Heel graag zou ik mijn verhaal kort willen uitleggen en wat feedback krijgen! Ik heb praktisch 0,0 familie en woon sinds 3 jaar in een nieuwe plaats en ben net verhuisd naar een nieuwe woning met mijn vriend. Vlak voor de verhuizing was ik van plan om bij hem weg te gaan en vertelde hem dit ook, dit was in februari. Het is moeilijk om hier een eigen huis te vinden (020) en wachtte de verhuizing in april dus nog even af, ik had veel tijd in het huis en de relatie en bedrijf gestopt en had weinig puf. Daarbij wil mijn vriend niet dat ik wegga. We zijn 1 jaar in relatietherapie geweest en daaruit bleek dat mijn vriend zich niet in mij kan verplaatsen, de psycholoog noemde vaak het woord autistisch. Gedurende mijn hele relatie met hem heb ik hier mee geworsteld, ik begreep niet wat ik fout deed. Ok, nu ben ik zwanger geworden van een superklein wipje. De baby is ondertussen (ik moest uiteraard even wennen) supergewenst door mij en mijn vriend. Nu heb ik enorm 'last' van mega-geile buien, echt ik weet soms niet waar ik het moet zoeken. Mijn vriend en ik hadden al lang geen sex meer, het initiatief moest altijd van mij komen en hij is een robot in bed en ook nog eens supersnel gepikeerd als ik (buiten bed) mijn wensen aangeef. Daarnaast is hij erg gesloten en krijg ik niet echt contact met hem waardoor we vaak misverstanden hebben en ruzie maken. Ik ben niet gelukkig met hem, hij is erg moeilijk met materiële zaken en vaak chagrijnig, maar ik vind het erg moeilijk om weg te gaan, ook om financiële redenen. Ik wil wel dat mijn kindje een gelukkige moeder heeft! Nu is er een man die mij wel erg aantrekkelijk vind en open is over zijn gevoel en ik ben hier enorm voor gevallen....ik voel mij enorm in de war hierdoor omdat het een beetje uit de hand is gelopen en we niet van elkaar af kunnen blijven. Ik weet niet of ik dit eerlijk aan mijn vriend moet opbiechten, hij weet dat hij mij sexueel niet geeft wat ik nodig heb maar ik wil hem niet onnodig pijn doen. Wel wil ik weg, maar ik kan het niet over mijn hart krijgen om te gaan, hij kan er niets aan doen dat hij autistisch is en ik hou wel van hem. Ik ben alleen zooo niet meer verliefd. Ik wil rust en heb een hekel aam verhuizen, daarnaast ook erg moe, please, wie kan mij iets zinnigs zeggen???? Alvast heel erg bedankt!
mmm lastig... heef thij verder ook hulp voor zijn autisme? Welke vorm van autisme heeft hij? Ik snap dat het heel lastig is dat je je niet goed meer bij hem voelt. maar bedenk wel dat er een kleine aankomt en bedenk aub goed wat je met die andere man gaat doen. geloof me, het hele geile word in maand 6 wel wat minder...
Dankjewel! ik heb net alles eerlijk verteld en hij begreep het. Hij gaat mij helpen een huisje te vinden. Ik zie er zo tegenop om weer te verhuizen en er alleen voor te staan... iemand nog bemoedigende woorden? We hebben er destijds voor gekozen om hem niet te testen op autisme omdat we allebei net zo gek zijn op labels. Maar uit wat ik gelezen heb wijst bijna alles op Asperger. Iemand nog iets bemoedigends? Ik voel mij super alleen;(
Logisch dat je je alleen voelt, maar als jullie er echt samen niet uitkomen, is een nieuw begin wel het mooiste wat je voor jezelf kunt doen! Ik hoop dat jullie samen voor je kindje op een goede manier afspraken kunnen maken. En bedenk: nu lijkt het allemaal hopeloos, maar over een paar maanden ziet de wereld er weer heel anders uit!
Uit ervaring: mensen met asperger hebben vaak moeite met sexueel contact. Als jullie relatie er nu al zo voor staat lijkt het mij dat je gewoon voor je zelf moet kiezen en dan maar nu wat meer energie kwijt aan verhuizen. Als hij echt asperger heeft gaat hij niet veranderen en zit je vast aan iemand die niet past bij jouw behoeftes. Dat gaat je in de toekomst erg veel energie kosten die je beter in je kindje kunt steken. Misschien een beetje doemverhaal maar ik heb een paar jaar een relatie gehad met iemand met Asperger die maar erg moeilijk kon omgaan met mijn behoefte aan knuffels etc.
