Hellp pre eclampsie eclampsie en Prius onderzoek

Hallo iedereen,

Zogelukkig, wat een gedoe met die catheter thuis. Ik geloof dat iedereen die PE / HELLP gehad heeft na de zwangerschap wel iets heeft meegemaakt dat niet goed verliep. Ik heb hem alleen in het ziekenhuis gehad, tot na de keizersnede. Bij mij ging het goed tot de ochtend, maar toen hebben ze hem ook verwijderd.
Het lijkt me ook niet zo eenvoudig, op een bed een catheter inbrengen. Maar dan moeten ze je naar het ziekenhuis sturen, vind ik. Dat is beter dan onnodig pijn krijgen.

WesDaan, ik hoop dat je eerste werkdag goed is verlopen. Ik was aan het einde van de dag wel steeds heel moe maar vond het ook wel fijn om weer te werken.
Ik heb gehoord dat veel jonge moeders vergeetachtig zijn door slaapgebrek en de hormonen. Maar bij vrouwen die PE / HELLP gehad hebben schijnt het erger te zijn. Ze doen daar onderzoek naar vertelden ze op de HELLP-dag.
Mijn bloeddruk was ook een keer heel snel gedaald, ik werd echt heel duizelig. Toen moest ik ook minderen met de medicijnen.

Catwomen1985, ik ben ook blij dat jij dit topic begonnen bent.
Ik hoop dat je snel weer zo vaak hier kunt lezen en berichtjes achterlaten als je wil. We hebben inderdaad veel steun aan elkaar.
Kempenhaege is erg bekend en goed. Ik ken 2 mensen die er ook af en toe heen moeten.
Ik hoop dat ze je aanvallen kunnen laten ophouden. Succes 8 januari! Maar als de uitslag niet goed is kunnen ze je toch niet ontslaan? Moeten ze je dan geen andere functie geven? Ik dacht dat dat moet tegenwoordig als een werknemer niet meer terug kan komen in de oude functie.
Ik heb me na mijn zwangerschap ook vaak heel onrustig gevoeld, vooral vanaf toen ik net weer aan het werk was totdat mijn dochtertje 2 werd. Ik denk dat het bij mij kwam omdat ik bepaalde dingen van mijn zwangerschap niet verwerkt had. Nu heb ik dat wel. Verder maakte ik me zorgen over mijn dochtertje, maar die is zo vrolijk en lief dat ik dat niet meer doe.
Ik zal het echt leuk vinden het artikel te lezen, ik hoop dat je ons laat weten wanneer het artikel geplaatst wordt. En ik houd het zelf in de gaten.

Groetjes,

Mamalbf

 

Hoi hoi
ik kom hier ook mijn verhaal doen. Echt fijn om te ontdekken dat hier een heel topic over Hellp / Pre eclampsie is.

Ik heb zelf Pre Eclampsie gehad of Hellp ik weet het eigenlijk zelf niet goed, in het ziekenhuis zeiden ze Pre eclampsie, maar ik had ook last van verstoorde leverwaarden, gespannen gevoel in de bovenbuik (alsof er een riem wordt aangetrokken) en ik heb gelezen dat dat Hellp is?

Hier mijn verhaal, zal het proberen kort te houden, hoewel dat niet simpel zal zijn, want ik merk heel erg (door het lezen van alle verhalen, en de info op websites die hier gegeven is) dat ik alles nog niet achter me heb kunnen laten.

Bij mij is alles begonnen om 28 februari 09. (ff tussendoor ik woon in Zweden) Vriendin van mij had een babyshowerfeestje georganiseerd voor mij in de namiddag. Die avond voelde ik me opeens niet zo lekker, dus ging lekker vroeg naar bed. Als ik later de foto's terugzie van het feestje lijk ik wel een ballon zo dik van al de waterophoping! Die nacht voelde ik me verschrikkelijk beroerd, overal spierpijn, buikpijn hoog in mijn buik, de hele nacht amper kunnen slapen. De dag erna ging het gelukkig iets beter, na een middagdutje gedaan te hebben voelde ik me weer terug verschrikkelijk, misselijk, buikpijn etc. Ik had het gevoel dat er iets niet klopte (toch vreemd hoe een voorgevoel vaak toch klopt he..) Toen heb ik hier op het forum een bericht geplaatst met mijn symptomen en wat er aan de hand zou kunnen zijn. Kreeg direct veel verontrustende reacties, dat de bevalling begonnen was, maar ook over pre eclampsie.. Heb hierop dadelijk het ziekenhuis gebeld, alles uitgelegd, en ze zeiden kom maar even langs (was ondertussen 21u zondagavond)

