Hoi Mijntje, Dit viel mij ook erg mee. Als ik het me goed herinner werd het infuus op de plek gezet waar ze normaal gesproken ook bloed afnemen, aan de binnenkant van mijn elleboog. Ging prima, ik vond het helemaal niet erg. Terwijl ik rond mijn opnames en bevalling 8 weken geleden voor 3 infu[FONT=Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif]s[/FONT]en 10 keer geprikt ben! Ook soms dwars door mijn vaten heen. Heb nog allemaal littekentjes zitten. Maar bij het onderzoek doen ze het dus op deze manier, zodat ze je niet 4 keer met een naald hoeven te prikken, heel prettig. Het is ook geen dikke infuusnaald, omdat het infuus geen dagen hoeft te overleven. Succes morgen! Ik heb er ook wel een klein beetje van genoten, samen weg (mijn vriend was mee), lekker een nachtje met z'n tweetjes in een hotel en de dag erna in het ziekenhuis was ook heel ontspannen. Het zijn aardige mensen daar. Groetjes!
He Mijntje! Ik weet zelf niet hoe zo'n onderzoek gaat, maar veel succes gewenst, en geniet nog een beetje van Maastricht als je er toch bent
Thanks lieve meiden!! En bedankt voor de uitleg.... We vertrekken zo, ben benieuwd... ook mijn eerste nachtje zonder ons meisje... Ga vanavond wel lekker uit eten en we hebben een hotel geboekt, dus dat is wel leuk...... Ik hou jullie op de hoogte....
Hallo iedereen, Met mijn dochtertje gaat het nu beter. Het drankje werkt geloof ik al, ze was gisteren na haar slaapje 's-middags vrolijk en fit. 's-Morgens heb ik haar Mickey Mouse-filmpjes laten kijken. Ze was relaxt en dronk goed, maar had geen zin naar buiten te gaan of te spelen. Ik heb het maar zo gelaten. Vanmorgen heeft ze heel goed gedronken en gegeten gelukkig. Ze wilde alleen niet naar het KDV, maar dat is nog niet vaak voorgekomen dus ik ga er maar niet vanuit dat daar iets gebeurd is wat haar van streek maakt. CH28, ik hoop dat je eruit komt of je een klacht in gaat dienen, een gesprek met het ziekenhuis aangaat en dergelijke. Kun je er met je huisarts wel goed over praten wat daar gebeurd is? Of met iemand uit dat ziekenhuis waar naartoe je bent overgestapt? Het is soms inderdaad moeilijk dat ik in hetzelfde ziekenhuis werk als ik bevallen ben. Maar het is een groot academisch ziekenhuis en ons lab ligt echt minutenlang lopen van de verloskunde af en ik hoef er verder zelden te zijn voor werkgerateerde dingen. En het heeft ook voordelen: met een van de verpleegkundigen maak ik sporadisch nog een praatje en die is heel aardig. Gaat jouw kindje trouwens naar een opvang op bepaalde dagen? MamavanMischa, dat je nog steeds littekentjes hebt van je bevalling is echt niet fijn. Ik had dat ook vrij lang want ik heb er een maand gelegen. Maar de infusen inbrengen ging goed en de anesthesist die mijn ruggenprik gaf was heel goed! Aan de keizersnede heb ik eigenlijk alleen maar goede herinneringen. Hij vroeg zelfs steeds of ik nog hoofdpijn had en dan kreeg ik er iets voor via het infuus. Ik heb een beetje prikangst overgehouden aan mijn zwangerschap, ben blij dat jullie positief nieuws hebben over het infuus bij het Prius-onderzoek. Ik snap dat je ervan genoten hebt samen met je vriend. En in een hotel slapen heeft toch altijd iets luxe. En in het ziekenhuis her en der even wachten en kletsen, iets eten en drinken of een boekje lezen is wel eens ontspannen. En als de mensen aardig zijn is het ook niet vervelend om in een ziekenhuis te zijn, ik probeer zelf ook altijd vriendelijk te zijn tegen patienten. Ik weet zelf na mijn opname hoe belangrijk dit is. Juul, gaat het een beetje goed met je dochtertje? Heeft ze geen koorts meer gehad? Ik hoop het. Mijntje, je hebt gisteren dus het Prius-onderzoek gehad. Ik hoop dat alles goed is gegaan, maar dat zal wel. Ben benieuwd. Groetjes, Mamalbf
