Dames, willen jullie meedenken? Heb jullie advies hard nodig. Een paar maanden geleden heb ik dit topic geopend: http://www.zwangerschapspagina.nl/de-lounge/512050-toch-werkgevers.html De hele situatie heeft mij zoveel stress bezorgd tijdens mijn zwangerschap. Continu hyperventileren (kalmeringspillen gekregen) en uiteindelijk 3 weken voor mijn verlof ziek moeten melden. Ik heb zulke rotmaanden gehad. Werkgever heeft geestelijk een wrak van mij gemaakt. En helaas uit zich dat ook lichamelijk. Een arbeidsconflict is nooit leuk, laat staan als je zwanger bent en je werkgever geen seconde rekening houdt met je. De situatie is deels veranderd. Waar mijn werkgever eerst weigerde om de gemaakte afspraken na te komen en mijn contract aan te passen, is dat nu wel gedaan. Niet zomaar hoor, ik heb er noodgedwongen een advocaat op moeten zetten. Dat heeft mij 2000,- gekost Ik heb mijn werkgever aansprakelijk gesteld voor deze kosten, maar helaas... werkgever is van mening dat ik zelf zo graag een advocaat wilde en dus zelf maar voor de kosten moet opdraaien Daar ben ik het dus niet mee eens! Nu komt het.. Deze week loopt mijn verlof af en zou ik officieel dus weer aan de slag moeten. Werkgever heeft aangegeven mij te willen spreken voordat mijn verlof eindigt. Dit om de onopgeloste discussiepunten te bespreken. De afspraak is morgen. Maar ik kan het gewoon niet! Krijg het spaans benauwd als ik eraan denk dat ik er morgen heen moet. Een opgejaagd gevoel en chaos in mijn hoofd. Na maanden stress, chaos en hyperventilatie ben ik gewoon op. Geestelijk, maar ook lichamelijk. Ik zit eraan te denken om voor te stellen het gesprek telefonisch te doen. Wat zouden jullie doen?
Nare situatie zeg, zeker zo tijdens je zwangerschap en verlof! Zit je niet bij de vakbond? Want die 2000e advocaat kosten vind ik echt heeeeel erg zonde! Ik zou het gesprek niet telefonisch doen. Er speelt zoveel, dat moet je face to face oplossen. Ik snap dat je er tegen op ziet maar er moeten wat dingen worden uitgesproken en jij moet gewoon je hart kunnen luchten. Kan er niemand met je mee? Ter ondersteuning? Liever nog zou ik zeggen neem iemand van de vakbond mee... dan kun je later ook geen spelletjes krijgen over wie wat wel of niet gezegd/geïnsinueerd heeft...
En als er morgen niemand met je mee kan zou ik het gesprek even uitstellen tot wanneer dat wel kan. Wel zsm natuurlijk want je moet eigenlijk weer aan de slag.
Bedankt voor je reactie. Helaas geen vakbond/rechtsbijstand Werkgever heeft aangegeven het gesprek onder 4 ogen te willen voeren. Tijdens een sterk moment ja gezegd, maar ik voel mij absoluut niet sterk. Ik ben bang dat, als ik erheen ga, ik weer helemaal instort. Ik ben er niet klaar voor. Zucht...
Je kunt contact opnemen en aangeven dat je erg tegen het gesprek opziet en daarom graag een vertrouwenspersoon mee wilt nemen. Is er niet zo iemand aan jullie organisatie verbonden? Ik weet verder niet of je hulp van een professional hebt gehad de afgelopen tijd, die zou je anders misschien ook kunnen vragen. Volgens mij kan een werkgever niet zomaar weigeren dat je iemand meeneemt hoor. Maar ik zou het ook zeker niet te lang uitstellen, daarmee wordt het alleen maar moeilijker! Veel succes!!!
Mag ik je eerst even zeggen dat ik vindt dat je veel lef heb!! Ik zou dat echt niet durven hoor een advocaat op mn baas afsturen, mja als er geen andere mogelijkheid meer is... Vindt het wel zonde van die 2000 euro, hoop dat je daar ook over uitkomt met je baas.. Misschien dat je het gesprek kan opnemen, dan heb je in elk geval alles op band staan en mocht er dan wat zijn dan kan je dat erbij pakken Kan je baas in elk geval, niet zeggen dat ie dat nooit gezegd heeft Succes morgen,
Ik zou toch iemand mee nemen. Iemand waar jij je gesteund door voelt, je moeder/vader/vriend/man/vriendin. Iemand die wat jou betreft alles mag horen. Ik neem niet aan dat de werkgever dat kan weigeren zolang je belooft dat hij/zij zich niet gaat mengen in het gesprek, maar er gewoon als steun bij is. En laat alles zwart op wit zetten daarna! Een bevestiging van wat er is besproken.
