Zonder dat ik dit vervelend bedoel!: heb je er aan gedacht om ook profesionele hulp in te schakelen? Al is het maar voor een paar weken... Ik ben zelf gescheiden, inmiddels weer hertrouwt, maar ondanks dat mijn scheiding heel moeizaam verliep, en ik mijn ex omver zou rijden als ik m tegen kom, was het emotioneel heel zwaar toen. Ik heb nooit in dubio gezeten zoals jij nu qua gevoelens voor hem. Toch vond ik het heel erg, en hebben gesprekken met pro's mij wel door die emotionele rollercoaster geholpen! Dikke x voor jouw
Komt zeker niet raar ovr hoor! Ik heb ook zeker hulp en daar ben ik ook erg blij mee. Heb gister weer controle gehad en een echo....en heel erg leuk....ik krijg een meisje!!! Mijn zoontje van 5 vind het helemaal geweldig en het gekke is,hij riep al zodra ie van mijn zwangerschap wist dat het een meisje zou zijn haha. Dus meneertje was helemaal in zijn nopjes.
Dankjewel hoor! Zit ook echt op een roze wolk nu haha. Voel me verder redelijk goed,af en toe mijn dipjes maar ja dat zal voorlopig ook nog wel zo blijven. Zie wel tegen de kerstdagen op,is nu compleet anders na de scheiding natuurlijk ook. Gelukkig is het maar 2 dagen kerst
Het is moeilijk die roze wolk vast te houden,heb gister te horen gekregen dat de papa inmiddels werkvisum heeft voor 2 jaar en dus niet van plan is naar huis te komen zoals hij meerdere malen beloofd heeft. Het komt hard aan en ben er echt verdrietig om.
lieve vlinder, met verbazing je verhaal zitten lezen.. ik zit helemaal niet in een situatie als de jouwe.. maar ik wil je wel even een hart onder de riem steken.. richt je idd meer op je kindjes en je eigen gezondheid!! fataseer niet te veel over je ex.. en leg anders de scheiding nog even naast je neer, mits je ex dat ook wil.. laat hem even wennen aan het idee dat je zwanger bent van een ander.. maar het kan wel.. mijn zus heeft een relatie met een ex van haar.. zij is daar in het verleden zwanger van geweest maar hij moest onder dwang van ijn moeder terug naar zijn ex omdat die de kids die zij al hadden iets aan zou doen.. mijn zus kon niet voor haar kindje zorgen en koos (hoe moeilijk ook) voor abortus. de ex van mjn zus haar vriend zei aan de pil te zijn (bleek niet zo) en raakte zwanger.. nu mijn zus en haar vriend weer samen zijn zorgt mijn zus ook hartstikke goed voor zijn kids waarvan er dus 1 bijna nt zo oud is als haar kindje zou zijn geweest.. ook is de papa van de baby een laffaard!! jemig he... wat een nerd.. sorry hoor tuurlijk schrik je als 23 jarige ervan als je ''vriendin'' zwanger raakt zonder dat het gepland is.. maar mijn vriend is 22!! en wij zijn ook ongepland zwanger, oke ik en mijn vriend hebben wel echt een relatie, maar hij was er ook totaal niet op voorbereid.. en we hadden pas 3 maanden toen ik zwanger raakte maar hij gaat er wel helemaal voor en onpopt zich als een ware papa.. dus lieve schat dat verhaal van je baby's papa is onzin!! en dat hij nu visum heeft aangevraagd is omdat hij (naar mijn mening) op deze manier lekker de boel kan ontlopen.. maar schat jou meisje krijgt gewoon lekker jou achternaam!! je hebt hem niet nodig.. in je verhalen kom je heel sterk over!! en luister maar naar een jonge meid die ook genoeg heeft meegemaakt.. op andere gebieden welliswaar maar het sterkte je echt!! probeer toch te genieten.. richt je lekker op roze shoppen, betrek je zoontje er lekker bij, je hebt blijkbaar