Mijn man begrijpt dat ik niks mag doen na de ks maar die hormonen begrijpt hij niks van. Hij verwacht dat ik even vrolijk en normaal ben als gewoonlijk. Mijn zoontje heeft nu spruw dus erg huilerig vooral in de nacht. Ook wil hij nog niet in zijn bedje slapen en alleen maar bij mij. Soms lukt het me om hem weg te leggen. De vk zegt dat het waarschijnlijk komt doordat hij zo ineens uit me buik is gehaald. Ik laat hem dus maar langzaam aan zijn bedje wennen. Maarja ik slaap dus heel licht of helemaal niet en ben dus op! Ik jank om alles en begin al slomer te praten dan normaal. Mijn man zegt dat hij me begrijpt maar dat doet hij niet, ik kan gewoon nu niet altijd leuk reageren. Heb vandaag maar 30 min voor mezelf gehad inc. douchen, de jongste ging huilen dus was weer nodig en wel direct. Weet het gewoon niet meer
is je man erbij als de verloskundige er is? Heeft ie dat gesprek meegekregen? Anders misschien de huisarts inschakelen, kan die ook met je man praten. Misschien voelt het nu ook wel zo dat je man je niet begrijpt, omdat je zo moe bent.
Slaapt de kleine ook niet bij papa op de borst?? dit put jouw uit natuurlijk. dus zou kijken of de kleine bij papa wil slapen. En inderdaad hoort je man het alleen van jou of ook van de kraamverzorgster.. Daarnaast vind ik eigenlijk dat als je man overdag wel al werkt , dat hij dan zorgverlof moet opnemen nu voor de wettelijke 2 weken, hij zal nu gewoon bij moeten springen..
Als je man je niet begrijpt is het misschien even fijn om gewoon lekker je moeder een dagje te laten komen. Laat haar even lekker op de kleine passen zodat jij heerlijk kunt douchen/badderen en bij kunt slapen (en je hier niet schuldig over voelen!). Je moeder vind het waarschijnlijk heerlijk om voor d'r kleinkind te zorgen en jou te verwennen. Wanneer jij dan weer wat energie hebt en wat beter in de vel zit kun je misschien ook weer wat beter het gesprek aangaan met je man zonder in huilen uit te barsten of kwaad op 'm te worden.
Ik ben het helemaal met mamavanfinn eens! Ik heb ook regelmatig mijn moeder even een dagje laten komen en nu nog steeds. Ik kolf dan voldoende flesjes vooraf en wat is het dan heerlijk om je weer even te laten vertroetelen... Laatst heb ik geslapen tot 15;00 in de middag (had heel wat in te halen, haha) daarna uitgebreid gebadderd en toen ik beneden kwam had ze me hele huiskamer spik en span gemaakt, alle was gedaan, de kleine lag lekker te slapen en ik kon zo aan tafel aanschuiven. Nou geloof me, je voelt je herboren! xx
ooh isis ik kan me helemaal voorstellen hoe jij je voelt. ook ik heb een keizersnee gehad en ik merk dat het echt een aanslag is op je lichaam. ik ben ervan overtuigd dat je anders beter om kan gaan met minder slaap. onze spruit is nu zijn dag-nacht ritme aan het omdraaien en ik slaap dus 's nachts erg slecht. Gelukkig is mijn man erg begripvol. Ik vind hetr daarom een goed idee om de huisarts of verloskundige met je man te late praten. Hij weet duidelijk niet hoe jij je voelt. Je staat er wel met z'n tweetjes in. En omdat hij moet werken geeft hem geen excuus om 's nachts niets te hoeven doen. Hou vol meid, je kan het!!
Ah get bevalling is al heel zwaar en dan die rot hormonen er nog eens bij, bah... wat je nu hebt is nog het ontzwangeren ook waardoor je hormonenhuishouding van slag is Mijn man snapte me ook niet hoor als ik niet continue vrolijk was of ineens in huilen uit barste, dingen vergat en ga zo maar door Tot ik hem eens liet praten met onze kraamhulp, die liet ik op de laatste dag dat ze er was met hem praten.. toen snapte hij het gelukkig wel. Ik weet wel dat hij veel respect voor me heeft gekregen sinds de bevalling maar hij snapte maar niks van de hormonen die alle kanten op stuiterde. Hij kan toch wel een nachtje doen? of je maakt de afspraak dat jij bijv tot 3 uur 'dienst' hebt en hij van 3 tot wanneer hij weg moet voor zn werk, of andersom. Al is het maar een nachtje, dan kan je toch een beetje bijtanken en gewoon je moeder laten komen hoor! Even genieten van een dagje rust, voel je je er zeker niet schuldig over!!! ik zou willen dat mn moeder dichter bij me woonde dan kon ze dat ook doen. Sterkte meis! Het is slopend zoals het nu bij jou gaat en dat is niet goed voor jou en voor je herstel
Ik zou de tips van mamavanfin en Reintje zeker overwegen... Neeeeee gewoon doen!! Tjeeee wat klinkt dat heerlijk zeg!!! Hmmmmmmmm Ik heb na de bevalling ook eigenlijk veel te veel hooi op mijn vork genomen, zat er ook regelmatig doorheen en zoooo moe.... pfff die vermoeidheid is killing!! Ik werd er ook niet bepaald een leuker persoon door :x Achteraf (achteraf is het altijd zo mooi en makkelijk te overzien wat er nou precies anders had gemoeten ) had ik ook veel vaker mijn partner uit bed moeten laten gaan 's nachts, maar ja... dan denk je; hij werkt, ik ben thuis overdag, ik doe het zelf wel. Bijslapen overdag dat kwam er vaak niet van. En als ik bovenstaande quote lees... hmmm dat klinkt echt heerlijk dan!! Gewoon doen en vraag je moeder of schoonmoeder. Neem lekker tijd voor jezelf. Ik hoop echt dat je dat gaat doen.
door je hormonen denk jeook snel dat manlief je niet begrijpt, terwijl ze vaak erg hun best doen. mijn man haalde de kleine vaak slapend van mijn borst en legde het dan in het wiegje naast me. Ook deed hij s'nachts de luier en legde haar dan weer aan. Praat erover met hem, dat lostveel op!