Onze zoon is bijna 20 maanden. Tot een week of 2 geleden ging alles prima. Hij kon zich uren alleen vermaken met zijn speelgoed. Lekker buiten spelen. Had er weinig kind aan. Een week of 4 geleden begon het slechte slapen. Uren wakker zijn en alleen rustig als mama bij hem was. Zat soms uren aan bed zodat hij uiteindelijk in slaap viel en ik stiekem weg kon sluipen. Dat gaat de laatste week iets beter. Maar 2 weken geleden begon de ellende. Hij kan zich totaal niet meer zelf vermaken. Kan alleen maar spelen als ik er bij zit. Hij wil alleen maar bij mij op de bank zitten. Verder is hij erg ondeugend. zoektk enorm de grenzen op. Als ik dan zeg dat iets niet mag, is het krijsen gieren en brullen. Zelfs zo erg dat hij ervan moet overgeven. Hij wil gewoon enormz zijn zin doordrijven in alles. Hij dramt door dat de tv aan moet, dat hij zijn speen en poppie wil, dat hij naar buiten wil regen of geen regen. Hij zit aan dingen aar hij gewoon niet aan mag zitten. Eten is een ramp. Alleen warm eten gaat goed. Brood haalt hij uit zijn mond en gooit dit weg. In de winkels loopt hij hard weg zodat ik er wel achteraan moet. Nu hangt hij ook weer aan mijn benen. Hij kan totaal niet zien dat ik even 5 minuten voor mezelf heb. Als ik dan zeg dat hij moet gaan spelen en ik zo weer bij hem kom, is hij vreselijk boos. Hem bij zijnnspeelgoed of iets dergelijks neerzetten lukt ook niet. Hij is dan Zabel er weer daar waar ik zit als da ik er weer ben. Ik weet het echt niet meer. Vind het dood vermoeiend. trouwens gaa het met manlief net zo hoor. Maar ja die werkt veel meer als dat ik doe dus ik ben er veel meer bij. Herkent iemand dit? Is dit weer een fase?
Tja het kan natuurlijk een voorloper zijn op de peuterpuberteit. Hoop op een fase voor je, maar hier is het erg herkenbaar. Mijn dochter is 3 en vertoont nog zulk gedrag, maar die heeft eigenlijk nooit echt alleen kunnen spelen.
Leuk! Hij heeft zijn eigen willetje waarschijnlijk ontdekt. Ik merk hier dat mijn dochter zichzelf daar erg mee in de weg zit. Het is dus voor beide even wennen... Ik ga er veel op uit. In de stad en in de speeltuin is het geen drama. Verder probeer ik niet teveel vragen te stellen (het antwoord is altijd nee) maar zet ik bijv. het eten neer en zeg oooh wat lekker, mmm! Dat werkt hier beter. Wat ook goed werkt is nieuwe dingen bedenken met het speelgoed. De memorykaartjes doen het geweldig in een rijtje op de plint. Gooien met speelgoed mag niet maar met de ballen (zelfde als van de ballenbak) mag het wel, en dat is leuk! Verder heb ik weleens het zomerzwembadje in de badkamer opgezet in de winter (goed voor 1 uur speelplezier) en euhm een ballon is leuk of een garage maken voor de auto's van een kartonnen doos. Een vermoeiende periode. Ik ben alleen dus ik weet er qua vermoeidheid van alles van! In de bieb hebben ze een boek met dvd van dikkie dik. Geweldig vind ik die! Goed voor 30 min mamatijd
Heel herkenbaar! Heftig is dat hè?! Wat ik probeer te doen als aanpak bij mijn dochtertje is zeggen wat allemaal wel mag en afleiden. Als ze aan mijn been hangt, net zoals jouw zoontje, helpt het niet als ik zeg wat ze moet gaan doen of dat ik zo met haar kom spelen. Het tijdsbesef van 'zometeen ' of 'straks' is voor haar nog te moeilijk. Ik zorg dan dat ik meteen met haar speel. Dat hoeft dan ook niet lang te zijn. Verder zeg ik dan kom, we gaan dit of dat doen. Omdat het zelf bedenken van iets wat moeilijk is voor haar, ze weet niet echt uit haar hoofd welke leuke dingen er allemaal zijn om te spelen. Ik probeer ook vaak iets nieuws te bedenken. Wat eten betreft is het hier ook slecht. Ik leg me erbij neer dat het bij de peuterfase hoort. Maar het is echt doodvermoeiend!!!! Succes!
