Hoi allemaal, Ik heb sinds twee jaar een lat-relatie met een geweldig lieve vriend. Één ding begint me echter steeds meer te irriteren: hij is altijd te laat. En dan heb ik het niet over vijf min. maar gerust een half uur tot soms wel 2 uur later. Vanavond zou hij ook langs komen terwijl ik momenteel met griep en koorts op de bank lig. Ik ben mezelf dus al aan het wakker houden en hoor zojuist dat hij nòg later komt. Volgens hem komt dit van zijn ADD, dit wil ik best aannemen maar op tijd op zn werk komen lukt wel. Plus: ik heb hier zelf gewoon heel veel last van. Is dit echt een ADD-ding en kan hij hier niks aan doen? Is dit herkenbaar en wat kan ik er mee?
Herkenbaar. Mijn man heeft ADHD en komt ook echt altijd te laat. Op het werk niet, maar privé afspraken wel. Zijn al redelijk lang samen en heb zelf met een coach hierover gesproken omdat het mij ook in de weg zat. Dus ja, het is helaas een ADD/ADHD kenmerk. Enige wat je ermee kan is het accepteren. Het is voor deze mensen heel moeilijk dit soort zaken. Heeft deels ook met plannen te maken, wat lastig is. Sinds ik weet dat hij dit niet express doet maar er een oorzaak achter zit irriteert het me al een heel stuk minder. En ja ik mopper er soms nog weleens over, maar weet eigenlijk ook wel dat hij er niet perse iets aan kan doen.
Bij sommige mensen in mijn omgeving spreek ik een half uur tot een uur eerder af dan dat ik wil dat ze er zijn. Dat werkt wel goed. Ik hoef minder te wachten.
Mijn man (met ADHD) komt ook vaak te laat, ik heb me erbij neer gelegd. Toen we de eerste keer hadden afgesproken, kwam hij een half uur te laat - het eerste wat ik tegen hem zei was;’Je bent te laat.’ Inmiddels 23 jaar verder en ik heb het heeeeel vaak kunnen herhalen Ik kan ook niet zeggen dat ik het niet wist…
Ik ben ook altijd te laat. Behalve bij officiële afspraken (dan ben ik vaak op de minuut af op tijd). En het is echt niet dat ik het expres doe! Ik begin op tijd me klaar te maken maar het lukt me dan alsnog niet om op tijd klaar te zijn. Ik zou echt willen dat het me wel lukte maar helaas.
Ligt denk ik aan meer dingen, mijn man heeft ook adhd maar op tijd komen vindt hij zeer belangrijk en dat komt dus maar weinig voor. Mijn oudste is ook erg stipt (ass en adhd) en mijn jongste (ass en adhd) heeft juist totaal geen tijdsbesef en kan dit dus ook niet plannen, zij komt dus altijd te laat (en hierdoor wij dus soms ook ).
Dat is een bekend adhd -ding, ja. Waarom het voor werk wel lukt en in privé situaties niet? Dat is lastig uit te leggen maar heeft te maken met externe motivatie; verantwoordelijkheid, adrenaline, routines en ritme. In privé situaties is dat allemaal niet waardoor het prioriteiten stellen niet zo goed gaat, waardoor plannen niet goed gaat, je de tijd kwijt raakt, enz. Dat is iets wat je zal moeten accepteren als zijnde dat het iets blijvend is, maar niet iets waar jij je naar moet schikken. Als jij niet wil wachten of dus ziek bent dan moet je gewoon je eigen ding gaan doen. Het zou onredelijk van hem zijn als hij van jou verwacht een uur te wachten. En beterschap!
Oh, wat een hekel heb ik aan te laat komen! Ik ben liever een uur te vroeg, dan een seconde te laat. Als iemand te laat komt, heeft diegene geen respect voor jouw tijd!
Ik heb een gruwelijke hekel aan te laat komen. Heb hier 3 ADHD'ers (40, 14, 9) en komen nooit te laat. De 9 jarige wordt nog wel door mama geholpen Maar er zijn als ADHD'er echt mogelijkheden om ervoor te zorgen dat je op tijd komt. Ik vind het dus geen "excuus"
Mijn man heeft ook ADD en die is nooit te laat, daar kan hij niet tegen net als ik niet wij hebben er een hekel aan. Mijn zwager is ook zo, wij vinden dat zo vervelend. Ik spreek altijd veel vroeger af dan de bedoeling is. Ik vind het een slap excuus. Als hij alles goed organiseert ( waar hij moeite mee heeft ) maar wat wel structuur en rust zou geven zou het te laat komen ook minder zijn. Desnoods zet hij een wekker ofzo
Ik (ADHDer) heb ook echt een hekel aan te laat komen en ik zou het erg slecht vol kunnen houden met een ander die maar gewoon aan komt waaien zodra zijn/haar prioriteiten afgerond zijn.
