We zijn ten einde raad. Onze peuter van bijna 2,5 is een drama met slapen. Zowel overdag als ‘s avonds kan hij niet zelfstandig in slaap vallen. (Lees: we moeten erbij blijven tot hij diep genoeg slaapt dat hij ons niet weg hoort gaan) We hebben hierin al begeleiding gehad via CJG wat niet heeft gewerkt. Dit hebben we naast ons neergelegd en hopen dat hij ons vanzelf niet meer nodig heeft. Als anderen hem naar bed brengen is dit niet nodig btw. Dus hij kan zelfstandig in slaap vallen. Nu wordt hij dus geregeld ‘s nachts wakker zonder enige aanleiding en moeten wij vaak 2 tot 3 uur bij hem blijven voordat we weg kunnen. Hij slaapt in een peuter bed en gaat er dus ook gewoon uit als je alsnog weggaat als hij wakker wordt/is. En dan is hij vervolgens om 5:30 weer wakker. we hebben al geprobeerd zijn middag slaapje in te korten maar ook dit was geen succes. Hij slaapt ‘s middags van 12:30 tot vaak rond 14:00 en ‘s avonds brengen we hem rond 19:30 naar bed. nu kan zijn kleine broertje sinds deze week ook niet meer ingebakerd slapen en lopen we dus ‘s nachts van de ene naar de andere kamer. Het batterijtje is een beetje op aan het gaan. Iemand tips? CJG komt zelf alleen maar met de “laat hem maar huilen dat gaat hij vanzelf slapen tactiek”
Nachtlampje geprobeerd? Bed anders neer zetten? Matras op zijn kamer erbij? Sterkte hoor. Heel moeilijke periode.
Ik zou eerst proberen te bedenken is er een reden dat ie wakker wordt: koud, speen, te donker of te licht op de kamer enz. Als het een gewoonte patroon is dan is het een uitdaging om dat te doorbreken. Hij slaapt in een peuter bed lees ik. Weet niet vanaf wanneer dat al zo is maar dat kan juist slaap problemen in de hand werken. Mijn slaapcoach geeft het advies om dat pas vanaf 3 jaar te doen. Dus misschien een idee om terug naar ledikant te gaan zodat hij ook in ieder geval niet zelf uit bed kan komen. De slaap tijden lijken mij prima. Ik weet niet of je de waiting approach methode kent? Als je even googled dan kom je er vast op. Dat gaat er om dat je inderdaad je kindje laat huilen maar om de zoveel minuten Max 1 minuut gaat troosten door steeds dezelfde persoon en steeds dezelfde handeling uitvoeren ( bijvoorbeeld aaien, kusje geven aan het einde en niet praten) de minuten die je er tussen laat dat je gaat troosten bouwen zich iedere keer met 1 minuut langer op. Het zal even doorzetten zijn maar vaak stoppen ze dan op een gegeven moment echt wel met huilen. En ja, dat kan zomaar even duren. Wij hebben het hier 2 nachten gedaan en toen sliep ie door. Dus het is even instellen op ene slechte nachtrust voor een paar dagen maar daarna heb je er profijt van. In ieder geval sterkte want kan me helemaal voorstellen dat je er doorheen zit! hier ook een 2 jarige die nog steeds iedere nacht zich meld ( door de speen) moeten we ook wat aan gaan doen.
Zeer herkenbaar. Ik zou het middagslaapje inkorten. Op die manier was ik snachts nog iets minder lang wakker. Snachts was ik tussen de 1.5 en 3 uur wakker en hij dan was hij vroeg wakker. Dus herken het allemaal helaas. Overigens werd hij vrolijk wakker ook al was het vroeg en dan heb je de keus laten huilen tot hij weer slaapt of je begint de dag. Wij kozen voor om met een blij kind de dag te beginnen. Op dagen dat hij actief was en uitgedaagd werd lichamelijk als geestelijk sliep hij beter. Met 3 jaar zijn we met hem begonnen te sporten. Was hij nog iets van zijn energie kwijt. Toen begon ik met koffie om de dag door te komen. Vanaf 4 ging het pas beter en kreeg ik de nachten terug. Was hij alleen nog vroeg wakker. Inmiddels 9 en nog steeds slaapt hij beter wanneer hij lichamelijk als geestelijke uitdaging heeft. Maar nog steeds weinig slaap nodig. Maar met die leeftijd is het makkelijker, hij gaat dan lezen.
Ik zou eens experimenteren met het middagslaapje eraf halen. Die ging hier altijd al vroeg eraf vooral als er s avonds en s nachts gespookt werd. Alleen de jongste (nog geen 2) slaapt nog 1x een uur. De rest was van zn middagslaapje af met 2.5..