Balen dat je geen rechtsbijstand hebt of vakbond... echt zodra ik ging werken heb ik er 1 afgesloten.... Maar daar heb je nu niets meer aan helaas. Wat ook al werd gezegd; weet niet waar je werkt maar kan er een hogere baas mee op gesprek? Of een collega bij wie jij je heel fijn voelt en die je vertrouwd? Je man of een ander vertrouwenspersoon mag je werkgever misschien wel weigeren, wat ik wel heeeeel raar vind. Zou er ook de kriebels van krijgen hoor als ieamnd onder 4 ogen met me wilde praten... Maar als je kunt regelen dat er een andere manager bij komt zitten kan dat hij dat niet zomaar afwijzen lijkt me. Zou in ieder geval niet alleen gaan...niet omdat je baas met die opmerking pissig op me overkomt en niemand iets mag horen wat hij te zeggen heeft, maar ook zeker omdat jij het er emotioneel zwaar onder hebt en je moet jezelf wel kunnen verdedigen.
Bedankt dames! Het lastige is dat wat ik in de topic heb gezet, niet alles is. Er is zoveel meer gebeurd. Werkgever heeft zoveel gedaan en gezegd, dat er ook geen vertrouwen meer is. Ik weet dat het de bedoeling is dat ik vertrek.
ik zou er wel heen gaan maar niet alleen, zeker dat "onder 4 ogen" zou mij niet lekker liggen. Op deze manier kan hij/zij heeel veel dingen verzinnen zodat ze je kunnen ontslaan.
Het is een kleine organisatie, de directeur is mijn direct leidinggevende. Het gaat mij nog niet eens om het alleen zijn met werkgever, maar om het weer opnieuw beleven van de hele situatie.
En juist daarom moet er iemand met je mee die je emotioneel bij kunt staan. Is het de bedoeling dat je vertrekt daar? Dan zou ik zéker iemand meenemen. Bij een vast contract gaat dat niet zomaar. Enne op niets mondeling akkoord geven of iets ondertekenen.
Na alle verzinsels van de afgelopen tijd, is dit wel waar ik bang voor ben. Er is absoluut geen vertrouwen meer.
Dat ga ik ook zeker niet doen. Mijn werkgever is het type 'werkgevers hebben alleen rechten, werknemers hebben alleen plichten' Zolang je keihard werkt voor een schijntje ben je goed, maar o wee als je naar je rechten vraagt. Dan ben je de pineut..
Misschien heel raar van mij hoor, maar ik zou het persoonlijk juist fijn vinden om er eerst nog een keer over te kunnen praten voordat ik weer ga beginnen met werken alsof er niks aan de hand is. Misschien is dit juist de kans om alles goed uit te praten met elkaar en op een goede manier verder te gaan. Zou inderdaad wel fijn zijn als je iemand mee kan nemen.
Je kan het wel opnemen, maar dit zou je dus alleen kunnen gebruiken als je baas weet dat het gesprek opgenomen is en hij daarin toestemt, anders is het niet rechtsgeldig. Ik zou snel naar een andere baan op zoek gaan als ik jou was, en voor het gesprek idd iemand meenemen.
Maar meid als de druk je zo hoog zit én het zo goed als zeker is dat je daar gaat stoppen want ze willen je er uit hebben, dan moet je of dat gesprek morgen aangaan (je ligt er alleen maar wakker van en pijn in je buik hoe langer je het uitstelt) of je meldt je ziek tot je het gesprek kunt aangaan als er iemand mee kan. Ik hoop dat je baas ondanks alles toch ook nog wel wat professionaliteit in zich heeft en op een zakelijke manier met wederzijds goedvinden je contract daar kan beëindigen zonder die beerput open te trekken...
Tip voor het gesprek: hoor alles aan en zeg niks toe. Neem een notitieblok mee en maak aantekeningen tijdens het gesprek. Probeer zo onbewogen mogelijk te zijn, ook al wil je misschien je emoties tonen. Het belangrijkste is echt je niet te laten verleiden tot afspraken maar alles tot je te nemen en te zeggen: ik kom erop terug. Je hebt geen enkele verplichting tot het maken van toezeggingen. Hij zal echt niet gek opkijken als je als een bezetene aantekeningen van het gesprek maakt, dat is je goed recht. Na het gesprek kan je alles laten bezinken en het met iemand anders erover hebben nav je aantekeningen. Geef aan je baas aan dat je er op termijn, bijvoorbeeld over twee weken, op terug komt. Heel veel sterkte!!