Ik vind adhd een slecht excuus om structureel te laat te komen. Helemaal als het voor werk wel lukt. Ik leer mijn dochter dat ze haar adhd niet als excuus moet gebruiken. Ze kan nog steeds dezelfde dingen als alle anderen alleen voor aommige dingen zal ze meer moeite moeten doen. En nou komt mijn dochter ook regelmatig te laat, maar dat komt zeker niet door haar adhd, maar alleen maar door het niets willen missen van tijd met haar vrienden. Ze zal nl nooit te laat zijn in afspreken met haar vriendinnen. Gaat zelfs eerder naar school vanwege sociale contacten. Dus is simpelweg een kwestie van prioriteiten. En daar zit ik dus echt bovenop, omdat ze met te laat komen vooral met zichzelf bezig is en geen aandacht heeft voor de tijd van een ander. En dat blijf ik onacceptabel vinden.
Te laat komen is een van de criteria van ADD. Dus ja; het klopt dat het vanuit ADD te verklaren is. Ik doe als psycholoog veel diagnostisch onderzoek naar ADD en dit is echt een veelvuldig probleem. Het zorgt ook voor problemen in relaties en vriendschappen en het is dus ook gewoon heel rot voor mensen met ADD, want mensen hebben er - ook begrijpelijk - een oordeel over. Deze kritische noot van anderen zorgt vaak ook voor faalangst en onzekerheid waar ik veel in therapie met mensen met ADD mee bezig ben, omdat ze te horen krijgen dat ze beter hun best moeten doen maar het simpelweg niet kunnen. Ik lees het hierboven ook, alsof het een excuus is, dat mensen met ADD het dan maar beter moeten structureren of plannen. Maar dat kán dus niet zo makkelijk omdat plannen juist het probleem is bij ADD. Daarnaast raken mensen gigantisch afgeleid tussendoor. Het is gewoon een vaardigheid die mensen met ADD niet bezitten omdat hun brein anders werkt. Naar je werk gaan en naar je vriendin gaan zijn overigens echt twee verschillende dingen. Mensen met ADD presteren vaak beter onder druk omdat er dan een hyper focus aan gaat; dus op tijd op werk komen lukt makkelijker. Er zit namelijk druk achter.
Maar je kan prima trucjes aanleren om wel op tijd te komen. Als ik mijn dochter bv wekkers laat zetten lukt het prima. Dus ja, ik vind het nog steeds een excuus. Dat iets moeilijk is maakt alleen maar dat je er harder voor moet werken, maar niet per se dat je het niet kan. Zo vergeet ik echt alles, de hele dag door. Alles verdwijnt gewoon mijn hoofd uit. Daar kan ik echt niks aan doen, maar daardoor zet ik nu overal wekkers, timers, reminders op. Ik hou overal lijstjes van bij, ik leg dingen midden op de grond, om mezelf eraan te herinneren dat ik daar iets mee moest, etc. Ik hang aan elkaar van trucjes en manieren om met mijn vergeetachtigheid om te gaan. En dat werkt peima, maar daar moet ik dus wel moeite voordoen. Ik zou ook willen dat dat niet nodig was, maar de andere optie ‘sorry, maar ik vergeet gewoon allesen daar kan ik niks aan doen’ is wat mij betreft geen optie.
Mijn man heeft ADD en die komt nooit te laat, hij heeft echt een gruwelijk hekel aan mensen die te laat komen. Waar ik mij altijd aan irriteer is dat hij altijd heel veel tijd kwijt is aan het organiseren om het huis uit te komen. Maar dat komt natuurlijk omdat hij moeilijk orde kan houden en het chaos in zijn hoofd is op zo’n moment.
Natuurlijk kun je er hard aan werken. Maar ook dat verschilt enorm per persoon, hoe erg je ADD is, wat je andere capaciteiten zijn. Als je een minder hoog IQ hebt lukt het al veel minder om te compenseren dan met een hoog IQ. En dat is ook niet wat over een dag ijs gaat of wat je doorgaans zomaar zelf kan verzinnen. Veel mensen met ADD hebben daar gewoon echt eerst therapie voor nodig, omdat je voor trucjes bedenken executieve vaardigheden nodig hebt die juist met ADD worden aangetast. Ze hebben dan een ander nodig om ze te helpen het te verzinnen.
