Gek idee misschien voor iemand die zelf vier keer is bevallen Maar het lijkt me dus zo mooi eens een bevalling mee te maken, zonder zelf de barende te zijn. Het is zo'n uniek moment, zo bijzonder hoe de wereld nooit meer hetzelfde is na de geboorte. Zelf beleef je alles van binnen uit, maar zo'n moment in vol bewustzijn een meemaken lijkt me zo bijzonder! Nu leven wij niet in een cultuur waar je als vanzelfsprekend in je leven vaker aanwezig bent bij bevallingen van anderen. Zussen, moeders, vriendinnen, ik had ze ook niet bij mijn bevalling. Zelf niet gevraagd en ook geen vraag gekregen van iemand die er bij wou zijn. Zijn er meer vrouwen die zo'n zelfde 'wens' hebben, eens een bevalling van een ander mee te maken. Vragen zal ik natuurlijk nooit doen, als een zus of vriendin mijn aanwezigheid fijn zou vinden ga ik ervan uit dat ze het zelf aan me zouden vragen. Maar ik vind het best jammer er bijna zeker van te zijn dus nooit een bevalling van een ander mee te maken. Ben ik hier alleen in?
Nee ik deel die wens absoluut! Sterker nog, ik zou wel betrokkener willen zijn dan alleen 'erbij zijn'. Het lijkt me prachtig om ook de rol van de partner eens te hebben, die coacht en helpt en ondersteunt én alles volledig meemaakt. Maar inderdaad, dat vraag je niet. Zeker niet deze rol, die is nou eenmaal niet voor mij. Alhoewel, als ik een alleenstaande vriendin/ zus of zou hebben die op het punt van bevallen stond, dan zou ik het wel aanbieden. Maar goed. Ik ga er vanuit dat ik dit nooit op die manier zal meemaken, dus geniet ik maar gewoon van mijn eigen bevallingen. Ook prachtig!
Nee het lijkt mij heel zwaar om te zien. Ik had zelf een hele zware bevalling en had medelijden met mijn partner dat hij alles heeft moeten aanzien.
Ik heb het voorrecht gehad om tijdens mijn opleiding een 30-tal bevallingen (inclusief keizersnedes) mee te maken (en een beetje mee te helpen). Toch wel bijzondere ervaringen, vooral ook omdat ze allemaal zo anders zijn (iedere bevalling/vrouw uniek). Ik denk dat ik die ervaring nu ik zelf moeder ben nog veel mooier zou hebben gevonden . Maar ik denk niet dat ik bij een bevalling van een bekende aanwezig zou willen zijn, tenzij iemand mij heel expliciet vroeg om specifieke redenen. Het blijft zo'n intiem moment...
Wat je eventueel zou kunnen doen zijn birth vlogs op YouTube opzoeken. Het is dan niet hetzelfde als er daadwerkelijk bij zijn maar het zijn lange filmpjes van meestal een half uur waar je ook het hele proces van weeën kan meeleven. Sommigen zijn echt heel goed en geven je het gevoel er helemaal bij te zijn.
toen mijn broertje zijn vriendin moest bevallen ben ik erbij geweest en ik heb alles gefilmd het is echt prachtig om mee te mogen maken op zon intiem moment
Ik had het geluk dat ik een onderzoeksstage deed op de kraamafdeling en ook echt mee mocht kijken/lopen met de verloskundigen en verpleegkundigen daar. Ik kon hierdoor een bevalling maar ook een keizersnede zien. Had toen zelf nog geen kinderen, super nuchter, maar dit was een belevenis die ik nooit zou vergeten, moest mijn tranen inhouden . Zo mooi! Toen wist ik dat ik het ook wilde. Hoewel dit echt een zware bevalling was. De sectio was ook interessant en speciaal. Hoe dan ook, ik zou geen bekende naast mijn man bij mijn bevalling willen hebben. Maar stagiaires of onbekenden wat mij betreft prima... van een afstandje en uiteraard niet teveel (2 is max).
