Joyce, ik bedoel niet dat de klachten opvlammen hoor!!! Ik bedoel dat ik me dan ineens weer dingen herinner of gevoelens van die tijd terugvoel. Ik ben bijna de oude geworden, ik weet alleen niet of mijn geheugen echt evengoed is als voor de HELLP. Maar dat zal wel door de drukte van een kindje en werken komen. Ik hoor het vaker van mama's. Ik vind het knap dat Nienke zo vecht, met haar 540 gram en zo vroeg gekomen. Net als bij jou komt er bij mij geen tweede. Ik durf het niet vanwege mijn dochtertje: als ik het terugkrijg en ik krijg weer zo'n lange nasleep lijdt zij eronder. Er zijn overigens ook redenen die niets met de HELLP te maken hebben, hoor. Ik vind het ook wel goed zo. Ik vind het verstandig dat je het bij Nienke houdt als ze dit aanraden. Beter dat je fysiek goed voor 1 kindje kunt zorgen dan dat er een tweede komt (met het risico op weer complicaties) en dat je dan in een heel zware situatie belandt. SLE in de mate zoals jij het hebt is niet om te lachen. Groetjes, Mamalbf
mamalbf oh gelukkig dat opvalmmen anders was bedoelt ik schrok al, kunnen er ineens twee ziektes bij me opvlammen. nienke is gegroeid! ze weegt nu 665 gram jee! martijn mocht gister voor het eerst kangeroeen ik niet vanwege de open wond...dus erg dubbel bijzondr maar ik kan me gevoel nog niet echt handelen emotie liefde onbegrip ect alles komt door elkaar heen.. Hier indd gewoon maar 1 en dat is nienke en blijft nienke moet de SLE verder indd niet uitdagen. Gelukkig is je dochtertje gezond meis en kan je er lekker van genieten vraag he, kan het zo zijn dat je na de HELLP nog enorme hoofdpijnen hebt erna? word er af en toe gek van!
Joyce, ik heb nog wel tot een half jaar enorme hoofdpijn gehad, het werd wel steeds minder. En die brij van emoties, en al die prikkels als je op de neo bent, dat doet lichamelijk gewoon pijn. Ik zat regelmatig even achter zo'n privacy schermpje mijn ogen uit de kop te huilen. Maar wat een geweldig nieuws dat Nienke zwaarder is geworden, en dat ze lekker mocht kangaroeen bij Martijn! Straks ook bij jou, dat is wel heel bijzonder hoor. Wat een fijn nieuws om te lezen, ik word er helemaal blij en warm van. Ik hoop dat je je snel een beetje beter voelt of dat Nienke snel iets meer jullie kant op mag want die afstand steeds afleggen is slopend zeg!
hoi juul de afstand maakt niet uit als je ziet hoe lief iedereen voor haar is dat is zo bijzonder! en ze heeft een lieve buurman die is met 25 weken en 4 dagen geboren ze lopen gelijk op nu alleen is hij zwaarder geboren en nu nog zwaarder mja de emoties op de nicu vallen mee erge is dat vaak denk ik weleens ik heb te weinig emotie..en teveel pijn zelf nog hoop dat zodra mijn wond betger word ik zelf meer kan gaan genieten en meemaken.. kleine meid doet het goed echt! mocht je hyves hebben Joyce Profiel - hyves.nl kan je alles van nienke en ons ook volgen
Joyce, wat fijn dat Nienke het zo goed doet (wat een mooie naam trouwens!). Jij komt nog wel aan de beurt met het kangaroeen. Als ze daar zo lief en goed voor haar zijn zou ik ook niet rouwen dat ze niet dichterbij is. Als je zo goed geholpen wordt scheelt dat tijd en ergernis en dan kan het probleem van de afstand er wel bij de komende tijd. Fijn van het buurjongetje. Ik had dat zelf op de medium care. Mijn buurvrouw liep ongeveer gelijk op - zij kreeg de grote problemen met bloeddruk en eiwit een weekje eerder - alleen had zij het erger. Al hebben ze bij haar ook tot na 34 weken kunnen rekken. Ze was heel aardig, toen