Als ze spuugt is het gewoon melk en hoeft ze eigenlijk niet te huilen. Het is ook niet standaard na elke fles. Ze ruikt ook niet zuur uit haar mondje. Ik hoor eigenlijk de voeding niet echt omhoog komen. T zal bij haar waarschijnlijk wel meevallen denk ik. Bedankt voor je reactie!
Heel herkenbaar. Ons meisje van bijna 9 weken heeft exact hetzelfde. In de box liggen, in de wandelwagen, wipstoel etc. lukt ook niet. Sinds twee weken lukt het ons wel om haar 's avonds en 's nachts in haar bedje te laten slapen. Overdag slaapt ze in de draagdoek. Gisteren en vandaag heeft ze voor het eerst een half uur in haar bedje gelegen zonder te huilen. Heel langzaam gaat het beter. Wat wij doen is een zeer strak bedritueel. Eén voor de nacht en één voor overdag (bijna gelijk op het badje na). Voor de avond helpt het en overdag niet. Ook hebben we een strak schema (net zoals Eylem), maar in plaats van haar elke keer in bed te leggen, slaapt ze in de draagdoek. Als ik dat niet doe, slaapt ze namelijk helemaal niet. In de box blijf ik haar wel leggen en dat gaat nu sinds deze week voor een paar minuutjes achter elkaar goed. Verder probeer ik het meer los te laten en leg ik haar niet meer dagelijks in haar bedje om te proberen. Ik raakte te gefrustreerd omdat het toch nooit lukte en mijn dochter ook. Elke paar dagen probeer ik het weer en daartussen rust. Gisteren ging het voor het eerst beter en dat probeer ik nu wel elke dag wat uit te breiden. Mijn prioriteit is momenteel om haar voldoende slaap te geven (dan maar in de draagdoek) en niet meer om haar in bed te laten slapen. Ze raakte oververmoeid, waardoor het nog moeizamer ging. Sinds ze overdag meer slaapt zit ze in ieder geval beter in haar vel en huilt ze minder snel bij het in bed proberen te leggen. Ook heb ik veel gehad aan het boekje 'lekker slapen, zonder huilen' van E. Pantley. Dit is een vriendelijke manier om je baby te leren slapen zonder het te laten huilen. Ik ben er zelf van overtuigd dat mijn dochter veel behoefte heeft aan veiligheid en mijn warmte. Om die reden heb ik ervoor gekozen om haar niet aan allerlei medische onderzoeken te laten blootstellen. Ik ben bang dat dit alleen maar averechts gaat werken en mijn gevoel zegt dat er medisch niks aan de hand is. Wel loopt ze bij de osteopaat om de spanning in haar lijf wat te verminderen. Ga op je moederinstinct af en als jij het idee hebt dat het wel een medisch probleem is moet je actie ondernemen, als je denk dat het niks is zo laten. Ik wil je heel veel succes wensen! Ik vind het zelf echt heel zwaar om continue met haar rond te sjouwen en doe ondertussen een moord voor één middagslaapje in haar bed. Helaas is dat me al bijna 6 weken niet gelukt. Ik probeer me maar te bedenken dat ook dit weer over gaat.
ja trees, je haalt me de woorden uit mijn mond!!! Ik ga eens even op zoek naar dat boekje van E pantley! Thankx!!!
Baby's worden ook sowieso pas aan onderzoeken onderworpen als er echt hele duidelijke aanwijzingen zijn dat er iets medisch mis is, omdat veel van die onderzoeken toch belastend zijn. Vind ik ook een terechte handelwijze. Ik weet als geen ander hoe slopend het is, ik heb de eerste 10 weken van Irem zo ongeveer 24/7 met haar rondgelopen, met haar gezeten, met haar geslapen, tot het echt niet meer ging en we er alledrie helemaal doorheen zaten. Bij ons bood een ziekenhuisopname echt uitkomst en binnen een paar dagen hadden we een ander kind. Natuurlijk huilt ze nu nog steeds weleens maar door strak aan het ritme te houden en consequent te blijven zijn die dips ook steeds minder. Ze slaapt nu gemiddeld in de ochtend 2 keer een uurtje en 's middags meestal een uur of 3, en dan soms aan het einde van de middag nog een uur. En uiterlijk om 20.30 gaat ze weer naar bed. Nou dat had ik een maand geleden echt niet durven dromen!
