Babybed bij de ouders

Hai, wij hadden onze oudste 2 nachten op onze slaapkamer, maar ik werd wakker van ieder klein geluidje dus al snel over en bij de tweeling heb ik heel lang beneden geslapen op de bank en zij in de wandelwagenbakjes.

 

daniel heeft iets van 13maanden bij ons op de kamer geslapen (ruimtegebrek) maar er weinig last van gehad hoewel we op dn duur het (grote) licht niet meer aan moesten doen savonds. Vond het heerlijk! Baal er van dat we nu geen plek meer hebben voor een wiegje op onze slaapkamer

 

Ayla heeft ruim 2 maanden bij ons op de kamer geslapen. Ik vond haar nog veels te klein om helemaal alleen op haar kamer te laten slapen. Na zo'n 2 maanden gingen we merken dat ze wat minder goed sliep en 's morgens steeds wat eerder wakker werd, dus toen eens op haar eigen kamer gelegd. Dat ging super en we hebben het toen zo gelaten.

Overigens is het vooral als je vriendin borstvoeding gaat geven heel makkelijk én aan te raden om de baby bij jullie op de kamer te hebben. Het makkelijke heeft ermee te maken dat je vriendin gewoon lekker in bed kan blijven liggen, de baby uit de wieg kan pakken, aanleggen en na het drinken weer terug in het wiegje kan leggen. Hoeft 1 van jullie er niet uit zo 's nachts. Het wordt ook aangeraden, omdat je als je kindje bij jullie op de kamer slaapt (rooming-in) je sneller de hongersignaaltjes oppikt (o.a. smakken) en de baby zo op tijd (vóór het gaat huilen) aan kunt leggen.

 

Onze kleine slaapt ook bij ons op de slaapkamer in een wiegje.
In eerste instantie omdat dit én makkelijk is met de nachtvoedingen, én omdat ik het een rot idee vond om Milan meteen in zijn eigen kamertje te laten slapen na 9 maanden in mijn buik te hebben gezeten.
Had zo'n 'dan is hij zo ver weg ineens' gevoel erbij.
Eigenlijk wilden wij hem alleen de eerste 2, 3 weken bij ons op de kamer laten slapen, maar hij slaapt nu nog steeds bij ons en ik vind het prima zo.
Als hij uit zijn wieg gaat groeien, ga ik proberen hem op zijn eigen kamer te laten slapen.
Maar tot nu toe zie ik alleen maar voordelen in het feit dat ons zoontje bij ons op de kamer slaapt.
De eerste tijd hoorde ik wel ieder geluidje, maar daar wen je aan en na verloop van tijd word je alleen nog wakker als het nodig is, is mijn ervaring.

 

Wij hadden ons dochtertje de eerste 8 weken in een wiegje op onze slaapkamer, en daarna probleemloos naar haar eigen slaapkamer verhuisd. Ik werd toch pas wakker als ze begon te jammeren en niet als ze smakgeluidjes maakte, dus dat vond ik niet zo'n probleem met de borstvoeding.

Uiteindelijk kies je toch voor hetgeen dat voor jullie werkt

 

Onze oudste heeft 6 maanden bij ons op de kamer geslapen. In eerste instantie vanwege de nachtvoedingen (om de hierboven genoemde redenen) en na tien weken ben ik gestopt met BV, maar is ze eigenlijk gewoon nog "blijven staan".

Onze tweede zal de eerste periode ook in een wiegje bij ons op de kamer komen. Mede vanwege de BV, maar nu vooral omdat we vooralsnog maar twee slaapkamers hebben. De bovenverdieping is nog niet klaar en de tweede slaapkamer is nu de kamer van de oudste.

 

Mijn zoontje heeft de eerste 5 maanden op onze kamer geslapen. Het was gewoon superknus en heerlijk om elkaar zo te leren kennen de eerste tijd. Het is ook handig voor de nachtvoedingen de eerste tijd, dan kun je de eerste hongersignalen goed waarnemen.

Na 5 maanden werden we allemaal vreselijk verkouden en bleven we elkaar wakkerhoesten.. toen is hij naar zn eigen kamer verhuisd.

