Hoi, Ik zou graag eens horen waarom je wel of niet thuis wilt bevallen. Ook hoor ik graag hoe het bevallen D) is of je er weer voor zou kiezen. ik ben zelf onverwachts thuis bevallen van mijn dochter terwijl ik anders naar het ziekenhuis was gegaan. Achteraf vond ik het perfect dat ik in mijn eigen huis was en niet in een ziekenhuis. Ik ben nu zwanger van de tweede en zou graag thuis bevallen. Maar ik twijfel een beetje. Aan de ene kant lijkt me de rust en de sfeer thuis bevorderlijk voor mijn ontspanning en vind ik ziekenhuizen vrij onpersoonlijk. Aan de andere kant is Nederland een uitzondering wat betreft het normaal vinden van thuis bevallen. Wanneer ik info zoek over de risico's dan lopen de meningen nogal uiteen. Heeft iemand hier een mening over? Wil graag beide kanten horen.
De eerste was in het ziekenhuis en de tweede thuis. Doe mij maar thuis... zoveel relaxter. - geen vervoer - eigen spullen - zelf de regie houden - eigen thee ed (hihi) - eigen douche etc - geen gedoe met de baby enzo Maar ik beval alleen thuis wanneer de situatie dit toe laat. Nederland beschouwt zwanger zijn en bevallen niet als een ziekte maar als iets normaals en dat vind ik een goed standpunt (zolang het inderdaad kan). In een ziekenhuis zijn zieke mensen... daar hoor ik met een gezond kind niet thuis? De derde dus graag weer thuis.
Ik heb beide meegemaakt en vond beide een positieve ervaring. Moet er wel bij zeggen dat het zo rustig was in het zh dat ik de luxe had dat er continu een vplk aanwezig was die mij er doorheen loodste en alle tijd voor mij had heb dit als zeer prettig ervaren. Wel vond ik de nacht in het zh een ramp... wakker liggen van je eigen baby oke, maar wakker liggen van een andere huilende baby en om 4 uur kwamen ze iemand op de afdeling binnen brengen die net bevallen was dat vond ik geen pretje zo op een 4 persoons kamer. Dan gaat toch de voorkeur toch uit naar thuis lekker relaxed in mijn eigen bedje. Maar om gezondheid redenen voor mama en kind moest de 2e in zh had geen keuze.
Hoewel mijn eerste ziekenhuisbevalling ook prima was, was thuis echt een stuk fijner. - eigen bed, eigen kussen (ik heb zo'n hekel aan die plastic kraakkussens van ziekenhuis!) - eigen eten/drinken - eigen douche - niet vervoerd hoeven worden met weeën of hechtingen (mijn eerste was een poliklinische bevalling, 5 uur na bevalling zat ik weer in de auto op weg naar huis, vond ik niet echt fijn) - alleen gehuil eigen baby, gepraat eigen bezoek (ik moest helaas bij mijn 2e meteen na thuisbevalling naar ziekenhuis voor glucose controle van baby en heb dus 2 dagen op kraamafdeling gelegen, vre-se-lijk!! Heb nauwelijks geslapen daar...) - nauwelijks onbekende gezichten om je heen Gelukkig bij mijn 3e thuis kunnen bevallen EN ook thuis kunnen blijven! Heerlijke kraamtijd gehad...
Mijn plan is om thuis te bevallen, maar ik kan je nog niet vertellen hoe ik dat ervaren heb Wel waarom ik/wij er voor kiezen! Om te beginnen vind ik een ZIEKENhuis, geen plaats voor een baby, maar voor mensen die ZIEK zijn... Ik ben ervan overtuigd dat je moet bevallen in een omgeving waarin je je het prettigst voelt, en het veiligst! (mits dat medisch gezien kan natuurlijk) Ik vind ziekenhuizen verschrikkelijk... Krijg al hartkloppingen als ik er aan denk, die geur, die vreemde gezichten... Handelingen (zoals bv infusen en katheters) die uit gemakzucht gedaan worden... Zolang als er voor mij geen reden is om naar het ZKH te gaan, wil ik lekker in mijn eigen vertrouwde omgeving zijn. Vertrouwde gezichten om me heen, bewegingsvrijheid... Het lijkt me heerlijk om na de bevalling gewoon even met z'n drieën in ons eigen bed te kunnen liggen, ipv vreemde gezichten áán mn bed en manlief op een stoel er naast!