(ff ademhalen )

Daar aangekomen, bloeddruk gemeten, veel te hoog, eiwitten in de urine.. Conclusie was snel genomen. Moest aan de ctg en een nachtje daar blijven, de dag erna zouden ze dan zien wat er zou gebeuren. We dachten ze laten ons morgen weer gaan.. Nja verkeerd gedacht.. Om half 10 's morgens kwam de dokter met het nieuws dat ze zouden gaan inleiden, de baby kreeg geen voedingsstoffen meer dus het had geen zin meer om langer te wachten, want k zou toch zieker worden.. Ze zouden beginnen inleiden om 10u Dat was een enorme shock! En nog altijd heb ik het gevoel dat ik mijn zwangerschap niet heb kunnen beëindigen, klinkt dat vreemd?

Ze hebben ingeleid dmv het inbrengen van een katheter, wat was dat verschrikkelijk!!!! Mijn god zo pijnlijk ,en mijn vriend was er niet bij, hij was naar huis om voor de hondjes te gaan zorgen. Wat een traumatische ervaring, in een vreemd land (woonde toen één jaar in Zweden), een enorme communicatie barierre, helemaal alleen. Ik herinner me nog enorm goed dat ik lag te shaken in die stoel toen ze de katheter inbrachten, ik kon gewoonweg mijn benen niet stilhouden

De katheter moest zorgen voor 3 cm ontsluiting, het was een balonnetje waar ze elke half uur, of uur ben het even kwijt, aan kwamen trekken. UIteindelijk viel het eruit om 16u (wat een lang dag), door de enorme drukte in het ziekenhuis, kwam er pas om 18uur een verpleegster en werden mijn vliezen gebroken. Nog moeten wachten tot 23u vooraleer ik 4 cm ontsluiting had! Er werd besloten een epidurale te zetten,wat een verlichting. Maar een uurtje later had ik zo'n inmense pijn (ik voel me nog belachelijk als ik denk aan wat ik allemaal gegild heb..) Op één uur tijd ben ik van 4 naar 10cm gegaan. Ipv even te checken hoeveel cm ik had.. zijn ze met zijn allen de anestesist gaan zoeken want ze dachten dat de epidurale zijn werk niet deed.. Lieten mij en mijn vriend alleen in de verloskamer terwijl ik half het ziekenhuis bijeen gilde Op moment zelf niet zo grappig.. Na een kwartiertje kwamen ze terug, toch ff checken, oh je hebt 10cm begin maar te persen.. Na ongeveer een uurtje persen is Jarne geboren.

Gelukkig was alles in orde met hem, wel lichtjes dysmatuur, met 37+3 woog hij bijna 2.5kg.

De maanden na de geboorte heb vooral veel last gehad van spierpijn in mijn benen, vooral wanneer ik erg moe was. Ik had het eigenlijk nooit geassocieerd met pre eclampsie, pas na het lezen van dit topic besef ik dat het daardoor kwam.. Concentratieproblemen heb ik ook, maar dat had ik eerder ook al Verder gaat het gelukkig heel erg goed met me momenteel. Hoewel mentaal merk ik gewoonweg dat ik ik nog heel erg zit met alles, ik heb niet echt iemand waarmee ik hierover kan praten. Vriend is niet zo'n prater en heb ik op dat vlak heel erg weinig aan, en woon hier in Zweden ver weg van vrienden en familie, heb een paar goeie vriendinnen hier, maar in't engels of zweeds over zo'n dingen praten is toch niet hetzelfde..

