@hopendemama: ik heb geen priusonderzoek gehad maar gewoon een uitgebreid bloedonderzoek wat ze vaak doen 3 mnd na de bevalling. Het Prius kan hier ook niet in de buurt(leeuwarden). @mamalbf: het geeft me best nog wel wat angst om aan een volgende zwangerschap te denken/beginnen maar denk dat dit altijd wel zo zal blijven. Ik zou het nu wel heel graag weer willen maar mijn gyn zei ook dat het wel verstandig is om een half jaar te wachten voor mijn lichaam. Mijn man is er nog niet aan toe, dus dit moet ook eerst voor hem goed voelen...Dus als het half jaar om is maar weer eens kijken.. @miekje: spannend hoor!! fijn dat ze je zo goed onder controle houden en dat je nu weer even gerust gesteld bent.
Miekje, spannend hoor! Fijn dat je zo streng onder controle staat en je bloeddruk nog binnen de perkern is, maar ik kan me goed voorstellen dat je nu de vergelijking met je vorige zwangerschap gaat trekken! Heb je al met de gyn overlegd welk bloedplaatsjes niveau ze accpetable blijven vinden en wanneer ze in gaan grijpen? Je bent al zo ver, ik hoop toch niet dat ze nog steeds de stelregel hanteren dat je maar eerst ziek moet worden voor ze in gaan grijpen? Tenminste, dat hoop ik ook uit eigenbelang niet.....en mijn gyn wil er (nog) geen uitspraak over doen
ja, dat weet ik helaas ook niet... Ik wil het er de volgende keer over hebben en ga dus ook met briefje daarheen. Wil het ook nog even over de pijnbestrijding hebben. Bij mij ging het tot voor de bevalling de vorige keer ook redelijk. Maar ik ben tijdens mijn bevalling hard achteruit gehold. Ik ben de nacht na mijn bevalling niet goed geworden. Ik ging de volgende ochtend naar de wc. Toen werd alles dus heel draaierig en heb ik net een verpleegkundige kunnen aan spreken. Die heeft me terug het bed in geholpen. Gelijk team artsen rond mijn bed. Ik was helemaal aan het trillen, wat ik zelf niet door had. Heb toen een infuus gekregen en daarna werd het langzaam beter... ik weet niet of er een beleid is. Dat krijg je als je elke keer een ander ziet. Dat vind ik ook erg balen.
Mijn bloeddruk was tijdens de bevalling 160/260 inderdaad veel te hoog. Huisarts vermoed ook wel dat die zo hoog is gegaan door de inspanningen en eventueel van het spoor van PE Zij steld ook voor om met de gyne erover te hebben om eventueel voor een keizersnede te kiezen zodat dat risico al uitgesloten kan worden. Ik wil mij er wel verder in verdiepen maar heb schrik dat ik teveel hoop ga krijgen en zolang ventje niet te overtuigen valt moet ik geen hoop hebben vrees ik.