 

Onze jongste slaapt nog steeds bij ons. Althans, soms slapen zij en haar zusje samen, maar meestal ligt ze bij ons.

 

Helemaal mee eens. Om die reden hadden wij ook geen dure wieg gekocht. We wilden het eerst gewoon proberen. Voor hetzelfde geld blijkt na een paar nachten al dat je het niks vindt.
We hadden eerst de wandelwagenbak op de slaapkamer staan. Na een tijdje hebben we het ledikant bij ons neergezet. (Zoontje had vaak last van verstopte neus. De wandelwagenbak werd wat krap en leek mij zo benauwd. Bovendien konden we de wandelwagenbak niet goed schuin zetten. Het hoofdeinde van het ledikant konden we makkelijk verhogen door blokjes onder de pootjes te zetten.)

Uiteindelijk heeft ons zoontje 3 maanden bij ons geslapen. Ik vond het heel prettig vanwege de nachtvoedingen. Maar het was ook heel erg een gevoelskwestie: na 9 maanden in mijn buik, wilde ik hem nog even dicht bij me in de buurt houden. Vergeef het je vriendin als ze met dat argument komt. Het kan voor jou misschien klinken als flauwekul, maar dat gevoel is heel sterk.

Na drie maanden is ons zoontje naar zijn eigen kamer verhuisd. Hij dronk toen wat minder vaak 's nachts. En mama was meer aan het idee gewend/ Het slapen op zijn eigen kamer ging probleemloos. Sterker nog: we gingen er allemaal beter van slapen.
Laatst heeft hij wel weer even in zijn campingbedje op onze slaapkamer geslapen. Hij dronk weer erg vaak 's nachts en mijn man was een paar nachten van huis dus ik moest er echt elke keer zelf uit. Dan is het wel lekker als je niet al te ver (slaapdronken) hoeft te lopen.

 

6 weken of zo en heerlijk op zijn eigen kamer, ik werd overal van wakker en kon dan niet slapen en wilde kijken of hij zeker wel in orde was....slopend.

 

dochter 1 heeft 15 maanden op mijn kamer geslapen.. toen kwam dochter 2 en die ligt inmiddels een half jaar bij ons.. en dat gaat prima..vind het prettig om ze bij me te hebben als ze savonds nog een flesje willen ..

 

Hoi,
Wij wilden de kleine eigenlijk gelijk op haar eigen kamer leggen.
Ze heeft na de geboorte 2weken in het ziekenhuis gelegen en toen ze dus naar huis mocht voelde het voor ons niet fijn om haar op de eigen kamer te leggen.
Nu ligt ze bijna 2 weken bij ons op de kamer.
Ik hoor ieder geluidje maar ik vind het fijn om haar zo dichtbij ons te hebben, mn man slaapt door alles heen.
Ze ligt wel gewoon in haar eigen bedje, niet in een wieg.

 

De oudste heeft 7 weken in onze kamer geslapen, de jongste 10 weken. Zolang als ze in het wiegje konden slapen (was een kleine wieg en ik heb nogal erg beweeglijke baby's), en zolang als ze meerdere voedingen per nacht wilden hebben.

Ik vond het ideaal om ze zo dichtbij te hebben. Je leert je baby en zijn geluidjes en signalen erg goed kennen. Bovendien hoef je niet het hele huis door voor een voeding. Moet er wel bij zeggen dat onze slaapkamer niet op dezelfde verdieping is als de kinderkamers, dus ik zou anders 's nachts trap op, trap af hebben moeten lopen. Voor één voeding per nacht vond ik dat wel te doen, maar 2 of 3 of 4 keer per nacht vond ik niet zo'n goed idee.

Ik ben heel blij dat ze een tijdje zo vlak naast me hebben geslapen.
O ja, m'n vriend sliep in die periode op de logeerkamer. Zo kon hij doorslapen en kon ik 's nachts in alle rust m'n gang gaan. Dat is wel een reden waarom we dit niet maaaaaanden zo hebben gedaan; wij wilden op een gegeven moment ook wel weer samen slapen.

