Hallo, Heb een probleempje. Ik ben op 7 september gecuretteerd. Vorige week dinsdag kreeg ik terug mijn regels dus mooi na 26 dagen. Redelijk zwaar maar heb dit maar 1 dag gehad. Daarna wat bruinverlies maar niet veel. Nu sinds vandaag heb ik terug zwaar bloedverlies. Heeft iemand hier ervaring mee en zo ja wanneer moet je het begin van de cyclus terug beginnen tellen?
hoi.. je kunt net beste gaan tellen op de 1 STE dag van veel helder rood bloedverlies dus hoe een echte ongi ook begint.. bij alleen spotten nog gewoon door tellen
Dat heb ik nu ook na mijn 2e curr. Na de curr. gelijk wat lichtrood (heel klein beetje) en na een week giga-hoeveelheden. Dit duurt nu al 9 dagen (hevig) en daarvoor dan wat lichtrood net na de curr. Erg vreemd. Donderdag moet ik terug naar de gyn en dan vraag ik ernaar.
Bij mijn curretage heb ik heel weinig gebloed. Maar vorige week dinsdag was het helderrood bloed dus ik denk dat mijn lichaam wel hersteld is maar nu vandaag is dit weer helderrood. Ik zal maar tellen vanaf vorige week voor een nieuwe cyclus en hopen dat dit mijn laatste regels waren he.
28 augustus ben ik gecurreteerd. Na de curretage had ik anderhalf tot twee weken helder rood bloedverlies. Nu is het 10 oktober en heb nog steeds mijn normale menstruatie niet gehad. Vanmorgen ben ik voor controle naar de gynocoloog geweest. Ze zag d.m.v. een echo verdikking van het baarmoederslijmvlies. Zij vertelde dat de rode duivels eraan zitten te komen. Ik ben benieuwd...
heb zopas naar de vk gebeld en hij zei me dat dit mijn nieuwe cyclus is en dat ik moet beginnen tellen vanaf 3 october.Maar als het heel erg bloed verlies is moet ik vrijdag nog wel is voor een onderzoek gaan. Maar intussen is dit al gebeterd. Hopenlijk komen de duiveltjes niet meer na deze he. duimen voor iedereen
Hallo allemaal, ik ben hier nieuw, heb hard gezocht naar een forum waarin vrouwen over hun miskraam en alle onzekerheden en emoties eromheen kunnen praten. Dus volgens mij zit ik hier goed. Ik ben Amber, begin oktober zat ik in mijn tiende zwangerschapsweek maar een echo wees uit dat het hartje na ruim 7 weken was gestopt. Wat daarna gebeurde kan ik keurig samenvatten met: ik heb mijn ogen uit mijn kop gejankt. Ik moest wachten op een natuurlijke miskraam maar heb me voor de zekerheid ook gemeld bij een gynaecoloog. Uiteindelijk heb ik gekozen voor een curettage (woensdag 11 oktober). Nu komen de 'onzekerheden': -hoe 'tel' je nu je cyclus. Kun je de miskraam als een menstruatie beschouwen (fysiek beschouwd dan), zodat je nu kunt rekenen op een cyclus die je gewend was? -hoe lang duurt het voor het zwangerschapshormoon uit je lijf is? Dus hoe weet ik of ik straks niet nep-zwanger ben? (dat lijkt me namelijk vreselijk, om 'zwanger' te testen, maar het niet te zijn) -wie heeft ervaring met 'weinig bloed voor de curettage' en 'zo goed als geen bloed na de curettage'. Ik lees overal dat je nog zo'n dag of 10 blijft vloeien. Bij mij gebeurt werkelijk niks. Geen krampje, niets. -Wie voelt zich net als ik 'lichamelijk hersteld' maar 'emotioneel verdrietig en leeg'? De omgeving is blij me weer op de been te zien, maar het maakt het verlies voor mij helemaal niet minder. De angst om 'een zeur' te zijn komt dan bij mij op. nou, lang verhaal, als iemand behoefte heeft om te reageren, graag. Mijn omgeving is geweldig lief, maar ik heb behoeft aan contact met mensen die het ook hebben meegemaakt. Voor iedereen: sterkte en houd moed! Amber