Persoonlijk denk ik als ik het zo hoor niet dat Noa Reflux heeft, meer gewoon moeite met alleen in slaap vallen, haar duim niet kunnen pakken en erbij willen zijn. Heb zojuist het boekje lekker slapen zonder hulen besteld. Ben benieuwd! Ga nu mijn prinsesje een flesje geven! Bedankt voor jullie reacties en succes met de kids!
Wou nog even zeggen, dat bij reflux niet gelijk een ziekenhuisopname nodig is. Wij zijn naar de kinderarts gegaan en die dacht ook gelijk reflux, losec gekregen en hij sliep als een roosje (in de puckababy dan wel). Uiteindelijk bleek hij ook nog KMA en een soja allergie te hebben. Toen ik dat uit mijn voeding liet ging het nog beter met hem. Jason had ook meerdere keren per dag de hik.. hoe dat kwam geen idee, maar het ging over na osteopaatbezoekjes en losec. Hij herkauwde ook altijd de voeding. Dat hij zuur rook, kwam pas later, op het moment dat de slokdarm aangetast wordt. In het begin doet het pijn om te drinken als eenmaal de stroom op gang is doet het geen zeer meer. Ik dacht ook altijd dat Jason overal bij wilde zijn. Hij sliep overal, behalve in zijn bedje. Achteraf bleek dat waar hij sliep, hij meer 'zat'. Babybjorn zitje, fisher price schommelstoel, onze armen.. Als ze voeding nog aan het verwerken is dan komt het dus nog omhoog na een hele tijd.. dat is alleen een probleem als ze er zichtbaar last van heeft, Jason had dat ook. Nogmaals houd reflux in je achterhoofd, misschien wijst het zichzelf in de toekomst wel. Suc6 iig!
Klopt maar moet haar wel weer meeslepen naar de dokter, vreemde en drukke omgeving, toch weer even uitkleden, wegen, aan haar voelen etc. Dat zijn toch veel onbekende prikkels en ze wordt wel weer uit haar dagelijkse ritme gehaald. Dat wil ik juist voorkomen. Ik ga hierin volledig op mijn eigen moederinstinct af. Dat geeft aan dat er medisch niks mis is en doktersbezoeken alleen maar averechts kan werken. Ze wil direct fysiek contact met me en heb nu na heel veel proberen gemerkt dat het niet uitmaakt in welke houding ze ligt, mits het maar in mijn armen is. Desondanks word ik af en toe (nou ja best vaak tegenwoordig ) helemaal gestoord van dat continue vast moeten houden. Het is zo ongelooflijk zwaar en ik snak echt naar een uurtje vrijaf overdag. Ik probeer me maar te bedenken dat ook dit wel weer overgaat. Hopelijk een beetje snel.... Ik heb *misschien nog een tip* ook het cb ingeschakeld. Deze hebben uitgebreid met me doorgenomen wat ik nu doe en of daarin misschien nog iets te halen is. Ook zij hadden geen op-en aanmerkingen en dat vond ik dan wel weer een geruststelling voor mezelf. Ook gaven ze aan dat het 'laten huilen' slecht is voor zo jonge baby. Ik had echt even deze bevestiging nodig, want iedereen om me heen roept laat maar gecontroleerd huilen . Ik ga soms toch twijfelen of ik het wel goed doe.
Ik ben daar echt ontzettend 'nerderig' daar heel serieus mee aan de slag gegaan door slaaplogboekjes etc. te maken. Veel wat er in staat is bekend, maar door er echt heel serieus naar te kijken, vond ik voor hier toch best wat aandachtspuntjes. Ook nog veel nieuwe dingen geleerd. Voor het slapen 's avonds heeft het hier heel erg geholpen. Twee weken geleden moest ik haar nog de hele nacht vasthouden en nu slaapt ze van 20.00 tot 5.00-7.00 (wel met twee nachtvoedingen). Kost vaak nog wel wat moeite om dit voor elkaar te krijgen, maar het lukt! Heel veel succes!
Als ik het zo lees, heb ik de indruk dat jij echt een superfantastisch lieve mama bent!! *dikke knuffel*
Wat lief van je! Ik voel me de laatste dagen zo onzeker of ik het wel goed doe. Er zit op een klein succesje aan het begin van de week geen enkele vooruitgang in aan het overdag slapen en iedereen roept laat toch huilen, want anders leert ze het nooit. Ik zit mezelf constant te verdedigen en dat in combinatie met een alles overheersende vermoeidheid pfff... Kan je knuffel dus wel even gebruiken!
