vanwege jarenlange angst-dwang en paniekstoornis wat sinds de bevalling verdubbelf is ben ik na heel lang geworsteld te hebben (heeeel wat gsprekken met ee psycheloog) toch over stag gegaan voor medicijnen. Ik had hier best moeite mee omdat ik voor mn gevoel nu echt mijn psychische stoornis erkende. Dat is niet niks. Maar man man, nu 4 weken verder en ik merk zo'n verschil!! Ben mn oude ik weer, kan me weer focussen ipv altijd die angst overal een stempel op drukte. Ik geniet, ik leef! Heerlijk! T bevestigd voor mij dat ik dit dus nodig heb; zoals een suikerpatiet ook medicijnen nodig heeft. Nu had ik donderdag evaluatie me mn huisarts. Ze vond het fijn te horen hoe ik het nu ervaar. Mag het nu zes maanden gebruien en dan samen met een praktijkondersteunende psychiater gaan afbouwen en stoppen. Ik gelijk gezegd dat ik daar nu al overin zit etc ec.. Maar nee ik moc daar aankpmende half jaar niet over na denken maar gewoon lekker genieten. Uhm ok dat zeg je dan tegen iemand met ee paniekstoornis?! Nou goed.. Ii huiswaarts gekeerd en nu baal ik al wetende dat dit maar tijdlijk is.. Ik ben nu eindelijk emotionel stabiel, dat mogen ze me toch niet afpakken Nu is mijn vraag, bepaal ik zelf niet uiteindelijk over het gebruik van antidpressiva. Mag mijn huisarts mij verplichten te stoppen straks ookal ben ik daar nog niet klaa voor? Ik wil van mij part dit mn leven lang gebruiken, als ik me er maar goed bij voel blk ik het nodig te hebben toch hopelijk zijn er ervarngen hier onder de forummers. Liefs joky
ik heb het ook gebruikt en dacht hetzelfde als jij. maar er komt een tijd en dan wil je het ook gewoon weer zonder die pillen. en als je de juiste therapie hebt gehad lukt dat vaak ook wel. ik ben er nu alweer 1,5 jaar vanaf. pillen zijn een hulpmiddel. je moet de oorzaak aanpakken. en dat kan echt alleen met de therapie. succes
Paroxetine is wel de grootste rommel die er is vind ik. Enorme bijwerkingen bij begin, ophoging, en bij afbouwen en stoppen. Ben nu van 40 naar 20 naar 10 en nu naar nul, wel als "eigen dokter" ik ben ze helemaal zat die pillen.... Uiteindelijk ben jij degene die bepaald of je ze wel of niet neemt natuurlijk maar zoals hier boven al gezegd op een gegeven moment ben je t gewoon echt zat. heel veel succer ermee iig..
Misschien kun je het je nu nog niet voorstellen, maar ben je er straks wel weer aan toe op af te bouwen en helemaal te stoppen. Leef in het nu!!
Tnx dames nora in jouw geval lijkt het middel erger dan de kwaal. Ik ervaar het heel anders, amper bijwerkingen gehad en voel me super erbij. Zonder de paroxtibe was ik juist niet mezelf. Ik moet niet vooruit lopen ik weet het.. Maar ik heb jaren zo aangetobt (ook met de nodige therapieen) en besef nu dat het abnormaal was hoe i p emoties reageerde. Ik hoop dqt ik.zelf de controle mag houden en als ik het gevoel heb te kunnen stopen dat ook zal proberen.. Srry voor de typefouten... Rottelefon
houd wel voor ogen dat er ook evt later pas bijwerkingen kunnne komen he. ik kwam aan als een pad en had een libido van lik me reet
Klopt idd. Bijwerkingen waren er wel.. Maar das een eitje vergeleken bij mijn agst -( suffig moe in t begin meer paniekaanvallen etc maar nu. Maar nu merk ik al verbetering. Wat aankomen betreft, mijn huisarts wees dat aan het feit dqt men nu eenmal meer eet als je je beter voelt. Klinkt wel plausibel. Ik ben inmiddels 11 kg kwijt (4maanden bezig) dus hoop dat er nog vijf aangaan ipv aankomen hihi maar mn vraag mbt het zelf bepalen over het gebruik of de huisarts gaat nu aan de essentie voorbij iemand?
heb veel ervaring met paroxetine, heb nooit geen bijwerkingen (slikte trouwens 20 mg) gehad zowel bij het op en afbouwen, een half jaar vind ik trouwens wel kort , toen ik nog onder behandeling van de psychiater was rade hij me aan om wel een jaar te slikken anders heb je weer kans op terugval
als je een half jaar stabiel kun je afbouwen. Maar als het daarna weer de verkeerde kant opgaat kun je altijd weer starten. Krijg je nog therapie? Misschien heeft dat nu ook meer effect en ga je nog beter in je vel zitten. Er is samen met mij besloten dat ik nooit meer ga stoppen met AD. Heb nu teveel depressieve episodes gehad die mijn leven compleet ontregelden. We gaan als het een tijd stabiel is proberen op een zo laag mogelijke dosering te komen maar daar is de tijd nog niet rijp voor.
