Ze hebben een vrij groot gebied waarop ze vliegen en als je ze niet direct naast je deuren zet of naast je zithoek, zal je er geen last van hebben.
https://tuinenstruinen.org/2016/04/04/top-10-vaste-planten-voor-bijen-en-vlinders/ Nou stop ik hoor Blij dat er veel mensen zijn die aan het welzijn van de kleine diertjes denken. Zonder hen hadden wij geen voedsel!
Hé wat leuk, ik zie nu dat wij al een heel aantal van deze bloemen in de tuin hebben staan! Ik heb alleen nog geen bijen gespot, wel veel vlinders en hommels.
Nou kom ik net thuis en vliegt het volgende beestje door de woonkamer. Ik dacht eerst dat het een wesp was, maar ik zie dat de kleuren meer naar oranje neigen dan geel. Hij maakt een hoop zoem geluid en is iets groter dan een wesp. Iemand enig idee wat het is?
Nog nooit van gehoord Ik zie op internet dat het een kever is, ik wist niet dat kevers kunnen vliegen?! Afgezien van dat oranje kleurtje is het echt net een wesp. Gek hoor Ik weet nog niet wat ik er mee ga doen. Ik ben heel slecht in insecten vangen, maar hij maakt wel erg veel lawaai
Had even op "kevers en torren" gezocht op ggl afbeeldingen en kwam een natuurfotografie site tegen. Ken deze tor/kever (wat is het?) Zelf ook niet. Ik zou een glas met een kartonnetje gebruiken om m te vangen ofzo.
Ik ben nu dus aan het googelen op doodgravers en ik wil jullie dit geweldige, lugubere verhaal niet onthouden Een soort volwassen en ludieke versie van Erik of het klein insectenboek hahaha. Tis een lap tekst, maar oh, wat heb ik gelachen Het tafereel ziet er uit als een vrolijke en feestelijke, vulgaire orgie met necrofiele trekjes. U zult vele kevertjes druk heen en weer zien lopen rondom een lijkje van bijvoorbeeld een muisje of een vogeltje. Ze kruipen eroverheen en eronderdoor, luid schreeuwend en joelend met krijsende geluidjes terwijl er af en toe links en rechts erop los gepaard lijkt te worden of er wat klappen uitgedeeld worden. Tegelijkertijd schuiven zij het lijkje langzaam naar een voor hen geschikte plek om het te gaan begraven. Voorafgaand deze feestelijke groepsactiviteit verloopt het proces als volgt. De mannetjes sporen over het algemeen een kadaver op dat zij van minstens honderd meter afstand al kunnen ruiken. Wanneer het mannetje bij zo’n kadaver is aangekomen, dan steekt hij zijn achterlijf in de lucht en verspreidt zijn kontgeur. De vrouwtjes vinden dit zeer aantrekkelijk en komen als de wiedeweerga aanzetten. Vaak komt er ook nog wel een mannetje aanzetten. Vervolgens gaan de aangekomen doodgravers het lijkje verplaatsen naar een geschikt zacht stukje grond om het graf te graven. Het komt erop neer dat meestal twee mannetjes en één vrouwtje samenwerken per aas. De overige doodgravers die aan komen zetten worden verjaagd. Na afloop van de ingraving wordt eerst het ene mannetje verjaagd, waarna het overige mannetje mag paren met het vrouwtje. Soms zijn het gehele groepen die samenwerken bij het schuif en graafproces, waarbij na afloop van dit proces het sterkste koppel de overige doodgravers bij het kadaver wegjagen. Soms is er wat onduidelijkheid in wie wat moet doen en dan ontstaat het vreemde, maar feestelijk ogende en klinkende tafereel zoals eerder beschreven. Het kadavertje wordt begraven door de grond onder het beestje steeds verder weg te graven. De doodgravers voeden zich tussendoor ook van overige kleine beestjes die het ook gemunt hebben op datzelfde kadavertje. Vaak bestaat het voorspel van de doodgraversparing uit het villen van het kadaver. Wanneer het kadaver gevild is zal er gepaard worden. Vervolgens zal het vrouwtje het mannetje verjagen en het kadaver ondergronds klaarmaken om in gebruik te nemen voor het nageslacht. Soms slaan ze het voorspel over en doet het vrouwtje het villen ook zelf. Ter voorbereiding op de komst van het nieuwe kroost bijt zij de botjes door van het kadavertje, maakt ze alvast wat openingen in het lichaam en bewerkt ze het aas door erin te kotsen, zodat het vlees wat zachter wordt, lekker gaat rotten en er dus alvast een lekkere “kookgeur” ontstaat in huis wanneer de kinderen geboren worden… Het vrouwtje graaft een boogvormig gangetje in de grond richting het kadaver. In dit gangetje legt zij ruim twintig eitjes. Het vrouwtje verdrijft haar tijd in het kadaver voordat de eitjes uitkomen. Dit duurt ongeveer 5 dagen. Als de larfjes uit de eitjes kruipen zal het vrouwtje dit opmerken en de larfjes met tjirpende geluidjes roepen voor het eten. De tjirpende geluidjes worden geproduceerd middels stridulatie. Stridulatie is het produceren van deze tjirpende geluidjes d.m.v. het over elkaar heen schuiven van lichaamsdelen. Als de larfjes enthousiast aan komen kruipen worden zij door het vrouwtje een warm welkom geheten en zal zij bij wijze van welkomstgeschenk elk larfje in de bek braken… Bedankt. Etc.
Knuffelbijen zijn metselbijen. Metselbijen, trommelbijen enz. zijn solitaire bijen en die steken niet. Ze hebben wel een angeltje hoor, maar te kort om je huid door te dringen. Ze hebben namelijk geen heel volk om te beschermen. Bijen die in volken leven kunnen daarom wel steken om het volk te verdedigen.
Leuk! Wij hadden zand en metsel bijen in de tuin. De metselbijen hebben in onze bijen hotel echt heel veel eitjes achter gelaten voor volgend jaar. Ze zijn zo leuk om naar de kijken.