Hoi meiden. Ik zit de laatste tijd steeds ergens mee, en wil dat graag even kwijt hier. Misschien zijn er hier meiden die me tips kunnen geven, of advies. En misschien zijn er ook wel wat ervaringsdeskundigen te vinden hier.. Het zit namelijk zo. Sinds september 2010 zijn wij bezig voor ons eerste kindje. Helaas heeft dit nog niet zo mogen zijn. In september 2011, hadden wij onze eerste afspraak bij de huisarts, deze heeft gelijk actie ondernomen, en heeft een inwendig onderzoek bij mij verricht, bloed afgenomen, en mn man naar het ziekenhuis gestuurd voor (2keer) een zaadonderzoek. Tot nu toe is alles goed. Geen afwijkingen. In Oktober hadden we onze eerste afspraak bij de Gyn. We zijn nu bezig met een cyclusanalyse, en zit nu op dag 16, met de volgende afspraak op dag 19, om te zien of ik een eisprong heb gehad. Er groeit een mooi eitje rechts, en alles lijkt tot nu toe prima in orde. Nu mn angst, eigenlijk (klinkt heeeel erg stom) ben ik bang dat alles prima in orde is bij ons, en we na deze analyse weer (voor een tijdje) naar huis worden gestuurd, om zelf nog maar even te proberen. Het liefst zou ik, ja ik weet dat het gek klinkt, dat ze iets bij mij vinden wat niet in orde is,zodat ze er wat aan kunnen doen.. Begrijpen jullie dat? Als ze ons weer naar huis sturen, dan zijn we nog niks verder, en loop ik nog steeds met die onzekerheid rond, en weer die deprimerende NOD's. Als ze wel iets vinden, kunnen ze er iets aan doen, waardoor het misschien wel lukt! Wat kunnen ze nog meer doen, als bijv deze cyclusanalyse goed is.. Wat zijn dan de volgende stappen/onderzoeken/gesprekken die ik kan aangeven zodat we niet naar huis worden gestuurd. Want ik weet gewoon dat er iets niet in orde is, ik voel het! Ik weet ook dat ik het kan vragen aan de Gyn, maar onbewust stel ik dat steeds maar weer uit. Ik wil het (nog) niet weten. Wat hebben ze voor onderzoeken bij jullie allemaal gedaan? Graag zou ik dan nog wel een zaadonderzoek willen bij mijn man, want ja het is maar een momentopname natuurlijk... Ik hoop hier wat tips of adviezen te vinden, want het spookt steeds door mn hoofd... Bedankt voor het lezen!
He meid, Wat vervelend dat jullie ook al zolang bezig zijn maak je niet druk..een goede gyn zal je echt niet naar huis sturen wanneer je cyclus er goed uitziet en de zaadonderzoeken ook goed zijn. Er zijn nog zoveel dingen die meespelen waarom je misschien niet zwanger wordt. Bij mij was het kaartje ook goed alleen heb ik een vorm van PCO en mn cyclus dus te lang. Hiervoor kreeg ik clomid, misschien krijg jij dat ook om je ei sterker te maken. Ook kreeg ik een HSG om te zien of mn eileiders wel open waren. Grote kans dat je ook dit onderzoek zal krijgen We kregen ook een samenlevingstest. zaadcellen werden bij mijn slijm gezet om te zien of er reactie was en helaas was die er...de zaadcellen werden minder beweeglijk en gingen aan elkaar plakken na aanraking met mijn slijm. Dit onderzoek wordt trouwens niet door iedere gyn gedaan, niet iedere gyn geloofd erin. Dit zijn eigenlijk naast bloedprikken, cyclus bijhouden en een zaadonderzoek de standaard onderzoeken die ze zullen doen voordat er verdere actie wordt ondernomen Ik hoop dat er niets bijzonders wordt gevonden bij jullie en snel zwanger raken met of zonder hulp van de gyn
Hoi arian, Naar hè, als het zo lang duurt ik vind je gevoel niet gek hoor, ik had dat ook. Je wil wel dat alles goed is, maar wil ook dat ze wat kunnen doen. Ik weet niet of er al bloed is geprikt bij jou, maar dat is ook vrij standaard. Bij mij deden ze dat op dag 3 of 4 naar Fsh etc en om te zien of je niet vervroegd in de overgang raakt al. Dat zal bij Jou trouwens wel niet hoor, als je cyclus gewoon ok is. Verder kunnen ze ook rond dag 20 ( of 1 week na ei, afhankelijk v cyclus) bloed afnemen. Dan kunnen ze zien of je eisprong goed genoeg is geweest. Dit kun je evt zelf