 

De jongste slaapt vanaf haar geboorte al bij ons op de kamer in een geleende wieg. Dit is puur uit ruimtegebrek want anders was ze al echt wel eerder naar haar eigen kamertje verhuisd. Over een paar weken gaan we verhuizen en ik kijk ernaar uit dat ze dan lekker haar eigen plekje heeft, haar eigen ledikantje en een eigen kamer. De oudste heeft ook bij ons egslapen tot ze een week of 4 was, die heeft de enige andere kamer in dit huis

Maar ik slaap dus helemaal niet goed met de kleine naast me jammer genoeg. Bij elk geluidje denk ik dat ze een hongersignaal afgeeft , word ik wakker en ga bedenken of het alweer tijd is voor een voeding. Dan gaat het als volgt in mijn hoofd: "hoe laat heeft ze ook alweer gegeten, pas 3 uur geleden, dan kan ze toch nog geen honger hebben, of toch wel, zal ik er dan maar uit gaan, ik probeer nog even een speentje hoor want volgens mij is het nog te kort geleden of had ze niet zoveel gedronken, kan me even niet herinneren", enz. En dat zo'n 10 keer per nacht, niet echt bevordelijk voor de nachtrust! En volgens mij wordt zij ook wakker van onze bewegingen dus het is voor ons niet zo'n gelukkige combinatie helaas.

Als ze straks op haar eigen kamer slaapt gebruiken we de babyfoon en dan worden die kleine geluidjes die de baby's nu eenmaal maken wel uitgefilterd en zit ik niet steeds rechtop te denken of het niet al tijd is voor een voeding...

Overigens: manlief slaapt -uiteraard- overal doorheen. Hij doet wel nachtvoedingen, maar ik moet hem daarvoor wakker maken.

Maar goed, het is dus echt voor iedereen anders en het is inderdaad ZEKER heel handig als je borstvoeding geeft...

 

MIjn jongste slaap al vanaf zijn geboorte bij ons op de kamer, nu 4 maanden dan. Dit ook mede ruimte gesprek.

MIjn oudste heeft zo'n 7 maanden bij ons geslapen toen is hij naar zijn eigen kamer gegaan.

Ik vind het heerlijk.. Ik word nu ook niet meer wakker van elke geluidje

 

Ons dochtertje krijgt al vanaf een week of 6 geen nachtvoedingen meer, maar ze slaapt nog steeds bij ons op de kamer. Ik vind het wel gezellig zo en zolang mn man er niet over begint laat ik haar wiegje nog lekker staan

 

Mijn oudste heeft 8 weken bij ons geslapen op bed op de aankleedkussen. Ze wou niet in de kinderwagenbak (we hadden geen apart wiegje op onze kamer).
Maar omdat ik slecht sliep met haar bij ons op bed, is ze met 8 weken probleemloos naar haar eigen kamertje verhuist. Ze sliep daar overigens overdag ook al. Ik gaf bv en was ideaal met de nachtvoedingen.

Nu ons 2e meisje, zij slaapt in een co-sleeper aan ons bed vast.
Ze heeft haar eigen plekje maar is toch heel dicht bij me. Ik vind het heerlijk en het liefst blijft het maanden zo!
Ik slaap prima zo. Ik wou dit graag zo omdat ik weer bv wou geven maar nu helaas na 7 weken krijgt ze toch fv. Maar ook dan is het makkelijk, ik word op tijd wakker als ze zich meldt voor een nachtvoeding.

 

Mijn zoontje sliep (na een week in het ziekenhuis) de 1e 2 dagen in z'n wiegje naast mijn bed. Omdat mijn man er niet van kon slapen en ik op ieder geluidje reageerde moest hij van mijn man op zijn eigen kamertje. Ikzelf vond dit niet prettig, maar m;n zoontje vond het prima volgens mij. Met als gevolg dat ik de babyfoon naast m'n bed had staan. Na een paar weken verdween ook deze want als er iets was hoorde ik dit zo ook wel (met m'n slaapkamerdeur open). Zelf had ik hem langer naast m'n bed willen hebben, met name vanwege de nachtvoedingen en hij was ziek in het begin, vond ik toch wel zielig zo.