Ik ben thuis en in het ziekenhuis bevallen. En in het ziekenhuis vond ik zoveel fijner. Qua ontspannen en 'vreemde' gezichten hetzelfde als thuis. Maar wat voor mij het belangrijkste is, indien nodig is medische hulp dichtbij. Ik zou nooit meer thuis bevallen.. Overigens lijkt mij een kraamhotel (binnen een ziekenhuis) een ideale mix. Maar die zit hier in de buurt (nog) niet.
Ik had een medische indicatie (zwangerschapssuiker) en moest in het ziekenhuis bevallen. Maar anders wilde ik ook in het ziekenhuis bevallen. Ik zou mezelf het nooit vergeven als er een medische ingreep nodig was en ik zou daardoor te laat in het zh komen. Achteraf was het goed dat ik in het zh was, want er was toch een spoedkeizersnee nodig. Ik snap dat het qua sfeer zoveel beter is in huis, maar ik durf het niet.
Ik ga ook voor thuis, mocht het misgaan, kan je altijd nog naar het ziekenhuis. Volgens mij mag je sowieso niet thuis bevallen als je niet binnen 30 min in een ziekenhuis kan zijn, en meestal ziet de vk al wel of er iets mis is voordat het kindje er echt uit komt, dan kan je dus nog naar het ziekenhuis en als je voor een bevalling in het ziekenhuis kiest, mag je er toch pas heen als je ook al bijna zover bent dat het kind eruit komt. Lijkt mij dus niks, met die weeen in de auto als het niet nodig is. Daarbij staat er in het ziekenhuis ook niet gelijk een team klaar, mocht het misgaan, dus qua tijd weet ik niet of het heel erg scheelt voor je hulp krijgt. Bij medische problemen is het natuurlijk anders. Maar gezonde moeder + gezond kind horen gewoon thuis, vind ik. Maar mocht je er zenuwachtig van worden dat je niet in een ziekenhuis ligt en dus niet alle medische hulp tot beschikking hebt mocht het nodig zijn, dan zou ik voor mijn eigen gemoedsrust ook kiezen voor een ziekenhuisbevalling. Of als je in het ziekenhuis net zo goed kan ontspannen, dan kan je er ook voor kiezen.
Ik wilde heel graag thuis bevallen, de weeën in bad opvangen, m'n dingetjes doen tussen door, m'n eigen bed... Maar nu ben ik klinisch geworden met 32 weken i.v.m zwangerschapssuiker en een baby die in stuit ligt en een te laag gewicht heeft Ik heb geen ervaring met thuis bevallen of in het ziekenhuis want dit is mijn eerste keer, maar ik vind het jammer dat ik niet thuis mag bevallen
Ik ben beide keren thuis bevallen, en zou daar bij een derde (die er niet gaat komen) zó weer voor kiezen. Al was het maar omdat de tweede zo snel ging, dat ik het niet eens aan zou durven om nog naar het zkh te gaan. Waarom koos ik ervoor? Ik had van tevoren een lichte voorkeur voor thuis, omdat ik niet meer medisch gedoe aan mijn lijf wil dan noodzakelijk (heb bijvoorbeeld ruim 1,5 uur geperst, terwijl er in veel ziekenhuizen na 1 uur hoe dan ook wordt ingegrepen, ongeacht conditie van moeder en kind). En omdat ik mijn eigen huis een veel prettiger omgeving vind dan het ziekenhuis. Daarbij had ik veel vertrouwen in mijn vk, en verliep alles zo complicatieloos dat ik geen enkele reden zag om naar het zkh te gaan. En tenslotte heb ik de luxe dat ik de keuze heb uit 3 goede ziekenhuizen binnen 15 minuten rijden. Ik heb de uiteindelijke keuze laten afhangen van het moment, en ook toen ik eenmaal bezig was, vond ik het heel fijn om thuis te zijn. Toen zoonlief eenmaal geboren was, was het heerlijk om nergens naartoe te hoeven, maar gewoon vanuit mijn eigen bed naar mijn slapende baby in zijn wiegje te kunnen kijken. Tijdens de eerste bevalling heb ik wel een moment gehad dat ik de pijn niet goed meer trok. De vk gebeld, zij kwam. (paar uur eerder was ze ook geweest, toen had ik 1 cm ontsluiting) Ik dacht: als ze me zegt dat ik pas 4 cm of zoiets heb, dan wil ik nú naar het zkh voor een ruggenprik, want dit trek ik niet. Ik bleek al volledige ontsluiting te hebben, en die niet te dragen pijn waren persweeën. Toen ik daar eenmaal aan toe kon geven had ik ineens weer energie genoeg om het thuis te volbrengen.