Juul, gelukkig dat je een beetje aan het 'genieten' bent. Precies, dat voelen bewijst gewoon direct dat het kindje nog leeft. Ik weet dat nog, het was zondag en ik voelde L. amper die dag. De dag erna ben ik naar het ziekenhuis gegaan en werd ik opgenomen. In het ziekenhuis voelde ik haar de laatste weken goed gelukkig. Ik snap dat je het moeilijk had met deze zwangerschap, na al dat gedoe bij de zwangerschap van L. Ik was een beetje een zombie vanaf dat de bloeddrukproblemen begonnen. Ik hoop ook dat de HELLP niet komt, of in ieder geval later. Als je het een week of 6 later komt heb je maar een paar weken zorgen, maximaal. Ze grijpen tegenwoordig toch sneller in? Je noemt het wel eigenbelang maar ik snap het heel goed. Je moet wel nog een baby en een peuter kunnen verzorgen na je bevalling. En dat je geen (lange tijd) HELLP mee wil maken lijkt me een heel normale gedachte eerlijk gezegd. Mijn L. was inderdaad even zielig. Maar er was een jongetje die pas een maand op school was en die trok meteen met haar op. Mijn L. reageerde hier echter amper op. Ik vond dat erg sneu voor dat jongetje maar de juffrouw zei dat L. te beduusd was door al het nieuwe om met hem te spelen. Na een poosje ging het beter, en liepen ze samen naar binnen om naar de wc te gaan en de klas te laten zien. Heel lief. Zelf doen, heel goed natuurlijk. Alleen niet als je naar je werk moet. Een troost, als ze zo klein zijn gaat het gepaard met boosheid en zijn ze een beetje ongeleide projectielen. Later gaat het beter. Mijn L. doet ook het liefste alles zelf maar ik kan dit gestructureerd laten verlopen en ze laat zich helpen als het niet goed. Oa bij de sokken en knopen van broeken (ben gisteren wezen shoppen en heb lekker elastiekbroeken en klittebandschoenen gekocht voor school ) Mooni, ik drink nu veel fruitmelk. De internist zag aan mijn labwaarden dat ik wat meer fruit kon gebruiken en ik eet nu meer fruit en vind fruitmelk met peer of sinaasappel ook heel geschikt. Genoeg zuivel is ook goed voor mij natuurlijk. Ik heb een maand in het ziekenhuis gelegen, we zitten dus bijna gelijk. Vond jij het ook zo erg? Fijn dat je in het weekend uit kunt slapen en een dutje mee kunt pakken. Ik weet nog hoe druk mijn dochtertje als peuter was. Miekje, ik snap helemaal dat je niet naar het ziekenhuis wil. Het idee dat mijn dochtertje dan thuis zou zijn. Bah. Gelukkig dat je bloeddruk OK was. Kunnen ze verklaren waarom je beenklachten hebt en duizelig bent? Een onderdruk van 65 is echt goed, zelfs laag toch? Waren de bloedplaatjes vorige keer het grote probleem bij jou? Het komt nu heel dichtbij allemaal, succes! iradersma, het Prius is voor jou inderdaad heel ver. Ach ja, als je nu zwanger wordt en een babietje krijgt is het ook goed. Juul heeft het ook niet gedaan en later pas dingen uit laten sluiten. Wie zegt dat dat slechter is? Ik snap dat je angst hebt, en dit zal inderdaad blijven totdat het een keer goed gaat. Zielig dat je man het er zo moeilijk mee heeft. Begrijpelijk ook, hij stond aan de zijlijn en ze praten toch vaak minder dan vrouwen,he? Hopende mama, dat je ventje het er zo moeilijk mee heeft is heel moeilijk voor je. Vooral omdat er niets lijkt te zijn dat helpt. Hij wil dus niet mee naar de gynaecoloog, daar had je veel informatie kunnen krijgen. En ze hebben bij jou duidelijk goed gehandeld, dus vertrouwen moet kunnen lijkt me. Ken je niemand anders uit je omgeving die een probleembevalling heeft gehad waar je samen met het ventje eens kunt gaan praten? Mij heeft lotgenotencontact heel goed gedaan, via dit forum maar ook met iemand uit mijn omgeving. Ik hoop dat het je een keer lukt hem mee te krijgen. Groetjes, Mamalbf
hallo, Ik ben vorig jaar ingeleid na een 2 weken durende opname ivm zware pre eclampsie. Wij willen op den duur ook graag een tweede. En vroeg me af waar je zo'n prius onderzoek kan aanvragen en hoe dat precies in zijn werk gaat. BVD
Hier nu nog wakker! Kan niet slapen. Heb weer m'n benen niet onder controle. Ben weer benieuwd voor woensdag. Overdag gaat het wel, maar 's nachts gaat het steeds moeilijker worden. Benen beginnnen steeds meer te schudden. Het kunnen volgens de VK restless legs zijn. Maar wil het daar niet direct op gooien. Kan ook zenuwstelsel zijn, die wat hyperactief wordt, dus toch oppassen. Dit had ik de vorige keer ook voor ik de HELLP kreeg. Ben er toch niet helemaal gerust op!! Tevens kan ik m'n eten ook al helemaal niet meer binnen kan houden. Dus hoop toch dat ze inleiden bespreekbaar gaan maken. Anders ga ik het zelf bespreekbaar maken.