Gisteren Prius onderzoek gehad.... Nou meiden daar ga ik dan: gisteren dus het onderzoek gehad, aan de ene kant viel het mij echt mee. Alle prikken, haha,...dat was ik wel gewend.Helaas is het de eerste keer niet helemaal lekker gegaan, want heb nu een erge bloeduitstorting op mijn arm. Na het bloed prikken voor het plasma onderzoek, eigenlijk heel relax... Daarna het gesprek met de nurse - practicioner waarin ook mijn dossier van de vorige bevalling is besproken en ook wel naar voren kwam dat ik toch wel heel lang met een veel te hoge bloeddruk zonder medicijnen in de zwangerschap, ben door gelopen. Daarna de bloeddruk meting en nog de echo van het hart en toen was de dag alweer voorbij. De uitslag dus over 6 weken, dan moeten we wel weer heen maar dat heb ik er wel voor over.... ik vond iedereen erg aardig en begripvol. Wel weer het hele ziekenhuis gebeuren, vond ik indrukwekkend en wel wat naaar.... deed me echt wel denken aan alles wat er toen is gebeurd... Dus, ben heel benieuwd wat de uitslag is... en voor het eerst zonder mijn meisje, eigenlijk hebben we best even lekker genoten. Lekker uit eten geweest en daarna nog even door de stad gelopen...was best fijn. En de dag daarna gaat zo snel voorbij want in de avond waren we alweer thuis. Ben dus heel benieuwd wat de uitslag is. Volgens het zkh waar ik ben bevallen heb ik geen ""echte"" PE gehad. Maarja wel een bloeddruk van 180/115 en 8 weken een bloeddruk van 150/100 en eiwit, maar toch geen PE.... Helaas wel een jaar ziek geweest.... Lastig toch, dat ik me voor mijn gevoel altijd wat moet verdedigen dat ik toch echt heel ziek ben geweest.... nou, hou jullie op de hoogte..
Hopelijk is je dochtertje weer snel helemaal beter. Ik weet idd dat kinderen heel vermoeid en ziek kunnen zijn van een parasiet. Weten ze hoe ze daar aan komt? Je kan misschien later weer de darmpjes gezond opbouwen door probiotica? Als je met het drankje klaar bent... Ik weet wel een hele goede die voor kindjes heel goed geschikt is. Daarmee maak je de darmflora weer gezond en wordt ze ook weer fitter. Als je meer wilt weten laat me weten dan zoek ik het even voor je uit...sterkte..
Mijntje75; Fijn te horen dat het in maastricht allemaal goed is gegaan en dat je, ondanks de onderzoeken en dat je je meisje "alleen" hebt moeten laten, toch ook een beetje hebt genoten van Maastricht! Het is heel herkenbaar wat je schrijft, bij mij kwam alles ook wel erg terug toen ik daar was geweest. Maar inmiddels is dat voor mij al weer 2 weken geleden en merk ik dat het weer wat meer los kan laten gelukkig. Wat je schrijft over dat het ziekenhuis waar je bent bevallen je PE niet heeft onderkend komt mij ook erg bekend voor helaas. Dat gevoel je te moeten verdedigen ken ik maar al te goed en dat is erg vervelend! Ik was dan ook erg blij dat ik in maastricht wel serieus werd genomen en er op basis van mijn dossier daar wel vastgesteld werd dat ik PE en (hoogstwaarschijnlijk) hellp heb gehad. Bij de uitslag van de testen horen we daar meer over en ik ga dan ook vragen of ze daar iets van op papier willen zetten zodat ik me daar in ieder geval niet meer over hoef te verdedigen. Ook omdat ik misschien ooit nog een kindje wil (als ik het aandurf). Misschien dat dit ook