Sorry voor de hele babbel, er is nog veel meer dat op mijn lever ligt, maar het is momenteel een beetje een wirwar in mijn hoofd (beetje moe )

Maar nog eens, superleuk dat dit topic er is, hopelijk mag ik er bij

Groetjes
Nijnka

 

Het rare is dat het nu allemaal goed met mijn zoontje gaat en lichamelijk oke met mij (soms beter dan anders) ik pas aan het verwerken ga. 't Komt me ineens zo helder voor de geest, best eng zo na 7,5 maand. Heb laatst een potje zitten janken, beetje laat he voor kraamtranen! Mijn man zei: "ach meis, wat is er nou?" en toen ik zei dat het me allemaal zo hoog zat opeens schrok hij best wel.
Ben ook ontzettend boos op hoe ik door sommige mensen in het zh behandeld ben en op die eerste kraamhulp die echt vreselijk was ook! Ga daar nog wel een brief over sturen.
Eigenlijk best jammer dat ik dit nu heb, had het best over willen slaan. Merk dat mijn assertiviteit aardig terug is. Ik heb 7,5 maand echt alleen geleefd voor mijn gezinnetje, zorgen dat daar alles reilde en zeilde, had helemaal geen tijd om na te denken.

 

Thx

Met mijn zoontje is alles prima in orde hoor! Hopelijk gaat ook alles goed met jou zoontje.

Ff van me afschrijven doet echt supergoed, na het vorige bericht voelde ik echt een last van mijn schouders afvallen.

Ik heb mijn dossier aangevraagd bij het ziekenhuis, zoals je zegt, in de hoop daardoor wat meer zicht op alles te krijgen. Hopelijk geraak ik zo weer wat verder in het verwerkingsproces.

Ik zou heel graag nog een tweede (en een derde en.. ) kindje willen (vriend is er nog niet helemaal voor te vinden momenteel), maar ik wil echt niet meer in Zweden bevallen. Heb niks tegen Zweden of zo, maar deze hele ervaring heeft mij zo getraumatiseerd, ik krijg echt al schrik als er ik eraan denk hier nog eens te moeten bevallen Vriend begrijpt dit dus niet Gelukkig zal het nog wel een paar jaar duren vooraleer we voor een tweede gaan (vermoed ik) en ik hooooooooooop dat we tegen dan weer in België wonen..

Ik vraag me trouwens af of ze zo'n Prius-onderzoek of iets dergelijk ook in België doen? Iemand ervaring?

Nijnka

 

@mamalbf;
Ja mijn eerste werkdagen zitten erop.
Ik zat er best tegenop maar heb toch heerlijk gewerkt.
Wel heel vermoeiend, ik ben echt helemaal stuk na een werkdag ik werk in de zorg dus dat is toch zo wie zo altijd wel druk.
Mijn teamleider die belde voordat ik moest beginnen of ik 16uur bij haar op kantoor wilde werken en dan 8 uur in de zorg omdat zij het veels te druk heeft ( wegens ontslag van andere teamleider).
Dus dat is ook wel lekker dan kan ik rustig aan weer een beetje wennen.
Ik merk wel dat mijn concentratie stukken minder is, ik moet heel lang nadenken over simpele dingen hoe ik iets op moet lossen dus ik hoop dat zich dat weer snel opbouwd.
Wel ben ik jaja, 3 kilo afgevallen van die ene week werken!
Zoveel minder snoepen en meer water drinken op het werk en natuurlijk lopen hihi! Dat is wel een voordeel.

@ Ninka;
Meid hier kan je lekker kletsen en ervaringen delen met elkaar, ik ben er ook pas net bij, want had eerder dit onderwerp nog niet gevonden.
Jij hebt ook behoorlijk wat meegemaakt en dat dan is Zweden kan me voorstellen dat dat erg moeilijk voor je was.
Gelukkig gaat het nu goed met je Zoontje.

