Hoi dames, hebben jullie dat ook? Het gevoel dat je eerste echo niet goed zal zijn? Sat het daarvoor eventueel al mis zou kunnen zijn? Ik heb dat namelijk momenteel zo erg en ik weet niet waar de angst vandaan komt Had het de vorige zwangerschap niet echt maar nu juist wel... misschien omdat we al even bezig waten voordat het raak was... of juist omdat er nog niks te voelen is van de baby die mij een goed gevoel kan geven Mijn eerste echo is op 2 januari en ik hoop zo erg dat alles goed is, maar de angst wil niet weg. Voel me ook erg anders dan mijn eerste zwangerschap Moest hey even van mij afschrijven 😭🙈
Ik had dat ook heel erg! Zelfs nu met controles ben ik toch wat zenuwachtig. Uiteindelijk bleek alles gewoon goed te zijn. Zorgen maken Is blijkbaar een leuk dingetje van de hormonen
ik snap een beetje wat je bedoelt... bij een 2e weet je wat er gaat komen en wat er eventueel mis kan gaan.. je bent onbewust toch onzeker en bang dat het niet goed zit of voelt.. heb ik deze zwangerschap ook ervaren.,..tot de 20 weken echo vond ik het steeds ontzettend spannend....daarna heb ik me er bij neer gelegd dat ze lekker bleef zitten... maar ik herken je gevoel.. je gaat ook obewust vergelijken met de eerste zwanerschap... dingen zoals ik voelde me toen anders... tis denk puur dat je weet wat gaat komen.. maar ook weet dat het eventueel mis kan gaan...eerste zwangerschap stond ik er heel onbevangen in.. 2e is zeker anders... hoop dat je er wat aan hebt! je bent zeker niet de enige
Heel herkenbaar hoor! Denk dat de meeste vrouwen echt toeleven naar de eerste echo, pas dan weet je of het goed zit (uitzonderingen zijn er altijd) Bij de 1ste was ik als de dood voor een miskraam. Had een paar maanden daarvoor een mk gehad en was zo bang dat het weer mis ging. Nu had ik dat totaal niet maar was ik juist bang dat de baby niet gezond zou zijn of een afwijking zou hebben. Ik heb echt naar de 20 weken echo toegeleefd en hoewel ik absoluut genoot van het zwanger zijn doe ik dat sindsdien des te meer
Heel herkenbaar! Ik kreeg het gevoel maar niet weg. Na elke echo/controle voelde ik mij even weer een paar dagen goed en zeker en daarna begon het gepieker weer. Ik heb het aangegeven bij de verloskundige en kreeg na elke echo een USB-stickje mee met daarop filmpjes en foto's van de echo. Op de momenten dat ik onzeker was keek ik die gewoon terug. Het is uiteindelijk wel minder geworden nu ik haar dagelijks voel, dat geeft toch een soort van bevestiging. Maar zelfs nu heb ik nog momenten dat ik bang ben dat ik ineens moet bevallen en dat ze het niet overleeft of iets dergelijks. Fijn hoor hormonen
Herkenbaar. Ging tot en met de 20 weken echo echt met lood in m'n schoenen naar de echo's. Elke keer wist ik toch wel zeker dat ik zou gaan horen dat het fout zat. Zoals bozoe zegt: na elke echo was ik weer even een paar daagjes blij en gerustgesteld, maar de paniek sloeg weer gauw toe. Achteraf gezien baal ik hier echt vreselijk van, heb echt totaal niet genoten van de eerste maanden van de zwangerschap. Was steeds zo bang dat het fout zat en ik afscheid van de baby moest gaan nemen. Na de goede 20 weken echo is dat flink afgezwakt. Nu voel ik dr goed bewegen, dus daaruit concludeer ik dat het goed zit. Nu ga ik eens in de twee weken naar de echo met het idee "yes, weer lekker naar de baby kijken!". Een heel verschil dus. Beweegt ze een dagje wat minder, kan ik nog steeds licht panikeren, maar gelukkig blijft dat niet lang hangen
Ik had dat gevoel ook heel erg bij de tweede. Maar eerlijk mijn verstand won het van mijn gevoel en het is de realiteit ... je zal moeten wachten al duurt dat zo lang en het is zoals het is. Je kunt er niets aan veranderen. Ga van het positieve uit! Ik beredeneerde het zo ... bij de eerste voelde je vanalles ... maar eerlijk dat was in het begin ook nog niet zo aanwezig de eerste 8-10 weken voel je vaak niets (op die mensen daar gelaten die dat wel hebben) maar voor je gevoel denk je dat dat wel was ... maar dat is pas veel later in de zwangerschap. Heel veel succes met wachten.
Misschien een kromme redenatie maar wat mij helpt om te kunnen vertrouwen op deze zwangerschap tot het tegendeel bewezen is, is dat ik, hoe verdrietig ik ook ben geweest, weet dat ik om kan gaan met miskramen en weer gelukkig kan worden. Het helpt om niet al mijn levensgeluk aan een echo moment op te hangen. Klinkt misschien groter dan bedoeld, maar hopelijk ben ik te volgen! Ik tel de dagen ook af naar mijn echo en tot die tijd ga ik er gewoon vanuit dat het goed zit (ondanks het statistisch gezien vaker mis is gegaan dan goed).