Beste Marietje, Annekevdz en Mamadaisy! Wat fijn om jullie reacties te ontvangen, ik voel mij echt gesteund in mijn besluit om weer op mijzelf te gaan wonen. Mijn vriend heeft ondertussen cognitieve therapie en daar voelt hij zich in iedere geval heel goed bij. Hij realiseert zich ook dat hij een andere vader dan zijn vader wil zijn en de valkuilen waar hij aandacht aan wil geven. We hebben vandaag al goede afspraken kunnen maken, ik hoop dat we op deze toon verder kunnen praten en ook echt samen actie kunnen ondernemen. Wat erg fijn is, is dat hij niet boos is dat ik ben vreemd gegaan en er begrip voor heeft. Dat maakt hem dan wel weer een soort van superman waardoor ik misschien weer ga twijfelen of ik niet een in wezen goede vent ga verlaten.... Wat goed ook om te lezen dat het sexprobleem overeenkomt met Asperger, het lijkt wel of hij gewoon geen behoeftes heeft op dat vlak. Als ik een half jaar geen initiatief toon, is alles wat hem betreft ook prima en als ik dan weer zin heb staat hij klaar. Daar zitten soms ook voordelen aan, ik mis het gewoon om mij begeert te voelen. Echt super bedankt voor jullie reacties! Ik ben niet gewend om op een forum aandacht te vragen voor mijn problemen dus ik weet niet of ik teveel vraag maar lees het graag als iemand nog meer wil schrijven, ik lees het graag!! )
Iemand met autisme kan zich niet in een ander verplaatsen op emotioneel vlak dit zie ik wel bij mijn neefje gezichtsuitdrukkingen zeggen hem totaal niks hij is niet snel over iets opgewonden wel word hij snel boos als iets niet lukt of hij raakt erg uit zijn doen als dingen anders gaan dan vooraf afgesproken. Dus dat hij het begrijpt dat jij vreemd ben gegaan en daar niet boos om word past wel in het plaatje van een auti zoals mijn zus zou zeggen
Minimuis Ik denk niet dat het de befoeling van je is Maar toch voel ik me gekwetst en ik zal je uit lechen waar voor Je heb meer voormen van autisme En niet iedereen vertoont de zelfde kenmerken Anders zouden ze alemaal rainman zijn Iemand met autisme kan zich niet in een ander verplaatsen op emotioneel vlak Vind ik dus echt een vooroordeel Ja jou neefje kan het mischien niet Maar er zijn er echt wel die het wel kunnen en ik kan het weten Mijn vriend heeft een voorm van autisme Pdd nos Hij heeft normaal intelegentie nivau En werkt met verstandelijk gehandicapten als bergelijder Dus als hij bovenstaande niet zou kunnen zou die dit werk ook niet uit kunnen voeren Dit wil niet zegen dat je soms niet tegen iets aan loopt Tuurlijk maar met praten en uit legen kom je een heel eind @indewar Ik vind het knap dat je de beslising gemaakt heb Onthou wel hoe koud en kil en begripvol die ook reageert Hij heeft echt wel gevoel en die emotie komt er echt wel uit Aleen laat die dat ( denk ik ) niet aan jou zien maar aan een ander Of juist als die een momentje aleen heeft Ik hoop dat jullie er samen wat betreft de kleine goede afspraken kunnen maken En betrek hem wel verder bij de zwangerschap hij is immers wel de vader En je heb toch van hem gehouden Die seks drift woord dalijk wel minder en bedenk wel dat als je door gaat met die ander je ex zig aan de kant geschoven voelt En dalijk mischien ook niks met die kleine te maken wil hebben Dit hoeft natuurlijk niet Ik wil je veel sterkte wensen En denk nu aan je zelf en de kleine in je buik Dat is voor nu het belangrijkste Ik hoop dat je snel een eigen stekkie vind En anders proberen urgentie aan te vragen .als het daar zo moeilijk gaat P.s sory voor de speling heb dyslectie
Riantje ik ben het met je eens. Er zijn zoveel soorten autisme dat je niks zeker kan zeggen. Indewar doe wat goed voelt. Ga op jezelf wonen en mocht je vriend door de therapie veranderen waardoor je weer met hem kan samenleven dan kan dat ten zijner tijd ook nog wel. Veel succes
Sorry het was niet kwetsend bedoeld totaal niet wilde er alleen maar mee zeggen dat dit er mee te maken kan hebben dat hij zich het niet zo aantrekt. Nogmaals sorry wilde je echt niet kwetsen
sorry ik heb niet alles gelezen, maar dat jij durft vreemd te gaan terwijl dat je zwanger bent?!!?! weet die andere man dat je een klein mensje in je buik hebt??? succes en sterkte ermee...
