Om even al je frustraties of ergernissen eruit te gooien, want dat miste ik hier. Ik heb genoeg te zeuren, dus ik trap wel af: Ik ging om 21.30 naar bed, vriend gaf zoontje nog een flesje en zou hem dan bij mij brengen. Iets na 22.00 legde hij m in de co-sleeper. Zoontje is niet fit, hij pruttelt en reutelt sinds de dag na zijn vaccinaties en heeft steeds wat verhoging maar niet echt koorts. Hij lag nog een tijd te wurmen en kreunen, maar we zijn toch beiden in slaap gevallen. Om 00.15 werd ik wakker omdat het klonk alsof t kind stikte. Opgetild en hij hoestte wat, kokhalsde en rochelde nog wat. Nouja, hij leek ook weer honger te hebben, dus naar beneden en fles gegeven. Vriend ging toen net naar bed en dochter was wakker geworden en kroop ook in ons bed. Uiteindelijk heb ik maar besloten om beneden op de bank te bivakkeren omdat het humpje in de co-sleeper gewoon zo ongemakkelijk ligt te kreunen en reutelen, dat ik er zelf steeds de neiging van krijg om mijn keel te schrapen. Ik heb baby in de box gelegd en ben boven mijn pyjama gaan aandoen. Kussen gepakt en vriend geprobeerd wakker te maken, omdat ik het reserve-dekbed niet van de kast kon krijgen. Maar helaas, semi-comateus, zat geen leven in. Dus uiteindelijk lichtelijk vloekend dat dekbed (en nog wat spullen, lagen er bovenop, jammer dan) van de kast gesleurd en me met baby op mijn borst op de bank geïnstalleerd. Daar een paar uur gelegen, ventje sliep toen eindelijk rustig. Na nog een voeding ben ik om 4uur weer naar boven gegaan. Kind heeft een half uur geslapen in de co-sleeper en toen begon het gepruttel en kokhalzen weer. Hem op mijn buik gelegd en hij werd weer rustig. Half 6 had ik inmiddels zo'n ontzettende pijn in mijn rug, dat ik vriend wakker wilde maken, zodat hij zoontje even 'op zich kon plakken'. Slapend gemopper en gekreun, waarop hij zich omdraaide en het dekbed over z'n hoofd trekt. Stik. Beetje van houding veranderd en nog wat gedommeld tot 6.20. Weer een poging gewaagd. Ik kon er nu amper bij, dus op z'n been gemept. Trekt ie z'n been weg en kruipt nog even behaaglijk onder z'n dekbed. Sterf toch. Zoonlief lekte inmiddels door, dus ik ben uit bed gegaan, kind verschoond, zelf ander shirt aan. Inmiddels weer voedertijd, dus hup maar weer naar beneden. En hier liggen we weer, baby en ik. "Als er 's nachts iets is, moet je me gewoon wakker maken hoor, dan neem ik het een keer over." Ik hoor het hem nog zeggen... Zodra hij uit bed is, ga ik erin. En kom er voor de middag niet meer uit.
Wat een klote nacht! Maar erg emusant geschreven Slaap lekker voor straks. Op vakantie, leuk hoor. Overal vieze prikbeesten en het bed is een garantie voor elke dag rugpijn.
Tsja...een typisch gevalletje; ik ben nog klein en wil bij je blijven! Helaas de baby-realiteit! Maar natuurlijk, begrijpelijk, wel klaagvoer! Hopelijk heb je vandaag nog een eigen rustmoment! Sterkte!
Oh het plak-gedeelte vind ik niet zo erg. Dochter sliep alleen maar op mij toen ze klein was (huilbaby), dus ik ben het gewend. Het was alleen wel fijn om even te kunnen afwisselen. Maar hee, hij is uit bed, dus nu mag ik!
Haha wat een nacht heb je gehad wel herkenbaar hoor. Mijn man wordt nergens wakker van. Die hoort helemaal niks s nachts. Hij doet het niet expres, maar soms is dat enorm ruk slaap lekker straks