allereerst zou ik mijn topicnaam even verklaren. de reden dat ik t niet hier wilde neerzetten is omdat t dan zo echt lijkt voor mezelf en ik dus liever mezelf in de maling wilde nemen door t maar 'te laten gaan'. maar aangezien ik merk dat hier veel steun te vinden is en er toch ook veel vrouwen zijn die van veel dingen verstand hebben op dit gebied, doe ik t toch. vorig jaar april heb ik gedwongen een abortus gedaan. ik kon echt niet anders, want mijn leven zou een hel gemaakt zijn anders, maar daar wijdt ik verder liever niet over uit. hele vervelende periode was dat dus. daarna gewoon weer verder gegaan met mijn leven, maar de kinderwens werd erdoor alleen maar nog groter. er is geen dag geweest dat ik er niet verdrietig om ben geweest. nu is t zo dat ik altijd een dag of 2 voor mijn ongi altijd wel een beetje buikpijn kreeg en op dag 1 en 2 van mijn ongi was t er nog steeds( behoorlijk wat erger wel). ook hoofdpijn op de avond ervoor, dag 1 en de laatste dag. mijn cyclus is altijd regelmatig geweest, 28 dagen, met een uitloop van maximaal 2 dagen. wel duurt "ie" altijd ruim een week. nu vanaf een maand of 7 geleden heb ik nog meer last gekregen van pms, echt in allerlei vormen, zowel geestlijk als lichamelijk. tussen mijn ei en mijn menstruatie ook nu elke dag buikpijn. en sinds een maand of 5 ook elke dag tijdens mijn menstruatie. nu is t zelfs zo dat ik bijna elke dag wel eens last heb van mijn buik, soms zo erg dat ik dan even niks meer kan. nou ik vond dat maar raar en ben naar de gynaecoloog gegaan. daar moet ik heen als ik zwanger wil worden en ben, net zo als dat ik naar een internist moet, aangezien ik medisch ben, in verband met een te langzaam werkende schildklier. de schildklier werkt door middel van medicijnen al jaren gewoon weer goed, maar moet ze wel altijd blijven slikken. meneer de gynaecoloog zei joh die buikpijn komt vast door dat je je zenuwachtig maakt. ik vond dit wel zo iets raars :S ik zei kan t niet zijn dat t verklevingen zijn en hij wilde daar niet naar kijken...pas als ik over een half jaar nog niet zwanger zou zijn.hij zei dat gaat door middel van een kijkoperatie en die ga ik niet zomaar doen. toen ik zei dat t toch niet normaal was dat ik altijd wel last van mn buik had, zei hij tja kunnen ook je darmen zijn. uiteindelijk maakte hij een binnenwaartse echo, omdat ik me niet zo makkelijk liet afschepen. daar was niks te zien, dus werd ik gewoon naar huis gestuurd. nu lees ik elke keer allemaal enge verhalen ( lang leve internet) en denk ik: ja ik lijk wel gek dat ik me daarmee heb laten afschepen. nu weet ik dus niet zo goed wat ik moet doen. ik ben echt bang dat er misschien iets niet goed zit door die abortus of weet ik veel wat. mijn huisarts is met vakantie, dus ik kan hem niet vragen om me naar een andere gynaecoloog te sturen, want ik wil die vent gewoon niet meer. moet ik nu dus nog weken wachten tot mijn huisarts terug is of kan ik zelf t ziekenhuis bellen? ook vroeg ik mij af of er misschien meiden zijn die weten of een abortus gevolgen kan hebben voor een volgende zwangerschap of dus voor je vruchtbaarheid. ik ben bang voor van alles en nog wat en maak mezelf en me vriend er gek mee...en dat terwijl hij zo lief is en mij nooit door zo'n hel zou laten gaan als dat ik vorig jaar ben gegaan. nu wij er samen echt voor gaan, ben ik echt bang dat er iets mis is...en niet omdat ik nog niet zwanger ben, want we zijn net begonnen, maar gewoon door alle bovenstaande dingen. sorry voor het hele lange verhaal. ik dacht dat ik t moeilijk zou vinden, maar t lucht me eigenlijk best wel op. in ieder geval bedankt voor het lezen.