een hele lieve beste vriendin die jou niet laat vallen (gezien ze mee ging naar 20 weken echo) je moeder kon het alleen met 3 kids financieel, dus jij kan het zeker weten ook!! er zijn genoeg vrouwen met kids waarbij geen papa in the picture is.. bijv. mn collega, 2 meiden (inmiddels rond puber leeftijd, naja de oudste) en de papa neemt geen contact met ze op en betaald ook geen alimentatie!! en ook zij red het.. meid je vind uiteindelijk andere middelen om het ook financieel te redden.. ik vind je super!!! en er gaan vast nog moeilijke periodes komen, maar ook momenten die zo puur en liefdevol zijn en daar haal je dan weer kracht uit om andere tegenslagen tegen te gaan!! lieverd, kop op!! recht je rug, jij kunt met je kindjes de hele wereld aan!! *knuffel*
Beste TS.... Wat een verhaal, wat een situatie waar je in beland bent... zo onwerkelijk. Misschien zijn de dingen die ik ga zeggen al gezegd, maar heb niet alles onthouden wat er geschreven is! Ik heb in een soort gelijke situatie gezeten, wellis waar niet getrouwd of een 2e kindje. maar wel alleen tijdens de zwangerschap, en allemaal mooie beloftes die later toch weer ingetrokken werden. Probeer los te laten wat hij zegt, neem het met een grote korrel zout, eerst zien dan geloven, ga niet gelijk hopen op.... want de klap is keihard. En je moet nu genieten van wat je hebt, en wat er gebeurd in je lichaam, er groeit een prachtig meisje! Als je die tijd bezig bent met hem, blijf je jezelf dat achteraf kwalijk nemen (geloof me, ik weet hoe t is..) Wat je ook zegt is dat je je schuldig voelt, misschien is dit keihard, maar dat zal je blijven doen. Mijn zoontje is nu 2,5 en ik voel me nog dagelijks schuldig en dan vooral met in mijn achterhoofd dat ik hem geen vader gegeven heb, dat dat mijn schuld is, en vraag me nog regelmatig af of ik harder mijn best had moeten doen of iets anders had moeten doen. Nooit zal ik begrijpen hoe iemand zo weg kan lopen van zoiets moois, puurs en zo eigen! Maar ook dat moet je loslaten, zij zitten blijkbaar anders in elkaar dan wij, heel anders. Wat betreft je ex-man, fijn dat jullie nog goed contact hebben. Wel heel lastig ivm zijn achternaam, misschien gewoon de tijd geven? Of eens heeeel goed gaan praten samen? Want zoals ik t lees kunnen er 2 dingen spelen, of misschien wel allebei.. 1, je houdt nog heel veel van hem en wil hem eigenlijk niet kwijt 2, je zoekt naar iemand die er voor je kan zijn nu, en vergeet daarbij de redenen waarom het niet meer ging? Door alle hormonen in je lichaam en alle veranderingen in je leven is het heel logisch dat je terug wil naar het veilige van vroeger, ook al was dat niet altijd positief en was je niet altijd zo gelukkig. Je toekomst is onzeker, en je weet niet wat er zal gebeuren, dus dan is het verleden het veiligst Dikke knuffel.. als je wilt praten mag je me altijd pmen, hoop dat ik niet te hard, eerlijk en recht door zee ben geweest. Ik vind je een hele sterke vrouw, en geen twijfel mogelijk dat je dit kan en gaat overleven!! en na regen komt zonneschijn, en daarmee ook geluk... ow ja, en wat er ook gebeurd, hoe de situatie nu is.. (hij zit in buitenland, en je bent nog niet gescheiden maar zeg het toch maar) laat hem niet erkennen, eerst moet jouw gevoel goed zijn, en moet hij laten zien dat ie echt wil en te vertrouwen is. Dit voorkomt een hoop heisa later! en ook zonder allimentatie red je t!