@zogelukkig; Ik lees je berichtje over de kraam zorg is het bij jou ook zo weinig geweest?
Bij mij was het echt drama terwijl wij het echt nodig hadden want ik was echt verzwakt.
Ons zoontje is ook in Augustus geboren dus ze zeggen dat het dan vaak een Babyboom is, maar dat vind ik nog geen excuus.
Ik weet dat ik op zaterdag 22 aug. thuis kwam rond 16.00.
Kraamzorg gebeld en die zouden komen.
Rond 17.00 was er iemand die heeft zich even snel voorgesteld, bedje opgemaakt ( want het zat allemaal niet goed volgens haar) en uitgelegd hoe we flesjes moesten maken en hoeveel voeding hij mocht hebben.
Rond 18.00 was ze weer vertrokken en vertelde dat haar collega de volgende ochtend rond 9.00 uur hier zou zijn.
Savonds rond 21.00 ging de telefoon het kraam bureau met de melding dat er pas iemand om 13.00 kwam want diegene moest eerst even naar een ander.
Vervolgens was zij er en rond 15.30 ging ze weer weg.
Er werd ons precies hetzelfde vertelt morgen komt mijn collega ( jaja weer een ander) rond 9.00ur.
Vervolgens ging weer de telefoon maar dan die ochtend om 8.30 Ik ben wat later want ik moet eerst even naar een ander gezin ik ben er rond 13.30 vervolgens heeft ze de badkamer, wc en mijn bed verschoont en vertrok weer hier om 15.30!
Vervolgens gebeurde dit de volgende dag ook en toen waren wij echt kwaad op het bureau, mijn vriend heeft toen opgebeld wat ze allemaal wel niet dachten.
Ikwas ziek, hoge RR allebei geen idee hoe je een baby juist moet verzorgen weten allebei helemaal niks en vervolgens krijgen we ipv 30uur zorg nog maar een paar uur hadden gehad en alleen de donderdag nog zouden komen dus dat ze dan maar beter 24 uur konden komen want daa rhadden we recht op!
Met veel wikken en wegen kregen we toen een extra dag de vrijdag en toen zijn ze jaja van 8.30 tot 18.00 geweest en uiteindelijk hebben we alle uren gehad waar we recht op hadden.

Die meiden die komen kunnen er zelf niks aandoen maar ik vind het gewoon schandalig van een bureau om dat zo te regelen.
We werden zelfs nog een keer gebeld met de melding van (naam) komt niet want ze mag van de verloskundige het gezin niet alleen laten wegens problemen; nee net of wij die niet hadden.
Uiteindelijk is mijn vriend 2 weken lang nog halve dagen gaan werken en hebben mijn zus en moeder mij opgevangen op de tijden dat mijn vriend er niet was.
Omdat de kraamzorg er niet was op de tijden dat wij ze nodig hadden was ik oververmoeid en kon ik niks meer, in mijn kraamtijd heb ik zelfs nog zelf de was staan doen! omdat heel de badkamer vol stond met was, en mijn vriend het ook allemaal niet meer zag zitten!

Uiteindelijk hebben we ze ook eenbrief gestuurd maar nooit reactie opgehad. Dat vind ikdan wel weer laf, maar ik heb een besluit de volgende keer gaan we niet meer daar heen! Want je wordt daar gewoon behandeld als oud vuil ondanks je gewoon vreselijk ziek bent!

Oja totaal heb ik 4 verschillende kraamhulpen gehad! en ze zeiden dat je er hoogstens 2 verschillend kreeg!
Ook zoiets!
( ik wordt nog boos erom):x
Nou een heel verhaal maar is toch wel lekker dat ik het ff van me af kan schrijven!
Bedankt!

 

IK heb 3 kraamhulpen gehad, ze hadden beloofd dat er 1 vaste zou komen. Had recht op 10 dagen (met zh-aftrek) en dat werden 6 halve dagen. De tweede kraamhulp wil ik het niet eens meer over hebben; een of andere chagrijnige draak die alleen maar liep te tieren door het huis hoe de was moest en zo (lekker belangrijk!)...... die stak dezelfde thermometer als van mijn zoontje tussen mijn billen ZONDER schoon te maken (von dik vies voor mijn zoontje)... ik MOEST omrollen, terwijl ik gilde van de pijn in mijn baarmoeder (ks) en symfysiolyse waar ik nog erg veel last van had...zette mijn man aan de poets terwijl ze een sigaret ging roken en ik een niet-roker had gevraagd.... gooide de eerste babykleertjes tussen de natte hondenhandoeken ....deed de wc met het afwasteiltje.... en zo kan ik nog wel even doorgaan.... WAT EEN VRESELIJK GOOR EN NAAR MENS!!!!!

Zo, dat lucht op! Nu nog een brief naar het kraamzorgburo, wil er in het nieuwe jaar vanaf zijn!

 

Kraamzorg, bij Sam kregen we nog 12 uur couveuse nazorg.
Die deed de was dus niet, maar ja.. ik was toen ook lichamelijk wel hersteld. Meer leren omgaan met Sam in de thuisomgeving. Was ook maar 3x 4 uur, mijn man werd gek van de kraamzorg.