Als het even kan wil ik thuis bevallen. Ik heb zo'n hekel aan ziekenhuizen, ik kan echt geen positieve ervaring noemen, hoe vaak ik er ook voor mezelf of anderen geweest ben. Ik krijg al de bibbers als ik naar de kno-arts moet voor controle of bij iemand op bezoek (onschuldig dus)... gewoon, vanwege het ziekenhuis. En wat ik perse niet wil bij mijn bevalling is mensen die in en uit lopen, die doen wat in hun routine zit en die zich weinig aantrekken van mijn aanwezigheid, ondanks het feit dat ze tussen mijn opengesperde benen bezig zijn of kunnen kijken (terwijl ze koffie komen brengen). Ik wil gewoon rust, ontspanning en veiligheid en dat lukt me echt alleen zonder al dat publiek. Als dat in het ziekenhuis zou lukken en ik zou de garantie hebben dat e goed ouden communiceren en geen dingen zouden doen die ik niet wil (indien echt medisch noodzakelijk --> dan wil ik het natuurlijk ook), dan zou ik er al heel anders tegenaan kijken. Maar er gebeurt zoveel omdat zij dat nu eenmaal zo gewend zijn en het voor hun makkelijker is... Sorry, ik kom daar niet om hun te plezieren!
waarom ik thuis wil bevallen, gewoon relaxt in mijn eigen omgeving.gewoon lekker op de plek blijven als je kleintje is geboren. heb 3 thuis bevallingen gehad en die gingen ech tsuper snel. en hopelijk deze ook weer. enja mocht het zo zijn dat ik om wat voor reden dan ook naar het ziekenhuis moet ja dan is dat zo en dan leg ik mij daar maar gewoon bij neer, maar voor als nog ga ik weer voor thuis
Mmm.. ik ben van mijn eerste in het ziekenhuis bevallen en heb daar 1 uur en 58 minuten geperst zonder medisch ingrijpen (terwijl ik wel al medisch was.. oftewel er stond toch echt een gyn naast) Dus.. hoewel ik het helemaal eens ben met de strekking van je verhaal, klopt dit niet.
hm, ik heb ook wel eens gehoord dat ze in het ziekenhuis veel eerder een knip zetten om het allemaal een beetje te bespoedigen zodat het niet te veel tijd in beslag neemt Misschien een beetje afhankelijk van wie er naast je bed staat? Of misschien gewoon de beleving van sommige vrouwen die in het ziekenhuis bevallen... geen idee.
Ik ben drie keer thuis bevallen. De eerste keer was toeval, we zouden wel naar het ziekenhuis gaan, dat leek mij en vooral mijn man veiliger, maar het ging zo snel dat het niet meer gelukt is. Ik vond het zo'n goede ervaring, dat ik de tweede en derde keer niet eens meer getwijfeld heb. Niet met weeën in de auto, niet met een versgeperste baby over straat in de winter (3 winterbabies hier), lekker rustig thuis,in mijn vertrouwde omgeving, met 1 vaste verloskundige die niet van mijn zijde week als ik dat niet zelf wilde. Als het volgens de vk niet verantwoord was geweest, was ik uiteraard subiet in de auto gesprongen, maar ik heb 3 zulke makkelijke en snelle bevallingen gehad, dat het geen enkel probleem was. Ik had ook geen behoefte aan pijnstilling, dus daar was ook geen noodzaak om naar het ziekenhuis te gaan.
