Ik ben op zoek naar mensen die dit herkennen: Mijn bijna 2-jarige legt structureel de klemtoon verkeerd, altijd op de laatste lettergreep van een woord. Hij praat verder supergoed voor z’n leeftijd maar het begint steeds meer op te vallen, hij doet het ook in zinnetjes van 2 of 3 woorden die hij nu maakt. (Toen hij nog alleen losse woorden sprak, dacht ik dat het gewoon enthousiasme was.) Op internet vind ik alleen iets over een mogelijk verband met dyslexie. Mijn man had vroeger ook dyslexie achtige klachten. Iemand herkenning of ervaring hiermee?
Hij zegt bijvoorbeeld: Re-GEN au-TO nat! Of fles-JE ma-KEN Sa-RA (naam zusje). Als jullie snappen wat ik bedoel..
Ja? Ik hoor het eigenlijk nooit bij andere kinderen in mijn omgeving en het begint ook steeds meer mensen om ons heen op te vallen, vandaar dat ik dacht dat het uitzonderlijk was..
Ik heb er geen ervaring mee en ken de link naar dyslexie niet. Meer algemeen; als kinderen op deze leeftijd ‘fouten’ maken in hun taal, werkt het meestal het best door te ‘parafraseren’. Dan herhaal je wat ze zeggen, alleen op de juiste manier. Dus niet zeggen “dat is fout, je moet ... zeggen.” Maar gewoon (grotendeels) herhalen wat ze zeggen alleen verbeterd. Zo hoort hij elke keer hoe het moet en -als het goed is- gaat hij dit uiteindelijk oppakken. Dus in jouw voorbeelden krijg je dan: “Ja, de REgen maakt de AUto nat.” of “Ja, ik ga een FLESje MAken voor SAra.” Op dit moment worden er in de hersenen van je zoon enorm veel nieuwe verbindingen aangelegd, vooral ook in het taalgebied. Hij is nu dus extra gevoelig om taal te leren. Het is daarom belangrijk om nu veel juiste taal aan te bieden. Daarnaast is een goede ontwikkeling van zijn motoriek heel belangrijk. Vooral om dat je aangeeft dat je man kenmerken van dyslexie had (maar nu niet meer). Soms worden verschijnselen van dyslexie, bij mensen die dus toch geen dyslexie hebben, veroorzaakt doordat bepaalde verbindingen in de hersenen (nog) niet goed waren aangelegd. Die verbindingen kun je aanmaken / versterken door te motoriek goed te stimuleren. Bijvoorbeeld spelen met ballonnen e.d.
Wat je soms ziet bij taalverwerving van kinderen als het om de klemtoon gaat, is dat er in eerste instantie sprake is van weglaten van een onbeklemtoond deel van een woord (bv ‘fant’ zeggen ipv ‘olifant’, ‘foon’ voor ‘telefoon’ etc) en vervolgens gaan ze die andere syllabes ‘ontdekken’. Soms zeggen kinderen bv ‘toon’ inplaats van ‘telefoon’, ze nemen die ‘t’ van het onbeklemtoonde deel dan al mee. Als kinderen bezig zijn met die verwerving van beklemtoning en onbeklemtoonde syllabes, wil dat nogal eens wat overdreven worden. Dus overdreven beklemtoond of fout beklemtoond. Je ziet zoiets in verschillende fases van de taalverwerving terug. (Mijn dochter heeft een tijdje alle ‘-en’ en ‘-je’’s (van ‘je’ maakte ze ‘jen’) aan het eind van woorden beklemtoond, dus ‘visJUHN’, ‘etUHN’. ‘dat is UHN mooiUHN visJUHN’ zei ze bv )
@Fuddey Bedankt voor je uitleg! Haha wat grappig dat jouw dochter dat ook zo deed! Hij is verder motorisch en verbaal best wel vlot qua ontwikkeling dus ik maak me ook geen grote zorgen maar ik was toch even benieuwd. @tupp Bedankt voor je reactie, dat is inderdaad wat ik nu ook probeer, om het zelf op de juiste manier nog een keer te zeggen.