komende 20 jaar nog ziet wonen. Verder vind ik een kindvriendelijke buurt doorslaggevend. Als je een geweldig huis hebt, maar je kind kan er niet buiten spelen of er wonen alleen maar 50+ mensen in de buurt, dan zou voor mij de lol er toch wel snel vanaf zijn. Succes met je keuze!
Ik neem aan dat je het over huis 1 hebt aangezien je de ander niet bezichtigd hebt. Je schrijft in je eerste stukje dat je niet weg bent van dit huis en dat dit misschien komt door de prijs of de tuin. Je schrijft dat het een erg duur huis is en je niet dacht het te kunnen betalen. Zelf vind ik een patio bij een heel duur huis als jammer. Zeker met kinderen gast je dat straks tegen staan en Tsja de prijs, als je dacht dat je het niet kin betalen zal het flink aan de hoge kant liggen waarschijnlijk. Bedenk goed dat het een slechte tijd is. Het zou zo maar kunnen dat jij of je partner zijn baan verliest. Het hoeft natuurlijk niet maar om in deze tijd een hypotheek aan te gaan die de max is, is niet zo verstandig.
Misschien is het al eens gezegd, ik zou beiden gaan bekijken. De eerste nog een keer en nu wel met het idee van waar kan ik die bank kwijt en die mooie kast van oma. In gedachten inbeelden merk je vanzelf of je de klik wel of niet krijg. Wij hebben een nieuwbouw woning gekocht en hebben besloten op basis van een tekening, en een schets van de aritect hoe de gevels en ons hofje eruit ziet. Wij hebben geen achtertuin, en wonen met de voorkant aan een auto vrij pleintje, daar hebben wij een stukje eigen grond waar we lekker kunnen zitten. Op de tekening zagen we dat alles groot genoeg was zoals wij het wilden, dat er voldoende kamers zijn, alleen heb je verder nog niets. Zelf met de maten die we hadden de badkamer en keuken uitgezocht en naarmate je daar meer mee bezig gaat zijn word het beton ineens thuis, terwijl er nog geen dak op zit. Toen eenmaal meer etages eropzaten en de trappen erin zaten zijn we ook ieder weekend stiekem de bouwplaats opgeweest. En zeker toen werd het steeds meer thuis en werden we er steeds verliefde op. Je kan ineens zien waar die coole kast komt. Dit is nog steeds mijn droomthuis, en ik denk dat je er vooral naar moet kijken dat wanneer je weer binnenkomt in beiden huizen of het voelt of kan voelen als thuis. Heb mij in dit huis vele malen meer thuis gevoelt dan in onze vorige 2 huizen, terwijl wij daar ook heerlijk hebben gewoont,a alleen dit is thuis! Echt thuis. En hoewel ik steeds vaker de privaci van een achtertuin mis, is en blijf dit nog steeds ook meer en meer groeien als thuis. De privaci die ik als achtertuin zoek, komt hopelijk over een tijdje wel als ik weer werk heb en we hebben kunnen sparen voor een fikse uitbouw, dan heb ik een balkon ipv voortuin
tja ik zit in een kindvriendelijke wijk, we hebben voor de oudste in een blok van 4 woningen, 3 speelvriendjes en voor de jongste 2 speelvriendjes. vooral de oudste die groeien samen op, spelen samen en ik vind heel veel waard. We hebben de tuinen achterom aan elkaar verbonden met een soort kinderren met poort. (ze kunnen veilig naar elkaar toe). En ik vind groot goed, ook een tuin kan niet groot genoeg zijn, we zijn nu bezig met eenklimrek, bij ons skelteren fietsen ze en spelen ze veel en er is genoeg ruimte voor een zwembad in de zomer waar weer alle kindjes volop genieten! Als ik weer moest kiezen, zou ik zeker voor kindvriendelijk gaan. maar ook een thuis met binnenin ruimte.
MvS, moest er wel om lachen. Uiteindelijk is het hoogst haalbare blijkbaar je eigen jeugd . Wat Brenda schrijft heb ik zelf ook gehad, buurkinderen die in en uit liepen, we zijn echt met elkaar en sommigen ben ik nog bevriend mee. Dat zou ik mijn dochter ook gunnen, helemaal omdat ze geen broertje of zusje heeft. Alleen dat kunnen we van te voren niet weten of dat gaat lukken. Andere plaats, ander soort huizen, andere tijd... Ik ga bij het huis wat we nog niet hebben bezichtigd proberen of ik er achter kan komen of er veel kinderen wonen....