Ja ik had het voor mijn eerste echo vorige week. En toen had ik een prachtig kloppend hartje. En nu ben ik ziek en twijfel ik ook ineens weer hoe het met de baby gaat en heb ik het dus voor de volgende echo eind december... ik weet nog dat ik het tot na de 20 weken echo steeds wel had...
Heel herkenbaar, bij de eerste ook niet zo erg gehad als nu. Gelukkig gisteren een kloppend hartje bij de echo maar het zit me nog steeds niet lekker hoor. Ik haal ieder scenario voor ogen. Ik denk ook dat ik pas wat meer rust krijg na die 20 weken echo.
Dank jullie wel dames!! Gelukkig ben ik niet de enige dus😊 Dat scheelt al een hoop! De hormonen houden ons zo in de war pfff, ik heb nog enkele weken te gaan voor de eerste echo, bij iedere kramp of steek denk ik shit! Dat zal vast bloed afvegen worden bij een toilet bezoek! Bij alles wat ik eet denk ik ook even na wat voor gevolg het kan hebben voor de baby, vooral door de pre eclamspie en helpp van vorige zwangerschap zit de scheik er goed in voor een hoge bloeddruk. Ik heb ook het gevoel dat k al vocht begin vast te houden of iig aangekomen ben (eet niet veel meer dan normaal gesproken) maar bij mijn boobies zitten blousjes al minder prettig @teardrops:juist dat had kk tijdens mijn eerste zwangerschap dus ook! @ geertjetog, dank voor je advies!! Heb er inderdaad wat aan, misschien is dat het juist ook, dat je nu juist gaat vergelijken met de vorige... maar stiekem do ik dat ook maar te vaak @chocochippie, ik ben ook idd bang om een lege echo te krijgen, dat is de reden waarom ik de afspraak voor de zekerheid heb genomen met een telling vanaf de ovulatie (vorige zw hadden ze gerekend vanaf de menstruatie en bleek ik een week achter te lipen, resultaat een nieuweling bij de echo die aangaf "owh dat ziet er niet goed uit, zoals ik het nu zie en tel vanaf de menstruatie lijkt het vruchtje al weg te zijn, we plannen een afspraak over een week in om te kijken of het opgeruimd is of niet" , raad eens... een heerlijk ventje van bijna 2 die nu heel het huis onveilig maakt. Maar de stress je wilt niet weten!! Dat waren helse weken echt @bozoe, ahh gelukkig, inderdaad met het voelen heb je het wel tastbaarder dan maar maar bij een vroeg stadium is dat er helaas nog niet. Maar gelukkig heb je het gevoel nu minder en kun je lekker genieten @schuurpapier onwijs!! Erger dan wachten tot se weern beginnen haha @sado:gelukkig!! Dat minder bewegen kun je met een glas ijskoud water wel veranderen soms, hielp bij mijn eerste. Zodra k een gld ijskoud water dronk was hij weer onwijs actief! Nic1976 Dankje! Klopt en gelijk heb je, soms is het eat lastiger om geduld te hebben hah @kara: klopt ook!! Het zal inderdaad wel goedkomen als het een miskraam wordt, maar het zal oneijs pijndoen vooral als je een lange tijd bezig bent Soulfood: gefeliciteerd met de eerste echo! Hopelijk blijft de baby goed groeien!! En heb je een mooie tweede echo @loetjefff ik snap je!! Hopelijk blijft alles goed gaan en heb je een pracht baby in je armen
Ik heb het ook heel erg hoor! Wij hebben met 8 weken een kloppend hartje gezien, en dat heeft me eventjes opgelucht maar ik durf nog steeds niet volledig blij te zijn. Ik weet dat de kans enorm klein is na 8 weken en kloppend hartje, maar ik ben ergens ook bang dat als ik mezelf de blijheid gun het extra tegen gaat vallen als het wel mis gaat .. dit houd mij ook heel erg tegen om spulletjes te kopen, probeer me uit zelfbescherming nog niet te veel te hechten ofzo. we zullen het wel zien ! Morgen 11 weken en de tweede echo. Ik hoop dag ik het na de 12 weken een beetje los kan laten, maar ik vraag het me af! Ik denk persoonlijk ook gaat schelen als je de baby gaat voelen, lijkt mij toch een soort geruststelling op de een of andere manier Heb al van meerdere mensen in mijn omgeving begrepen dat dit heel normaal is hoor! Ik probeer er maar niet te veel bij stil te staan Hoop dat jij (en alle andere vrouwen hier) het snel los kunnen laten
Hoi Wish, Zeker herkenbaar! Alsof ik het zelf geschreven zou kunnen hebben!😊 Zeker in de vijfde week leefde ik dag bij dag. Iedere dag zonder bloed was er 1...zo'n idee. Nu over een week de eerste echo en heb al wel wat kwaaltjes. Ik hou me vast aan de gedachte dat de natuur zijn gang gaat en dat er niets is waarmee ik kan bewerkstelligen dat het goed blijft gaan. Iig succes met de wachtweken! Je bent niet alleen in je onzekerheid 😊