Hij slaapt met een nachtlampje, zonder is er paniek. Eén jaar geleden idd zijn kamer in andere opstelling geprobeerd was hem ook niet. Hij slaapt ook met een white noise dingetje zodat het niet helemaal stil is. Hij is al ruim een half jaar van de speen af en vraagt er ook niet om. Pakt die van zijn broertje ook niet. Ledikant klimt hij helaas uit en misrekent zich nog wel eens in de afstand helaas. waiting approach gaan we nu nog een keer proberen, nadeel is alleen dat hij direct met je meeloopt.. zijn middag slaapje inkorten of skippen vind ik lastig. Hij zit nu al te knikkebollen bij de lunch.. we gaan iedere dag minimaal 2 uur buiten spelen op een boederij waar hij rond kan rennen en klieren en al zijn energie eruit kan gooien.
Wij hebben heel veel baat gehad bij een slaapcoach. Omdat er 1000 en 1 verschillende methodes zijn, probeerden we van alles maar hielden we onvoldoende voet bij stuk. Uiteindelijk heeft de shuffle methode voor ons gewerkt. Het idee is dat ze daarvan zelfstandig leren in slaap te vallen, zodat als ze wakker worden, ze 's nachts ook zelf weer door kunnen slapen. https://www.villabimbi.nl/lady-shuffle-methode/
Herkenbaar.. Wij zijn gestopt met de middagdutjes rond die leeftijd met onze jongste. Ze heeft een periode gehad dat we inderdaad er ook bij moesten blijven 's avonds. Het lukt nu inmiddels, na veel 'gedoe', om haar zelfstandig in te laten slapen, maar ze wordt in de nacht wakker (zonder aanleiding) en komt dan bij ons in bed gekropen. Ik heb het opgegeven om haar terug in eigen bed te leggen, aangezien dat nog meer strijd oplevert en het veel tijd en nachtrust kost. Dusja, wij worden dagelijks wakker met dochter in ons midden. Ideaal? Vast niet, maar het is de enige manier om allemaal aan onze nachtrust toe te komen. In het nieuwe jaar wil ik het wel weer opnieuw gaan proberen, maar dat zal pittig worden. Ze is ook nog heel erg gehecht aan haar speen.. we hebben dus nog een weg te gaan vermoed ik
Ik denk dat het hem vooral in het zelfstandig in slaap vallen zit, dat hij daardoor op een gegeven moment jullie weer mist en sneller wakker word. Is tijdelijk een campingbedje een idee? En draagt hij nog wel een slaapzak? Lastig hoor, is een moeilijk patroon om te doorbreken..
En bij je in bed nemen? Heb je dat al eens geprobeerd? Scheelt je misschien een hoop nachtelijke uurtjes, als hij dan wel lekker verder slaapt.
Hij slaapt in een gewone pyjama vanwege het klimmen e.d. het lastige is dat we weten dat hij zelfstandig in slaap kan vallen, dit doet hij namelijk op kdv en als iemand anders hem in bed legt. (Opa, oma, oom etc) We zijn nu sinds deze week bezig met het niet erbij blijven. Dit gaat wisselend. De ene keer gaat het heel goed, de andere dag doet hij er 2 uur over en moeten we hem constant terug naar bed sturen. we zien hier wel, heel voorzichtig, vooruitgang in. maar zoals met bijna alles in het leven is het 2 stappen naar voren en weer 1 naar achteren. bij ons in bed nemen doen we liever niet. Doen we wel als hij heel vroeg wakker is (tussen 3/5) maar dan slaapt hij niet meer. Dan ligt hij voornamelijk te klieren en etteren. We hebben beide een lichamelijk intensief beroep, dus zijn bang dat we onszelf ontzien van nachtrust als we hieraan toegeven. En dat hij het te gezellig gaat vinden en daardoor niet gaat slapen.
Maar komt hij ook naar jullie toe 's nachts of blijft hij in eigen bed en roept/huilt om jullie? Onze dochter ging eerst ook keten bij ons in bed, al was het 5 uur in de ochtend. Langzaamaan ging dat steeds beter, nu klimt ze bij ons in bed en ik heb dat zelf vaak niet eens meer door, of ik word even wakker en slaap daarna direct weer in.. zijzelf ook trouwens. Wel fijn dat jullie iets van verbetering zien met het naar bed brengen, hopelijk gaat dat steeds wat beter.. En hoe zijn de nachten nu? Ook al wat verbetering? Ik begrijp je punt van het niet bij jullie in bed willen nemen, dat had ik eerst ook heel erg; ons bed is voor ons.. en niet voor de kinderen om in te slapen. Maar na zoveel ellendige nachten en verstoorde nachtrust was dit de enige oplossing voor ons. En eerlijk; ik was gewoon niet sterk genoeg daarin.. als er iets is waar ik niet tegen kan dan is het gedoe midden in de nacht en 10x eruit moeten.