Hmm.. Ik zie dat ik een van de weinige ben die niet meer voor een thuisbevalling zou kiezen. De begeleiding thuis is mij juist heel erg tegengevallen. In het ziekenhuis hoef je maar op een belletje te drukken en er komt iemand. Thuis moet je de vk bellen en hopen dat ze snel kan komen. Ik heb een bevalling van zo'n 20 uur gehad en de vk is tussendoor 2x een half uurtje geweest en toen pas weer toen ik persweeen had. Niet dat het niet ging ofzo, maar zeker bij een eerste bevalling weet je gewoon niet wat je moet verwachten. Ivm complicaties moest ik na de bevalling met spoed naar het ziekenhuis. En dat hakt er echt in. En deze mogelijkheid wordt (bij mij tenminste) niet besproken tijdens de zwangerschap. Dan ga ik liever op mn gemak met weeën in de auto naar het ziekenhuis.. Maar gelukkig gaat het meestal goed in vinden vrouwen thuis bevallen een fijne ervaring!
Ik zeg niet dat alle ziekenhuizen dat doen, wel dat veel ziekenhuizen er zo'n max-1-uur-persen beleid op nahouden. Dit was overigens voor mij vooraf geen afweging (wist ik veel, hoe lang ik zou moeten persen die eerste keer, ruim 1,5 uur had mij op voorhand onmenselijk lang geleken maar in werkelijkheid leek het veel korter), meer iets wat mij achteraf enorm opvalt. Dat veel vrouwen in het zkh ingeknipt worden of zelfs een vacuumverlossing krijgen, enkel en alleen omdat ze al meer dan een uur aan het persen zijn. Geldt niet voor alle ziekenhuizen, maar bij sommige is dat echt het beleid.
De eerste thuis, maar vanwege vastzittende placenta en bloedverlies alsnig met ambu naar het ziekenhuis. Geen fijne ervaring, omdat ik voelde dat het niet goed ging en het bloed eruit bleef lopen ( sorry ) De tweede dus medische indicatie en een perfecte bevalling. Om 12:00 in het ziekenhuis, om 13:30 bevallen en om 17:00 weer thuis voor het eten . Was sowieso een stuk drukker ivm opvang van oudste. Nu moet ik weer in het ziekenhuis en dat vind ik een geruststellende gedachte.
Hier vier keer, helaas, in het ziekenhuis bevallen. Geen trauma aan overgehouden, maar er is veel tegen mijn gevoel in gegaan. Ik heb het idee dat er thuis meer rust is en doordat je met minder mensen te maken hebt, er beter naar je geluisterd wordt. Ik vind het nog altijd jammer dat ik nooit thuis ben bevallen. Ik ben btw gisteravond voor mijn werk bij een voorlichtingsavond voor zwangeren in het ziekenhuis geweest en daar gaf de gyn die zijn praatje daar hield, ruiterlijk toe dat gyns over het algemeen sneller medisch ingrijpen, omdat ze niet te lang bezig willen zijn (en dit was NIET als grapje bedoeld!) en gehecht zijn aan hun nachtrust. Sinds er in dat zh 24 uur per dag klinisch verloskundigen aanwezig zijn, is het percentage kunstverlossingen met meer dan 10% gedaald! Lekker dan........
Ik ben bevallen in het kraamhotel. Dit zit in het ziekenhuis maar is wel een apart gebeuren. Ik beviel net als thuis met vk en kraamhulp, had een mooie en fijne kamer met alle luxe,privacy en geen medische omgeving. Ik moest na de bevalling helaas wel door naar de o.k dus ik was nu met de lift er zo. Had niet in een ambulance willen gaan vanaf thuis met mijn pasgeborene bij me.. De ideale tussenoplossing vond ik dit!