Hoi Imke, Ik heb het prius in Nijmegen laten doen! Maar nu moet je ervoor naar Maastricht. Daar zit dr Spaanderman. Je kan naar het AZM bellen om een afspraak te maken. Je krijgt dan een zeer uitgebreid bloed onderzoek, hartecho en film. De onderzoeken nemen 1 dag in beslag. je krijgt later de uitslagen. Hij geeft dan ook een percentiel score met kans op herhaling. Bij mij was dat 12 procent...
Imke, Miekje heeft je alles al verteld. Kan er niets aan toevoegen. Ik heb het in Nijmegen gedaan maar daar kan het niet meer dus. Bij hoeveel weken was je kindje geboren? Is jouw herstel goed verlopen of heb je nog last? Miekje, wat erg voor je. Je bent al zo ver gekomen en hebt het zo goed gedaan. Als je 's-nachts niet kunt slapen voel je je natuurlijk uberhaupt niet prettig. Zegt de verloskundige van het ziekenhuis dat het restless legs zijn? Je bloed was toch goed woensdag? Ik hoop dat zij in kunnen schatten dat eventuele HELLP dan niet snel komt. Als je je al te veel ongerust maakt zou ik eerder bellen. Als je dat de vorige zwangerschap ook voor de HELLP kreeg. Je kent je eigen lichaam het beste, en je ziet hier dat verschillende symptomen van HELLP bij ons op de voorgrond stonden. Bij de een oogklachten, bij de ander het bandgevoel, bij weer een ander pijn bij de nieren / lever en bij jou dus gedoe met je benen. Ik zou geloof ik even bellen, dan heb je wat zekerheid. Even naar het ziekenhuis lijkt me minder erg dan amper kunnen eten en slechte nachten. Ik hoop dat je inspraak krijgt wanneer je ingeleid wordt. Groetjes, Mamalbf
Hopelijk gaat het nu weer wat met je maar ik zou ook bij onzekerheid gewoon bellen.... Je weet zelf het beste wat je voelt!! Sterkte!!
Hier weer gerust gesteld. Benen toch Restless legs... bloed nog prima! zelfs trombo's mooi gestabiliseerd... Bd wel iets hoger, maar binnen de perken 120/87. gewoon volgende week controle. Dus geen reden om in te grijpen.
Miekje, gelukkig maar. Bloeduitslagen liegen niet, he? Ik heb gelukkig geen restless legs gehad. Alleen heb ik (afgezien van zwangerschap hoor) af en toe dat als ik inslaap of al slaap ik een schokje maak. Vooral mijn benen. De laatste tijd heb ik het trouwens zelden meer gelukkig. Veel succes de komende week! Hoop dat je het rustig houdt. Groetjes, Mamalbf
hoi mamalbf, Mijn dochtertje is met 36 w en 5 dagen (ik lag toen al 2 weken in het ziekenhuis) geboren aangezien op dat moment mijn zware pre eclampsie in snel tempo om aan het slaan was naar hellp. Gelukkig is ons meisje wel gezond geboren, met een goed gewicht. Met mij gaat het helaas niet zo goed. Mijn moeheid overheerst alles ik werk dan ook op therapeutische basis en sta nog steeds voor 100 % ziekgemeld. Ik loop nu ook bij de internist ivm een lange aanhouding van een te hoge bloeddruk deze is sinds 3 maanden pas wat aan het zakken. Helaas voel ik me dus nog steeds niet goed, de artsen wijden dit aan een nasleep van de pre eclampsie en zeggen nu ook dat ze te laat hebben ingegrepen en me eerder hadden moeten inleiden. Helaas is dat achteraf geklets. MEt kleine ups en diepe downs gaan we nu stapje voor stapje verder.
