Hai Meiden, Hier weer eens een berichtje van mij. Over een paar weken krijg ik de uitslag van mijn onderzoek in Maastricht, ik ben erg benieuwd. Vind het best wel spannend. Want als alles goed is, zouden we het heel fijn vinden om nog een kindje te krijgen. Aan de andere kant heb ik nog steeds twijfels en angst. Dat lijkt bij mij niet weg te gaan. En dan vraag ik me af of ik het allemaal ga trekken nu ik natuurlijk mijn dochtertje ook heb. Een aardig drukke peuter die veel aandacht vraagt, een druk leven/werk/huishouden.... En toch wel de angst voor herhaling. Best lastig allemaal. Aan de ene kant denk ik; laten we er voor gaan... en lijkt het me soms super... maar goed dus nog steeds de twijfel. Ik moet er namelijk niet aan denken dat ik mij nog een keer zo lang ziek ga voelen. Ben ik nu zo een iemand die zoveel twijfelt? Herkennen jullie dit soort gevoelens? Ik ben bijv. ook ""bang"" dat als het zover is en ik mij bijv. weer echt erg ziek voel en dat ik de zwangerschap aan het einde erg zwaar vind, wie me dan zou kunnen helpen? Man werkt fulttime, vriedinnen ook allemaal druk met kindjes en werk en mijn moeder is niet sterk genoeg om dagen achter elkaar op te passen. Ik moet zeggen dat dat soort dingen veel in mijn hoofd spelen. Ik ben nogal iemand die graag plant en regelt en met dit heb ik het gevoel dat mij dat niet helemaal gaat lukken. Pffffff, eerst maar eens de uitslag afwachten Ik zal jullie op de hoogte houden! Liefs Mijntje
Hoi Mijntje! Nou, wel heel herkenbaar hoor, die twijfels. Ik heb geen test laten doen, ga er toch al wel van uit dat ik weer HELLP krijg. Maar ik hoop dat het later komt deze keer. We hebben toch besloten ervoor te gaan omdat we nog graag eentje erbij willen. Dood ga ik er hoogstwaarschijnlijk niet aan, zo goed als ik in de gaten word gehouden. En dan is het alleen zo dat het heel vervelend is als ik de nasleep heb en er ook ee dreumes/peuter rond heb lopen, maar mijn man weet al dat er veel op hem gaat neerkomen en ik vraag altijd bij iedereen hulp. Vergis je niet hoe graag mensen je willen helpen! Een vriendin van me is weken lang met eten langsgekomen na de bevalling omdat ze het zo sneu vond dat mijn man naast zijn werk en bezoekjes aan het ziekenhui ook moest koken, en dan maakte zij gewoon wat meer. Dus we gaan nu uit van extra opvang bij de gastouder (nu werken we allebei 4 dagen, straks gaat L. waarschijnlijk een tijdje 5 dagen), meer hulp vragen aan ouders en vrienden, werkster wat vaker laten komen en voor de rest, god zegene de greep
Hoi meiden, Eindelijk hebben we een nieuwe laptop! Alleen heb ik nu even niet zo veel tijd, maar wilde wel even Juul78 feliciteren. Juul78, gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik mocht ook meteen naar de gyn en was er ook zo vroeg bij. Was er op de echo nog bijna niets te zien (geen vruchtje, alleen opgebouwd slijmvlies) en dachten ze meteen dat ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap had! Opgelet dus, laat je niet gek maken daar. Genieten! Groetjes, MamavanMischa
