Het is al weken drama maar vanacht was echt het toppunt. We zijn er 16x uitgeweest. Om gek van te worden. Heb echt alles gedaan. Schone luier, tandjes ingesmeerd, neusspray zijn puf gegeven, maar nee niets hielp. Om 4 uur hem maar bij ons in bed genomen binnen 10 min sliep hij........ Waarom??? Wie o wie weet het is dit een sprongetje waar we al bijna 5 weken in blijven hangen of toch iets anders??
hier hetzelfde probleem, alleen is ons manneke bijna 5 maanden. kan je helaas niet helpen, weet zelf niet meer wat ik moet. heel veel succes ermee!
Hmm.. Als je alles al geprobeerd hebt, hoelang laat je hem meestal huilen? En heeft hij ook een knuffel in bed? Misschien darmkrampjes?
er zit een sprong bij 8,5 maand geloof ik, maar als het al zolang duurt is het denk ik wat anders. toen Ties 9 maanden was hadden wij al tijden zulke nachten. toen bleek dat hij bij anderen wel doorsliep wilden we er iets aan doen. ik heb hem helemaal na laten kijken om medische oorzaken uit te sluiten, zorgde ervoor dat zijn kamer een goede temp had, hij geen honger en dorst had enz. toen zijn we hem gaan laten huilen. na 3 nachten was het over en sindsdien slaapt hij door. omdat hij bij jullie snel in slaap valt, gok ik erop dat er niets aan de hand is, maar hij gewoon bij jullie wil zijn. wat ik heb gedaan kan dan helpen, maar leuk is anders.
Jee wat vervelend zeg. Zowel voor jou als je zoontje. Een sprong duurt meestal geen vijf weken is mijn ervaring. Ik ben ook wel benieuwd naar wat voorgangster schrijft. Hoelang laat je hem huilen? Knuffel/speen oid in bed? Misschien heeft ie het koud? Is begrijp dat hij een beetje ziekig is? Misschien hoofdeinde hoger zetten? Misschien heb je het allemaal al geprobeerd hoor.
Het is 'gewoon' een moeilijke leeftijd: verlatingsangst viert hoogtij, zonder dat ze begrijpen wat er precies aan de hand is. Ik vond dit geen leeftijd om te laten huilen, maar wilde M ook niet bij ons in bed nemen (dan zouden mn man en ik allebei niet slapen). Dus ik heb heel wat uurtjes met M in mn armen op haar kamer doorgebracht . Op die momenten vreselijk, maar ik kijk er ook wel met een mooi gevoel op terug: we hebben haar veiligheid en zekerheid geboden. T slaapt ook niet (altijd) door, maar bij hem is het even tanken en weer verder pitten, dus ander verhaal. Hij kan niet eens bij ons in bed slapen, M overigens ook niet. Als jullie dan wel lekker slapen (met kindje erbij), zou ik zelf dat wel doen ... gaat allemaal vanzelf weer over...
Volgens mijn 'Oei, ik groei' boek is er weer een sprongetje rond de 33.5e week. Dus het zou daar best eens mee te maken kunnen hebben. Wel heel vervelend joh, dit put je volledig uit
Heeft hij last van oortjes en/of doorkomende tandjes? Dat kon hier vergelijkbare drama's geven. (En ook zo lang duren). Hoofdeinde omhoog en vooral elke 8 uur paracetamol hielp iig iets, en verder idd lekker bij je nemen in bed, dan sliep Thirza altijd nog beter dan in d'r eigen bedje... en konden wij tenminste ook nog iets slapen, in plaats van enkel en alleen maar heen en weer aan het rennen te zijn...
Hij heeft wel last van zijn oortjes al zegt de HA dat er niets aan de hand is. Nu heb ik hem weer op bed liggen maar wil niet slapen. Hij is doodmoe. Het is niet ideaal om hem bij ons in bed te hebben, maar op een gegeven moment is alles beter dat dat gehuil. Hij is met 37 weken geboren dus 3 weken te vroeg. Officieel is hij dus pas 7 maanden en 1 week. Ik hoop dat het snel over gaat want dit trekken we niet lang meer hihihihi
Bij last van oortjes is het goed om te weten dat dat echt knalveel pijn doet! Ben zelf een keertje aangestoken door Thirza en kreeg toen zelf oorontsteking en keelontsteking en my goodness: dat deed zeeeeeeeeer! Hier krijgt, (kreeg, sinds ze eraan geopereerd is heeft ze geen last meer gehad), ze da altijd elke 8 uur een paracetamol. Nu het zo lang duurt, misschien toch handig om de HA nog eens te laten kijken? Als die nu wel iets ziet, is AB misschien ook een handige?