L. geboren werd hing er de volgende dag een ballon aan de couveuse (haar dochtertje was er toen al ruim een week). Dat vond ik toen zo leuk. Bij mij was het net als bij Juul: ik had tot ongeveer een half jaar na de HELLP soms enorme hoofdpijn. Ik weet het nog van 1 keer 's-nachts. Ik werd wakker met veel pijn, 2 Finimal genomen. Na een uur was het iets gezakt maar het was nog vreselijk. Ik heb toen nog maar 2 Finimal genomen (ik was echt een medicijnenjunk toen) en toen ben ik in slaap gevallen. De volgende morgen was het nog steeds heel erg. Hoe is jouw nazorg trouwens geregeld? Kun je wel ergens met je vragen terecht behalve bij ons hier? Krap 3 weken geleden ben ik bij de internist geweest en ik mocht eens proberen met de bloeddrukverlagers te stoppen. Het is wel eens goed je bloeddruk zonder medicijnen te weten en soms lukt het om zonder medicijnen verder te gaan. Nu heb ik al een week hoofdpijn, en dan krijg ik flashbacks van de HELLP-tijd. Dat bedoel ik met opvlammen. Juul, ik schaam me wel eens dat ik 4 jaar na dato nog wel eens last heb van de HELLP-naweeen. De lichamelijke gevolgen (die heb ik amper meer maar sommige dingen zijn voor 95 % de oude maar niet 100 %), maar ook de gevoelens van die tijd zoals de frustratie dat het herstel zo langzaam ging soms. Dat ik met L. wilde spelen en dat ik gehinderd werd door mijn beperkingen, al heb ik altijd heel erg genoten hoor!!!. Heb jij dit ook? Bij jou is het ook een tijdje terug, net als bij Miekje en sommige anderen. Jij bent al echt ver trouwens! Wie had dat kunnen denken. Je babietje heeft al een normaal gewicht, als er geen rare dingen gebeuren zul je met jouw L. en je vriend een normale burgerlijke kraamtijd krijgen. Groetjes, Mamalbf
Joyce, ik heb je Hyvespagina bekeken. Nienke is echt mooi! Ik kon niet lezen wat jullie schrijven want het profiel is niet voor iedereen zichtbaar maar dit wilde ik even zeggen. Ze ziet er echt uit als een vechtertje, ben maar trots op haar. Groetjes, Mamalbf
IK heb niet zo veel last van de naweeen moet ik eerlijk zeggen. Maar dat kotm denk ik omdat ik me op voorhand, toen ze met 27 wk bloedverslechtering bij me vonden, me er al bij neer had gelegd en voor mij al heel duidelijk was wat mijn beperkingen zouden zijn. Natuurlijk heb ik me wel vaak erg gefrustreerd gevoeld. En heel af en toe merk ik, vooral nu deze zwangerschap zo normaal gaat en ik in het legioen van 'normale' zwangeren wordt opgenomen, dat ik me mateloos stoor aan de verhalen en probleempjes van vrouwen met een relatief normale zwangerschap en kraamtijd. En ik weet wel dat beleving voor iedereen anders is, maar een vriendin van me zei pas geleden dat ze haar KS na 1,5 dag weeen zo erg had gevonden omdat ze door de ruggeprik een halve dag niet zelf uit bed had gekund om haar kindje zelf op te pakken (die gewoon a terme bij haar op de kamer lag). Toen werd ik wel een beetje moedeloos en gefrustreerd. Maar ja, het is niet anders. Hier blijft het heel raar voelen, zelfs mijn gyn staat verbaasd. De laatste 2 weken was mijn bd 120-85, en nu ineens 120-60 Ik ben morgen 38 weken en heb gewoon normale dingen zoals harde buiken en voorweeen, ik weet niet wat me overkomt Wel fijn, weer even boed en urine gedaan ondanks de mooie bloeddruk, de gyn zei dat ze dacht dat de buikpijn van voorweeen komt maar wil alles uitsluiten. Ik voel me wel veilig, zo streng onder controle
