Mijn dochtertje is nu 11 maandjes. ze speelt wel even op haar buikje, maar het liefst nog op haar rugje. Ze heeft een tijdje een beetje getijgerd, maar is daar weer mee gestopt. Als ze ergens naar toe wil, dan rolt ze er naar toe. Zitten kan ze ook niet, zodra ze zit gooit ze zichzelf om. Soms zit ze een heel tijdje netjes overeind, dan ziet ze weer iets en gooit ze zich die kant op. Bij het cb vond de wijkverpleegkundige laatst dat ze eigenlijk fysio zou moeten krijgen. Maar bij mijn zoontje hebben we daar niet zulke fijne ervaringen mee. Zij was ontzettend aan het pushen, luisterde slecht, zoontje raakte in de stress er van en toen de fysio gestopt was ging hij juist heel snel ontwikkelen. Ik vergat vaak te genieten, omdat ik alleen maar bezig was met wat hij nog 'moest' gaan leren ipv wat hij al kon. Bij ons dochtertje hadden we ons voorgenomen om dit allemaal meer los te laten en vertrouwen te hebbem dat het echt allemaal vanzelf wel komt. Mijn dochtertje loopt ook bij een kinderarts. Die zei dat we het maar even aan moeten geven als we fysio willen, bijvoorbeeld als ze gefrustreerd zou raken, doordat ze meer wil als dat ze kan. Maar dat is niet het geval. Ze lijkt er gewoon helemaal geen behoefte aan te hebben. Maar toen ik dit tegen de wijkverpleegkundige van het cb zei (ook vd kinderarts), reageerde ze dat ze het idee had dat mijn dochtertje een lage spierspanning heeft. En dat maakt me dan toch ook weer onzeker. Aan de andere kant, hier heeft de kinderarts helemaal niets van gezegd, eerder ook nooit benoemd op het cb ? (Kan zoiets zomaar ontstaan??) Hoe zouden jullie hier mee omgaan? Ik heb soms het idee dat er zo makkelijk voor fysio wordt gekozen, terwijl het vaak ook vanzelf wel komt. Maar ik ben nu toch wel aan het twijfelen gebracht, maar vraag me echt af wat het voor haar aan toegevoegde waarde heeft, zolang ze er niet echt behoefte aan heeft. Maar dat van die lage spierspanning spookt steeds in mijn hoofd rond. (Mijn moeder vertelde trouwens dat ik ook tot een jaar alleen maar op mijn rug had gelegen en toen in een ruk door ben gaan kruipen zitten en lopen en dat is ook allemaal goed gekomen )
Mijn nichtje deed zelfde altijd op rug gespeeld nooit gekropen etc en na een jaar ineens gaan zitten staan en lopen. Maar je kunt toch ook een andere fysio in de arm nemen? Proberen kan nooit geen kwaad, mss heeft de fysio nog tips en trucs.
Mijn zoon kon ook weinig op doe leeftijd, alleen rollen en niet eens tijgeren ofzo. Twee weekjes naar zijn verjaardag ging hij opeens kruipen en kan nu zelf zitten. Zou alleen fisio doen als je dat zelf wilt.
1 slechte fysio maakt niet elke fysio slecht Als de kinderarts het niet nodig zou vinden zou ik me er geen zorgen over maken, daar zou ik meer vertrouwen in hebben dan een wijkverpleegkundige.
Je kan ook een andere fysiotherapeute nemen, je hoeft niet dezelfde praktijk nemen maar een andere. De meesten fysiotheapeuten zijn echt heel goed met kindjes. Het gevoel dat we alleen maar bezig moesten zijn met wat hij nog moest kunnen ipv met hetgeen hij al kon heb ik ook een hele tijd gehad maar uiteindelijk liet ik dat los. Was veel relaxter, ik deed de oefeningen wel maar wel met een beter gevoel. Je hoeft geen fysiothapeute te nemen, als je twijfeld niet doen maar je kan ook eens naar een andere praktijk bellen voor 1 afspraak, bevalt het niet dan stop je ermee, bevalt het wel kan je er mee doorgaan.
Ik denk dat ik eerder op de kennis van de ka zou vertrouwen. En heel veel stimuleren door haar steeds op de buik te leggen.