Bedankt voor je reactie. Probeer hem los te laten en zo ook mijn ex...ik moet zelf eerst helemaal weer goed in mijn vel zitten en dat samen met mijn kindjes. Voor mij is dat nu het belangrijkste. Ik weet inmiddels wat meer,heb contact gehad met mensen vanuit canada,de papa stapt vandaag in het vliegtuig en zal morgen hier in Nederland aankomen. Zijn ouders willen die dna test,dus daarvoor komt hij terug. Ik weet niet hoe het zit met zo'n werkvergunning aanvraag maar dat zal hij mischien wel vanuit nederland ook moeten doen. Probeer hier informatie over te krijgen zodat als ik met hem praat hij me niks voor kan liegen. Eerst maar afwachten of hij idd morgen thuis is,maar mijn familie zegt ook,ze bekijken het maar met hun dna test. Ik krijg dat gevoel ook steeds meer maar weet dat als ik het niet doe zijn familie dan gaat zeggen: oh ja het is niet van onze zoon...kijk ze durft het niet te doen. Daar zit ik eigenlijk ook niet op te wachten.
Ik was net benieuwd hoe het met je ging toen ik zag dat je een update had geplaatst. Raar hoor, ben benieuwd of hij er morgen is. Heb je zelf nog contact met hem? Liefs
Inmiddels is de papa thuis gekomen,sinds afgelopen woensdag. Maar gepraat hebben we niet,hij was deze week druk met zijn vrienden,en dus geen tijd. Heb gezegt dat hij eerlijk moet zijn als ie niet met me wil praten,nou dat wilde hij wel maar had al plannen. Dat was het sms contact wat we hebben gehad,gisteravond heb ik hem dan weer gezien,we hebben gezamelijke vrienden met een groep en ook hij zat daar. Hij keek me niet eens aan,heeft me niet gedag gezegt,zenuwachtig aan het doen en zag af en toe duidelijk naar mijn buik. Op een gegeven moment ging hij weg en zag ik hem rond middernacht weer,maar ook geen contact gehad,en al snel ging hij met 2 andere vrienden van hem weg naar een ander feest. Die 2 vrienden heb ik wel horen praten tegen hem...laat dat wijf zitten,ze is met opzet zwanger geworden van je,ze verpest je hele leven....en hij knikt maar met ze mee. Vreselijk! Heb het erg moeilijk gehad maar ben niet naar hem toe gegaan....hij is het niet waard! Maar verdriet doet het me wel.
Och wat verschrikkelijk, wat een zak. Laat hem lekker zitten. Je verdient beter ! Ondanks alles wil ik je toch een gelukkig nieuwjaar wensen hoop dat alles op zijn pootjes terecht komt en dat je straks mag genieten met zijn drieeen. Liefs
Hey Meis, Tjee wat een loser zeg. Denk dat ik zelf niet zou kunnen laten een snerende sms te sturen...hahaha. Maar dat zijn misschien ook de hormonen. Als hij nog een rol wil in het leven van zn dochter wordt het tijd dat hij volwassen wordt incl. die rare ouders van hem. Hij weet zelf ok dondersgoed hoe het in elkaar steekt. Wat leuk trouwens dat je ook een meid verwacht! Richt je gewoon lekker daar op... is veel belangrijker. Natuurlijk is het heel verdrietig maar hij is de moeite gewoon niet waard. WEet best hoe het is als je lastig opgroeit maar daar kan je niet alles onder scharen... rare vent hoor. Hoop dat hij een keer wakker wordt met een spiegel voor zn gezicht.
zo iemand zou ik totaal uit mijn leven bannen klinkt misschien heel hard maar als ie nog niet eens voor zijn eigen kan opkomen dat houdt het op een gegeven moment op je kiest toch samen voor een kind lijkt mij meis ga gewoon van je zwangerschap genieten en laat hem links liggen je verdient dit niet hoe moeilijk het ook is om hem los te laten wij hier op het forum zijn er voor je als je er over wilt praten
Goh hier worstel ik ook mee. Ik ban hem (ex) totaal uit mijn leven. Nadat ik gehoord heb dat hij mij gewoon belazerd heeft al die tijd. Mannen, vieze misbaksels zijn het!