Tweede keer was het heel anders, maar ja... toen mocht ik ook al na 2 nachtjes weg uit het ziekenhuis.

 

Hallo iedereen,

Nijnka, fijn dat je je verhaal hier kwijt kunt. Dat geldt ook voor mij. Het lijkt mij ook niet makkelijk in een ver land zo'n zwangerschap te verwerken.
Je kunt je dossier bespreken met een arts in Belgie als je daar weer woont.
Ik ben half Belgisch en ben via een Belgisch ziekenhuis zwanger geworden omdat dat niet vanzelf lukte, ik ben daar altijd goed begeleid. De verloskunde in Belgie staat erg goed bekend, ik weet niet waar je vandaan komt uit Belgie maar de universitaire ziekenhuizen van Brussel, Leuven, Antwerpen of Gent zullen je vragen over je zwangerschap wel kunnen beantwoorden. Een neef van mij woont bij Lommel en die vertelde dat ze ook in Hasselt erg goed en aardig zijn (zijn vriendin had een moeilijke zwangerschap en is er bevallen).
Prius is een naam voor een verzameling testen, maar die zullen ze in Belgie ook ongetwijfeld kunnen doen.
Ik snap wat je bedoelt met dat je zegt dat je je zwangerschap niet hebt kunnen beëindigen. Ik vind het ook niet fijn dat ik zolang in het ziekenhuis heb gelegen en dat ik me niet goed in kon stellen op de geboorte van mijn dochtertje. Toen ik thuis kwam lag mijn dochtertje nog een paar weken in het ziekenhuis en toen hebben we pas het kamertje afgemaakt.
Het inbrengen van de katheter deed bij mij ook heel zeer, en bij mij werd het toch nog een keizersnede.
Gelukkig is met Jarne alles goed, en gaat het met jou ook goed. Ik heb gelukkig altijd mijn werk goed kunnen doen en ik had wel hoofdpijn en spierpijn maar dat was met een Saridon van tijd tot tijd wel te doen.
Concentratieproblemen had ik wel best erg voor mijn gevoel, maar die zijn nu bijna weg gelukkig.

Zogelukkig, ik ging het ook pas verwerken toen het fysiek wat beter ging met mijn dochtertje en mij.
Ik heb me ook kwaad gemaakt op het ziekenhuis en de huisarts daarna, maar dat is nu over. Ik heb een andere huisarts genomen en toen ik het ziekenhuis had laten weten dat ik de nazorg slecht vond boden ze mij die alsnog aan, alleen bij de internist en niet bij de gynaecoloog die in mijn ogen dat soort dingen moet doen.
Ik hoop dat ze je brief serieus nemen, maar als ze dat niet doen: probeer het je niet aan te trekken want het is hun fout dat ze zo met patienten omgaan en jij was niet fout.
Gelukkig dat je man je zo steunt. De kraamzorg heeft dat niet gedaan. Iemand die zo vies is en je man aan het werk zet dient niet in de kraamzorg te werken.

Catwomen, ik hoop dat het goed met je gaat.
Hoe gaat het nu verder met de uitslag van Heeze?
Ik hoop ook dat je snel weer in Nederland kunt komen wonen.
Wat erg voor je dat je zo'n slechte kraamverzorgster had, en dat na zo'n bevalling met zoveel gevolgen voor jou dat je nu nog naar Heeze moet.
Het is wel een beetje om te lachen dat de mannen vooral een hekel hadden aan de kraamverzorgsters.
Gelukkig was je verloskundige wel goed, dat is dan nog iets.

Wesdaan, gelukkig heb je fijn gewerkt.
Ik was ook steeds doodmoe 's-avonds maar vond het wel fijn weer te werken.
Gelukkig heeft je teamleider begrip, dat was bij mij ook.
Ik moest ook heel erg nadenken bij routinedingen, ik dacht echt dat het nooit meer goed zou komen. Maar het gaat nu weer goed, gelukkig. Dat hoop ik ook voor jou.
Die slechte kraamzorg heeft je geen goed gedaan. Juist na zo'n moeilijke zwangerschap heb je die hulp hard nodig. Wassen kort na zo'n bevalling is belachelijk, dat dienen zij te doen en zeker niet jij of je vriend die er 's-nachts ook uitmoet en ook moe was van de bevalling.
Dat was bij mij gelukkig heel goed geregeld, de kraamzorg en de kinderafdeling waar mijn dochtertje lag waren als enige goed. Ik kreeg 3 middagen couveuse-nazorg. Ze was even oud als ik maar had al heel jong kinderen gekregen (20) en haar kind zat toen op de middelbare school. Ze wist van aanpakken (uit zichzelf) en hielp me met het badje omdat ik bang was dat ik mijn dochtertje zou laten vallen.

