ja heel herkenbaar! ik vertrouw eigenlijk bijna niemand mijn kindje toe, een handjevol mensen eventueel als het echt moet, we hebben ook een oppas aan huis als ik weer ga werken, een vrouw met veel ervaring en een bekende van ons.
Hier hebben we Keano toen hij wat jonger was ook sávonds nooit meegenomen naar een verjaardag, Dit omdat hij dan teveel indrukken kreeg en het hier s'nachts een hele grote ramp was. Gleukkig hebben ook wij niet heel veel verjaardagen.
Ach, je zou het inderdaad kunnen proberen als het vlak bij is, werkt het niet, gelijk weer naar huis. Ook niet echt leuk voor de jarige en de rest van het bezoek om met een huilend kind te zitten. Gewoon even kijken wat bij je kindje past, of ze snel overprikkeld is of niet. Ik kreeg ook van die opmerkingen van 'dat moet je juist opbouwen, extra vaak gaan, dan leert ze het wel'. Ja, ammahoela, die vlieger gaat niet altijd op en zij zitten niet met een huilend kind.
Inderdaad, die vlieger gaat lang niet altijd op. Ik heb in mijn omgeving zoveel kindjes gezien die maar altijd overal mee naar toe worden gesleept en geloof me ze worden er echt niet makkelijk van. Juist moeilijk in hun geval. Overprikkeld, uit hun ritme etc. Maar goed, de ouders overdreven er ook wel in. Makkelijk worden heeft er niets mee te maken, het zit in het karakter van het kind hoe hij/zij ermee omgaan. Tot een maand of 8 namen wij mijn zoontje heel sporadisch mee (ik denk totaal 2 keer of zo) na vrienden. En dan ging het niet eens om drukke verjaardagen maar om etentjes. Beide keren gingen prima, maar het voelde voor mij toen echt niet goed om mijn zoontje 's avonds wakker te maken, de auto in waar hij weer in slaap valt, de auto uit waarna hij weer wakker word en dan het bedje in. Ik zou het zelf echt niet leuk vinden dus wilde ik het mijn kind ook niet aan doen. Tegenwoordig vind ik het al wel een stuk makkelijker. Ik moet wel eerlijk zeggen dat als mijn zoontje huiluurtjes zou hebben dan zouden die beide 2 keren niet doorgaan. Maar het is heel persoonlijk, denk ik. Maar goed ik heb sowieso makkelijk praten, want wij konden altijd met z'n tweeën naar een verjaardag omdat mijn ouders altijd graag oppassen. Nu is hij alweer bijna 1 jaar en gaat wel vaak mee. Het feit dat hij als een jonge baby niet mee ging heeft geen invloed gehad op hoe makkelijk of moeilijk hij nu is. Dat blijkt uit het feit dat hij nooit problemen heeft met ergens anders slapen, dat heeft dus met het kind zelf te maken en niet met het feit dat je hem/haar van jongs afaan veel meeneemt.
Wat Kiwi hierboven schrijft, vind ik heel herkenbaar. Ik voel mezelf niet fijn bij het idee dat ik mijn zoontje wakker moet maken, weer in de auto en thuis weer naar bed. Ik krijg er eerlijk gezegd de kriebels van..... Maar goed, gelukkig is dat ieder voor zich. We hebben het weleens gedaan toen hij een maand of 2 à 3 was, maar meer dan 2x is het niet gebeurd en gaat het voorlopig ook niet gebeuren. Puur omdat ik mezelf er niet prettig bij voel. Ik heb het liefst dat hij gewoon rond 7uur/half 8 in zijn eigen bedje ligt en lekker kan gaan slapen zonder gestoord te moeten worden om weer naar huis te gaan. Saai?! Tsja..... misschien wel, maar het voelt in iedergeval wel goed zo!
wij nemen Roderick overal naartoe, hij lijkt het wel leuk te vinden, al die stemmen en gezelligheid om hem heen. Vaak is ie het stralende middelpunt. Hij wordt er wel moe van, omdat hij niet zoveel slaapt als thuis. ik denk wel dat het ook in zijn karakter zit dat hij het leuk vindt. Maar wat ik lees over wakkermaken, als hij slaapt kunnen wij hem gewoon vanuit zijn wandelwagen (die nemen we mee zodat hij ook kan slapen) in de maxicosi leggen en vervolgens van de maxicosi het bedje in, en meneer slaapt gewoon verder. Als hij gevoed moet worden dan zorgen we er ook voor dat hij een beetje apart zit met ons, zodat hij rustig kan eten en niet wordt afgeleid. ik zou het gewoon eens proberen, misschien wordt ze juist rustig van de aandacht/ vreemde omgeving? groetjes