Wij hadden die riedel met ook 2 katten dus die deur moest wel dichtblijven. G klom met slaapzak en al uit dr ledikant en een paar crashlandings weerhield dr niet voor nog een poging. Gentile parenting (dat elke 5-10 minuten langskomen) moesten we sowieso al niet doen want zij had 20 minuten ongestoord nodig om af te schakelen, dat was al als mini. Ik heb G dr kamer gestript en een camera opgehangen. Klink aan de binnenkant omhoog, wat spijlen aan voeteneind er tussenuit gezaagd en getrained in in-uit bed klimmen zodat ze die route ging gebruiken en laat maar gaan. Eerste avond heeft ze luidkeels gespeeld in dr kamer en viel op een stapel knuffels gelukzalig in slaap. Tweede avond was t ook gezellig, maar beduidend korter. Rond nacht 4 besloot ze maar in dr bed te blijven, de lol was er wel vanaf en bedje was wel warmer. overigens huilde die niet omdat ze ons miste, maar omdat ze een plan had en dat ledikant hielp niet mee. Welke optie of strategie je kiest, bedenk wel of je dat langdurig vol kan houden of hoe je kan fasciliteren hoe je dat kan doen. Je hebt minimaal een week, soms 2 nodig (soms NOG langer). Toen G lang genoeg was voor die opstaande deurklink was de wereld achter die deur het doel. Maar na wat bijzondere plannen ben ik gaan bivakkeren op de overloop met mn slaapmatje, kussen, deken, telefoon met oordopjes en een playlist, haakwerk en thermoskan thee. Na een weekje bivakkeren gaf ze t toch maar op. Toen zat ik weer beneden en stond ik binnen no-time weer boven als de deur wifi alarm afging.
Wij slapen op zolder dus hij kan niet fysiek naar ons toe ivm traphekjes. Meestal staat hij op de gang te huilen. Zodra we beneden komen loopt hij zelf gelijk terug naar zijn bed. We hoeven er nu ‘s nachts vaak nog maar 1x uit. Alleen voor hoe lang is nog wisselend, maar voor ons gevoelen gaat dit ook met babystapjes voorruit. aankomende week slaapt hij vanwege ons werk 4 nachten bij opa en oma. Hier zijn nooit problemen dus we hopen dat dit hem nog een extra zetje geeft dat het thuis ook kan! dat het geduld en tijd gaat kosten hadden we al rekening mee gehouden, maar uiteindelijk zal de tijd zich terug betalen
Hoe deed je dat dan precies op de overloop? En kwam zij er 's nachts ook uit? Aan de ene kant vind ik het wel prima zo, maar eigenlijk wil ik ook wel weer ongestoord de nacht door kunnen slapen en dat dochter zich gewoon veilig voelt in eigen bed/kamer wanneer ze 's nachts wakker wordt.
Mss is het "ver" wegzijn van mama en papa wel het probleem ? Horen jullie wanneer hij begint wakker te worden ?
Slaapmatje, kussen, dekbed, opgeladen telefoon met oordopjes, haakwerk, boekje en een thermoskan thee. Bij haar is t of gelijk ALL IN of niets doen want vindt ze 1 gaatje in je protocol dan blijft ze proberen en dat houdt ze aanzienlijk langer vol dan wij bij elkaar. In de avond zat ik daar te haken of te lezen of een podcast te luisteren, in de nacht sliep ik daar. Elke keer dat zij die deur opende in de veronderstelling dat ze nu wel veilig er uit kon sneaken kwam ze mij tegen. (Of mn man, dan wisselden we even snel om) Eerste avond en nacht was t ergste. Heb dr wel honderd keer terug gelegd in bed. Tweede nacht al een stuk minder. Derde nacht kreeg ik een boze blik dat ik er nog steeds was. 4e werd t moedeloos, 5e liet ze t maar gaan...het had toch geen nut. 6e lag ik in mn bed te slapen en enkel de avond op de overloop. Kreeg nog wel een poging maar dat bleek wederom kansloos. 7e zat ik beneden tv te kijken en te wachten op een wifi piep, die niet kwam. Overigens was ik zelf als kind net zo erg, dus dat de geschiedenis zich herhaalde konden we op wachten. Daarna was t gedonder met die slaapstoornis nog, maar dan riep ze vanuit bed. Ze kwam dr kamer niet meer uit, tenzij er echt wat was (let op je bewoording van de randvoorwaarden, ze nemen alles te letterlijk). Zachtjes spelen mocht van mij wel overigens, ookal was het nacht als ze daarna maar weer ging slapen. Tot die slaapstoornis ging dat prima.
Onze zoon heeft weinig slaap nodig. Baby fase sliep hij overdag niet eens en wanneer hij wel in slaap viel was het avonds drama. Nu ben ik nog.steeds bezig met bij blijven.tot hij slaapt . Ik neem hem alleen niet in bed. Nachten zijn soms nog steeds drama. Klaar wakker zijn en klieren. We nemen het voor lief. Er komen wel betere tijden aan!