Vriendin van mij heeft 2 x de eer gehad om erbij te zijn, niet bij mij hoor brrr biks voor mij Maar bij haar schoonzusje, toen was ze zelf 32 wkn ongeveer En gisterenmorgen bij een vriendin van de kerkgemeenschap, ze js toevallig nu wederom zelf zwanger 17 wkn. Ze vond heel speciaal om erbij te zijn maar andersom nee geen toeschouwers voor haar
Ik zou het wel eens willen zien in reallife, maar dan het liefst als thuisbevalling en niet in het ziekenhuis - en dan natuurlijk 'de perfecte bevalling', zonder complicaties. Hoewel het in het ziekenhuis ook intiem kan zijn (zoals bij mij); is het gewoon meer laagdrempelig thuis; van alle gemakken voorzien in de comfort van je eigen huis. Maar ik denk niet dat ik dat ooit zal meemaken (en dat is helemaal prima). Ik kijk inderdaad wel naar YouTube als ik daar behoefte aan heb of naar 'de bevalling' programma's op televisie. Ik hoop dat ik zelf nog een keer mag bevallen; dan huur ik er een fotograaf/filmer bij Ik vind het echt jammer dat de foto's die er zijn gemaakt zo summier zijn en de lading niet echt dekken. Er zijn ook maar weinig foto's van de eerste momenten gemaakt en hoewel er een paar echt heel mooi zijn, had ik er liever meer gehad dan die '3' mooie. En ik baal dat de mooiste foto van mij en mijn kind is genomen met een stukje bloed op mijn kin zat. Niemand ziet het; tenzij ik het aanwijs, maar ik stoor me echt aan die 2 millimeter, hahahaha. Er is 1 foto van mezelf voor de bevalling gewoon aangekleed in het ziekenhuis. 1 foto van mij waarbij hij net is geboren en op mij wordt neergelegd. 1 boobshot. 1 weegschaal-shot. Een shot van de placenta en een shot van mijn partner met de baby. Ik had liever ook een foto van ons drieën gehad (die is er uren later wel genomen hoor, maar op het moment zelf had ook leuk geweest). Dus misschien huur ik wel één van jullie in tegen die tijd
Ik heb na mijn eerste bevalling ook zoooooo sterk deze behoefte. Niet eens alleen vanwege het feit dat het een prachtige gebeurtenis is maar ook zodat je ziet wat je nou zelf precies hebt meegemaakt. Wat is er nou allemaal gebeurd? Hoe gaat dat nou in zijn werk? Als je zelf bevalt zit je zo in je eigen wereldje en krijg je echt niet alles mee. Ik denk dat het heel erg goed zou zijn voor mij om eens bij een bevalling te mogen zijn als verwerking van mijn bevallingen en als afsluiting van een hoofdstuk. Maar voor mij zal dit er helaas ook nooit inzitten. Heel erg jammer want ik heb de behoefte nu al 3 jaar en had verwacht dat het wel zou afnemen maar dat is dus niet zo...
Ik ben bij de geboorte van mijn leasekind geweest, zo bijzonder! Ik denk dat ik daarom ook zo verliefd op haar ben (het leasekind, niet de moeder )
Ik ben bij de geboorte van mijn broertje geweest Ik was toen 14.. Het was heel bijzonder en het is zeker iets wat ik nooit zal vergeten!
Deze wens had mijn moeder. Ze had zelf twee keizersnedes. En ze mocht bij mijn 2 bevallingen zijn, ik heb echt enorm veel aan haar gehad. Ze vond het zo bijzonder. Hopelijk kan ze er de derde weer bij zijn.
Ik heb er in mijn opleiding ook een aantal mogen bijwonen/begeleiden, ook een aantal keizersnedes, maar vond mijn eigen bevalling toch de meest indrukwekkende hoor! Ben benieuwd naar bevalling nr 2...
Ja dat had ik ook! Ik was erbij toen een vriendin beviel en dat was fantastisch! Zou het graag nog eens meemaken
Sinds ik hypnobirthing docent ben bied ik ook aan bij de geboorte te kunnen zijn mocht dit gewenst zijn. Er is nu een stel die dit graag wil maar ik kan er alleen bij zijn als ik vrij ben van mijn parttime baan en dat weten ze dus nu kunnen ze bellen als t begint , als t kan kom ik en anders kom ik niet dat weten ze. Maar ik kijk er ontzettend naar uit
Ik was 11 toen ik mijn zusje geboren zag worden. Het was niet de bedoeling dat ik erbij zou zijn, maar mijn moeders vliezen braken en direct kreeg ze hevige persdrang. Van de ontsluiting heeft ze niets gemerkt. Ze kon onmogelijk nog naar het zhs (wat eigenlijk wel moest ivm haar leeftijd). Maar omdat ze bij de gyn liep, kende ze geen vlk in de buurt. Mijn vader moest haar helpen, ondertussen een vlk bellen en kraamzorg etc en donderde ook nog eens van de trap af van de stress, en niemand had in de gaten dat ik heel stilletjes in een hoekje van de slaapkamer stond toe te kijken. Gelukkig ging het allemaal goed, mijn moeder bleef als enige rustig en gaf mijn vader opdrachten wat hij moest doen. Ik vond het heel bijzonder, dat we zo als gezin samen dit deden. Vlk die in alle haast was opgetrommeld gaf ons ook alle ruimte en betrok mij er ook bij. Terwijl ze niet eens tijd had gehad om zich voor te stellen. Ik vond het vooral heel mooi dat mijn ouders samen met mijn babyzusje op bed lagen en haar knuffelden. En dat ik mijn opa en oma mocht bellen met het blijde nieuws!
Ik ben zelf als 16 jarige bij de bevalling van mijn broertje geweest. Ik vond het doodeng en verschrikkelijk dat ik niets kon doen.. Maar ik was dan ook nog maar 16, toch had ik het niet willen missen.. Vond het heel bijzonder om mijn broertje geboren te zien worden.. Misschien als het om een vriendin zou gaan ik het minder eng zou vinden.