Ik weet het even niet meer, ik heb een heel verhaal sorry , wat moeilijk uitteleggen is! Maar het houdt me uit de slaap en ik zit er niet meer lekker door in mijn vel. Ik ben nu 26 weken zwanger dus verwachten we een 2e kindje met de spoed ks Ik ben vorig jaar bevallen van een zoontje. Mijn ouders (voornamelijk mijn moeder) maakte me al gek in de zwangerschap. Mijn mans ouders had ik toen geen probleem mee. De dag van inleiding begon voor mij al om half 8 in het zh (en om 6.30 had ik zelf de weeen op gang) na een zware bev van16 uur werd het een spoedks. De dag erna had ik mijn hele ziekenbed vol ongevraagd bezoek ong 10 volwassenen + kids en bleven ook zitten..de baby ging bij iedereen op de arm en werd maar doorgegeven en doorgegeven. We moesten zelf vragen voor ons kindje terug te krijgen en dit 3 dagen lang :x Na 3 dagen zh dacht ik ..mm lekker naar huis onze eigen omgeving..kraamverzorging gebeld die was er net een uurtje en daar kwam alweer het bezoek aan dezelfde parij incl kinderen ik werd er niet goed van en mijn man ook niet. zelfs de hielpikjes zijn genomen onder het bezoek door.Vanwege de keizersnede kon ik nog niet veel en mocht ik voor het eerst de kleine in bad doen ..hup iedereen mee naar de douche. Mijn man zijn kraamtijd was na 2 weken om en toen begon het nog erger te worden . Mijn schoonmoeder kwam iedere dag rond 7.30 uur en dat 3 keer per dag het leek wel een controle. ze inspectecteerde mijn baby zo dat ze spruw zag in zijn mondje ..daarna kwam mijn schoonzus en bevestigde het ook en toen de tante en die bevestigde het ook rara dat het zo door de familie gaat:x raar dat iedereen maar in zijn mondje keek. Als ze op bezoek kwam met een tante was het hoi en meteen naar de box of naar boven !! het vasthouden bleek nog altijd voor iedereen een obsessie nu nog na 10 maanden ze laten hem erdoor ook niet kruipen.ook als ze op bezoek komen en de kleine kruipt...dan is het een kwestie van een paar minuutjes en zit ie weer op de arm Ik moet mijn eigen kindje terug vragen ..en vragen of ze hem willen laten kruipen. Mijn moeder laat mijn zoontje helmaal niet slapen tussendoor constant maar voor hem huppelen als een haas en loopt hem de hele tijd wandelend te wiegen..ze pakt hem de hele tijd op dus snachts na 10 maanden kan ik dat nu nog..is niet prettig met mijn dikke buik. Ze leert hem alles wat hij niet mag van mij ... de hond achterna gaan gordijnen trekken enz.. Nu weet ik totaal niet meer wat ik doen moet met mijn bevalling en mijn man wil erbij zijn ..waar gaat mijn zoontje heen welke oma en hoe krijg ik mijn zoontje terug ? -slapen doet ie niet bij beiden -eten doet ie dan ook niet veel -spelen kan ie dan niet alleen maar hangen op een arm - mijn man zijn moeder let al op 3 kindjes van verschillende leeftijden dus een 4 erbij is teveel ben er aan het denken om de kleine gewoon meetenemen naar het zh met iets speelgoed pfff heeft iemand dit eigenlijk ook meegemaakt ? en hoe hebben jullie het opgelost en wat kan ik eraan doen dat ik niet hetzelfde krijg als vorig jaar. Is een brief met regels wat we willen en wat we niet willen ongepast!
Ik zou eens een stevig gesprek gaan voeren met iedereen zeg.. Het is jullie kind en jullie beslissen wat er met hem gebeurd! Is hij het eerste kleinkind/neefje? Qua kind meenemen naar ziekenhuis zou ik niet doen. Je weet nooit hoe het loopt en voor hetzelfde geld moet je er midden in de nacht heen. Is er geen vriendin/buurvrouw die je hem wel toevertrouwt?