Dank je wel! De vorige keer lieten ze me al met 7wk voor een uitwendige echo komen, toen was er gelukkig wel wat te zien. Maar nu heb ik iets meer isolatie op mijn buik dus heb hem lekker pas met 8,5 wk laten zetten, ook geen gestress over wel of niet een hartje kunnen zien dan. En ik ga ook genieten. Man en ik hebben afgesproken dat de vorige keer zo'n k**zwangerschap was dat we er nu beter lol in kunnen hebben, ook al gaat hij weer zo slecht. Dan hebben we tenminste minder stress
Hoi allemaal, Nou, we zijn weer terug uit zeeland en het was heerlijk. De heen- en terugreis vielen wat tegen maar toen we eenmaal een dag of twee "gesetteld" waren was het genieten. We hadden de eerste week prachtig weer. Ons dochtertje vond het ook prachtig, ze heeft heerlijk in het zand gespeeld en geslapen als een os! We zijn nu 5 dagen terug en in de vakantie voelde ik me weer een stuk beter, veel minder hoofdpijn en minder moe, maar helaas is daar nu niet veel meer van te merken. Het huishouden en de hele dag alleen voor mijn dochter zorgen, zorgen er toch helaas weer voor dat ik weer veel hoofdpijn heb en weer opnieuw helemaal moe ben. Erg vervelend. Hoop dat dit toch ooit nog over gaat, het is nu bijna een jaar geleden. Ik merk dat sommige mensen uit mijn omgeving (en de bedrijfsarts) het ook lang genoeg vinden, krijg steeds vaker de vraag wanneer ik nu weer eens ga werken en opmerkingen als " over een week of 3 dan werk je toch wel weer". Daar kan ik zo van balen, voel me er al vervelend genoeg over. Herkennen jullie dit en hoe gaan/gingen jullie daar mee om? Mamalbf; fijn dat jullie het leuk hebben gehad in eurodisney! Als ik het me goed herinner heb je inmiddels ook de onderzoeken gehad, hoe is het gegaan? Ik hoop dat het je meegevallen is. Mijntje 75, spannend zeg. Ik snap je twijfels erg goed, al moet ik nu nog niet denken aan een 2e zwangerschap . Ik hoop dat je net zo'n positieve uitslag krijgt als ik. Hoe lang is het voor jou nu geleden? groetjes en fijne avond!
sorry dat ik even in breek maar ik wil alleen even zeggen dat ik diep respect voor jullie heb. Dat sommige van jullie het nog aandurven voor nog een kindje. Mijn grootste angst is altijd helpp geweest bij de zwangerschappen. Gelukkig nog nooit ondervonden maar nu na 3 kids en zoveel verhalen om me heen durf ik niet meer voor een 4e kindje te gaan terwijl ik helemaal geen angst hoef te hebben. Toch vind ik het doodeng en ben ik enorm bang dat het me een keer zal overkomen. Vraag me niet waarom? Baal er enorm van want het staat een 4e kindje op dit moment echt in de weg. Daarom vind ik het echt respect dat jullie er gewoon weer voor gaan en er vol goede moed weer tegenaan gaan! En het risico toch weer durven te lopen al hoeft het een volgende keer niet weer te gebeuren maar toch. Als ik het 1x had meegemaakt dan denk ik niet dat ik het nog een keer had gedurft! Succes met het verwerken en zwangere ik hoop dat jullie dit keer een prachtige en probleemloze zwangerschap mogen ondervinden!