Daphne, ik weet niet of ik het je al gevraagd heb hoor, maar ben je nog naar die Hyves-HELLP-dag geweest?
Ik denk dat jij dezelfde soort zorg hebt gehad als ik.
Ik kreeg ook 3 keer 4 uur.
Die ik had deed ook de was niet maar dat speelde toen ook niet zo, mijn dochtertje was net thuis.
Maar ze ruimde wel de keuken af en dat soort dingen en heeft gezogen. Dat bood ze zelf aan, ik denk dat zij het ook wel fijn vond even praktisch bezig te zijn.
Gelukkig voor jou ging jouw tweede zwangerschap veel beter, heeft dat je verwerking goed gedaan?

Groetjes,

mamalbf

 

Hallo Catwomen,

Jij ook de beste wensen voor jezelf en je gezin. Ik hoop dat je snel weer in Nederland komt wonen en dat het op je werk goed gaat.
Gelukkig dat de uitslag van Heeze goed is.
Als je 80 % zekerheid OK vindt is het inderdaad rustiger voor je dat je niet 5 dagen opgenomen wordt. Je kunt het altijd nog doen, ik neem aan dat ze daar in Heeze begrip voor hebben. Je kunt dan zeker je kindje niet meenemen? Dan is 5 dagen wel erg lang.
Jouw kindje (weet niet meer of het een jongetje of een meisje is) moet ongeveer even oud zijn als mijn dochtertje zag ik op de eerste pagina, mijn dochtertje is van mei 2007.
Ik heb vandaag mijn parttime-dag en we hebben vanmorgen fijn gewandeld, we zijn naar de dierenweide geweest. We hebben ook nog in de speeltuin gespeeld (bbbrrrrrr maar zij zat er niet mee).
Groetjes,

mamalbf

 

Hee hallo allemaal!

We houden het topic wel open, toch?

Ik ben even erg benieuwd hoe het gaat met de hoogzwangere MamavanMischa!

 

Zogelukkig,

Ik vind dit ook een goed topic.
Ik heb eens op de icoon van MamavanMischa geklikt. Ze is wel op andere topics actief.
Ik denk dat ze nu meer bezig is met de komst van haar baby dan met haar vorige zwangerschap, ergens gelukkig want ze had erge pre-eclamsie.
Maar hopelijk leest ze hier nog ooit mee en reageert ze, het is altijd leuk om te horen dat er weer (bijna) een babietje is.
Gaat met jou alles goed? En met je man en je zoontje?
Bij mij alles goed. Ik heb het gevoel dat ik voor 95 % de oude ben. Ik geniet veel van mijn dochtertje en andere dingen en heb weer redelijk veel energie.
Groetjes en fijn weekend,

mamalbf

 

Hai mamalbf,

Ja, het gaat hier erg goed allemaal. Ons zoontje ontwikkelt zich als een gezond en gelukkig ventje; hij kruipt heel de dag, kan al staan als hij zich optrekt en weegt al 11 kilo. Van de babykwalen/het te vroeg geboren zijn, heeft hij helemaal geen last meer.

Ik ben steeds belastbaarder, da's mooi he! Mag ook wel, anders houd ik dat drukke mannetje niet bij! Mijn man zit veel in het buitenland en dan ben ik best trots dat ik de hele bende (heb een boel huisdieren, waaronder honden die ook uit moeten) hier draaiende hou.
Tuurlijk ben ik nog weleens moe, maar daar hebben denk ik meer verse moeders last van.

Met het geheugen gaat het erg goed, werk niet meer met lijstjes en als ik bijv. naar het cb ga, neem ik expres geen agenda mee om mezelf zo te dwingen de volgende afspraak te onthouden.