Hallo Juul, dat is het denk ik: jij wist wat er komen ging. Ik wist - voordat ik zwanger werd - dat mijn bloeddruk wel eens hoog was. Maar ik had er geen medicijnen voor (achteraf denk ik wel: waarom niet? Maar a la). Pas toen hij consequent te hoog was en L. achter bleef in groei ging ik googlen. En eigenlijk las ik niet eens serieus. Toen ik L. een weekend lang niet gevoeld had en ik maandagmorgen voor de zekerheid naar het zkh ging en opgenomen werd realiseerde ik me hoe en wat. Toen ik na 5 dagen naar huis mocht met thuismonitoring heb ik zo ongeveer een kwartier na thuiskomst een flinke tas ingepakt voor als ik weer opgenomen werd. Inmiddels wist ik wat er ging gebeuren, ik had het heel goed gezien bij mijn kamergenoot die ernstige HELLP had. Toen ik na 9 dagen 's-nachts pijn kreeg in mijn nierstreek heb ik gebeld. Toen ik wist dat het wel eens lang kon gaan duren ben ik een dag heel bang geweest het gevangen zijn in het zkh. Na die dag heb ik het geaccepteerd maar baalde ik wel. Ik voelde me steeds slechter en was eigenlijk ook wel bang voor mijn eigen gezondheid. Toen ik de 34 weken voorbij was, was ik het er eigenlijk niet mee eens dat er nog langer gerekt werd. Tot 36 weken notabene. Ik kan ook niet goed tegen die verhalen, ze hoeven van mij echt geen medelijden met me te hebben maar als ze gaan zeggen dat ze het zo zwaar hebben gehad en dat het bij mij wel meeviel mijd ik het onderwerp voortaan. Echt fijn dat het zo goed gaat. Al moet je die controles inderdaad houden. Ze zeggen dat HELLP vaak 6 weken later komt, houden ze hier rekening mee met inleiden of zo? Of krijg je dan heel frequente controles? Als je toevallig gaat bevallen en hier niet meer schrijft of leest van tevoren: alvast heel veel succes!!! Je verdient een goede kraamtijd. Ik hoop dat jouw L. er ook van geniet. Groetjes, Mamalbf
mamalbf je mag me toevoegen hoor op hyves kan je meekijken de bloeddruk pillen had ik al vanwege mijn SLE dus die hou ik , en medicijn junk haha ik heb oxinorm en paracetamol hihi zijn ook geweldige snoepjes maar durf er niet teveel te nemen.. hulp in welke zin? ik heb een maatschappelijk werker van de NICU en verdr nacontrole bij de gyn een andere welliswaar, en mijn eigen arts zie ik weer in november Die hoofdpijnen is inderdaad frustrerend! maar de wond ook nog dine is diep ontstoken en word twee maal daag vanuit binnen gespoeld, en dan sta je met je 29 jaar een compliment onder de douche aan te nemen omdat het zo knap is dat ke onder de douche staat zelf..pff erg moeilijk erg dubbel Juul jij gaat goed kan me voorstellen dat de extra controle veilig voelt en zo hoort het ook 1 x de hel meemaken is meer dan zat! tis je zeker gegund Over het klagen van andere pff praat me er niet van
Hallo Joyce, ik las op je Hyvespagina dat je Nienke nog niet vast mag houden. Dat is echt triest voor je. Kun je er wel van genieten als Martijn naast je zit te kangaroeen? Of steekt dit heel erg? Het is zeker vanwege het infectiegevaar voor Nienke? Of is het vanwege jouw veiligheid? Als de keizersnedewond niet meer zo pijnlijk is kun je zeker wel heel dicht tegen de couveuse aan gaan zitten en je armen om haar heen leggen? Dit deed ik omdat ik L. niet optilde omdat ik vaak zo duizelig was. Kangaroeen deed ik ook, de verpleegkundige legde haar dan op mij. Dieren voelen je echt aan!!! Toen ik thuis kwam na een maand opname waren mijn honden zo lief voor me. Ik kon niet tegen prikkels en was heel gammel en ze ontzagen me echt. Toen L. thuiskwam likte de Jack Russell haar helemaal af (van tevoren aan de KA gevraagd of dit kwaad kon en het kon geen