Heel slim ja. En inderdaad kun je er maar beter de "lol" van in proberen te zien... Ik heb dit keer ook alles wat lichter opgenomen eigenlijk, al voelde ik me ook gewoon beter. We maakten grapjes over de vorige keer en ook een beetje over deze zwangerschap. Het is alweer veel te laat en ik kom hier tegenwoordig veel te weinig maar ik hou het dus toch even kort. Wil nog wel even vertellen dat ik me al ruim een maand helemaal de oude voel! Dat is 2 maanden na de geboorte van Levi. Ik kan me niet eens meer herinneren wanneer ik me voor het laatst zo goed voelde! Ik fiets met Mischa in het voorzitje en voel mijn bloed weer eens lekker stromen, en wandel zo veel mogelijk met allebei de jongetjes in de buggy. En het mooiste van alles is dat ik mijn hand gewoon NIET omdraai voor de verzorging! Ze slapen inmiddels samen op één kamer en af en toe is het een gedoe om ze allebei stil te krijgen, maar ik laat me niet uit mijn evenwicht brengen. En dan te bedenken dat toen ik nog zwanger was van Levi, ik af en toe al bijna niet alleen voor Mischa kon zorgen! Hij moest echt twee dagen in de week naar oppas en zelfs dan redde ik het maar net. Nu zou ik zelfs wel zonder kunnen, maar de oma's vinden het zo leuk. Ik had dit echt niet verwacht allemaal en loop echt op wolkjes! (hoewel de kraamtijd bikkelen en bloed zweet en tranen was hoor! ) Dit even als hart onder de riem voor eventuele anderen die hier iets mee kunnen. Groetjes en tot schrijfs, ik probeer weer wat bij te gaan lezen en actiever mee te gaan schrijven de volgende keer.
Hallo iedereen, Ik ben terug uit Zeeland, het was heel leuk. Mijn dochtertje is een echt peutertje geworden en we hebben daardoor veel kunnen doen. Het is allemaal anders dan toen ze baby / dreumes was, heel leuk eigenlijk. Meteen na terugkomst moest ik maandag naar Nijmegen. Wat zijn ze daar aardig! Ze begrijpen echt wat HELLP met je doet, ik snap niet dat het ziekenhuis waar ik bevallen ben geen nazorg geeft. Je hoort daar dat het bij anderen ook hard aankomt, een man had zelfs verteld dat hij een andere vrouw had gekregen. Ik begrijp niet dat het ziekenhuis waar ik bevallen ben niet snapt dat je na HELLP medische begeleiding (en onderzoek naar hart- en vaatziekten) nodig hebt. De testen vielen me mee, alleen zat het infuus voor de plasmatest de eerste keer niet goed en dat moest over. Au. De mevrouw die me prikte en de test deed was heel aardig maar dit was minder. In de ruimte waar ze de meeste testen deden zat ook een zwangere, en die was ook heel aardig, we hebben fijn kunnen praten want bij haar was de eerste keer ook niet alles van een leien dakje gegaan. De weg terug verliep heel goed, want Nederland speelde toen tegen Denenmarken. In augustus krijg ik de uitslag, ik moet mijn afspraak alleen nog verzetten want het is dan druk op mijn werk, maar 2 weken later maakt niks uit voor mij. Mijntje, jij zit in hetzelfde schuitje als ik: wachten op de uitslag van de PRIUS-test. Alleen ben jij dus in Maastricht geweest. Het is inderdaad spannend voor je als je nog een kindje wil. Ik hoop dat je test goed uitvalt en dat ze je goed kunnen begeleiden bij je keuze. Wat betreft je praktische bezwaren: misschien kun je voordat je zwanger wordt al iets regelen voor je dochtertje en het huishouden voor het geval dat... (informeren thuiszorg die vergoed wordt of iets dergelijks, weten ze misschien in Maastricht?). Je zegt dat je vriendinnen te druk zijn met hun kindjes om jouw peutertje erbij te hebben. Maar in geval van nood kan er veel, heb je hen expliciet om hulp gevraagd of wil je hen niet vragen? Alleen al de rust dat het geregeld is kan je goed doen. Ik ga waarschijnlijk niet voor een tweede, al komt dit niet alleen door de HELLP. Maar ik denk wel eens: als ik opnieuw zwanger zou zijn kan ik niet meer terug. Je moet doorgaan totdat de baby