Hey lieve dames, Ik ben nu 13+5 en tussen de drie en vier weken geleden hebben we de zwangerschap bekend gemaakt. Het was namelijk nog moeilijk te verbergen door mijn hyperemesis gravidarum. Dus goed, geen geheim meer van gemaakt, prima verder. Maar meteen begon het al: ongevraagde handen op mijn buik, ervaringen over horror bevallingen en hoe vre-se-lijk het ouderschap blijkbaar is en vooral: advies waar ik helemaal niets mee kan, op dwingende toon vaak ook nog. (Handige tips zijn welkom, maar anderen hoeven niet te zeggen dat mijn hg wel overgaat als ik 's ochtends maar sinaasappelsap drink, of te bepalen hoe we ons kindje gaan noemen en opvoeden) Ik ga er maar van uit dat dat zo blijft, of nog erger zal worden. Maar ik voel me publiek bezit. Bijna tot op het punt dat ik zelf geen keuzes meer durf te maken om maar niemand voor het hoofd te stoten. Wie heeft hier nog ervaring mee? En hoe kan ik op een nette manier duidelijk maken dat ik niet echt heel erg op hun "advies" en graaiende handen zit te wachten? Liefs
Wat vervelend. Ik heb er beide zwangerschappen nooit last van gehad gelukkig. Ik wil je wel succes toewensen en hopelijk hebben anderen tips.
Gefeliciteerd met je zwangerschap! oh ja heel herkenbaar ik vond/vind het verschrikkelijk. Bepaalde mensen kwamen hier met kleding die je pas na 9 maanden bij je kindje kan aantrekken, kwamen met ooievaars die je op het raam moet bevestigen, kwamen met 60 boekjes aanlopen die je pas kan voorlezen als je kindje rond de 3 jaar is en dan zitten er in die maanden nog honderden voorbeelden die ik alweer verbannen heb. Maar laatst, als klap op de vuurpijl het bemoeizuchtige over het geboortekaartje. Want die kunnen we pas 10 werkdagen later versturen omdat het een speciale druk is. Nee dat kon niet hoor, dat is niet normaal. '' De kraamhulp is dan om de gasten op te vangen en nu moet mijn hij dat doen.'' Stel je voor zeg dat hij de deur open moet doen koffie moet zetten en beschuitjes moet smeren. Dat is wel echt heeeel zwaar werk. Gelukkig ben ik dan ''alleen maar'' bevallen. Tip. Wees ontzettend duidelijk in wat je niet en wel wilt. Dat scheelt een hoop frustratie kan ik je vertellen haha.
Niet echt, maar moet ook zeggen dat het me sowieso weinig boeit wat andere zeggen. Ene oor erin, andere eruit. De meeste mensen vragen of ze aan mijn buik mogen zitten, dan zeg ik gewoon jahoor. (Ik denk gewoon, ach waarom niet?) Wel zou ik het niet op prijs stellen als wildvreemde mijn baby ongevraagd aanraken. (Maar dat vind ik gewoon vies..) Als je advies zo vervelend vind. Zou ik gewoon eerlijk zeggen dat je al genoeg advies hebt gekregen, en dat als je iets wilt weten het wel zult vragen.
Ik kan maar 1 ding zeggen en dat is duidelijk aangeven dat het lief bedoeld is maar jij en je partner echt zelf wel dingen kunnen beslissen. Over het hg stuk. Duidelijk aangeven dan je niet zomaar misselijk bent maar aan een zwangerschaps gerelateerde ziekte lijd die alleen met medicatie draagbaar is en de enige manier om te genezen bevallen is.(ik hoop echt voor je dat je daarvoor al een stuk beter gaat voelen) En handen op de buik kregen ze bij mij echt handen terug op de buik. Mijn buik, mijn lichaam, mijn baby. En ik beslis wel wie en wanneer mag voelen. edit: klinkt misschien erg direct maar mijn ervaring is dat als mensen niet vragen maar meteen die handen op buik leggen een duidelijk stopsignaal nodig hebben. En voor diegene die niet luisteren, laat het advies gewoon van je afgleiden (ik weet het, is moeilijk) en de meeste bevallingen gaan gewoon goed.
Niet er omheen draaien en gelijk zeggen dat je er niet van gediend bent dat ze aan je buik zitten. En gesprekken afkappen die gaan over verhalen die jij niet wilt horen. Gewoon zeggen dat je het allemaal wel afwacht en over je heen laat komen.
Oh nee meis wat ontzettend klote dat je HG hebt. Lijkt me ontzettend vervelend, hier gelukkig geen last van gehad (ja, wat ongevraagde adviezen maar dat was ene oor in, andere oor uit) dus geen tips..
Bij mij heeft niemand zo maar mijn buik(en) aangeraakt. Als er een hand naartoe komt ben ik snel genoeg om die tegen te houden. Zo draai ik het ongemak dan maar even om. Ik kan het op 1 hand tellen dat het gebeurd is in vier zwangerschappen, maar de keren dat dan gebeurt zeg ik gewoon dat ik er van schrik dat iemand zomaar aan mijn buik wil zitten. Mensen worden dan even heel ongemakkelijk net of er een lampje gaat branden. Over ongevraagde adviezen, ja die blijven komen. Ik ben regelmatig de discussie in gegaan, maar tegenwoordig probeer ik het gesprek een andere wending te geven. Bijvoorbeeld door te zeggen dat je al zo veel gepraat hebt over je zwangerschap /baby, dat je het graag eens over wat anders hebt.