iets is voor jou? mamalbf; Fijn dat het met je dochtertje beter gaat! Vervelend is dat lijkt me, als je kindje niet naar het kdv wil. Ik zou dan toch gaan twijfelen of er iets is. Maar waarschijnlijker is het inderdaad dat ze gewoon niet lekker in haar velletje zit. Ben misschien wel eens te bezorgd denk ik. Of ik een klacht in ga dienen weet ik niet, maar ik denk van wel. Ik wil de uitslagen in maastricht even afwachten zodat ik dat ook mee kan nemen. Ik denk dat het er dan op neer gaat komen dat ik een brief ga schrijven ofzo. Er zitten namelijk zo veel fouten in mijn dossier dat dit alleen al reden is voor mij om daar iets over te zeggen. Vind het wel best eng om dit te doen, dus ik twijfel nog steeds een beetje. Met de huisarts kan ik er helaas niet zo goed over praten. De eerste keren na de bevalling dat ik haar zag wel maar sinds februari ofzo eigenlijk niet meer. Ik krijg bij haar ook het gevoel dat ze het niet begrijpt. Maar nu ben ik er achter gekomen dat het bevallingsverslag wat naar haar is gestuurd en wat in kopie in mijn dossier zit, een hele andere is dan het exemplaar wat ik heb gehad. In haar versie staat bijv. niets van de hoge bloeddruk, 2 Ok's en de ballon die ingebracht is etc. Dus misschien dat dit verklaart waarom ik het er niet zo goed met haar over kan hebben. Fijn dat je er niet zo veel last (meer) van hebt dat je in hetzelfde zkh werkt. En dat je soms nog een praatje met een van verpleegkundigen kunt maken lijkt me ook wel fijn. Het is toch een hele heftige tijd geweest en zij hebben dat toch een beetje "mee meegemaakt". Mijn dochtertje gaat 2 ochtenden in de week naar de KDV sinds maart. Eerst vond ik dat helemaal niets omdat ik toch thuis ben, maar omdat we anders de plaatsen kwijt waren en ze nog op een leeftijd was dat het nog makkelijk gaat ben ik overstag gegaan. Mijn man en moeder vonden het voor mij ook wel goed als ik eens wat tijd voor mezelf had. en ik moet zeggen dat dit ook prima gaat nu! Hoe vaak gaat jouw dochtertje naar het kdv? Ik heb trouwens ook nog een vraagje.... Sinds kort ben ik weer wat meer aan het autorijden (dat ging eerst nog niet) en nu heb ik echt erg veel last om me te concentreren. Zo moet ik bijv. 4 keer kijken met oversteken enzo. Het lijkt wel of ik wat ik zie niet opsla ofzo, ben er niet helemaal bij ofzo. Ik weet niet of het zo duidelijk is wat ik bedoel maar ik vroeg me af of iemand dit herkent. Groetjes!
Fijn om te horen dat ze weer opknapt! Mickey Mouse doet wonderen Mijn dochtertje is weer helemaal in orde, ze speelt en lacht en slaapt weer goed. En ze eet veel! Ze eet ons en de gastouder helemaal arm, net of ze even wat in moet halen wat ze gemist heeft na de operatie en haar ziekte Dat van die prikangst herken ik ook, ik was helmaal lek geprikt in het ziekenhuis en had 2 infusen, dat ging allemaal niet zo lekker. Op een bepaald moment konden ze me nergens meer prikken behalve bovenin de hand. Nou kan ik je vertellen, dat doet zeer! De eerste keer dat ik weer bloed moest egven was ik dus best bang, ze gebruiken daar ook zo'n lekkere holle naald voor, maar ze waren heel lief en het viel me 100% mee. Ik ben ook bewust donor gebleven omdat dat me een beetje over die prikangst heen helpt, een soort van blootstellings-therapie of zo
Bijzonder, wel hoge bloeddruk en eiwit maar geen PE....ben benieuwd wat ze er in Maastricht van zeggen! En fijn om te horen dat het meeviel en dat je er lekker van genoten hebt met je man, is ook belangrijk na zulke zware tijden!