er is. Ik ben ook een regelaar en zelfs een beetje een controle-freak, ik snap wat je bedoelt. Ik duim voor een goede uitslag. Juul, knap dat je geen PRIUS-test hebt laten doen en toch weer durfde. Ik zoek altijd zekerheid, zei het net al. Wat je zegt, dat je er niet dood aan zult gaan. Het is waar. Jij hebt het net zo gehad als ik, toch? Eerst hoge bloeddruk, dan eiwit en de urine en tenslotte HELLP. Dan kun je inderdaad beter in de gaten worden gehouden dan dat je plotseling thuis een insult krijgt of alleen HELLP (ook erg genoeg). Fijn dat je man zo achter je staat, en inderdaad: iedereen om hulp vragen. Mensen vinden het vaak fijner dat hen expliciet iets gevraagd wordt dan dat ze aan de zijlijn staan of zich zelfs schuldig voelen dat ze niets doen. Die gastouder is fijn, dat is geregelde opvang. Zo ook de werkster, die betaal je en durf je dus te vragen. Alles wat georganiseerd kan is meegenomen, dan kunnen je vrienden en familieleden meer tijd aan jou besteden. Heb je trouwens zwangerschapskwaaltjes op het moment? MamavanMischa, gelukkig heb je een nieuwe laptop. Fijn dat je je zo goed voelt! Wat dat fietsen betreft: ik voel dat als ik met mijn dochtertje ga zwemmen. Ik ben echt fit op het moment en geniet ervan. Wandelen met de honden doet mijn dochtertje ook graag, dat is ook heerlijk in de zon. Fijn dat je hen zo goed kunt verzorgen, het klinkt cliche maar dat doet een moeder goed. Dat je niet makkelijk uit je evenwicht raakt is echt een teken dat het goed gaat, na HELLP ben je juist vaak gestrest en kun je minder goed tegen prikkels. Geniet van je mannetjes!!! CH28, fijn dat jij het ook zo heerlijk hebt gehad in zeeland. Wij hadden wisselvallig weer. De eerste dag was goed, en de dagen erna werd het vaak 's-middags zonnig. Leuk dat je dochtertje het zo fijn had, meer als zand hebben ze inderdaad niet nodig. Ik herken het dat je je sinds je thuiskomst weer minder voelt. Bij mij hielp in de eerste twee jaar na de geboorte een vakantie ook heel goed. Als ik niet alleen in huis was met mijn dochtertje maar mijn verhaal kwijt kon. Maar de rust deed ook het meest. Rottig dat de bedrijfsarts geen begrip (meer) heeft. Het probleem is natuurlijk dat je aan de buitenkant niet alles ziet. Op de HELLP-dag was ook een bedrijfsarts aanwezig. Hij benadrukte dat je vooral zelf informatie moet geven over wat er speelt (misschien de spullen van Maastrict meenemen?). Bij hen is het niet zo bekend. Ik heb gelukkig niet in de ziektewet gezeten. Ik heb heel lieve collega's, maar ik zeg het eerlijk: ik heb echte groene sneeuw gezien en kon soms bijna niet meer. Ik schaamde me alleen voor mijn omgeving, terwijl die juist zeiden dat ik zo sterk was. Maar ik was vaak humeurig en gestrest (vooral door het concentratieverlies, maar ook de hoofdpijn en moeheid deden geen goed). Ik hoop dat je snel verbetering krijgt. Kun je niet tijdelijk minder zwaar werk doen? En thuiszorg krijgen zodat je je werk beter trekt? jongmoedertje, dank je voor je begrip. Je zult het wel druk hebben met 3 kinderen. Het klinkt heel laf, maar ik zou met 3 gezonde kinderen geen risico meer nemen. Maar ik heb natuurlijk geen eerlijk beeld van een normale zwangerschap en erna. Groetjes, Mamalbf
Hoi dames! Even een klein berichtje van mij. Ik ben helaas zaterdag licht beginnen te vloeien maandag met 6wk en 6dg een inwedige echo laten maken waar een mooi hartje te zien was, en een uur later begon de miskraam. Ik ben het vruchtje dinsdag verloren, heel triest. Dus nu druk met werk, het huis wordt geschilderd, ik moet tussendoor voor controles naar de gyn en probeer een beetje rust te houden voor zover dat kna, dus ben even niet veel op zp. Ik hoop dat de volgende keer beter gaat....als ik me niet laat weerhouden door HELLP laat ik me zeker niet afschrikken door een miskraam, hou ik me maar voor.