Herkenbaar en het enige wat ik erop kan zeggen probeer consequent te zijn en grenzen te stellen... ook al is het af en toe heel moeilijk. Laat je niet van de wijs brengen. Meestal weten ze dondersgoed wat wel en niet mag... maar ja als je niet consequent bent dan mag het misschien de volgende dag weer wel. Heel vermoeiend. Sterkte!
Ben blij dat ik niet de enige ben.. Pfff wat een gedoe he! Af en toe kun je er flink kribbig om worden, ik in ieder geval wel! Ook omdat ik nog een dochtertje heb die nog net geen 3 is, en dat gedrag ook nog vaak vertoont! Ik ga idd ook met hem spelen op het moment dat hij aan mijn been hangt. Dan maar even mijn werk in huis laten liggen en hem aan het spelen zetten want zelf kan hij dat nog niet. En ze steken elkaar hier aan in dat gedrag dus knap irritant. En ook consequent zijn, al is dat heel moeilijk. Je bent geneigd door dat gegil, gekrijs en gespuug, maar toe te geven. Toch doe ik dat niet, en nee is nee hier. Het is heel moeilijk, maar toch maar volhouden hoor! Ik wens je veel succes! ik denk zelf dat het voor een tijdje is. Het gaat echt wel een keer over maar ze zijn nog net te jong om zichzelf goed te kunnen vermaken.
ik herken dat "stalk gedrag " wel!! hij heeft altijd goed alleen kunnen spelen maar idd rond die leeftijd was het bij elke stap die hij maakte mama mama mama ECHT WAAR!! ik werd er gek van!!! als ik naar de keuken liep kemde hij zich aan mn benen vast als ik aan het koken was, was hij om me heen aan het huppelen. ik had alleen rust als hij lag te slapen. het is een fase die knap lang duurt. hij is nu 2 en heeft het nog we een beetje
Mijn zoontje is 26 mnd en vertoont precies hetzelfde gedrag...WEER!!! Dacht dat we die periode eindelijk gehad hadden maar nee...Helaas! Hij eet eigenlijk de hele dag niks, brood al maanden niet meer, wil alleen maar een papfles, heef vaak driftaanvallen als hij zn zin niet krijgt! Slaat me de laatste dagen vaak, zelfs recht in mn gezicht! Phoeee ik ben vanmorgen gewoon uit mn slof geschoten heb geschreeuwd tegen m! Heeel erg maar ik kon niet meer rustig blijven..., daarna wel heel veel spijt! Maar ik lees mee naar alle tips / oplossingen want ik ben zo bang dat ik een verwend kind krijg dat niet luisterd naar zn papa en mama!
Dank julliewel voor de reacties. Blij te lezen dat er meer in deze fase zitten! CCwomen daar ben ik dus ook zo bang voor. Dat we hier zo een onhandelbaar kind krijgen als bij het televisieprogramma EHBO, haha. Mijn man en ik hebben wel omtafelgezeten om samen even duidelijk te hebben wat wel en niet kan en hoe we het oplossen. Scheelt alweer een hoop. En voor de rest gaan we "vrolijk" verder.