kwaad). De spaniel was een beetje bang voor haar en ging altijd op een afstandje van haar liggen. Toen hij gewend was kwam hij wel naast me liggen maar likken deed hij amper. Hij is nog steeds superlief voor L., de Jack Russell ook wel maar die pikt het niet als ze gepest wordt. Ik mocht na de controle bij de internist proberen te stoppen met de bloeddrukmedicijnen maar volgens mij gaat het mislukken. Ik meet thuis en het gemiddelde is 139 - 95. Ik mail maandag denk ik de hypertensie-verpleegkundige wat ik moet doen. Als het mislukt is begin ik zo snel mogelijk maar weer met de medicijnen. Ik heb vaak hoofdpijn sinds het stoppen en dan ben ik dat hopelijk kwijt. Ik heb Aprovel, en jij? Mijn nazorg was niet goed. De huisartsassistente meette af en toe de bloeddruk maar ik ben een keer bewusteloos geraakt en een kwartier weg geweest omdat dit niet goed gebeurde. Op den duur hebben we een verwijzing voor de internist gevraagd en na morren gekregen. Die is wel goed. De maatschappelijk werkster van de couveuse-afdeling was superaardig. Ben er maar 1 keer geweest omdat het heel goed ging met L. maar het was heel nuttig. Ik hoop dat Nienke zo goed blijft gaan. En dat je wond snel dicht gaat. Groetjes, Mamalbf
Vandaag bij de gyn geweest...het wordt bijna saai 120-80, alles prima, kindje doet het goed, over een week terugkomen, bellen bij klachten......ik ga nog over tijd als ik niet oppas
Hoi Juul . Gek hè ? Om zo lang zwanger te zijn ik wist ook niet wat me overkwam hoor , voel je ook goed of begin je wel te zenuwen nu ? ,onze juultje, is 7 weken alweer en de nasleep vd zwangerschap is wel heftiger als bij mees* maar daar zal ook veel stress en verdriet bij zitten denk ik . Ik weet alleen niet goed waar ik nou verdriet van heb ? De eclampsie , het verlies van mees* de tweede sectio ... Maar genieten met die kleine meid is het wel ! Succes hoor de laatste daagjes ..... Liefs Edith Mama van mees* en juultje
Ik voel me prima, op wat gewone zwangerschapskwaaltjes na, maar ik kan me daar niet zo druk over maken. Ik geniet van het feit dat ik me nu voor het eerst in deze zwangerschap geen zorgen meer maak. Ik voel ons kindje goed, ik ben zelf goed in orde. En ik heb door alles wat er is gebeurd zo goed los leren laten dat ik me echt niet druk kan maken over hoe de bevalling zal gaan, wanneer, hoe lang, sectio of niet.......ik laat het maar over me heen komen Wat fijn dat het goed gaat met juultje. Hou je jezelf wel in de gaten als het verdriet de spuigaten uitloopt? Mijn zus had het ook toen ze na haar overleden dochtertje met opnieuw HELLP haar dochtertje kreeg, alsof alle verdriet en pijn en on zekerheid die ze niet toe had gelaten en op de lange baan had geschoven er allemaal uit moest. Niet specifiek weten waar het verdriet vandaan kwam maar alleen maar een deken van verdriet voelen. Als het de overhand neemt moet je aan de bel trekken hoor! Knuffel vanuit hier!
@ Juul, geweldig nieuws! O spannend joh,wel laten weten als je bevallen bent hoor. Gaan ze helemaal niet inleiden? Nou geniet nog even van de laatste loodjes... We duimen voor je. Grappig wij zijn aan het kijken voor een nieuw auto (lease) Daaruit blijkt dat hier wrsch toch een 3e komt. We hebben allebei toch de wens. Dus nu gaan we dus voor de Volvo v 70, dat moet passen. Ik moet alweer bijna werken. Bah, helemaal geen zin in. Verlof vliegt om. Met een super fitte mama. Heb zelfs al getraind voor hockey. Dat ging super. Dus misschien nog wel een wedstrijd voor de winterstop.