Dank jullie wel voor de reacties wbt de ervaringen van de fysio. Er zit hier een praktijk waar meerde kinderfysiotherapeuten werken. Maar zij is zo opdringerig. Als ik het zo opschrijf realiseer ik me ook dat ik niet zo'n watje moet zijn en gewoon bij de praktijk aan moet geven niet bij haar te willen, mocht ik wel fysio willen. ik begrijp dat niet elke kinderfysio zo is hoor. Maar dat terzijde; mijn dochtertje zit leker in haar velletje, alleen het stukje van de spierspanning zit me echt een beetje dwars. Over anderhalve week heb ik een bel afapraak met de kinderarts, dan zal ik haar dit ook voorleggen.
Ik zou nog even de kinderarts afwachten in dit geval. Ons zoontje deed tot 11 maanden niks. Rond de 11 maanden begon hij te tijgeren, 11,5 maand zelf gaan zitten en net na zijn eerste verjaardag kroop hij. Ondanks heel veel fysiotherapie besloot hij toch altijd lekker zelf wanneer hij klaar was voor de volgende stap. En dat noem ik karakter! Rollen kon hij al lang maar deed dat alleen maar als we bezig waren met de fysiooefeningen, echt van "ik zal mijn kunstje maar even doen dan ben ik er ook snel van af" en met 11 maanden zag hij er pas het nut van in, toen rolde hij, 2 dagen later kwam hij 1 cm voorruit en nog een dag later begon dat tijgeren Als je dochter lekker tevreden is zou ik het nog zo laten, toch zeker tot na je belafspraak met de kinderarts
Mijn idee is idd andere fysio.. Afhankelijk van waar in zuid holland je woont weet ik nog wel een hele fijne praktijk Als je interesse hebt even een pb sturen
Het cb is heeft niet voldoende kennis om daadwerkelijk te kunnen constateren dat ze een lage spierspanning heeft. Cb is namelijk niet voor medische dingen. Sommige kindjes hebben meer tijd nodig. Onze jongste is ook geen vlotte. In het begin wel, nu niet meer. Met 4,5 maand rolde hij, 7 maanden tijgeren, 12 maanden zitten (eerder kon hij het ook echt niet), 14 maanden een enkele keer staan en kruipen en sinds 2 weken staat hij pas echt regelmatig. Praten gebeurd hier ook niet veel. Maar hij begrijpt ons echt goed. Laat je vooral niet onzeker maken door het cb of anderen. Als jij denkt dat fysio nodig is, dan moet je het zeker doen en niet laten vanwege die ene fysio. Wil je nog even wachten is dat in mijn ogen ook prima. Waarschijnlijk heb je bij je oudste wel wat tips gekregen en kun je dat nu zelf ook thuis uitvoeren. Buiklig stimuleren, net als tijgeren. Bedenk spelletjes zoals kiekeboe met zoeken of iets dergelijks.
ik heb de indruk dat jij fysio wel een fijn idee zou vinden maar dat je vorige ervaring je weerhoudt. Ik zou eens een fysio opbellen en eerlijk je verhaal doen, dat je best langs wil komen, maar dat je eerder vervelende ervaringen hebt gehad.
Kan je niet langs kinderarts/fysio o.i.d. gaan om spierspanning na te laten kijken en als dat goed is gewoon haar de tijd geven om zelf te ontwikkelen? Ik geloof dat elk kindje ontwikkeld in eigen tempo en dat het heus vanzelf komt. (Behalve als er iets niet in orde is dus he). Mijn dochter rolde wel van buik naar rug (is buikslaper dus ligt wel graag op de buik) en zat met 6,5 maand. Maar pas met 9 maanden rolde ze van rug naar buik. En ze schuift soms heel iets op de vloer, maar tijgeren of kruipen oid doet ze echt niet. Ze blijft wel staan als ik haar tegen de bank overeind zet, maar zelf doet ze het niet. Maak me er geen zorgen om en ik geloof dat het vanzelf komt. Met dat draaien heeft ze het ook zelf geleerd en ben ik echt niet elke keer gaan stimuleren hoor. En op de dag dat ze het deed, deed ze het meteen goed en is niet meer gestopt.
Wij hebben ook ene luilakje Is ons ook al een paar keer fysio aangeraden, maar vonden wij nog niet nodig. Ieder kind ontwikkelt zich op zijn eigen manier en ik ben er van overtuigd dat ze op haar 4e verjaardag kan rollen, kruipen, zitten en lopen Ze kan nu goed rollen, maar ligt het liefst op haar rug. Ze rolt dus ook de kamer door. Op haar rug kan ze zich met haar voeten afzetten en zo komt ze ook vooruit. Los zitten gaat steeds wat langer, maar kan ze ook echt niet uit zichzelf..... Het komt wel denk ik!