Je bepaald in overleg met de huisarts hoe of wat mbt het gebruik van medicatie. Hij kan dus niet zomaar zeggen nu stop je.
Hier mijn leven weer terug sinds ik paroxetine slik! Ik slik het nu al ruim 10 jaar en heb inmiddels wel geaccepteerd er nooit meer vanaf te komen. Ik heb nooit bijwerkingen gehad. Wel merk ik als ik het één dag niet gebruik. Ik ben onrustig en de paniek komt weer opzetten.
Ik heb het als aanvulling op 4 andere soorten medicatie ik vind het echt troep, maar fijn om te lezen dat het voor anderen wel werkt! Lijkt me niet dat je ineens moet stoppen over een bepaalde tijd, word gekeken naar hoe jij je voelt en of jij denkt het nodig te hebben nog. ik zou me er niet al te druk om maken, en zeker nu al niet. geniet van het feit dat je je nu beter voelt!
Ik slik ook al bijna 5 jaar paroxetine tegen een angststoornis Helpt super bij mij had geen leven voordat ik dit slikte...was de hele dag bang Geen dokter die mij vraagt of ik wil stoppen of wat dan ook Omgekeerde wereld dus Lijkt me dat je het zelf uiteindelijk beslist of je het slikt of niet
Ik heb het zo'n anderhalf jaar geslikt en heb mijn leven er eindelijk terug mee op de rit gekregen. Ik nam 30 mg en ben op 't einde héél langzaam afgebouwd in overleg met mijn huisarts. Heeft wel 3 à 4 maanden geduurd. Liever lang afbouwen en er dan vanaf zijn, dan te snel en teveel last. Mijn huisarts vond overigens dat ik vooral zelf moest bepalen wanneer ik wou afbouwen. Of dat nu na een half jaar, een jaar of langer was. Het eerste jaar dat ik het nam zat ik ook onder begeleiding van een psychologe overigens, daarna niet meer. Ik heb overigens daarvoor Xanax geslikt en met dank aan de totale desinteresse qua opvolging van mijn vorige huisarts véél te snel afgebouwd. Met alle gevolgen van dien. Dat het enorm zwaar was om ervan los te komen en dat ik nog dubbel zo diep ging mentaal.
Mij is verteld dat t aan mij is wanneer ik er kaar voor ben om met afbouwen te beginnen.. lijkt me niet dat HA zegt van zo en nu is t genoeg nu ga je stoppen ongeacht of je je wel of niet goed voelt
Bedankt dames jullie reacties doen mij goed. Ik heb ook mijn leven weer terug en door de woorden van mijn huisarts ovr stoppen over zes maanden voelt t alsof me t weer afgepakt gaat worden; vandaar nu al de angst al. Ik ga er voor nu maar vanuit dat ik niet hoef te stoppen als het voor mj npg niet goed voelt.
Wat waren jullie klachten bij angst- en/of paniekstoornis? Is het ontstaan door een trauma of onverwerkte emoties??
Nope, aard van t beestje denk ik. Van kinds af aan had ik al zenuwtiks enzo. Het heeft bij mij te maken met mijn gevoel e emoties. Reageer daar te hefig op. Krijg al een rilling als iemad in mijn ruimte boos wordt. Klachten um heb je even? Haha Angstig chronische hyperventilatie onrustig gevoel Hartkloppingen overslaan hart slapeloosheid cobstant nerveus
Zelf beslissen met je gevoel én gezonde verstand. Ik slik ze ook, heb me een tijdje goed gevoeld daarna weer minder. Ben er nu ook bij gaan sporten om zo een natuurlijk anti depressivica aan te maken. Je zit nu in een proces en die tabletten helpen je daarbij, er moeten ook gesprekken met een psycholoog/psychiater bij zitten om uit je paniek stornis te komen. Neem zelf het heft in handen, maar probeer er niet afhankelijk van te worden, en niet meer stil te staan bij het genezen.
Oh en dwang gedachten. Mezelf er constant herinneren aan dat gevoel ook als het heel even weg was waardoor het er direct weer is kortom: RUK