aankaarten. Bij mij deden ze t niet uit zichzelf. Ik had Een korte lf en dit leek wel te kloppen met de te lage progesteron waarde. Verder krijg je zws Een hsg inderdaad. Samenlevingtest is bij ons afgeschaft. Ik wil je helaas ook wel waarschuwen dat je angst misschien niet ongegrond is. Als ze niets vinden en je bent "onverklaard" is het nieuwe protocol (landelijke richtlijnen) dat je pas na 2 jaar proberen aan iui mag beginnen. Gelukkig houden nog niet alle ZH zich daar aan. Dat van ons helaas wel, maar we hebben er wel wat van af kunnen onderhandelen. Maar dat was best lastig en dankzij 1 hele lieve arts. Wat je nog kunt proberen mocht je geen samenlevingstest hoeven doen en nog niet aan iui mogen beginnen, is er wel om een vragen. Een neg test zou kunnen wijzen op cerfix factor (vijandig baarmoederslijm) en dat kan nog wel reden voor iui zijn. Maar vaak willen ze ook daar niet meer aan. Bij ons uiteindelijk wel, maar de test was, ik zou haast zeggen helaas, positief (geen probleem). O ja, nog Een tip: je moet natuurlijk wel vriendelijk blijven, maar ik heb gemerkt dat blijven aandringen de boel toch wel kan versnellen. De brutalen hebben de halve wereld. Zo lang je ze maar niet tegen je in t harnas jaagt. Maar het zal je verbazen wat er soms kan al je er (nog Een keer) om vraagt. Succes met alles, ik hoop dat ze jullie gewoon gaan helpen!
Hoi Arian, Ik begrijp je gevoelens wel. Het is een onzekere periode. Je gevoel zegt dat er iets niet in de haak is, maar waarschijnlijk heeft dit ook te maken met je vertrouwen dat gezakt is naar een dieptepunt... Al die mislukte pogingen maken je er niet zekerder op. Heel herkenbaar die gevoelens hoor, maar misschien zijn ze niet helemaal realistisch. De kans dat het goed gaat komen is nog steeds een stuk groter dan dat het niet goed gaat komen. En volgens mij sturen ze je echt niet zo maar naar huis, er zijn nog wel wat onderzoeken mogelijk na de cyclusanalyse lijkt me. En ook als er uiteindelijk niets gevonden wordt, zullen ze je nog wel willen behandelen. Want dat er niets gevonden wordt, wil nog niet zeggen dat er echt niets aan de hand is. Over de zaaduitslag mag je wel positief zijn: een positieve uitslag is representatiever dan een slechte uitslag. Bij een slechtere uitslag willen ze vaak nog een keer testen, omdat het toevallig een keer wat minder kan zijn, maar bij een goede uitslag kun je er vanuit gaan dat het altijd goed zit en de kans dat dat net een toevalstreffer was, is heel klein. Sterkte de komende tijd! Hoop voor je dat het alsnog spontaan mag lukken en dat vervolgonderzoeken niet meer nodig zijn!
Hoi Arian, Naast een cyclusanalyse hebben ze bij ons ook een samenlevingstest gedaan en een HSG om te kijken of mijn eileiders goed toegankelijk zijn. Verder natuurlijk getest op chlamydia. Ik heb een hele regelmatige cyclus en niet buitensporig veel pijn tijdens mijn ongi, dus ik ben "goedgekeurd" als het ware. Helaas heeft mijn vriend slecht zaad. Dat onderzoek duurde heel lang, mede omdat we op een specialist moesten wachten die uiteindelijk niets voor ons kon betekenen. Er zijn geen medicijnen voor of een operatie. Ik herken wel je gevoel, ik wilde ook heel graag dat er iets ging gebeuren. Maar toen ze er eenmaal achterkwamen dat er echt iets mis was, was dat zo'n harde klap. Het idee dat ik misschien nooit een kind zal krijgen van mijn vriend is verschrikkelijk. Dus nu had ik liever langer gewacht maar dat mijn kansen wel groter waren. Misschien een fijne gedachte om in je achterhoofd te houden: van de mensen die het eerste jaar niet zwanger raken, raakt de helft alsnog zwanger tijdens het tweede jaar. Dus hoop dat het bij jullie snel raak is en dat er niets aan de hand is.
Bedankt meiden voor deze woorden. Voel me alweer een stuk zekerder nu ik weet dat ze je niet zomaar weer naar huis kunnen sturen! Er is nog genoeg wat ze kunnen doen dus..