Nu ja, je bent in ieder geval eerlijk geweest (ik neem aan dat je nieuwe vriend ook weet dat je zwanger bent?), dat is het belangrijkste. Je moet een relatie niet voortzetten omdat je het anders zielig vind voor hem of zoiets, dat is geen goede basis voor een relatie. Hij laat met zijn reactie nu inderdaad zien dat hij echt een goeie vent is, die kennelijk veel om jou geeft. Hij gunt jou je geluk, echt heel lief. Ga dus inderdaad niet met je oude relatie door, maar zorg er wel voor dat je voor altijd hele goede vrienden blijft met je oude vriend, want hij geeft om je en hij is de vader van je kindje. Ga niet wanneer je straks gelukkig bent in een nieuwe relatie hem zijn kindje onthouden, ook al lijkt zijn interesse beperkt, want dat zou door de asperger kunnen komen, en dat betekent niet dat hij ook echt geen interesse in zijn kindje heeft.
Daar ben ik het mee eens Wat me alleen een beetje opvalt bij de topicstarter is dat ze zegt niet meer verliefd te zijn op haar vriend. Maar dat gaat bij iedereen een keer over, dat veranderd, dus ook bij die andere man. En daarbij ben je zwanger dus kan je anders reageren dan je normaal gesproken zou doen (Dat merkte ik ten minste bij mezelf wel, dat ik eerder gepikeerd was of vond dat dingen niet goed gingen in de relatie.. en na de zwangerschap was ik weer mezelf). Wat ik wil zeggen: maak geen overhaaste beslissingen, want je kan niet meer terug. Vooral nu het lijkt alsof je toch een kleinnn beetje twijfelt. (ik weet niet of het zo is, ik zeg alleen hoe het op mij overkomt) En die beslissing heeft ook gevolgen voor je kindje. Dus doe wat jou het beste lijkt, jij kent je vriend en jezelf het beste, jij weet of je met hem kan leven zoals hij is, of dat je dat niet kan. Ik lees dat je je keuze al zo ongeveer gemaakt hebt. Nou, als je daar achter staat is het toch goed? Wel fijn dat je ex goed reageert.
Was die 'miniwip' met je vriend of was dat ook al met een ander? En je blijft bij je vriend vanwege de financiele kant en omdat je het zielig vindt? Weet je wat zielig is? Dat je hem zo belazert..
Je moet wel wat beter lezen hoor, TS is eigenlijk heel keurig eerlijk geweest met haar oude vriend. Geen belazeren dus. Neemt niet weg dat het geen optimale situatie is, maar dat weet TS denk ik zelf ook heel goed, en daar valt toch niets aan te veranderen.
Pfieuw wat een vooroordelen weer! Nee laten we allemaal lekker bij onze huidige partner blijven terwijl we doodongelukkig zijn, want er is immers een kind onderweg?!?! Sorry ik mis de logica! Waarom zou je als zwangere niet vreemd kunnen gaan? Alsof de baby daar wat van merkt! Zolang je het veilig doet is er niks aan de hand. (Dat het niet fair is naar de huidige partner lijkt mij niet meer dan logisch ookal is hij daar (nu) niet boos over!) TS Blijf niet vanwege geld of medelijden bij de vader van het kindje. Een gelukkige mama die goed door 1 deur kan met de biologische papa is veel belangrijker! Mijn ex heeft autisme en na 2,5 jaar is er eindelijk een fijne omgangsregeling. Het is aftasten en vooral NIET vergelijken met andere verhalen! Heel veel succes en geniet van dat wondertje in je buik
Ik vind vreemdgaan niet goed te praten. Je hebt wel een super lieve man als ie daar begrip voor heeft.. Zo heb je het jezelf wel extra moeilijk gemaakt maar daar kan je nu natuurlijk niks meer aan veranderen. Ik merk wel aan je verhaal dat je nog erg twijfelt over of je er geen spijt van zal krijgen. Die nieuwe vlam kan ook na een tijdje weer minder interessant worden en omdat je nu zwanger bent ben je vaak ook weer anders dan anders. Moeilijke situatie dus... Ook heb ik natuurlijk geen man met autisme dus kan daar verder niet veel over zeggen. Ik wens je in ieder geval sterkte met je beslissing.
Wat een vervelende situatie. Ik snap heel goed dat je zegt dat je je niet begeert voelt, omdat je huidige partner niet echt toespelingen maakt. Geen ervaring mee, maar kan me er zeker iets bij voorstellen. Vreemd gaan is niet goed maar fijn dat je eerlijk bent geweest. Denk dat je misschien wel moet proberen om het op een laag pitje te zetten. Lijkt me erg verwarrend allemaal. Als de man waarmee je vreemd bent gegaan echt bij je zou willen blijven (weet niet of dit de bedoeling is?) doet hij dit ook wel zonder de seks of met heel weinig zodat je je eerst op de bevalling kunt concentreren. Ik wens je heel veel succes. Hoop dat je snel een huisje krijgt en je hier een thuis van kunt maken.