Hoi, heb je geen goede vriendin waar je kleintje heen kan? Ik zou m'n kindje niet meenemen naar het ziekenhuis. Je weet niet hoe het loopt. Hebben de oma's/andere familieleden een sleutel van je huis dan ofzo? Ik zou melden dat je alleen bezoek op afspraak ontvangt en als ze onuitgenodigd voor de deur staan gewoon laten staan. Vermeld je er meteen bij dat je alle zorg voor je kindje zelf wil doen en dat ze het niet over mogen nemen. Doen ze dit wel, dan maak je geen afspraak meer voor bezoek. Ze hebben jouw wensen mbt jouw kindje en jouw regels in jouw huis te respecteren! De situatie zoals je die beschrijft vind ik echt belachelijk! Hoe wisten ze dat je in het ziekenhuis was? Had je ze gebeld? Ik zou een ander vragen dan de oma's/familie en niet melden dat de bevalling begonnen is tot het moment dat je zelf klaar bent voor bezoek. Ik snap eerlijk gezegd niet dat jullie het zover hebben laten komen, maar goed ik was er niet bij dus kan er niet over oordelen.
Ik zou ook eens heel duidelijk zijn. Jullie leven nu niet je eigen leven, maar meer dan van jullie ouders. Dat kan toch niet de bedoeling zijn. Voor wat betreft je oudste, zou ik een vriendin/buurvrouw vragen. Juist omdat je dan zeker rustig kan bevallen en zelf kan besluiten wanneer je wilt bellen naar je familie. Maar in ieder geval heel duidelijk zijn. Het is jullie kind en jullie beslissen wat er gebeurd. En willen ze niet luisteren. Dan gewoon de gordijnen dicht, sloten op de deur en de bel uit. Zijn ze helemaal van de pot gerukt? Ik word gewoon plaatsvervangend boos. Misschien duidelijke afspraken maken, over wanneer ze welkom zijn. Duidelijk maken dat de baby gewoon in zijn bedje blijft liggen, etc.
Ik zou geloof ik vooral proberen duidelijk te zijn, over wat je wil in de kraamtijd.. En ook dat ze nu met 10 maand hem laten gaan. En als ze niet luisteren: dan maar eens boos. Of de deur niet meer open doen (of sleutel in laten leveren). Het is niet makkelijk, maar soms is het gewoon nodig. Het is wel familie, maar ze staan echt niet boven je. Het is jou gezin, jou kinderen waar je eerst voor moet zorgen.. (klinkt misschien hard, maar met praten lijkt je er niet uit te komen) En voor je jochie zou ik adres zoeken bij iemand, die je meer vertrouwd. Ik denk dat je kleintje toch al wat in de war is, als hij plots naar de oppas moet. meenemen lijkt me niet ideaal. Zeker niet op die leeftijd. Dan loopt je man er steeds achteraan, en zit jij alleen. Heb je geen vriendin, nichtje, buurvrouw waar je iets meer vertrouwen in hebt?
jij en je man samen moeten echt jullie grenzen gaan aangeven. ze lopen gewoon over jullie heen!! Zal heel moeilijk zijn om dit bij familie aan te geven, maar je bent er nu ook totaal niet blij mee! Jij en je man moeten dit samen doen, samen staan jullie sterk en je familie heeft jullie grenzen te respecteren!! Heel veel succes!
bedankt voor jullie berichtjes terug in het ziekenhuis had ik alleen maar de opa's en oma's gebeld..dit is eigenlijk heel normaal dat die op de hoogte zijn...dat je bevallen bent maar het was niet de bedoeling dat het als een krant door de familie ging. volgende dag zaten ze er gewoon en ook toen ik thuis was zelfde invasie en ook nog allemaal tegelijk..die neemt die mee en die nog even die..pfff Ze hebben geen sleutel van het huis maar liepen gewoon achterom binnen..inmiddels is daar gelukkig al een einde aangekomen want we hebben er een slot opgezet. Ja het is inderdaad heel moeilijk om dit te zeggen tegen je schoon en eigen ouders maar we zullen nu inderdaad wel moeten. Hoe het zover heeft kunnen komen weten we eigenlijk zelf niet. Ik denk om kwaaie gezichten te voorkomen..maar dit hebben we nu dus ..omdat we nu van ons afspreken ik denk dat we inderdaad een vriendin moeten gaan vragen en kwa bezoek ..wil ik alleen een babyborrel maar dat een paar weekjes erna
Ik zou bij deze bevalling en dit kindje eens duidelijk je grenzen aangeven! Jee wat heb jij met je laten leuren zeg! Zomaar iedereen je kindje vasthouden enzo. Heel duidelijk zijn NEE is NEE en je kindje lekker zelf vasthouden, laat ze maar kijken, met hun ogen. Nee, je houd je kindje nog even lekker bij je, vasthouden komt nog wel een keer. En wat betreft het bezoek, weg sturen hoor! Zeker bij een spoed keizersnee, jee, ik werd soms al gek van het bezoek, ookal was ik er aan de andere kant ook stik blij mee, maar gewoon zeggen dat je moe bent, pijn hebt, moet herstellen, bedankt voor jullie komst en daar is de deur.