3 kinderen is inderdaad druk maar wel heel gezellig! Het klinkt niet laf hoor want zo denk ik ook weleens. het ene moment wil ik heeeel graag nog een 4e kindje, het andere moment denk ik ik heb 3 gezonde kinderen waarom nog een keer het risico lopen. Maar meestal wint de wens het toch van me verstand....Dat is het hem juist..... groetjessss
Even een kort berichtje van mij, ik reageer dit weekend nog uitgebreider, maar wat erg voor je juul75! Heel veel sterkte gewenst!
Ach Juul, wat verdrietig! Heel veel sterkte met het verwerken! Mamalbf, leuk dat je zo'n fijne vakantie hebt gehad. Leuk he, die dreumessen! Ik vind het ook zo leuk om met Mischa op stap te gaan. Ze krijgen nu overal veel meer van mee, en het is gewoon makkelijker, geen flesjes meer en zo. De wereld is weer heel interessant en leuk als je die door hun kleine oogjes bekijkt, vind je niet? Heerlijk dat je zo van je kleintje kan genieten, meer heb je dan toch niet nodig? Dat hoeft misschien helemaal niet met HELLP te maken te hebben (natuurlijk speelt het mee), de één wil 10 kinderen en de ander 1. CH28, wat een gedoe he bedrijfsartsen en werk! Als ik daar aan terug denk, bah! Dat heeft me een heleboel onnodige stress en slapeloze nachten opgeleverd. Voor mij werd het opgelost, mijn contract werd niet verlengd vanwege financiële problemen en inmiddels is het bureau waar ik werkte verkocht en bestaat het eigenlijk niet meer. Ik heb niet echt een goede tip want ik kwam er helemaal niet uit met mijn bedrijfsarts. Hij wilde opeens dat ik ging reïntegreren en dat hield in dat ik "over een week" een dag moest gaan werken, de week daarop 2 dagen en binnen 4 weken zou ik weer volledig aan de slag zijn. Terwijl het achteraf nog zeker 3 maanden duurde voor ik weer een beetje iets kon! Bovendien moest ik naar hun kantoor in Rijswijk komen, dat was 3 kwartier met de auto, over de snelweg... Dat ging dus helemaal niet en een vriendin bracht me dus want zij was bang dat er anders ongelukken zouden gebeuren. Toen ik dat tegen die man zei, en dat ik dus alleen de reis naar mijn werk al niet aankon (5 kwartier in de spits!) zei hij dat dat dan "pech gehad was, dat was dan maar niet anders"! Zijn oordeel was (in het officiële document stond dat!) dat ik "nog een beetje rustig aan wilde doen" en een beetje wilde "bijkomen"!! Pardon?! Ik heb toen een brief gekregen van iemand uit het ziekenhuis in Maastricht, die ik aan de bedrijfsarts kon sturen (met uitleg dat ik ernstig pre-eclampsie had gehad en wat voor gevolgen dit heeft). Dit heb ik ook gedaan, maar of hij er wat mee heeft gedaan weet ik niet want toen hoefde ik er opeens al niet meer heen omdat ik geen werk meer had (HOERA!). Als je wilt kan ik je die wel sturen, pm me je e-mailadres maar. Je weet nooit of je er iets bruikbaars uit kunt halen. Ik heb ook nog een brief waarmee ik bezwaar maak tegen het reïntegratieplan. Ik heb toen contact gehad met zo'n telefoonlijn met rechtshulp en zij adviseerden me hoe ik die moest opstellen. In elk geval succes ermee, het is echt vervelend!! Alsof je je energie niet beter voor iets anders kunt gebruiken, zoals de oude worden en voor je kindje zorgen! bah, kan me nog boos maken. (maar dat doe ik niet ) Groetjes allemaal!