hallo amber, ik weet wat je doormaakt heb het zelfde meegemaakt kwam voor termijn echo en het vruchtje bleek bij 5 weken gestopt te zijn met groeien, terwijl ik al 10 weken zwanger zou moeten zijn. moest week later terug komen en ben gelijk gecurriteerd. Door er veel over te praten heb ik het een beetje kunnen verwerken, alleen blijf ik op sommige momenten nog erg emotioneel. Na ca 14 dagen heb ik een zwangersschapstest gedaan om te kijken of het hcg uit mijn lichaam was deze was negatief en heb daarna een ovulatie test gedaan om te kijken of ik inmiddels ook weer een eisprong had. deze was positief, ik heb nu de dag van curretage als eerste dag laaste menstruatie aangehouden en de dag van de eisprong om zo mijn cyclus een beetje te kunnen bepalen, maar dit is voor iedereen anders somigen krijgen nog geen eisprong en worden na ca 6 wken weer ongesteld en dan kan je die dag weer gebruiken voor je cyclus. het blijft dus afwachten, ik wens je heel veel sterkte toe in deze moeilijke tijd en misschien heb je wat aan de tips en adviezen die er op dit forum gegeven worden je kan hier denk ik toch wel alles vragen en er zijn "helaas" genoeg dames met ervaring op dit gebied groetjes baby blues
Hai Amber, Ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt. Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt. Zou nu 10 weken zwanger zijn.......... maar het is helaas misgegaan rond de 6de week. Morgenvroeg krijg ik een curretage........ Vind het allemaal erggggg spannend. Ben ook erg beneiuwd wat ik kan verwachten en de vragen die jij allemaal steld zitten nu ook al in mijn hoofd. Veel sterkte, liefs Ester
Beste Babyblues en Esterw, dank jullie wel voor jullie reacties! Babyblues, goeie tip van de zwangerschapstest. Ik had zelf al een ovulatietest gedaan en ik had een piek maar ik denk dat dat echt nog komt door de 'resten' van mijn zwangerschap. Goed idee om gewoon een zwangerschapstest te doen (heb er genoeg in huis...) Gaat het al weer een beetje beter met je? (er zit geen tijdslimiet aan het verdriet he. na de curettage voelde ik me eigenlijk nog veel verdrietiger dan ervoor) Ester, als ik dit schrijf heb jij de ingreep achter de rug. Het was voor mij precies een week geleden dus ik weet hoe deze dag voor je was. Je zult je misschien ook verdrietig en opgelucht voelen. Allerlei gevoelens door elkaar. De hormonen gaan ook nog even 'door' , dus schrik daar niet van. Veel sterkte, laat je lekker verwennen, blijf nog een tijdje thuis en geef het tijd. Over een tijdje wordt het draaglijk... liefs, Amber
zwangerschapshormoon zit nog in mijn lijf. Kon ook niet anders maar had zo gehoopt... Ik wil weer kunnen rekenen op mijn lichaam en weten waar ik aan toe ben. Misschien iets te ongeduldig na 1 week.... Accepteren blijft toch moeilijk. En de onbevangenheid zijn we kwijt... Amber
hoi amber met mij gaat het wel weer, ik weet wat je bedoeld, je wilt eigenlijk zo snel mogelijk weer verder gaan,(heb ik zelf ook gedaan...) maar je lichaam moet zich eerst nog herstellen. ik hoop voor je dat je snel weer op je lichaam kan rekenen, en ik hoop dat ik na het weekend ook weet waar in aan toe ben maar houd moed meid eens gaat het weer allemaal goed komen groetjes baby blues
hoi babyblues, Yep, we houden moed! Ons lichaam is in de war maar ik reken er wel op dat dat vanzelf goed komt. Duurt alleen zo lang.... Ester, denk aan jou, je bent aan het herstellen. Amber
Ester, ik had me vergist, dacht dat je woensdag geholpen zou worden, maar het is donderdag. Dat betekent dat je vanochtend naar het ziekenhuis moest. Veel sterkte! spreek je misschien over een tijdje hier... Amber