Mijn dochter wordt ook al maanden geregeld wakker en moet dan echt getroost worden, anders gaat ze gewoon niet meer slapen. Ik heb geen idee waarom ze wakker wordt. Soms denk ik dat het komt omdat ze bv op haar buik is gaan liggen en niet meer terug kan draaien door haar slaapzak oid. Denk niet dat het komt omdat ze aandacht wil want ze heeft haar ogen nog dicht en ben ook gelijk weer weg als ze stil is. Geen tip dus, wel iemand die je ervaring deelt en weet dat het heeeeeeeel vermoeiend is. Ik lees mee voor DE oplossing, haha..
Ik zou wat langer wachten dan 10 minuten. Als er voor de rest niks aan de hand is, gewoon even laten doen. Ik weet dat het flink irritant is en dat je constant de neiging hebt om hem te pakken, maar hij kan vanzelf in slaap huilen en na een paar keer kan het over zijn. En heeft ie een knuffel??? Daar vinden ze ook wel troost bij als ze eraan gewend zijn. Als ik mijn dochter haar knuffel geef dan is het gelijk goed haha. Ergens anders slaapt ze ook niet zonder haar knuffel.
Toen mijn dochtertje laatst oorontsteking had, moesten we van de huisarts ook 5 dagen wachten totdat het vanzelf overgaat, en heb ik 3x per dag pcm gegeven. Deze was echter na 4-5uur al uitgewerkt en het arme kind verging van pijn. Ik heb het 2 nachten aangekeken, toen heeft ze op haar buik boven op me geslapen (ze gebruikte mij als klimrek) of op het grote kussen van papa. Ze sliep zowat zittend, zoveel last had ze ervan. na 2,5 dag heb ik gebeld en gezegd dat ze al 5 dagen last heeft (ik ga mijn kind niet laten lijden door zo'n stomme regel), en heeft ze een ABkuurtje gekregen.
Onze kids hebben dit allebei gedaan en de jongste ook nog zo nu en dan. Soms is het een sprongetje de andere keer een tandje of heftige droom. Wat wij hebben gedaan bij de oudste is 'm in bed nemen bij ons. Dit was slopend voor ons omdat je toch minder diep slaapt doordat je waakzamer bent. Bij de jongste hebben we er voor gekozen om een matras naast haar ledikant te leggen. Zo leert ze dat haar eigen kamertje en bed niet eng is en krijgen wij meer rust doordat we goed kunnen slapen omdat ze veilig in d'r ledikant ligt. Ze gilt dan wel in het begin tot ze in de gaten heeft dat mama of papa echt bij d'r blijft. We zingen dan meestal een slaapliedje en houden d'r handje vast/aaien over d'r bol. Ze kan ons dus nog steeds voelen. Onze dochter is een pittige tante dus dat gillen gaat op vol vermogen en zwakt uiteindelijk af en dan gaat ze slapen.
kan je ene handje schuddem ben gewent er meerdere malen per nacht uit te moeten maar nu al 3 nachten is het ehct gewoon kut eergisteren nando onrustig, denk die krijgt de waterpokken want zijn zus heeft ze nog geen 2 wk geleden gehad. nog geen vlekjes maar wel ziekjes. nacht erop alicia in mijn be domdat ze zo ziek was en een onrustige nando. half 3 snahcts kon ik me dochter douchen omdat ze alle sondergekotst had en ook kon ik me bed verschonen. daarna ging het weer verder met martelen. lig je net te slapen begint het weer. pfff. vanacht ook weer letterlijk elk half uur uit bed gemoeten. hoop echt dat de waterpokken doorzetten. alicia is gelukkig weer beter. alicia sliep door met 1,5 jaar en nando volgt hopelijk zijn zus maar tot nu toe dus nog dramma. wel steeds vaker komt hij maar1x per nacht wat voor mijn dus een goede nacht is . maar als ze dan zo ziek zijn dan is het meteen goed
Ja maar ts gaf ook aan dat de huisarts zegt dat er niks mis is met zijn oren? En waardoor heeft ts de conculsie getrokken dat baby last heeft van zijn oren? Want ik heb het bij mijn dochter ook een tijdje gedacht, omdat ze krijste en met haar handen naar haar oren ging,een periode, maar dat zei dus niks..meerdere keren heb ik het na laten kijken etc, maar er was niks met haar oren.
Tja, misschien redeneer ik het anders, maar als mijn baby/ dreumes huilt en naar haar oren krijgt, ga ik niet vanuit dat ze dat doet om mij te tergen. Misschien heeft ie last van doorkomende kiezen (die voel je vaak hoger in het hoofd), druk in het hoofdje vanwege verkoudheid/ slijm, noem maar wat op.