Als ik je verhaal zo lees, zou ik een hoop echt niet gepikt hebben. 10 mensen na een keizersnee? er mogen maar 3 personen per keer op bezoek....tenminste dat was bij mij wel zo na mijn keizersnede. Wij hadden van te voren al gemeld dat we bellen als ze geboren is en dat we dan een afspraak maken wanneer iemand langs kan komen in het ziekenhuis wilden we alleen de opa´s en oma´s ontvangen dus dat zijn de enige die geweest zijn en niet tegelijk maar zijn ouders s´middags mijn ouders s´avonds en niet langer dan een uurtje.....hier hebben ze zich ook netjes aan gehouden. bij thuiskomst wilden we de eerste dag niemand op bezoek ff met zij 3en bijkomen van afgelopen dagen. en daarna hebben we niet meer dan 3 personen per keer op bezoek gehad en niet langer dan 2 uur.
Ik ben vorige keer ook bevallen met een spoedkeizersnee en heb toen de volgende dag een sms de deur uitgedaan naar familie en vrienden met de tekst: Gisteravond om 21.03 zijn wij de trotse ouders geworden van Julia. Julia is geboren via een spoed keizersnee. In verband met het bijkomen willen wij de komende week liever nog geen bezoek! Gewoon aangeven dat je niet zit te wachten op bezoek. Kan echt geen kwaad, iedereen heeft er bij ons positief op gereageerd. Onze 2de dochter is ook met een keizersnee geboren en toen eigenlijk hetzelfde gedaan. Maar nu bij het geboortekaartje een uitnodiging gedaan voor een kraamfeest, over 7 weken! En behalve ouders broers, zussen en beste vrienden nog geen visite gehad!!! Dus heerlijk de tijd om te herstellen! Goed aan je zelf en je eigen gezin denken hoor!!! Je kraamtijd krijg je nooit meer terug!!!
Nou, lees dit verhaal met open mond, echt belachelijk hoe dit is gegaan, wat denken die mensen wel niet zeg?! Maar, anderzijds ben ik ook wel zo dat ik denk: het is aan jou en je man om hierin de grenzen aan te geven en dit niet te pikken, snap eerlijk gezegd niet dat jullie het zo ver hebben laten komen ( no offense!), want ik lees dat het nu nog speelt met je zoontje. Ik zou echt heel snel een gesprek met de familie aangaan en hierin duidelijk aangeven wat jullie wensen ( eisen!) zijn, voor nu en voor de toekomst als de 2e er is, want dit gaat straks van kwaad tot erger. En als er scheve gezichten komen, jammer dan, het is jullie situatie en jullie kindjes. Dat hebben zij maar te accepteren. Maar blijf erbij: zolang jullie niets aankaarten, houden jullie dit probleem zelf in stand!