op deze leeftijd is het ook heel belangrijk dat jullie het "lijntje" kort en strak houden. wat niet mag dat mag niet klaar punt uit en dat moet je ook gelijk zeggen,niet denken van ik ben nu druk bezig dus ikz eg wel even gauw nee kind niet doen mag niet...want dat helpt totaal niet. je moet het echt heel duidelijk, bijna overdreven over laten komen. ik pak mijn zoon meestal bij de arm en ga dan echt heeeeeeel duidelijk zeggen dat ik zijn gedrag niet accepteer, of dat hij nu stout bezig is enz enz, hangt ervan af wat hij gedaan heeft. je bent wel zowat de hele dag bezig en het zou bijna zielig zijn voor je kindje omdat het lijkt alsof hij continu gewaarschuwd moet worden maar niks is zielig, kindjes op die leeftijd en ouder hebben dicipline, regelmaat en duidelijkheid nodig. vaak zie je bij dat programma ehbo dat a die dingen missen en dat alles compleet uit de hand loopt, het is ook belangrijk dat je partner goed meedoet en dat jullie duidelijke afspraken maken over hoe straf geven, wat wel en wat niet mag enz. heel pedagogisch verantwoord allemaal en het zal niet altijd even makkelijk gaan want jullie zijn ook maar mensen. een keer een fout maken dat je toch alleen maar zegt van nee mag niet en klaar is niet erg maar let er wel op dat het niet te vaak gebeurd. denk ook aan de intonatie van je stem, als je boos bent dan mag hij dat ook merken aan de intonatie en aan je blik, ga niet met een poeslieve zacht stem zeggen van, lieverd mama is boos op jouw want... nee gewoon streng bij de naam noemen (geen lieverd of schatje enz) en zeggen wat er aan de hand is.
oja en even een tip.. dat "kijk mama aan" als je hem toespreekt moet je met een korreltje zout nemen. mensen kijken altijd even weg als iemand iets verteld, dat is iets natuurlijks en bij kindjes vooral zie je dat dat gebeurd, dit doen ze niet omdat ze je niet willen aankijken of niet willen luisteren, ze verwerken op die manier wat je zegt. beste is dat als je begint met praten dat je zegt kijk mama aan, hij zal dan even kijken maar na een poosje ook zn hoofd wegdraaien, na een minuutje als je nog niet bent uitgesproken zeg je weer kijk mama aan en als je klaar bent vraag je heb je me begrepen??? totdat hij antwoord geeft. hou niet je vingers onder zn kin zodat hij je de hele tijd moet aankijken.
T is nu 19 maanden en zit ook in zo'n fase (tisunfase = TUFfen). Heel streng en boos worden heeft hier maar nauwelijks zin. Wel om hem uit een bepaalde situatie te halen, zeggen dat het niet mag en zorgen voor afleiding. De hele dag binnen zijn is een heel slecht idee, dus meestal zijn we de hele middag op pad: speeltuin, kinderboerderij, stukje fietsen, boodschappen doen etc. Dan is hij allerliefst . Overigens vind ik dat een kind van 1 zich nog niet de hele tijd zelf hoeft te vermaken, juist het meespelen met je kind, helpt hem in zijn ontwikkeling. En het is ook nog eens heel erg leuk om met de autootjes rond te scheuren over het tapijt/bank/elkaar etc. Het scheelt hier ook wel heel erg dat M er natuurlijk ook is. Dus vaak zijn ze samen aan het spelen. En ik zit dan van een klein afstandje te genieten en kan zowaar rustig een krantje lezen met een bakkie thee
Onze zoon zich ook Zeker niet de hele dag te vermaken zelf hoor. Begrijp me niet verkeerd. Maar voorheen kon hij zo een uurtje zelf het een bal of auto's spelen. En dat is gewoon wel eens fijn. Ik vind namelijk weldat een kindje moet weten dat papa en of mama niet altijd kan spelen. Ook al is het maar voor een kwartiertje. Maar goed dat is onze mening natuurlijk. Wij gaan ook wel veel op pad en dan gaat het iets beter. Alhoewelhij ook dagen heeft dat het strijd is hem in de buggy te krijgen en als ik dan een dag heb en ik denk ga maar even mee lopen in de winkel, rwnt hij constant weg. Dan voor mij dus de bevestiging dat hij ogte klein is om zo mee te gaan en toch echt in de buggy moet. iets wat ik ook logisch vind hoor voor een kindje van 1,5 jaar!