Mijn schoonzusjes kunnen heel wat verhalen vertellen over mijn moeder. Begrijp me niet verkeerd, ik hield van mam (nog steeds!), maar soms pffffffff, zeker als ze weer eens wat had gedronken. Zo heeft ze eens tegen mijn schoonzus gezegd:"Ik wou dat M je nooit had leren kennen, dan zat ie nu niet zo ver weg." Euh, pardon???? Ik heb haar toen duidelijk gezegd dat ze blij mocht zijn met zulke schoondochters, elk andere had je allang de deur gewezen. En ze heeft twee jaar geleden mijn neefje bijna laten vallen, ze had hem op de arm maar mevr. was alles behalve nuchter, en daar lagen ze dus bijna lang uit! Had me toen best voor kunnen stellen dat mijn oudste broer en schoonzus toen het contact wilden verbreken, echter voor de familievrede hebben ze het niet gedaan. We hebben vaak gebotst, zeker in dit soort zaken, maar toch, ze is en blijft mams en zal ik haar toch blijven missen.
Pfff als ik al die verhalen lees komen er hier ook weer een aantal dingen naar boven... Ook over mijn schoonvader en dat moet ik even kwijt Ik was zwanger van onze zoon en was iets van 32 weken toen ik jarig was. Ik had de ene avond wat vrienden uitgenodigd en op de dag erna wilde ik graag de opa's en oma's (dus mijn ouders, schoonmoeder+vriend en schoonvader+vrouw). Ik had al heel veel harde buiken en wilde niet nog meer stress. Dus ik had gevraagd of mijn schoonvader hun zoon (halfbroertje van mijn vriend dus) thuis wilden laten. Hij was toen 11 ofzo dus ook niet echt een klein kind meer, maar hij vroeg toen erg veel aandacht en ik trok dat op dat moment gewoon niet. Dus ik had die mail (ja heel stom) de deur uitgedaan en kreeg meteen terug dat ik een gezin uitelkaar rukte en weet ik het wat allemaal. Terwijl ik het normaal vroeg en ook nog neer gezet had 3x dat ze het niet verkeerd op moesten vatten. Achteraf had ik beter kunnen bellen, maar ik denk dat nog dat hij (en zn gestoorde vrouw) het verkeerd opgevat hadden. Uiteindelijk hebben we een onwijze ruzie gehad en heeft hij onze zoon pas gezien toen hij 5 maanden was en zijn vrouw nog nooit. Wat zij allemaal tegen mij gezegd hebben over mij en terwijl ik zwanger was en dus nog meer stress over me heen kregen vergeet ik nooit meer. Het was 1x dat hun zoontje niet mee mocht en zij begonnen gelijk te flippen. Normaal was hij altijd welkom, maar nu konden ze niet eens 1x rekening houden met mij. Nouja later mocht hij dus op de verjaardag van onze zoon komen toen hij 1 werd, maar dat wilde hij niet (schoonvader dus), ik wilde haar er gewoon niet bij hebben bij dit bijzondere moment. En hij is en blijft toch zijn 'opa', maar goed hij laat bijna nooit van zich horen. Hij heeft onze zoon nu misschien 5x gezien in die 2 jaar. Nu gaan we het binnenkort bijleggen maar van mij hoeft het niet, ik ben door zijn beide ouders meerdere malen door het slijk gehaalt en ik ben elke keer degene die zich moet verontschuldigen.:x Zo sorry voor het lange verhaal hoor dames. Ik moest het even kwijt. Nouja en over mijn sm kan ik nog wel een heel boek schrijven, wat zij ons allemaal niet geflikt heeft.
Ja dat vindt ik niet...iemand die mij respectloos behandelt die wil ik niet in mijn leven. En al helemaal als het je eigen schoonmoeder/moeder is. Maar over je kraambezoek....je man moet dat regelen vindt ik, die kan op een gegeven moment aangeven dat jullie weer rust willen en zo netjes zeggen dat ze moet gaan, toch?