Ik ben de laatste tijd zo snel geïrriteerd (normaal valt dat best mee) dat ik mezelf er mee in de weg zit. I.v.m ziekte komt mijn schoonmoeder al jaren elke woensdag de zware huishoudelijke klussen voor mij doen (lief toch) maar sinds ik zwanger ben irriteer ik me mateloos aan haar. Kleine dingen zoals wanneer ze de kast af heeft gestoft en de dingen staan niet meer zoals ze stonden, dan denk ik bij mezelf zo moeilijk is het toch niet om dingen op hun plaats terug te zetten. Of dat ze me opbeld omdat ze nog oude katoenen luiers van mijn man heeft gevonden en of ik ze wil hebben, wanneer ik dan nee antwoord en twee dagen later kom ik thuis en dan staan ze er toch (heeft ze ze aan man meegegeven) dan wordt ik heel geprikkeld. Of zoals vorige week toen haar man meehielp met het plaatsen van een muurtje (hij is timmerman en doet het iets sneller dan mijn man), kwam ze elke avond mee, nou vind ik een keer visite niet zo erg maar 4 avonden achter elkaar, ik had echt zin om hard weg te hollen (dat gevoel zou ik ook hebben gehad als het mijn vriending zou zijn geweest) Of mijn man die druk is met de kinderkamer en al een week lang vraag om zijn kleding (die ik al uitgezocht heb) na te kijken of het ook daadwerkelijk weg kan en die daar geen tijd voor vind. En ik heb het zelf in de gaten dat de gedachten die ik dan heb gewoon onredelijk zijn want iedereen doet zijn best maar op een of andere manier lopen ze me in de weg. Heb al tegen mijn man gezegd dat na de bevalling mijn schoonmoeder de eerste 3 weken niet hoeft te komen (man heeft dan vakantie). Ik zie op dit moment alleen maar even donkere wolken, straks heb ik de oma's hier elke dag zitten (ze zijn er beide toe in staat) als de kleine er is. Of mijn oom en tante, wanneer die op verjaardagen komen is het altijd gelijk met hun dochters en die families, het lijkt wel of ze niets zonder elkaar kunnen. Zul je zien dat die, wanneer de kraamzorg er natuurlijk niet meer is, met zijn allen komen (dat zijn dan 6 volwassenen, een kleine van 5 en eentje van 2). Ach het zal allemaal wel los lopen en goed komen maar vandaag zie ik het gewoon even niet meer zitten. Groetjes
jeetje....weet je? ik zou als ik jou was toch proberen me niet zo druk of boos te maken....stress is niet goed...en je moet maar denken die spullen kan ik zelf ook wel eventjes terug zetten op z'n plaats, aangezien het al heel lief is dat ze elke week een dagje je huishoudelijke werkjes doet toch? en mannen ach: ik moet ook vaak bepaalde dingen 3 keer vragen voor t gebeurt haha, maar als het uiteindelijk maar wel gaat gebeuren dan vind ik het best. En als je schoonmoeder 4 avondjes even meekomt, moet je maar denken : Ik krijg er wel een mooi muurtje voor terug..en drinken kunnen ze zelf ook wel pakken. Ik vergeet sowieso vaak glazen bij te vullen dus ik roep bij t eerste glaasje al: jullie weten waar t staat...... en anders zeg je gewoon dat je moe bent en lekker gaat bankhangen,...hup voetjes omhoog klaaaaar.....en over de tijd na de bevalling zou ik gewoon afspraken maken...tis dan druk zat, dus mensen moeten gewoon maar even van tevoren bellen....en ik heb sowieso de vorige keer de afspraken allemaal aan mijn mannetje uitbesteed...dus die regelde de telefoontjes en afspraken en die grote familie (oom met aanhang) die moet je gewoon plannen als de kraamverzorgster er nog is. Dus vergeet niet op je geboortekaartje iets te vermelden van: wil je mijn vingers en teentjes komen tellen, vergeet dan niet om eerst even te bellen (of wat voor aanwijzing dan ook-->dit schoot me als eerste te binnen van een ander kaartje die we eens kregen) En verder MAAK JE NIET DRUK....bespreek de dingen ook gewoon zo veel mogelijk, en komt het er bot uit dan verwijt je het gewoon aan je hormonen haha en anders zullen anderen dat wel doen
heey, nou ik ken heel goed je gvoel hoor!!! wij zijn pas verhuisd enw oon dus samen metmn vriend(voor onze zwangerschap nog nie!!!) en ik doe dingen zooooo anders in huis maar als hij iets doet zou ik het zoooo graag over willen nemen of over doen omdat ik dan het gevoel heb da mn vriend sloom is ofzo(slaat echt nergens op maar jah het is wel frustrerend!!!) of als hij iet slaat slingeren en heb het al 4x tegen m gezegd en hij doet het dan nog nie dan schiet ik heeeel snel uit mn slof... ik heb het ook met visite ik ben liever alleen met mn vriend thuis, visite vind ik echt leuk maar toch op de een of andere manier is het te druk ofzo of ken ik het nie aan ik weet het nie... maar ik weet goed hoe jeje voelt maar ik probeer gewoon meer tot 10 te tellen voor ik iets zeg want dan ben je zelf ook wa rustiger!!! succes ermee xxx
Vreselijk zo'n schoonmoeder! Ik vind het naar jou toe ook respectloos om als jij nee zegt (die luiers bijvroorbeeld) die dan toch mee te geven. Ik zou er gek van worden hoor.
mijn schoonmoeder zou ze waarschijnlijk ook evengoed wel meegeven, maar dan zou ik gewoon zeggen: sorry, maar heb al gezegd dat ik ze niet nodig heb. Dus wil je ze terug? want ik gebruik ze niet en anders ligt het hier maar in de weg zoiets....
Ik begrijp dat het je irriteert hoor, ik zou me er ook aan ergeren. Maar van de andere kant vind ik het wel netjes dat ze iedere woensdag komt schoonmaken in je huis! Dan vraag je er natuurlijk wel een beetje om dat ze zich met dingen gaat bemoeien.
Ben ook wel snel aangebrand geweest, maar dat gaat wel weer over. Het komt door de hormonen, dus je kunt er niks aan doen. Maar van je ouders-schoonouders, zou ik gewoon tegen ze zeggen, ik vind het best leuk als je komt, maar niet elke dag. Als je er tegen op ziet, om het tegen je schoonouders te zeggen, laat je man dit dan doen. Willen ze niet luisteren, zou ik de deur op slot doen. Dat zou ik ook niet willlen, dat die heer straks elke dag zaten. Wij zetten straks, de tijd en bellen voor je komt ook zeker op het kaartje, en als ze te lang bleven zitten, zei ik dat gewoon. Je moet niet voor niks je rust hebben, je hebt hard gewerkt hoor!!!! Aan jezelf denken, daar zullen en moeten ze heus wel respect voor hebben.