Jippie! heb de 37 wkn gehaald zonder complicaties. dus het ziet er goed uit. Heb wel de gebruikelijke ongemakjes, maar de serieuse klachten blijven achterwegen. Heb er nu vertrouwen in, dat ik gewoon spontaan ga bevallen. BD wel aan het stijgen, maar dat gaat maar heel montjes maat en gelukkig geen medicijnen... volgende week weer controle
Yeh Miekje! Je bent een lichtend voorbeeld Wat lekker zeg, 37 weken! (Alhoewel, is dat wel lekker? Ik ben geestelijk helemaal niet ingesteld op zo'n lange zwangerschap )
Imke24, mijn dochtertje is bij 36 weken geboren en woog 1790 gram. Ze had een Apgarscore van 9-10-10 gelukkig, en is zelden ziek. Ik was ook doodmoe, weet niet of je dit forum helemaal hebt gelezen of stukjes ervan. Gelukkig ben ik, 4 jaar na dato, nagenoeg de oude. Nagenoeg zeg ik omdat ik wel eens twijfel of ik nog wel even 'slim' ben als voor de zwangerschap. Maar dit hoor ik ook van anderen, je bent vooral met je kind bezig en je werk en lezen nemen toch een andere plaats in dan vroeger. Ik heb wel van begin af aan gewerkt, maar zag echt af en toe groene sneeuw. Ben blij dat mijn collega's altijd zo aardig waren. Misschien heb je tijd dit hele forum eens door te lezen, je zult er veel aan hebben. En vooral gerustgestel worden dat het meestal goedkomt. Juul meldde een keer dat het herstel 'trapsgewijs' verliep. Dit was bij mij ook zo, en soms donderde ik ook een treetje terug. Ik had vaak erge hoofdpijn, 'spierpijn' (kan het niet precies onder woorden brengen) en vooral veel concentratie- en geheugenproblemen. Het is goed gekomen. Dit hoop ik voor jou ook en ik denk het ook. Ik ga ook naar de internist voor mijn bloeddruk, die is nu goed gelukkig. Ik ga niet meer terug naar de huisarts, mijn vertrouwen is weg. Miekje, gelukkig! Als het nu mis zou gaan leiden ze wel in. En dat gaat meestal goed bij zo'n zwangerschapsduur. Hoe hoog is je bloeddruk nu? Succes volgende week met je controle of misschien al eerder met de bevalling. Mooni en Edithrook, hoe staan jullie ervoor? Juul, ik merk ook dat ik dingen die met een lange zwangerschap te maken heb niet goed begrijp. Een teamgenoot was enorm zwaar en kon amper meer opstaan, ik kan me dat niet voorstellen. Wel lief trouwens: zij heeft naar mij toe nooit kwetsende dingen gezegd zoals sommige zeiden: 'fijn, zo'n klein babietje krijgen'. Op 'Kleine kanjers' van Mamavanmischa staan meer van dergelijke opmerkingen. We konden bij elkaar ons verhaal kwijt ook al verliep het totaal anders. Wij hebben denk ik zoveel meegemaakt dat we een normale zwangerschap niet voor kunnen stellen. Groetjes, Mamalbf
Thnx allemaal!! Met de meeste gaat het hier gelukkig nog goed. Mijn bloeddruk is nu 130/88. Maar ik wil liever niet aan de medicijnen. heb ook zo iets van als de BD de volgende keer hoog is ga me maar inleiden. Partner wil het liefst voldragen, maar hij heeft niks te zeggen, want het is mijn lijf... ik wil zelf eigenlijk niet over de 40 wkn heen. Dus wil toch afspraken gaan maken a.s week. Weet je dat ik inleiden eigenlijk heel niet zo erg vind! Dat is makkelijk met mijn dochter.. Die kunnen we dan makkelijk uitbesteden..
@miekje, ik geef je groot gelijk. Je hebt al een hardstikke mooie termijn, en met medicijnen wordt het nu alleen maar een beetje rekken en prutsen. @ego, net naar de gyn geweest voor groei echo en high risk controle. Ik weet niet wat me overkomt, de baby is nog steeds keruig op groei en gewicht, placenta goed doorbloed, voldoende vruchtwater, en een BD van 125/70. De gyn heeft er zoveel vertrouwen in dat ik pas over 3 wk terug hoef te komen, met 27 wk! Dat is de termijn waar het de vorige keer mis ging maar ze heeft me gewoon alvast doorgepland tot 34 weken (toen was L. nota bene al geboren!). Ik moet geestelijk een beetje bijschakelen dat dit misschien toch wel een langere zwangerschap wordt.....