Ik herken het niet specifiek met autorijden, maar wel met concentratie in het algemeen. Ik kon soms gewoon helemaal wegdwalen. Het gaat over hoor! Tenminste, bij mij wel. Wat ik deed was proberen mezelf bij de les te houden door andere invloeden uit te schakelen, dus geen radio aan, niet 2 dingen tegelijkertijd proberen te doen en regelmatig hardop tegen mezelf te zeggen wat ik aan het doen was. Nu ik dit zo teruglees lijk ik wel achterlijk, maar ik moest dat gewoon af en toe zeggen anders dwaalde ik af door mijn eigen ademhaling!
Ik snap dat eigenlijk ook niet hoor.... het blijft altijd vaag de diagnose. Toen ik ontslagen werd uit het ziekenhuis waar ik was bevallen zeiden ze ook dat ik geen PE had maar zwangerschapshypertentie. Tja, wist ik veel.... het een of het ander...Maarja, daarna had ik dus ruim een jaar nodig om weer engiszinds te herstellen, dat had ook niemand mij verteld. Dat hele jaar heb ik vreselijk in angst gezeten, ik had toch alleen maar hypertensie, hoe kon ik zo een nasleep hebben???? Als ik bijv dit forum eerder had ontdekt, had me heel wat zorgen bespaard. Nazorg heb ik ook nooit gehad. Zat wel iedere week bij de huisarts, die mat een beetje mijn bloeddruk, deed af en toe bloedonderzoek en de vreselijke oogklachten was migraine....Nou, ik heb al mijn hele leven migraine maar nog nooit zulke bizarre oogklachten gehad, die had ik vandaag 1 dag na de bevalling. Het erge is alle zorgen die ik heb gehad..... ik was zo bang wat ik allemaal mankeerde.. Maarja, gelukkig weet ik nu eindelijk na 3 jaar beter.....
[FONT=PrimaSans BT,Verdana,sans-serif]Mijntje, gelukkig is het Prius onderzoek goed gegaan behalve die bloeduitstorting. Doet het zeer of staat het alleen maar eng? Ik heb ook pas na de 29e week medicijnen gekregen, mijn bloeddruk was tot dan toe tussen de 140-95 en 150-100. Dat herbeleven is het enige waar ik tegenop zie, al is het bij mij gelukkig 3 jaar geleden. Fijn dat jullie het leuk hebben gehad samen. Ik dacht dat als je eiwit in je urine hebt in combinatie met hoge bloeddruk je wel PE hebt. Wat is anders de definitie van PE? Ik ben zeker geinteresseerd in probiotica. Haar diarree is nog niet helemaal weg (al is ze gelukkig voor de rest wel beter). En het lijkt me sowieso goed voor haar. Hoe ze eraan komt is mij niet verteld, maar ik weet dat hygiene bij peuters niet zo'n big issue is. Dat merk ik ook als ik haar ophaal op het KDV en ik zie hoe ze eruit ziet[/FONT][FONT=PrimaSans BT,Verdana,sans-serif]. Ik wil er graag meer over weten als het niet teveel werk is voor je. Als je het merk doorgeeft is het OK, dan google ik wel even. CH28, je zegt dat je het ziekenhuisgedoe nu weer wat van je af kan zetten. Ik ben blij dit te lezen, ik hoop dat dat voor mij ook geldt half juni. Maar ik denk van wel, ik kan het nu ook van me afzetten het grootste gedeelte van de tijd. Vandaag was mijn dochtertje heel makkelijk bij het wegbrengen gelukkig. Ik voel me niet prettig als ze verdrietig is als ik wegga. Al vertrouw ik de leidsters voor 100 %. Ze gaat 3 dagen per week, dus het is heel belangrijk dat het goed voelt. Wat betreft het indienen van de klacht: het lijkt me goed dat je je verhaal kwijt kan, maar houd wel in je achterhoofd wat je doet als hij afgewezen wordt.