@ Edith, jammer dat je toch een emotionele nasleep hebt. Maar gelukkig geniet je ook van je meisje. Ik ken dit gelukkig niet. Ik ben wel onzeker geweest na 1e bevalling. Ik had vooral moeite met het feit dat je je lichaam niet onder controle had. Dit gelukkig wel zelf onder controle gekregen zonder hulp. Hoe doet juultje het? Wij hebben echt een super ventje. Hij is zo lief! En makkelijk. Huilt bijna niet. Zus eist haar aandacht wel op.
Goed nieuws Juul. Ben benieuwd wie van ons er als eerste gaat bevallen?? Edith, bij de vlindermama's lees ik ook veel dat de eerste tijd na de bevalling geen gemakkelijke is. Blij zijn met je kindje en aan de andere kant ook de confrontatie met het verdriet en het gemis. Goed op jezelf blijven letten hoor!! Miekje, jammer zeg dat je verlof er al weer bijna opzit. Hoop dat ik over een paar weekjes ook weer zo lekker fit ben. Hier dus ook nog geen babynieuws. Maandag weer voor controle. Maar wat zou een 11-11-11 baby leuk zijn!!
Miekje , juultje doet het heel goed , t,is een flinke dame en er zit behoorlijk pit in maar ze is zooo lief ! In het begin hadden we een beetje problemen met slapen althans wij meer dan zij maar na 2 zulke heftige zwangerschappen waren 2 voedingen per nacht voor mij haast niet haalbaar , na wat rommelen met voeding en een klein wiegje naast mijn bed , slaapt ze ineens door joehoeee ...dan ben ik ook een leukere mama Met jouw kleintje ook alles goed ? Idd bijna werken bah ! Ik ga lekker maar 1 dag per week heerlijk .. Ik zal binnenkort alles proberen bij te lezen, er is een hoop gebeurt hier . Liefs Edith Mama van mees* en juultje .
Miekje, haha een nieuwe auto dwingt je idd om na te denken over dat soort zaken Wij hebben een passat station dus daar passen er ook 3 in, en mijn schoonzus en zwager hebben een Ford C-max, daar kun je zelfs 2 maxi-cosi's en een stoeltje naast elkaar in zetten (moet wel want de tweede bleek een tweeling te zijn ). Fijn dat je je alweer zo fit voelt en dat je mannetje zo makkelijk is....ik hoop dat die van mij daar aan een voorbeeld gaat nemen. Tussendoor: oh het lijkt me zo fijn om zonder HELLP een bevalling te doen, geen premature huilbaby te hebben en redelijk snel op te kanppen met zijn allen....duim duim duim voor ons allemaal sanja, wedstrijdje? Hoe ver was jij nu ook alweer? edith, ze gaan me helemaal niet inleiden. Tenzij......Ze doen het eigenlijk nooit na een preterme sectio en gokken nu nog gewoon op dat de bevalling zelf op gang komt. Echter, als ik dan niet meer dan een cm per uur doe gaan ze ook gewoon een sectio doen, want ze willen niets aan oxytocine bijgeven. En als ik eerder PE krijg gaan ze kijken hoe ver ik ben en wat ze dan gaan doen. Dus het is meer een 'beslissing op het moment zelf' wat ze gaan doen, afhankelijk van hoe ver ik ben en hoe ik er aan toe ben.
Hoiii dames, ik check ook weer ff in! Juul en sanja, wat heerlijk! Jullie zijn er bijna. @Juul, bij mij wouden ze me alleen inleiden d.m.v. een ballonkatheter en idd niks met oxytocine, maar gelukkig kwam het spontaan op gang, alleen jammer genoeg toch weer een spoedsectio, maaar t gaat om t eindresultaat hahahah. Dean groeit lekker en tis een mannetje met temperament (rode haartjes heh), maar hij vind t heerlijk bij zn mama te zijn en lekker te kletsen en lachen. Geniet elk dag zoveel van 'm.. alleen jammer dat zn grote broer er niet is . Hij lijkt trouwens wel veel op Djaysen, vind wel een mooi idee dat ie zoiezo wat van m meegekregen heeft. xxx