Ok je mag in de lounge eigenlijk niet over je kinderen praten. Maar er hier een algemeen kinder klets forum mist (misschien n ideetje? ) en ik verder niet weet waar ik het anders kwijt moet. En het eigenlijk toch n beetje meer gaat over mijn gevoel als over dit...toch maar hier. Mijn zoontje is vandaag 12 geworden....en eigenlijk ineens helemaal geen zoonTJE meer 12 jaar geleden werd ik voor het eerst moeder... 12 jaar geleden! Mijn moeder werd toen voor het eerst oma. Ze was er bij die dag. En het voelt aan alsof het 2 misschien 3 jaar geleden was dat ik hem kreeg zegt ook zij. Ja ok dat klinkt misschien dan erg cliche.. Maar echt... Mijn zoontje KAN nog geen 12 zijn...echt niet. Ergens is n rekenfout gemaakt, toch?! Tegelijk dat ik ERG trots op hem ben. Hij gaat tenslotte volgend jaar boven alle verwachting naar de HAVO ondanks zn pdd-nos en alle ellende die we al met zn alle op onze weg gevonden hebben. Ben ik ergens ook erg verdrietig...waar is dat kleine mannetje gebleven? Dat mannetje wat liefst zn ernie overal mee naar toe nam en mama overal eigenlijk bij nodig had? Ernie zit nu op mijn slaapkamer naast mijn bed bij mijn aapie op mijn oude peuterstoeltje dat ik van mijn opa gekregen heb toen ik klein was... Hij wilde hem weg gooien Vandaag hoefde ik zn ijs wat hij uitdeelde niet te komen brengen... Liever niet! Hij nam het wel meteen mee en legde het op school in de vriezer tot de pauze... Gelukkig heb ik er wel een lieve tiener voor terug die vrijgevig als hij kan zijn mij een mooie lijst om zijn 12 jaren in te lijsten (12 kleine fototjes en 1 grote). Maar toch...dat leergierige kleine ventje dat met zn 12 maanden al tot 20 telde en alle letters en kleuren kende...ik mis dat joch soms zo.... Kleine kindjes worden groot... moet er niet aan denken dat mn 2e zoontje over 2 jaar ook 12 is...en wendy....nee...laat die alsjeblieft nog maar even klein... en zo enthausiast als oma, papa en ook ik haar aan het aanmoedigen waren met kruipen vandaag...,heb nu zoiets van dat kan ze lekker nog niet! En ik wil heel graag met dr fietsen en al het moois op de wereld laten zien....maar...dat komt morgen wel. Nu even lekker knuffelen en weer naar bedje (ze was net wakker van n nare droom) Morgen mn tieners knuffelen (heh nou mam....moet dat! ) *pinkt traantje weg* pfff mijlpalen ...
Ja ik zie je rekenfout al hoor 1+2 is toch echt 3 Het gaat zeker hard allemaal (heb zelf nog een bonuszoon van 8 jaar oud) de jaren vliegen voorbij lijkt het wel.. Geniet er van dat hij nu nog zo vrijgevig en lief is, straks komt misschien toch het echte puber-gedrag om de hoek kijken.. En geniet van Wendy, van het echte klein zijn, voor je het weet is ook zij alweer 12
Dat echte puber gedrag is er ook echt wel hoor. Maar tja ach...hij zit er zelf denk ik op dit moment het meeste mee. Het hoort er allemaal bij...fazes...eene wat langer als de andere. En Wendy 12....moet er nog ff niet aan denken
*snik* ik zit meteen te denken, dat straks Sasha ook een keertje 12 wordt. Nu word ze al bijna 1. Pffff, het gaat echt niet normaal hard met die kids zeg! Gefeliciteerd met je zoon in ieder geval!
Gefeliciteerd met de verjaardag van je zoon Wilma! En gefeliciteerd ook met jouw 12-jarig moederschap.... echt een mijlpaal inderdaad. Pfff, voel met je mee hoor. Ik vind het met mijn dochtertje ook al zo razend snel gaan (en zij is gelukkig nog maar pas anderhalf), ik kan me wel voorstellen dat je je afvraagt waar de tijd gebleven is als je naar die grote knul van je kijkt. Iedere fase heeft haar charmes, dus geniet maar lekker van zijn vrijgevigheid en zijn ik-zoek-mezelf-en-zet-me-af-tegen-de-volwassenen-perikelen , voor je het weet is hij 21! Oh...en knuffel maar heerlijk met je kleine meid die nog eventjes klein is... Zij geeft er nog heerlijk aan toe, aan die mama-honger (die jouw jongens ook heus wel hebben natuurlijk, alleen is het niet stoer he?! 8) )