[/FONT] [FONT=PrimaSans BT,Verdana,sans-serif]Je weet zelf dat er dingen mis zijn gegaan, wij geloven je op je woord maar wat als zij dat niet doen? Of erger: als ze de klacht niet eerlijk behandelen? Als je daar tegen kunt zou ik een klacht indienen (om je verhaal kwijt te kunnen). Maar als afwijzing van je klacht je alleen maar bozer zou maken [/FONT][FONT=PrimaSans BT,Verdana,sans-serif]zou ik om een gesprek vragen. Dan kun je verhaal kwijt en krijg je hopelijk nog wat informatie. Nogmaals: ik vind dat jij gelijk hebt (3 dagen na een bevalling naar huis na zo'n verloop is idioot). Maar als zij niet eerlijk zijn heb je een probleem. Maar als je de fouten in je dossier aan kunt tonen (misschien met hulp van een familielid of kennis met medische achtergrond) dan heb je grote kans dat in ieder geval een gedeelte gegrond wordt verklaard. Dat je huisarts onvoldoende informatie heeft gekregen is natuurlijk al heel slordig, als je dit aan kunt tonen heb je al een punt. Ik heb ook last gehad met autorijden, bij druk verkeer werd ik paniekerig. Maar gelukkig had ik op de snelweg niet zo'n problemen en woon ik in een kleine plaats en daar ging het ook. En er is nooit iets gebeurd gelukkig. Ik keek dus ook tig keer en informatie als stoplichten en fietsers en dergelijke kwamen een beetje chaotisch binnen. Maar blijkbaar zag ik dus wel alles. Het ging steeds beter bij mij, dat hoop ik voor jou ook. En ik denk het ook, je hoort dit van alle mama's hier.[/FONT] [FONT=PrimaSans BT,Verdana,sans-serif][/FONT] Juul, ben blij te horen dat jouw dochtertje ook weer OK is. Als ze niet slapen vind ik het echt erg, vooral voor hen maar ook voor mij. Gelukkig dat ze ook goed eet. Ik denk echt dat ze inhaalt. Het adoptiekindje van mijn zusje is ook heel veel aangekomen en gegroeid sinds hij bij hen is en goed te eten krijgt. Dat jij ook zo'n [FONT=PrimaSans BT,Verdana,sans-serif]prikangst hebt, ben ik niet de enige.[/FONT] Ik herinner me dat ik na de ks tromboseprikjes kreeg, en die moesten eigenlijk in je been. Maar ik wilde ze perse in mijn arm, dan was dat tenminste de enige plek waar ik geprikt werd. Richting mijn buik was het uberhaupt gevoelig. Ik had het ook gehad, na een maand ziekenhuis. Dat je eerste ervaring met prikken na je zwangerschap goed is verlopen is maar goed ook, anders was je nu misschien nog steeds bang geweest. [FONT=PrimaSans BT,Verdana,sans-serif]Bij de bloedbank hebben ze echt poken, ik durf dat geloof ik niet.[/FONT] Ik deed hetzelfde als jij: niet teveel tegelijk. Dat gaf me rust, al is het lastig met een kind en honden in huis. Af en toe moet je gewoonweg improviseren. Ik had lijstjes in mijn agenda. Dingen die ik normaal nooit zou vergeten, vergat ik toen wel. Op een paar vaste punten op de dag controleerde ik de lijstjes. Groetjes, Mamalbf[FONT=PrimaSans BT,Verdana,sans-serif] [/FONT]
Hey dames !! Kom bij het rondsnuffelen dit topic tegen. heb het wat doorgekeken, maar niet helemaal gelezen, want het is een beetje veel... maar wil toch ook even reageren. Ik schrik nl best van jullie verhalen. Heb zelf vanaf ongeveer halverwege mijn zwangerschap een hoge bloeddruk gehad. Tegen het einde van mijn zwangerschap ook wat eiweitten. Steeds net niet ``genoeg`` om in te hoeven grijpen gelukkig. De laatste weken steeg mijn bloeddruk ineens wel erg en kreeg ik medicatie waarmee hij eigenlijk alleen maar verder steeg omdat ook mijn eiwitten in de urine toenamen ben ik ingeleid nu dus 4 weken geleden. Na een drama bevalling incl. ruim een uur persen toch een keizersnee geworden. Omdat ik koorts kreeg tijdens de bevalling en antibiotica gehad heb moest mijn dochtertje een week op de couveuze afdeling blijven, eigenlijk puur uit voorzorg. Ondertussen zijn we 3 weken thuis en had ik het idee da tik met 6 weken wel opgeknapt zou zijn. ( die tijd staat voor herstel na keizersnee.. ) maar van de week op controle bij de huisarts vertelde hij ineens dat herstel van PE zo`n 4 a 6 mnd is en mogelijk langer. Ik ben me rot geschrokken eigenlijk. Zeker nu ik dus jullie verhalen lees. Ik voel me helemaal niet zo slecht nl. Ja ik ben snel moe nog en nogal huilerig soms, maar ja het is ``nogmaar `` 4 weken geleden. Of houd ik mezelf voor de gek en moet ik echt rekenen op zo`n lang herstel ?? 10 mei heb ik controle bij de gynacoloog in het ziekenhuis, dus dan zal ik het zeker ook nog bespreken.