Je moet doen wat je moedergevoel je ingeeft, dat is echt zo! Wat je met liefde doet kan nooit fout zijn! Maar goed als je echt op instorten staat moet je wel kijken natuurlijk of dit nog doenlijk is. Ga er niet te ver in, dat wil ik je wel op het hart drukken, bij ons ging het echt helemaal fout en het is heel belangrijk dat op tijd voor jezelf te erkennen en dan hulp te zoeken, bij je huisarts, kinderarts of consultatiebureau. En ja laten huilen is zeker niet de eerste oplossing die ik je zou aanraden, maar als je alles al geprobeerd hebt....bij ons zorgde het uiteindelijk er wel voor dat we binnen 2 dagen een totaal ander kindje hadden die veel beter in haar vel zat en zit, en papa en mama dus ook! Door al het rondlopen en hossen en doen was Irem gewoon totaal overprikkeld en oververmoeid en wist ze echt van gekkigheid niets anders meer te doen dan huilen. Toen we dat eenmaal doorbroken hadden ging en gaat het echt super. Ze slaapt nu nog steeds geweldig en altijd in haar eigen bed, geen enkel probleem, ze gaat of meteen slapen of ze jengelt nog 1 minuutje en valt dan tevreden in slaap.
Treesman heeft haar één keer gecontroleerd laten huilen en ze werd echt hysterisch (laat staan slapen...). Ze is de hele dag van slag geweest en daardoor denk ik dat dit voor ons niet de oplossing is. Het gaat hele erg tegen mijn gevoel in en wil het echt niet. In de draagdoek slaapt ze trouwens heerlijk en ik zit dan ook voor een groot deel van de dag als een standbeeld op de bank zodat ze goed en prikkelvrij kan slapen. Je hebt gelijk dat ik heel goed moet oppassen dat ik er niet aan onderdoor ga. Het werkt soms heel benauwend en je kan echt niks, maar dat weet je zelf ook. Ooit gaat het over (als ik dat maar vaak genoeg tegen mezelf zeg ).
Ik hoop voor je dat het snel beter gaat! Het lijkt echt uitzichtsloos als je er zo in zit, vond ik altijd tenminste. En ja Irem werd ook heeeel erg boos de eerste paar keren maar na 2 slaapjes was dat al heel veel minder. Maar volg je gevoel, als het niet goed voelt, niet doen natuurlijk! Wat ik dan wel zou doen is toch proberen het slapen in de draagdoek wel langzaamaan af te bouwen, ze is nu 2 maanden dus ook niet meer piep piep klein, ik zou haar dan bijvoorbeeld het slaapje wanneer ze het beste slaapt ('s avonds ofzo als het lekker donker is) toch wel blijven proberen in bed te leggen, zodat ze er toch aan went om in bed te gaan slapen, en dan zou je dat heel langzaam kunnen gaan uitbreiden. Zodat ze toch ook een beetje kan gaan wennen aan soms alleen zonder mama slapen. Denk ik hoor! Ook voor jezelf zodat je nog een klein beetje eigen tijd hebt, voor jezelf, voor je man...je hebt ook gewoon echt eigen tijd nodig, hoe geweldig en prachtig je kind ook is
Het rare is dat het sinds twee weken 's avonds wel lukt! Daardoor hebben we gelukkig ook een uurtje samen (daarna duik ik ook zelf mijn bed in). Overdag probeer ik het één keer nog (ik raakte er zo gefrustreerd van dat ik het niet meer vaker doe), maar daar zit geen enkele vooruitgang in. Ze heeft sinds ze twee weken oud is overdag niet meer in haar bedje geslapen. Heel soms krijg ik het voor elkaar dat ze 20 minuten stil is, maar of ze slaap dan niet of ze schrikt wakker?! Ik weet niet meer zo goed hoe ik dit moet aanpakken. Blijven proberen of juist even niet? Sorry angela dat ik je topic zit te vervuilen. Ik wil wel een eigen topic openen als je dat prettiger vindt?