Van de kraamhulp heb ik geen werk meer gemaakt, negatieve energie; zonde!

Fijn te horen dat het met jou ook zo goed gaat!


@MamavanMischa: ik hoop dat alles goed met je gaat! Ik snap dat je misschien daarom juist wel even hier niet wil reageren om aan bepaalde zaken herinnerd te worden. Ik wens je alvast goede laatste loodjes en een voorspoedige bevalling!

 

Hallo,

Ik heb afgelopen December ook zwangerschapsvergiftiging gehad bij een zwangerschap van 38 weken. Mijn zoontje kon dus gewoon komen.
Nu nadat alles zeg maar klaar is lees ik pas dat het een erg gevaarlijke ziekte is. Niemand heeft me dit verteld. Ik heb ook helemaal geen nazorg. Is dit normaal?

 

Hai meiden,
Dank jullie wel dat jullie zo aan me denken. Het gaat erg goed hier en op de een of andere manier heeft deze zwangerschap de narigheid van de vorige totaal naar de achtergrond verdreven. Mischa is inmiddels 13 maanden, loopt als een kieviet door het huis en is erg gezellig. Zijn verjaardag was erg leuk en zoals je wel eens hoor, heb ik geen last van dipjes of tranen gehad, het was een erg leuke vrolijke dag.

Vandaag ben ik precies op de termijn dat Mischa geboren werd! Dit voelt wel als een mijlpaal, op een positieve manier. Met Mischa is alles goed gegaan, dus als zijn broertje nu zou komen zou dat ook wel goed komen, ik ben er heel gerust over. Bovendien voel ik me enorm goed, begin een heeeeel klein beetje vocht vast te houden op mijn enkels, maar heb nog steeds een bloeddruk van rond de 120/70. Heel netjes dus!

Hoe is het met jullie allemaal? Ik lees verder allemaal erg positieve berichten, dat is fijn.

Groetjes!

 

Fijn te horen dat het zo goed met je gaat! Is weer een opsteker zo'n positief verhaal!

 

Leuk dat ons topic weer "leeft".

Zogelukkig, fijn dat alles goed gaat met je zoontje en je man.
En dat je zoontje gelukkig is lijkt me nog het belangrijkste! Ik was heel blij dat mijn dochtertje alles "op tijd" deed. Dan voelde ik me toch gerust gesteld.
Je kunt met recht trots zijn dat je alles draaiende houdt. Ik was er ook trots op dat ik voor mijn dochtertje kon zorgen, veel werkte en ook nog de honden niets te kort liet komen.
Mijn geheugen is nooit zo slecht geweest dat ik afspraken niet kon onthouden. Bij mij was het meer dat ik dingen bijna vergat te doen, en minder goed initiatief toonde. Bijvoorbeeld bijna de belastingaangifte vergeten en de drukte op mijn werk niet goed handlen.

Sanka, welkom. Ik had ook weinig nazorg van het ziekenhuis en de huisarts deed bijna niets. Ik vind dat niet normaal, eigenlijk wij allemaal niet. Daar gaat dit topic voor een groot gedeelte over.
Ik kreeg in het ziekenhuis ook weinig informatie.
Op dit forum kun je informatie vinden van lotgenoten en ook op de site van Maastricht (als je googlet: pre-eclamsie, hellp, maastricht vind je het wel) staat veel.
Had je erge pre-eclamsie (zwangerschapsvergiftiging) of had je zelfs HELLP? Ben je ingeleid of heb je een keizersnede gehad?

MamavanMischa, fijn dat alles zo goed gaat.
Mischa loopt vroeg met zijn 13 maanden! Loopt hij al stevig los, zonder te vallen?
Ik heb ook geen last van dipjes of tranen gehad, ik wist niet dat veel vrouwen dat hebben.
Het is inderdaad een mijlpaal dat je al zo ver bent gekomen, en goed voor je baby.
Je bloeddruk is netjes, maar let wel op de signalen van PE / HELLP. Dat kan nooit kwaad, al is de kans klein dat het komt. Want je had voor de zwangerschap toch geen hoge bloeddruk en je hebt het uit laten zoeken, toch?
Ik heb het eerder al tegen Zogelukkig gezegd: met mij is alles goed.

Bijna weekend!!!

mamalbf