@mamalbf: Het gaat om deze probiotica Solgar Vitamins: ABC Dophilus Je kan 'm zo bij de DA kopen, is wel duur geloof rond 30-, euro maar je doet er heel lang mee. Ik heb deze heel lang, gewoon ter preventie en voor opbouw van het immuunsysteem aan mijn dochtertje gegeven. Je kan haar immuunsysteem sowieso even een extraatje geven door bijv. goed sap te kopen bij de natuurwinkel ( ze hebben van dat ""kaboutertjes "" sap zit veel groente in en is toch lekker en samen met Vit D en extra Vit c helpt altijd goed. Doen we hier eigenlijk het hele jaar door en ze is eigenlijk nooit ziek. Tja en van de diagnose, ik snap het echt niet..... het staat in mijn dossier : geen PE klachten.... het is ook heel raar. Ik heb tien weken tijdens de zwangerschap veel te hoge bloeddruk gehad, mag ik vragen wat voor medicijnen ze jouw gaven? Ik heb dus niks gehad, alleen drie keer per week controle ( ctg-bloedprikken-urine). EN dus meerdere keren eiwit in de urine gehad. En van dat ""her"" beleven.... ik merk wel dat ik iets tegen zkh heb opgelopen...de hele rol waar ik in zit. Van weer onderzoeken, afwachten, uitslagen. Een rol die ik helemaal niet wil...het is voor mij ook 3 jaar geleden en ik heb een groot gedeelte verwerkt maar nooit helemaal voor mijn gevoel... Ga jij ook naar Maastricht voor het onderzoek? Sterkte met je meisje.... hopelijk helpt de probiotica..
Hoi Kris! Gefeliciteerd met je dochtertje! Wat fijn dat je huisarts onderkent dat herstel van PE langer duurt dan alleen van een reguliere keizersnee. Maar het is bij iedereen verschillend hoor! Ik heb een collega gehad die HELLP heeft gehad en eigenlijk redelijk snel opknapte. Ik zou je wel willen adviseren om er alert op te zijn, dat je misschien nog wat minder belastbaar bent.Maar als je je goed voelt, geniet er van! Niet gaan lopen spoken in je hooft dat het misschien wel minder kan gaan worden, wat komt dat komt en soms komt het helemaal niet
En voor de andere dames, ik heb eigenlijk helemaal geen last van angst of herbeleving bij het ziekenhuis. Ik werkt er al en kwam ook vaak op de kraam en de neo en L. is al 2 keer geopereerd aan haar schisis en dan komt ik er weer steeds, en het voelt niet raar. Is eigenlijk wel een lekker gevoel dat ik niet bang hoef te zijn als ik er weer terecht kom bij de volgende beeb.
Wat ik ooit heb vernomen zijn er meer dingen waar ze op moeten letten wil het PE heten. Precies weet ik het niet, bij mijn tweede zwangerschap deden ze nogal vaag en vooral net uit mijn bereik over mijn bloeduitslagen. Ik had toen hoge bloeddruk, eiwit en nog iets wat afweek in bloed, maar had officieel volgens mij geen PE (of het is me gewoon niet verteld, want ik heb een ander vermoeden)