Oh wat fijn dat ze 's avonds wel gewoon in haar bed ligt!! Dat ging hier ook altijd goed hoor, als ze dan 's avonds eenmaal sliep werd ze ook niet meer wakker, is overigens nog steeds zo alleen gaat ze nu al rond 20.00 uur slapen. Lijkt me heel goed dat je het overdag ook blijft proberen, al is het maar 1 keer per dag, dat maakt niet zoveel uit. Leg je haar dan slapend weg, of wakker? Ik weet natuurlijk niet hoe je het allemaal aanpakt, maar wat misschien een idee is: 's ochtends slapen gaat vaak makkelijker (is mijn ervaring) omdat ze dan nog uitgerust zijn van de nacht. Dus misschien zo doen: 's ochtends zodra je ziet dat ze moe begint te worden (gapen, jengelen) naar haar kamertje, kort ritueeltje (gordijntjes dicht, liedje zingen, welterusten!), in haar bed leggen en naast haar blijven zitten en uitvogelen waardoor ze rustig wordt. Door op je vinger te zuigen, door liedjes voor haar te zingen, of over haar hoofdje te aaien, of wat anders. Dat vol proberen te houden, en kijken of je haar dan ziet wegzakken. Zo kan ze leren om wel in jouw nabijheid, maar in de draagdoek, in slaap te vallen. Of heb je dit al geprobeerd? ja of eens op haar buik leggen, ik weet niet of je dat al doet, is hier het verschil tussen een kwartiertje slapen of een uur.
Vaak is het zo dat je dan heel dicht bij een keerpunt zit , gewoon volhouden meid en niet tegen je gevoel in gaan. Wij hebben Kinley op een gegeven moment ook gecontroleerd laten huilen maar toen was ze al 6 maanden en ging het niet meer zo heel erg tegen mijn gevoel in omdat ik voelde dat ze er wel tegen kon om zich op die manier even te ontladen. Nu huilt ze nog steeds even 5 minuten voordat ze in slaap valt (ook al leg ik haar slapend in bed) op een of andere manier ontlaad ze zich op die manier. Vind het heel goed dat je haar overdag lekker bij je houdt zodat ze wel slaapt want slapen is belangrijker dan de plek waar ze dit doen. Kinley heeft de eerste 3 / 4 maand ook niet overdag in bed gelegen maar of in de wandelwagen, maxi cosi of op schoot en ja ik heb er opmerkingen over gehad maar het is nu allemaal goed gekomen. En dat zal het bij jullie ook. Groetje Sanita
Ik heb dit ook gehad met mijn zoontje.. Om gek van te worden! Wij hebben toen een week lang het volgende gedaan; Naar bed brengen (alleen als ie echt moe is! Dus jengelen, gapen, in ogen wrijven, etc.), tutje erin en naar beneden. Dan begon ie meteen te huilen.. Hoe moeilijk het ook was, 10 minuten laten huilen, naar boven, niet uit bed halen, tut erin en troosten en weer naar beneden. Dit bleven we doen totdat ie stil was.. Geloof me, er zaten dagen bij dat we tig keer naar boven toe konden! Maarrrr, de aanhouder wint! Na een week ging ie zelf slapen. Ik kan hem zelfs nu wakker op bed leggen i.p.v. half slaperig. Natuurlijk checkte wij ook altijd of ie gepoept had, boertje dwarszat (i.v.m. reflux) en of ie het te warm of te koud had. En nu gaat het super! Het is ff pittig.. maar je doet het niet alleen voor jezelf, maar ook voor je baby. Succes! X
Nu lees ik ook nog het e.e.a. over reflux. Dit kan een baby al hebben als hij/zij 1 dag oud is! Het maagklepje is dan nog niet goed volgroeid. Wij staan op dit moment onder behandeling bij een kinderarts, via de huisarts doorverwezen en we hebben nu omeprazol gekregen en dat werkt super. Ook laten wij hem tijdens de fles tussentijds boeren, we houden hem veel rechtop, zeker na de fles! En zijn bedje staat schuin. Ook verdikken wij de FV met jbpm en we zijn nu gestart met groente en fruit en dat gaat super, juist omdat het allemaal wat zwaarder op de maag valt en dus niet omhoog komt. Wij zijn erachter gekomen dat Jayden reflux heeft doordat ie huilde als ie moest boeren, dat ie uren na de fles nog moest spugen, de spuug was doorzichtig met witte velletjes en het stonk. Tijdens de fles moest ie ook veel huilen.. Een heel verhaal geworden.. maar zo is het bij ons gegaan.
wij hadden pcies hetzelfde!! vanaf een week of 4 à 5 wou xavi niet meer in zijn bed!! nu is hij 12 weken en warempel hij slaapt in zijn eige bedje 3 x overdag ( mits ik de deur uitga) en sinds 3 dagen ook na zijn fles van 19.00 uur!! ik bleef idd bij hem tot hij sliep, over zijn bolletje aaien en iedere keer een ander plekje rond zijn oogjes strelen.. het heeft veel moeite gekost maar wel geloont... het eist disipline!!! komt goed mams!!