Hey meis, Wat een nare periode heb je door moeten gaan meid. Je Gyn heeft gelijk wat betreft de verklevingen. Die zijn alleen te zien bij een kijkoperatie en ja die wordt niet zomaar gedaan. Als jij je niet meer bij hem op je gemak voelt, dan is het je goed recht om ergens anders heen te gaan. Je kunt volgens mij zelf het ziekenhuis bellen en om iemand anders vragen, omdat je de verwijzing al hebt gehad. Succes meid Liefs
hoi meid, Wat een naar verhaal. Als ik jou was zou ik een ander zh bellen en een afspraak maken. En maak het verhaal nog maar wat erger dan het nu al is. Dan kan het zijn dat ze snel tot actie overgaan. Ik wil je heel veel succes wensen en ik hoop toch echt voor je dat je buikpijn snel over mag gaan en dat je toch snel zwanger mag zijn. Het zou wel kunnen dat het je darmen zijn, ik heb daar ook echt heel erg last van. Liefs Riv.
Vervelend hoor, ik snap dat je een lastige tijd hebt gehad. Ik kan maar 2 dingen bedenken omdat ik verder niet medisch onderlegd ben. 1 Is dat je menstruatie anders kan worden na een zwangerschap, intenser, korter, langer, regelmatiger, etc. Het andere is dat je misschien sinds die tijd zo enorm bezig bent met je buik dat je je veel meer bewust bent van alles daar. Ik wil je gevoel niet negeren, maar voor medische problemen moet je toch vertrouwen op de medische kennis van je gyn. Sterkte.
bedankt voor de reacties meiden, heel lief! pienie, nou t is niet zo dat ik meer met mn buik bezig ben hoor sindsdien. die buikpijn is zo aanwezig, dat ik dat echt niet had kunnen negeren als ik dat al eerder had gehad. de gyn heeft tijdens die echo wel gezegt: alles ziet er heel soepel uit. ja sorry maar dan weet ik nog niks. misschien idd toch echt maar een andere opzoeken. wat ik ook niet begrijp is t volgende: als ze zo'n kijkoperatie niet zomaar doen, is t dan niet zo dat de verklevingen erger kunnen worden, omdat je er dan dus langer mee loopt? en dat t straks zo erg is dat zwanger worden helemaal niet meer lukt? dan krijg je ineens...ja hadden we er maar eerder bij geweest. of is dat dus niet zo bij zoiets? sorry voor mijn onzekere vragen hoor, maar vind t gewoon zo raar dat ik daar naar buiten liep zonder ook maar een klap wijzer te zijn.
Welkom in de wereld van gynaecologen zou ik zeggen. Ik stond ook altijd eerder buiten dan dat ik duidelijkheid had. Maar gelukkig heb ik niet veel met ze te maken gehad. Ik bedoelde ook niet dat het tussen je oren zit hoor, dat leek misschien zo. Ik bedoel meer dat als je zoiets achter de rug hebt je misschien wat meer pijntjes/dingetjes voelt, vooral omdat nadien die kinderwens op kwam laaien. Ik weet van mezelf dat als wij bezig zijn met zwanger worden ik ineens álles voel wat zich in mn buik afspeelt, terwijl ik dat normaal gesproken niet heb. Volgens mij worden verklevingen niet erger naarmate ze langer blijven, maar dat weet ik niet zeker. Maar goed, jouw klachten groeien wel met de tijd, dus, ik weet het niet. Ik kan er niks aan toevoegen, heb geen medische achtergrond en gelukkig nooit problemen gehad daar (op 2x een cyste en een curretage na). Wil je wel veel succes wensen. En bij twijfel gewoon terug gaan. Daar zijn die mensen toch voor? Als je geen duidelijkheid hebt en geen oorzaak voor je klachten zou ik door zoeken.
ik ben echt heel blij met de lieve reacties hier. kostte me echt best veel moeite om t hier neer te zetten, omdat wat ik al zei, het dan zo dichtbij kwam of zo echt leek en ik iemand ben die liever alles wegstopt. dus echt ontzettend bedankt lieve meiden!
Mendie, Verklevingen worden niet zomaar erger. Meestal heeft dit dan te maken met endometriose. Maar meid, zelfs met hele ernstige endometriose, raken vrouwen nog zwanger hoor!! En als je endometriose had gehad, dan had je dat al veel eerder gevoeld en niet zo ineens. Ik heb verklevingen door littekenweefsel na een blindedarmoperatie. Dat wordt dus sowieso niet erger. Ik denk dat je lichaam iets veranderd is na je zwangerschap. Wat goed van je dat je je verhaal hier durfde neer te zetten meis. En nou hop naar die andere gyn!! liefs