Hallo iedereen, Juul, wat erg voor je. Ik weet niet wat ik erger had gevonden: HELLP of een miskraam. Een kindje verliezen lijkt me heel erg. Waarom moet je regelmatig naar de gynaecoloog? Ik hoop dat je het een plaatsje kunt geven de komende tijd. jongmoedertje, 3 kinderen lijkt me heel leuk. 4 ook, maar ik zie ook de praktische bezwaren: de auto, slaapkamers en de kosten. Maar ik ken ook mensen bij wie het heel goed gaat. Het is een persoonlijke keuze. Malaika en Sweetness, leuk dat jullie af en toe nog meelezen. MamavanMischa, wat ik zo leuk vind van kleine kinderen is dat ze zo genieten van kleine dingen. Vooral buiten, insecten en planten vinden ze al heel interessant. En ze is zo lief tegenwoordig, we waren gisteren in Ouwehand en ze zei continu dat ze het zo leuk vond. We waren echt aangedaan door haar dankbaarheid. En inderdaad: geen flesjes meer. Ik heb nu een klein verzorgingstasje met een paar luiers, doekjes en een schoon stelletje kleding (dat laat ik er niet uit na een diarree-avontuur en het neemt nauwelijks plaats in). Het klinkt lui, maar als ik het een keer druk heb geef ik mijn dochtertje thuis ook pakjes, het houdertje kan lekker in de vaatwasmachine. Wat betreft het aantal kinderen: ik laat mijn verstand voorgaan. Als ik nog een keer HELLP krijg ben ik bang mijn dochtertje tekort te doen als ik me zo slecht voel. Dit naast andere punten als leeftijd, moeilijk zwanger worden en andere dingen heeft ons doen beslissen het bij 1 te laten. Maar ik vind het niet zo erg, ik geniet van mijn dochtertje. Groetjes, Mamalbf
Ik moet nog voor nacontrole naar de gyn. Toen ik de eerste keer na de miskraam kwam was nog niet alles schoon, en ik bloedde nog. Ik had niet zoveel zin in een curettage dus heb afgesproken dat we nog eventjes een afwachtende houding aannemen. Ik moet dus over anderhalve week terug voor een nieuwe echo, om te kijken of alles weg is.
Hoi allemaal, Het is wat later geworden dan het weekend, maar nu dan toch weer een berichtje. Mamalbf; fijn dat jullie het naar jullie zin hebben gehad in zeeland. Ook fijn te horen dat het in nijmegen allemaal meegevallen is, nu de uitslag afwachten spannend! Klinkt misschien een beetje gek, maar "fijn" te horen dat ik niet de enige ben die na de vakantie een terugval heeft. Het hoort er dus schijnbaar een beetje bij. Ben de afgelopen dagen zelfs s middags weer even aan het rusten, anders houd ik het niet vol tot mijn man thuis is. Maar het goede nieuws is dat ik ook sinds een paar dagen langzaam aan mijn conditie aan het verbeteren met fietsen en voorzichtig aan een paar minuutjes op de crosstrainer. Dus misschien is mijn moeheid en hoofdpijn ook wel een reactie daarop. Bedankt voor het meedenken tav mijn werk, maar thuiszorg is geen optie voor mij. Ik heb de eerste 5 maanden zo'n 11 uur thuiszorg in de week gehad en ben erg blij dat ik daar sinds een paar maanden vanaf ben. Wil lekker zelf voor mijn dochtertje zorgen. Ik denk ook niet dat ik dat nu nog toegewezen krijg aangezien ik ook nog een partner heb en het nu vergeleken met toen een stuk beter gaat. Het is trouwens ook geen goedkope oplossing, als je alletwee een betaalde baan heb is de eigen bijdrage best hoog. Wat je zegt