Buiten dat zijn er ook zat die het dus als excuus gebruiken. Als er geen moeite gedaan wordt om wel op tijd te komen is adhd imo een excuus. Op het moment dat je al van alles hebt geprobeerd en het lukt nog niet, is het een ander verhaal. De partner van ts komt wel op tijd op zijn werk. Dus daar kan hij het wel, dat laat zien dat hij die vaardigheid wel heeft, maar niet toepast in zijn prive situatie. Tja, dat vind ik dus eerder een priortiteit kwestie, dan een adhd kwestie. En mijn dochter komt ook op tijd, bv als ze weet dat er consequenties zijn of als het haar goed uitkomt. Dus ze kan het best, maar moet er op de momenten dat het haar minder boeit gewoon meer moeite voor doen.
Met ADHD is op tijd komen niet onmogelijk. Maar er zijn dingen die diegene ervoor moet laten. Diegene kan bijvoorbeeld geen grotere projecten doen. Omdat hij niet kan overzien hoe lang het gaat duren. Het kost extra energie. Binnen een relatie gun je het de ander ook om een beetje relaxt te zijn. Maar de vraag is tot op welke hoogte en in welk stadium je dat ok vind. Als je iets zou gaan doen dan lijkt mij het niet onredelijk om te eisen dat iemand op tijd komt. Woont diegene (volwassene) er een beetje dan kan een berichtje bij vertrek misschien genoeg zijn om niet te hoeven wachten op iemand. Ik zou er nogmaals niet tegen kunnen. Pas op dat jij niet degene bent die gaat wachten. Dat is geen leuke positie.
Op tijd op je werk komen en op tijd bij je vriendin zijn wel echt twee verschillende dingen. Presteren onder druk gaat voor veel mensen met ADHD wel goed door een soort hyperfocus. Maar goed, wat de intenties zijn van partner van TS weet ik niet. Ik ken hem niet persoonlijk en ben er niet bij. Ik geef vooral antwoord op de vraag; kan het vanuit ADD komen en het antwoord is dus ja. Zelfs al komt hij wel op tijd op zijn werk.
Je ziet dit echt verkeerd. Dat die partner op werk wel op tijd komt heeft niets met prioriteit te maken of dat hij daar die vaardigheid wel laat zien dus dan moet hij het altijd wel kunnen. Het heeft te maken met executieve functies. Werk is iets waar druk achter zit. Hierdoor hyperfocus en daardoor lukken dingen beter. Grote kans dat die mensen bij anderen dingen te laat komen. Niet omdat ze het als excuus gebruiken of niet goed hun best doen. Kan komen door de hyperfocus die weg is (de "druk" , door een vol hoofd, afleiding, geen tijdsbesef enz. Dan kan je leuk wekkertjes zetten maar dat werkt niet bij iedereen. Ik heb zelf add en kom op werk meestal op tijd. Bij andere dingen regelmatig te laat. Ondanks wekkertjes. Ik ben dan met dingen bezig, geen tijdsbesef en denk dan bijvoorbeeld dat ik bepaalde dingen nog wel even snel kan doen. Niet dus. Ben te laat. Of ik ben bezig om te vertrekken en wordt vervolgens door iets afgeleid of zet onbewust het wekkertje af. Zoveel dingen die ervoor kunnen zorgen dat het niet lukt om op tijd te komen. Ik kan bijvoorbeeld niet goed inschatten/terug rekenen hoe laat ik bijvoorbeeld moet starten met voorbereiding om te vertrekken en op tijd te komen. Kan dus zijn dat ik denk dat ik 10 minuten voor vertrek nog wel even verschillende taken kan gaan doen. En met een beetje pech tussendoor afgeleid wordt. Je kan niet elke adhd er met elkaar vergelijken. Sommige lukt het met moeite op tijd te komen, sommige komen nooit te laat, bij de 1 werkt een wekkertje en bij de ander totaal niet. Heeft dus geen enkele nut om ze met je dochter te vergelijken. Zo van:" als zij het kan dan kan een ander dat ook". Zo werkt het niet. Iedere adhd'er is anders. Vind het echt heel erg dat er dan gezegd wordt dat diegene geen prioriteiten heeft, het als excuus gebruikt of dat diegene maar beter z'n best moet doen.