Jeetje meid wat een verhaal zeg,,heb echt met verbazing gelezen... Toen ik bevallen ben heb ik duidelijk gezegt alleen langskomen op afspraak..Toen onze zoon geboren is waren de oma's en opa er natuurlijk gelijk en dat vond ik ook niet erg,maar 10 mensen aan je bed??Moet er niet aan denken... Vanaf de dag dat we naar huis mochten heb ik ook duidelijk tegen iedereen gezegt,bel maar waneer je langs wilt komen..En we hebben er bewust voor gekozen een aantal dagen helemaal niemand over de vloer te hebben.. Ik zou echt duidelijk afspraken maken..en jullie zijn de "baas" over je kindjes en niet hun.. Succes meid
Meid je moet nu je grenzen aan gaan geven. Het is zo heerlijk om lekker met je eigen gezinnetje die eerste weekjes aan elkaar te wennen en te hechten en dat moet je gewoon niet laten afpakken door over enthousiaste familie. Vind de tip van mamavanjuul wel een goede, gewoon sms dat je nog even geen bezoek wil ontvangen. In het ziekenhuis en aan de kraamhulp kun je dit ook gewoon aangeven en die sturen de mensen dan gewoon weg...jij bent bevallen dus jij bepaalt. Succes meid met je bevalling straks en blijf op je strepen staan
Geef je vorige ervaringen ook aan bij de intake/als de kraamzorg bij je thuis is als je uit het ziekenhuis komt. Je kan dan met de desbetreffende kraamzorg afspraken maken of ze het een beetje mee in de gaten wil houden en sturen. Heb je idd geen goede vriendin?
Ik heb alleen de openingspost gelezen... Maar wat een egoïstische mensen zeg! Hoe moeilijk ook: ik zou ze binnenkort allemaal even goed op hun nummer zetten. Even een tijdje streng zijn naar hun en je kunt weer een beetje zelf beslissen. Ik zou iemand anders vragen dan de oma's. Een vriendin of buurvrouw misschien? En dat dan niet bij de (s)ouder neerleggen, maar gewoon doen. Wil je dat echt niet, dan samen met je man (zonder kind desnoods) even een heel duidelijk gesprek aan gaan. En nog een tip: geef een kraamfeestje. En laat van te voren weten als je na het eerste bezoekje een aantal dagen voor jullie zelf willen. En tijden doorgeven wanner ze welkom zijn. hebben ze sleutels: inleveren zou ik zeggen. En ik zou hele duidelijk afspraken maken met de kraamverzorgster: laat zij de mensen maar wegsturen of niet binnenlaten. Meid, kom voor jullie gezin op en probeer wat harder te zijn! Hoe moeilijk ook, ze houden ook geen rekening met jou.... (maar goed, dat is mijn mening...)
Ai ai ai wat een kraamtijd! Ze hebben echt totaal geen idee volgens mij en denken dat je het gewoon gezellig vindt dat ze vaak langskomen. Wellicht duidelijk maken dat jullie toe zijn aan rust en het bezoek wat minder willen ontvangen omdat het veel energie vreet? Maarja de kraamtijd is nu alweer voorbij......en dat oppakken kun je gewoon duidelijk zeggen. Als de kleine kruipt en ze willen hem pakken kun je zeggen "Laat hem maar even!" Als je hem terug wilt "Kom maar bij mama" en overnemen. Denk als je vaker zegt wat je denkt dat de hint onverwachts toch overkomt bij de anderen. Blergh....maar wat erg zeg! Ik moet er niet aan denken!! Hoop toch dat mijn familie beter kan inschatten dat er in de (vooral beginnende) kraamperiode rust nodig is! Zowel voor de baby als voor de ouders.... Sterkte ermee!
Mijn hemel! Ik vind dit echt respectloos van je familie!!!! Echt meid, laat dit bij de tweede niet weer gebeuren! Jullie hebben tijd voor elkaar nodig na een bevalling, om aan elkaar te wennen en om bij te komen van alles wat er gebeurt is. Natuurlijk wil je je kindje ook graag aan je (schoon)ouders en evt. broers, zussen laten zien maar wel wanneer het JULLIE uit komt. Toen onze man geboren was hebben we de ouders gebeld. Schoonouders wonen 5 min bij ons van dan, de mijne op 75 min met de auto. Toen manlief zijn moeder aan de lijn had, anderhalf uur na de geboorte. Smeekte zij hem huilend of ze al niet even snel mocht komen kijken "ik kom maar 2 min!" Maar nee, dat is neit gebeurt. Ik moest nog douche en we wilde gewoon samen even bijkomen! GRENZEN STELLEN! Dat meot je echt gaan doen, en daar ook aan vast houden. En wat betreft je zoontje, als je (schoon)ouders zo omgaan met hem, waardoor jouw nachten ook verpest worden, zou ik hem voorlopig gewoon niet meer bij hen laten slapen! Als ze niet willen luisteren, dan maar voelen. Kom nou toch! Ik hoop dat het jullie lukt om je eigen wensen na te leven. De babyborrel vind ik al een heel goed idee. Maar ondanks dat kom je natuurlijk niet onder de naasten familie uit, die zullen al eerder komen!