Sterkte met de hg, lijkt me vreselijk! Ik zou denk ik gewoon zeggen dat je het niet fijn vindt als mensen zo aan je buik zitten. Zelf heb ik het nooit zo ervaren, was zo ontzettend blij met m'n buik, boeide mij niet wie er aanzat lol. Horrorbevallingverhalen zit je natuurlijk niet op te wachten, ik zou dat ook meteen afkappen. Ik herinner me nog dat ik me het meeste stoorde aan de opmerking 'veel sterkte' toen ik hoogzwanger was. WTF, dan ben je blij, eindelijk zwanger en ipv dat mensen je succes wensen met de komende bevalling kreeg ik 'sterkte' te horen. Dat geeft de burger moed hoor. En toen ze eenmaal geboren was kreeg ik continu te horen dat ik ervan moest genieten. Vond de 1e periode zwaar, net als zoveel newborn mama's, maar blijkbaar is dat taboe, dus voelde me schuldig, want ik moest er vooral 'van genieten'.
@Leo78 met bemoeizuchtig mensen dus @xElles Yup that's me Thanks voor de tips en ervaringen allemaal. Toch maar gewoon direct zijn dus..
Ik heb dat nooit zo ervaren. Mensen bedoelen het in hun onwetendheid (wat betreft hg) ook gewoon goed dus zo zou je het ook op kunnen vatten. En verder ene oor in, andere oor uit en doen waar je je zelf goed bij voelt.
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik heb van graaiende handjes gelukkig niet veel meegemaakt en onnodige adviezen ook niet echt maar wel heel veel kritiek, mijn vriend en ik zitten namelijk allebei nog op school en wonen nog thuis dus het was alles behalve gepland. Veel mensen waren best wel negatief. En ik denk dat je het zelfde op die ongevraagde adviezen moet reageren namelijk dat je zef het beste weet wat jullie willen etc. Zo heb ik alle negatieve reacties de mond gesnoerd.
Heb me zó vaak afgevraagd hoe het met je is!! Gefeliciteerd met je zwangerschap Verder geen andere tips dan degene die al genoemd zijn..
Ja, ik ook al! Sommige mensen/namen onthoud je en denk je: hoe zou het met ze zijn? Ook namens mij gefeliciteerd!
Heeeel herkenbaar! Geen zorgen op een gegeven moment ontstaat er onder invloed van je hormonen de 'schijt aan iedereen ik kies voor mezelf' persoonlijkheid en die redt je overal uit ik had het de eerste keer en bij de volgende zwangerschappen kwam het steeds eerder. Dan kies je ongegeneerd voor wat je zelf wilt en ben je minder geneigd jezelf weg te cijferen zodat anderen hun (horror) verhalen en adviezen erop los kunnen laten. En verkoop je de 'nee dit heb ik liever niet' veel makkelijker. Mijn man destijds 'is toch lief als mn vader de baby wilt voelen?' Ik 'mijn buik loopt van mijn borsten tot aan mijn schaambeen, ik vind het raar als je vader daar over aait , baby zit erin, maar MIJN buik zit eromheen' Haha maar zo is het toch ook Succes, durf voor jezelf op te komen en dan komt het goed, zie het als een oefening voor later, als pitbull miet je dan ook je kinderen beschermen en je opvoeding verantwoorden, dat begint dus nu al
He Tempus! We hebben ooit een paar jaar geleden samen in een topic gezeten! Wat ontzettend gaaf dat je zwanger bent!! Gefeliciteerd! Ik zag je naam en kon je topic niet voorbij laten gaan! Qua tips: direct zijn. Horrorverhalen heb ik altijd direct en meteen afgekapt "sorry , maar daar heb ik nu geen behoefte aan, vertel maar na de bevalling, hormonen he" En aanrakingen.. soms zei ik gewoon, je kan het beter even vragen, soms raakte ik iemand zijn buik terug aan en soms negeerde ik het. Afhankelijk van mijn stemming. En ongevraagd advies: knikkend ene oor in en andere uit en negeren. of als iemand het echt goed bedoelde "ik zal het onthouden". Dan is je gesprek ook zo voorbij . Dat doe ik nu nog steeds: "Slaap je kindje al door" "nee, maar dat hoeft ook niet, vind het prima zo" "Maar dan moet je toch dit of dit of dit en dit doen" "Ah oke, ik zal het onthouden". Dan heeft de ander vaak niet meer zoveel te zeggen . en veel sterkte met je HG!
Bedankt, dames die nog aan me hebben gedacht toen ik weg was. Heb mijn account toen opgezegd omdat het te confronterend was, maar blij om terug te zijn Fijn ook om wel wat herkenbaarheid terug te lezen, de ander zijn buik terug aanraken is wel een goeie Tot nu toe is het nog niet gelukt er wat van te zeggen, maar denk dat ik echt wat directer moet zijn in plaats van mijn reacties altijd sugarcoaten. Komt goed bedankt voor de tips!