Heb jij dat wel eens van die dagen... Dat je t allemaal gewoon beu bent.. 't Gevoel hebt dat "dat k.kind" wel op marktplaats kan "te leen voor een week".. 't huis is een teringzooi, want in opruimen zijn mijn man en ik nu eenmaal geen sterren.. Er liggen 3 wassen klaar voor opvouwen en in de douche ligt genoeg voor nog 2 machine's vol.. Ondertussen zo'n 2-turf-hoog mannetje dat z'n fles niet goed wil drinken en ( voor mijn gevoel) om "niks" ligt te huilen.. Ik word er soms stapelgek van.. Dan begin ik te smijten met dingen( vooral zachte dingen) heb ik zin om de hele inhoud van de vaatwasser kapot te meppen en schreeuw ik tegen alles wat los en vast zit.. Ja ook tegen Gijs dus.. die daardoor ( hoe kan t ook anders) nog maar eens harder begint te huilen.. Op zo'n moment denk ik "jullie zoeken t hier maar uit.. ik ga de rest van de dag weg.. ".. Maar ja.. dan begint je verstand weer op te spelen.. zo ff weg gaan kan natuurlijk niet.. Dan bedenk ik me hoe t was vóór gijs.. Ik ging lekker naar mn werk, liep t huis uit om weet-ik-veel te doen en nu.. spontaan iets doen gaat minder makkelijk.. steeds maar bedenken wie er dan op past.. Dan denk ik dus echt "Er komt echt geen tweede...".. bleh... ik ben blij dat ik vanavond naar mn sport kan..Even mn eigen ding doen... heerlijk... even ( een deel) van mn ei kwijt.. ik weet bijna wel zeker dat er wel meer zijn die dit gevoel herkennen... 't Valt alleen niet mee om te zeggen dat je t wel eens even helemaal beu bent... Ik denk dat mensen een heel verkeerd beeld van me krijgen als ze dit zo lezen.. maar ja.. t zij zo... tis maar een beeld..
Ach meid, je hebt je dag niet zo te lezen.. Laat lekker de boel de boel, ga naar buiten met je kleintje in de wagen en haal een grote bos bloemen voor jezelf, haal vanavond iets bij de afhaal, ga na het sporten lekker in bad liggen met chips en een wijntje en daarna een lekkere nacht slapen. Begin morgen vol goede moed aan die was, misschien wil je (schoon)moeder wel een keertje komen helpen met vouwen/strijken in ruil voor een lekkere lunch bij jou thuis? Sterkte ermee!
ja hoor, herkenbaar. vandaag valt het verassend genoeg nog mee, na de ochtend die wij hadden, maar gisteren.. oh werd knettergek. gelukkig was vriend smiddags vrij, dus heb watjes in mijn oren gedaan en op het balkon geploft. ze konden het allemaal maar lekker zelf uitzoeken, ik had even vakantie hoop dat je vanavond lekker tot rust komt, en morgen weer een nieuwe dag. succes!!
Ik sluit me aan bij boven. Laat de boel lekker de boel en ga wat leuks doen met je mannetje. Jouw humeur heeft ook invloed op hem. Hoe belangrijk is die was en je huishouden? Je ventje is maar een keer klein en voor je het weet gaat hij zijn eigen weg en heb je zeeeen van tijd voor al die suffe huishoud klussen.
Bekend en ook hier gaat de kleine man dan in de wagen en gaan we lekker ff een frisse neus halen! Zeker met dit weer; zou willen dat ik thuis was Gewoon de beslissing nemen, heel bewust, om vandaag de boel de boel te laten. Morgen weer een dag. (en als je dan stiekem vanmiddag toch ineens de geest krijgt kun je altijd nog wat aanpakken, maar dan is de druk eraf)
Meid gooi het er lekker uit, heb je soms nodig. Maar om terug te komen op je vraag. Zelf herken ik dit gevoel niet. Komt wel bij dat mijn dochter een heel lief meisje is en het helemaal volgens het boekje doet (behalve het slapen dan). Ze heeft ook wel eens haar dagen niet en het is en blijft een echte meid oftewel ze heeft pit in haar kont, maar dat is nu net de uitdaging. Schroom niet als het nodig is om hulp in te schakelen, zo strijkt mijn moeder wel eens voor me. Wij proberen thuis alles bij te houden om te voorkomen dat we tegen bergen was en puin aankijken. Het lijkt zo makkelijk om alles steeds naar morgen te verschuiven en vroeger kon dat ook maar met een baby in huis valt en staat veel met plannen. Of je moet het niet erg vinden dat je huis een puinhoop is. Een vriendin van mij heeft dat. Die kan de boel de boel laten. Wij kunnen dat niet en proberen het probleem voor te zijn. Dus dat wil zeggen als de muis klaar is met spelen wordt opgeruimd, kleren worden op hun plaats in de kast gehangen, als we 's morgens klaar zijn op de badkamer dan even met een doek door de wasbak etc etc. Op deze manier houden we ons huis op orde en als er dan even geen tijd is om te stoffen is het in ieder geval opgeruimd. En als je er even doorheen zit, laat de boel de boel, kleine in de wagen en lekker van het zonnetje geniet en je accu opladen.