Ik heb ook TE veel mensen aan mijn kraambed gehad! En dan gelukkig nog niet zo extreem als jou.. Pfffffff wat verschrikkelijk. Des te meer reden om het nu compleet anders te doen!! Weet iedereen dat het gewoon TE VEEL voor je was tijdens het kraambezoek?? Heb je het ooit wel eens uitgesproken naar die mensen toe, dat jij dat als zwaar negatief en zwaar hebt ervaren? Zo niet, dan iedereen op de hoogte brengen hoor! En er zullen altijd mensen tussen zitten die het als kritiek zien, maar dat is hun pakkie an dan maar. Geef je grenzen aan, vertel hoe jij/jullie het voor je zien, en zorg dat het zo voor elkaar komt. Hele goede vriendin van me is ook met kzsnee bevallen. Hun hadden juist zoiets van 'laat iedereen maar komen in het ziekenhuis, maar niet langer dan 10 min / kwartiertje' werd van te vorgen gezegd. (In het ziekenhuis zijn ze hier overigens nooit zo blij mee al die drukte). Daar hadden ze echt de meeste drukte gehad. Ze hebben verder duidelijk aangegeven dat de eerste dagen thuis even GEEN bezoek welkom was. Eerst bijkomen van bevalling en kraambezoek in het ziekenhuis. Zorgen dat de bv goed op gang kan komen zonder te veel bezoek die erbij willen zijn, of dat je weg moet gaan naar een slaapkamer. Hun hebben dat als heel fijn ervaren, dat toen ze thuis kwamen, dat het toen gewoon lekker rustig was.
bedankt allemaal voor jullie advies en meningen ! Ik heb er heel wat aan gehad. Ergens heeft me dit wel iets sterker gemaakt denk ik. Ik heb een goed gesprek met mijn man gehad en we hebben het meteen anders aangepakt. Ook al vonden andere mensen dit niet erg prettig..nou pech dan. Als alles goed verloopt dan blijft de kleine onder de ks bij de peettante van ons nieuw kindje , ze is een lieve meid met 2 kids is consequent met slapen en ook eten en is erg gek op onze man en aan haar vertrouw ik hem helemaal toe. Afgelopen weekend zijn we gaan uiteten met mijn schoonmoeder en schoonzus en aanhang hier heb ik gezien hoe mijn schoonzusje een direkte komaf maakte bij mijn schoonmoeder aan zulke bemoeienis bij haar over de kids over de comunie dit heeft mij ook enorm de ogen open gedaan. Ze wilde bij haar ook bepalen wie kwam en wie niet !!! net zoals bij mij Mijn schoonmoeder (60) vroeg me in het restaurant (niet echt een gesprek hiervoor !!) of ik wist wanneer ik de ks kreeg ..ik zeg nee daar is het veel te vroeg voor..en als ik het wist houden we het voor onszelf ze maakte me afgelopen weekend echter duidelijk dat de kleine bij haar komt omdat ze het spoed vindt..(vinden wij dus niet want een ks wordt gepland) ik heb gezegd dat we dit zelf bepalen naar wie hij gaat.Verder heb ik gezegd dat we het onverantwoord vinden om haar op te laten passen op 4 kinderen tegelijk (leeftijd 5,4,1j en 3 maanden en dan de onze van 1 jaar en 1 maand tegen die tijd) de ouderen slepen met de kleintjes dit willen wij dus niet. Vond ze niet leuk dat we dat zeiden. Mijn man heeft toen ook direkt erna gezegd dat we een babyborrel houden en geen in en uitgeloop meer willen hebben. Een keer kijken komen is niet erg van de ouders maar niet meer elke dag..en de rest komt maar op de babyborrel aan dat schootzitten is een einde gemaakt ..ik enorm blij zeg. hij de kleine afgemomen en hem op de grond gezet voor te spelen. het zal nog wel een tijdje duren voor ze het doorhebben en het overkomt maar het begin is er. Bij de nieuwe kleine gaan we het echt anders doen...echt niet meer van arm tot arm.. thanks meiden voor jullie help