Die van mij houdt niet zo van knuffelen helaas. Er is veel te veel te zien. Dus zolang hij over mijn schouder kan kijken is het goed. En dan moet ik niet gaan zitten, want dat is niet interessant genoeg. Volgens mijn moeder was ik als baby precies hetzelfde. Hopelijk ontpopt hij zich uiteidelijk toch als knuffelkont. Heerlijk lijkt me dat! Maar verder is hij uiteraard om op te vreten!!!
"mama je knuffelt te hard!" hoor ik hier regelmatig hahaha maar zoon lief doet dat net zo hard bij zn zusje, ook uit pure liefde. mijn kinds zijn het gewend hahaha ik wil ze vaak idd ook niet meer los laten. kan nu al niet meer wachten tot ik thuis ben en ze me weer om de nek vliegen.
Zodra we "hug" zeggen komt ze aangelopen, steekt ze haar armpjes uit en wilt een knuffel, maar niet een grote helaas Kusjes geven doet ze wel gelukkig
"nee memmie, je mag niet aan mij ruiken...." "als jij nou eerst aan mij mag ruiken, mag ik dan ook aan jou ruiken?" "okeeee, dan maar weer" snuffel, snuffel, snuffel... (met dat hele kleine neusje) hele lange snuffel en knuffel (met een iets grotere neus haha) hihi
Hier ook geen knuffelkontje Maar ohhh, áls hij eens rustig bij me ligt (na de nachtfles) blijf ik gerust een kwartier zo zitten omdat ik het echt zo fijn vind.
Ja, ik ken het! Hier krijgt ze dan geen nachtfles meer en ze wilt het liefst alles zelf doen maar als ze eens moe is kan ze wel heerlijk tegen mij of papa (of beide) blijven hangen en tegen ons aan knuffelen..Heel zeldzaam helaas.
En weet je... het wordt alleen maar erger! Ternminste bij mij. Ik vind haar steeds leuker, liever en grappiger. En er is hoop voor de dames met baby's die niet knuffelig zijn: de mijne was dat ook niet maar houdt er inmiddels wel van! Niet urenlang maar lekker even voor of na het slapen. En rustig kriebelen over haar hele lichaam als ze bloot is... daar gaat ze helemaal voor liggen en haar ogen draaien weg van genot. Hihi.
Haha, wat een leuk onderwerp. Ons meisje doet soms net of ze gevallen is en gaat dan nep huilen en zegt: 'mama koele?' (met mama kroelen) dan wil ze gewoon lekker geknuffeld worden, heerlijk! Ze knuffelt ook met bibi (beer) en apie (lievelingsknuffel) en baby (pop) en geeft zichzelf zoentjes in de spiegel, haha. Of ze zegt tegen de kat van de buren: moesje kome, koele! (poesje, hier komen, kroelen!) als de kat dan voor haar neus staat is ze er bang voor Lekker knuffelen is trouwens goed om stress bij jezelf en je kind te verminderen
Oh ja, heerlijk! Eva heeft echter niet veel geduld om te knuffelen. Hoop dat het nog komt, anders maar onder dwang. Dat mis ik ook aan de late fles (nacht mis ik niet ) van 22.30 uur. Dat heerlijke warme en slaperige lijfje tegen me aan, hangend met haar hoofdje op m'n schouder, na de fles weer in slaap gevallen. Zwijmel, zwijmel.
Ja natuuuuurlijk!! Alleen jammer dat mijn dochter het leuker vindt om te spelen, ze duwt me letterlijk weg of ik krijg een mep in mn gezicht haha.
mijn zoon is twee maanden oud en als hij zo lief naar mij lacht dan smelt ik helemaal Hij is dan een soort verlegen
Mijn meisje komt vaak uit zichzelf een knuffel halen, echt met haar armpjes om me heen en dan zachtjes over mijn armen wrijven. Of als ik binnenkom mama roepen en heel hard op me af komen rennen voor een kus en knuffel. Dan smelt ik ook helemaal alleen haar opvreten is zo jammer dan valt er straks niks meer te knuffelen.
Ohh ja, heel vaak! Mijn dochter komt vaak op ons af als wij dichtbij elkaar staan, en dan zegt ze: "kuffelen", dan wil ze een echte groepshug haha En ohh, als ze 's ochtends vroeg wakker wordt en ik haar naast me in bed leg, draait ze zich naar mij toe, handjes op mijn wangen, en geeft me uit het niets een dikke kus, smelt!
Oo dat heb ik ook! Mijn zoontje pruilt zijn onderlipje ooh dan word ik helemaal gek. En wanneer die bij mij op mijn borst slaap dan smelt ik gewoon! 😍 en het liefst druk ik hem idd helemaal plat. Eigenlijk maakt het niet uit, bij alles wat hij doet sta ik te kwijlen