Hoi, De vorige x dat ik zwanger was is het misgegaan bij 8 wk en 5 dagen.Nu zit ik de hele tijd in die onzekerheid,ook wat de symptomen betreft. De ene dag denk ik ja het zit goed(ben ik wat misselijk,last van maagzuur)en dan de volgende dag heb ik weer geen symptomen en vraag ik me weer af zou het dan toch niet goed zijn? Dinsdag ga ik voor het eerst naar de verloskundige en vrijdag de 19e heb ik mn eerste echo. Je zit gewoon de hele tijd in die onzekerheid. Herkent iemand dit? Liefs Saraatje
Denk dat je je gewoon te druk maakt, sommige hebben nu eenmaal een zwangerschap met rust momenten. PRobeer te genieten meisje, je ziet vrijdag je kindje voor het eerst,.
Dit is mijn eerste zwangerschap en ik voel me precies hetzelfde. Ik ben een stuk minder ver en heb (nog?) geen last van echte misselijkheid. Maar wel van pijnlijke borsten en trekjes/steekjes in lage rug/liezen/buik. Maar niet elke dag hetzelfde of even erg! Ik voel het ook liever wel dan niet! Ik troost me aan de gedachte dat het 90% van de tijd gewoon goed gaat. Op naar vrijdag voor jou, wel lekker snel.
Same here! Eerst maakte ik me zorgen of ik na 17 jaar pil wel meteen ongesteld zou worden (ja), toen maakte ik me zorgen of ik wel zwanger zou kunnen worden (ja, 6e ronde), vervolgens maakte ik me zorgen of het hartje wel zou kloppen (ja; echo 4 juni) en nu maak ik me zorgen of t beebje wel blijft zitten omdat uit de echo bleek dat ik korter zwanger ben dan ik dacht (en volgens mij kan)....Dus....een en al onzekerheid tot de volgende echo van 29 juni. Hoewel ik m'n best doe om mezelf niet helemaal gek te draaien op het world wide web, heb ik 1 ding wel onthouden: het komen en gaan van symptomen zegt (over het algemeen) niets. Sterkte ladies!
Ik denk dat iedereen superonzeker is aan het begin van de zwangerschap. Je ziet ook nog niks aan de buitenkant, je symptonen worden erger en minder erg. Het enige 'bewijs" is je test. De tijd tot je eerste echo gaat hartstikke traag, maar gelukkig is elke dag er weer 1. Er zit niks anders op als afwachten ook al is dat hartstikke moeilijk. veel succes iig
Ik was vooral de eerste twee weken super onzeker. Nu ben ik acht weken en wordt het ietsje minder. Maar als ik dan weer zo'n zeurderig gevoel in mijn buik krijg, ren ik toch wel iets vaker naar de wc.... Het is dat ik zo goed aan mijn lijf voel dat er iets aan de hand is, want anders zo ik nóg onzekerder zijn. Ik duim voor je dat het goed blijft gaan! (en de meeste zwangerschappen gaan ook gewoon goed hoor!!)
ja heel herkenbaar. Het begint al wat minder te worden. Maar idd eerst maakte ik me zorgen ofdat ik wel ongi werd. Gelukkig na 33 dagen. Daarna of ik wel een ei had. Of ik wel ooit zwanger kan worden. En nu ben ik bang dat ik gewoon ongi ga worden. Gelukkig worden de testen steeds donkerder. En al die zorgen zijn tot op heden niet nodig geweest. Ben ongi geworden op dag 33 na de pilstop, een ei op 30 mei en 13 dagen later ZWANGER!!. Bij de eerste echte ronde
Oooh ninja zoo herkenbaar Precies zo. Ik begon juist in deze ronde ook met ovutesten en was als de dood gewoon geen eitjes te hebben. Ik heb me van alles in mijn hoofd gehaald, en nu ben ik snel zwanger geraakt... en dan kan er natuurlijk weer van alles mis gaan... ach ja. Onze arme piekerende hoofden! Ik ben elke dag 'blij' als ik me goed moe en slap voel eigenlijk, laat er maar lekker veel symptomen aan te pas komen
Die onzekerheid kan ik me heel erg goed voorstellen .. maar zoals al gezegt is de meeste zwangerschappen eindigen gewoon goed probeer er lekker van te gaan genieten.
Pfff, ik ben in ieder geval blij om te lezen dat ik niet de enige ben die zo onzeker is. Ik hoop maar gewoon dat alles goed blijft gaan en ik me zekerder voel na het bezoek aan de verloskundige. Ik vind het ook vervelend dat ik er nog met niemand (behalve natuurlijk mijn man) over kan praten. We weten het zelf net 2 daagjes en zouden het graag met een paar mensen delen. Maar ja: de omstandigheid wil dat mijn ouders op vakantie zijn. En we vinden toch dat de toekomstige opa's en oma's het al eerste moeten horen. En we willen het ook niet een stuk eerder aan zijn ouders vertellen dan aan de mijne. Het duurt nog ruim een week voor mijn ouders terug zijn. Ik kan niet wachten tot we het goede nieuws kunnen vertellen. Misschien helpt dat ook wel om het voor onszelf wat echter te maken!
Ik denk dat de meesten dat wel hebben hoor. Ik heb het ook. kHeb 2 maanden geleden miskraam gehad en ook ik ben erg onzeker! gelukkig over ruim een week de echo al en dan hopen dat alles goed is!! Komt vast goed!!