Ik kan je gevoel helemaal voorstellen. Ik zou je alleen willen adviseren om uit te gaar rasen ergens waar je kindje niet bij is. Hij heeft jou niks misdaan en voelt heel sterk jouw frustratie (helemaal als je tegen hem schreeuwt). Wat anderen al zeggen, pak je kleine vent en ga lekker de zon in.
Ik heb wel dagen dat t lastiger is, maar dat heftige gevoel ken ik eigenlijk niet. Van t schreeuwen tegen je kleine schrik ik wel; ms daar toch een andere manier voor zoeken...
Ken zelf het gevoel gelukkig niet en vind dit dus ook heel erg als een moeder zich zo voelt. Je MOET niets he dus zoals velen hiervoor hebben gezegd, laat de boel de boel en ga lekker op pad met je zoontje. Laat het gewoon van je afglijden maar dat is denk ik makkelijker gezegd als gedaan zeker. Misschien voor jezelf en je man een schema'tje maken wat wanneer gedaan word want zoals je zegt, jullie zijn geen opruimsterren maar vandaag(en waarschijnlijk vaker) komt dat dus eigenlijk onnodig op je af. En het huis hoeft niet spik en span en de was ligt er morgen ook nog maar jouw momentje met je zoontje moet je je niet laten afpakken en hij ziet niet dat het niet netjes is hoor en een van een ongestreken broekje verneemt hij ook niets en dat niet drinken, tjah dat regelt hij ook zelf wel, wij hebben ook soms geen trek. meid, probeer lekker erop uit te gaan en als je weer opgeladen bent en je zoontje ook weer lekker in zijn velletje zit ga je rustig aan beginnen de was etc aan te pakken maar draai je er ook van weg wanneer je denkt, nu is het genoeg zo.
Ik vind het wel erg heftig wat je zegt!!En zeker schreeuwen tegen je kind en met dingen gooien!!! Als ik heel eerlijk ben vind ik het erg zielig voor je zoontje! Hij is nog maar 7,5 maand oud,en er wordt nu al tegen hem geschreeuwd?? Ik zou dringend hulp zoeken als ik jou was!
Ik heb dit ook heel erg gehad in het eerste jaar. Mijn mannetje sliep heel weinig overdag waardoor hij aan het eind van de dag niet meer te genieten was. Ik had chronisch slaaptekort en kon niks meer verdragen. Ik heb toen ook gedacht "nooit een tweede". Pas vanaf dat hij anderhalf is, vind ik het echt geweldig allemaal. Nu hij net 2 is geweest kan ik me geen leven meer zonder hem voorstellen. Heerlijk, zo'n peuter. Maar ik denk nog vaak terug aan het eerste jaar en wij zijn dan ook echt zeker van onze zaak dat we maar eentje willen. Dan heb je ook nog wat voor jezelf dan alleen maar mama en papa zijn.
Ik zag het soms af en toe ook allemaal niet meer zitten (ging dan met Emma naar mijn moeder een bakje koffie doen, heerlijk!), maar sinds kort heb ik structuur in mijn huishouden en dat werkt echt goed bij mij. Misschien een idee om een soort van schema op te stellen? Ik kijk zo niet meer tegen het werk op en het is echt zomaar klaar!
Daar heeft ze lekker veel aan zeg! Ooit weleens gehoord van vrouwen die zich na de bevalling niet lekker in hun vel voelen? Ik ken ze en het is voor zo'n moeder(en kind en ja ook de man) echt totaal geen pretje en zoiets wens je niemand toe. Hoe zou jij het vinden als je niet kan genieten van zo'n wonder en je alles zo goed als zat bent?! Lijkt me niet dat je dan zulk commentaar als hierboven zou willen.
ik heb dat gevoel nooit gehad eerlijk gezegd maar ik begrijp je best hoor, is er een mogelijkheid dat je een dagje kunt gaan shoppen met een vriendin terwijl iemand oppast op de kleine? waar je wel voor moet oppassen, als je dit gevoel dagelijks hebt dan zou ik hulp zoeken, misschien is het dan een depressie of iets dergelijks? heel veel sterkte vandaag en regel wat voor een dag zodat je er even helemaal uit kunt. als je in de buurt woont pas ik graag een dagje op hoor
Kijk iemand die t echt begrijpt.... Daar hoef je, je vraagt t jezelf al af..., niets uit te halen.. t verschil tussen bedenken hoe iets zal zijn en hoe de werkelijkheid is.. is ook een wereld van verschil.. Er ging net nog een halve tuitbeker rooscivee over de vloer.. deksel spat er ( natuurlijk) af.. wat een plakbende.. Maar goed.. met sorbo bluw wonder en de dweil is t nu weer netjes.. goede manier van overtollige negatieve energie kwijt raken.. Olé!
Doe je weer zo vaag!! En ik heb zelf ook een dochtertje,dus ik weet hoe het is om moeder te zijn!! En ik zei al je hebt hulp nodig!! Maar K kind nee dat zal ik niet over mijn kind zeggen..Het gaat nou eenmaal niet allemaal over rozegeur en manenschijn!
Herkenbaar!!! ik heb me weleens afgevraagd of jayla nog in zo'n luikje in het ziekenhuis past waar je een vondeling in kan leggen