over je schamen is ook heel erg herkenbaar. Ik vind het ook erg genant als mensen vragen hoe het is dat ik dan moet zeggen dat het nog steeds niet echt goed gaat en dat ik nog niet werk. Vind dat echt erg lastig. Mamavanmischa; fijn dat je je nu weer helemaal goed voelt zeg! Dat geeft een beetje moed! Tja, en dat gedoe met die bedrijfsartsen is idd erg vervelend. Kan dat er eigenlijk niet bij hebben. Volgende week donderdag moet ik weer dus ik ben benieuwd hoe dat nu gaat. Wat jij schrijft is wel herkenbaar, ik denk niet dat deze man weet wat de gevolgen van PE en hellp kunnen zijn. dus als je me die brief wil mailen of opsturen heel graag! Wie weet heb ik er wat aan en kan ik 'm volgende week meenemen. Ik zal je dadelijk ff Pb-en. Juul75, vervelend zeg dat je misschien nog een curretage moet. Ik zal voor je duimen dat het over 1,5 week niet meer nodig is. Hoe voel je je nu? Ik hoop dat je het een beetje een plekje kunt geven en dat je er fysiek niet teveel last hebt. Groetjes en alvast welterusten allemaal.
Hallo iedereen, Juul, ik hoop inderdaad dat je geen curretage hoeft. En nog belangrijker: dat je het een beetje kunt verwerken. Een vriendin van mij is 20 weken zwanger en ging voor de echo. Toen bleek dat de hersenen buiten het hoofdje lagen. Ze wordt volgende week ingeleid. Ik stuur haar vanavond een kaartje. Vorige week in Nijmegen bij het PRIUS-onderzoek zat ik in de kamer met een zwangere vrouw die ook haar kindje had verloren bij 20 weken vanwege een afwijking. Wij hebben onze HELLP-ervaring, maar een dood babietje lijkt me nog erger. CH28, voor jou ook fijn dat je vakantie zo fijn was. Ook al ben je nu weer moe en heb je hoofdpijn: het zal toch goed gedaan hebben. Gaat het sporten goed? Bij mij werkte sporten heel goed. Ik zag er tegenop om te beginnen en het had ook niet eerder gekund (mijn dochtertje was 11 maanden), maar het deed me goed. Maar inderdaad: het gaf me wel vermoeidheid op het begin. Maar ik werd er wel vrolijk van. Wat betreft het schamen: als ze in het ziekenhuis eerlijk zouden zeggen dat veel vrouwen lang last houden zou je voorbereid zijn en het beter kunnen uitleggen aan je omgeving. En je weet dan dat het normaal is. Je moet overal maar zelf achterkomen. Groetjes, Mamalbf
Ik ben gisteren nog even bij de gyn langs geweest omdat ik nog steeds bloed, maar het slijmvlies neemt wel zodanig af dat ik niet gecurreteerd hoef te worden, gelukkig. Maar dat bloeden mag ook wel een keertje ophouden van mij hoor! Verder gaat het wel redelijk goed hier, wel teleurstelling en verdriet, maar dat hoort erbij. Ook veel schrik, L. is me net van de commode af gevallen! Maar ze is voor de rest prima in orde, alert, geen bloed en geen bulten, dus het lijkt allemaal goed te zijn gegaan. Pfff, ik heb wel genoeg stress voor de rest van het jaar
O Juul, wat schrikken zeg! Gelukkig dat het mee lijkt te vallen. Ze kunnen zo lelijk terechtkomen die kleintjes! Gelukkig valt het meestal mee. Het is zo inderdaad wel even genoeg he! Ik hoop voor je dat het bloeden niet lang meer duurt. Behalve dat het vervelend gedoe is, blijft het je ook steeds confronteren misschien? Ch28, hoe is het gisteren (het was toch gisteren?) gegaan bij de arbo-arts?