Hoi lieve moeders, Ik schijf in de hoop dat moeders die ervaring hebben met onrustige baby's. Ik ben (redelijk wanhopig) op zoek naar ervaringsverhalen: wat hielp, hoe hebben jullie het beleefd en ook hoe het nu gaat met jullie inmiddels oudere baby's en kindjes. Even voorstellen. Ik ben voor het eerst moeder van een ontzettend schattig mannetje van nu 6 weken. Alleen dit mannetje huilde de eerste 2 weken het huis bij elkaar. Het leek ons dat hij krampjes had (beentjes optrekken, maaien met de armpjes, rood aangelopen gezichtje, het uitschreeuwen, ontroostbaar). Ik geef overigens borstvoeding. Dit mannetje wilde toen al niet en nu nog steeds niet in zijn bed slapen, wat zeg ik, hij wil uberhaupt niet slapen als het aan hem ligt. 2 manieren om hem toch een tijdje in slaap te krijgen: in de armen, rondlopen, wiegen of met een bakerdoek. De eerste gaat niet langer, dan ben ik echt de hele dag bezig. Het inbakeren vind ik zelf niet zo prettig (ik zou ook niet graag in een dwangbuis willen liggen), al helpt het soms wel. Maar als hij dan echt niet gaat slapen en maar blijft huilen of huilend wakker wordt, is het lastig te zeggen of hij nu 1) krampjes heeft 2) niet in slaap kan komen omdat hij overgeprikkeld is 3) nog steeds/alweer honger heeft (met borstvoeding lastig te zeggen of hij genoeg binnenkrijgt.) Hoe het gaat: wakker worden - voeden uit borst 1 waarbij hij aan de borst in slaap valt... - verschonen - voeden uit borst 2, weer in slaap vallen - boertje laten - even knuffelen en soms samen spelen (laatste paar dagen echt prikkels proberen te vermijden) - in bedje half wakker en dan...begint het drukke trappelen en zwaaien met de armpjes, evt. speentje in de mond waar hij fanatiek op zuigt wat altijd eindigt in huilen. Ik kan op 1 hand tellen hoe vaak hij spontaan in slaap is gevallen. In het andere geval valt hij in mijn armen in slaap en als ik hem neerleg en niet wakker wordt, slaapt hij hooguit 10-15 minuutjes en wordt huilend wakker. Dat huilen varieert van echt krampjes (Dat denk ik omdat hij scheetjes moet laten), pijnlijk boertje, tot schijnbaar jengelen. Overigens, ondanks het laten boeren geeft hij soms een half uur nadat ik hem neergelegd heb, een handje terug, gevolgd door hikken. Hikken tot soms 3x per dag (in mijn buik ook al iedere dag). Als hij slaapt, slaapt hij de helft van de tijd echt diep en de andere helft (per slaapbeurt) ontzettend onrustig. Kronkelen, geluidjes maken. Verder, sinds een week of twee geef ik hem 's avonds flesvoeding ipv. borstvoeding omdat die voedzamer zou zijn waardoor hij de nacht van 23 tot 5-6 uur in de ochtend doorslaapt. Gaat op zich prima, behalve dat hij ongeveer sinds die tijd ook weleens kronkelt aan mijn borst, schijnbaar half in slaap of zo (au) En nog iets, de kinderwagen gaat inmiddels wel, maar vind het eigenlijk ook niet fijn om in te liggen. Wat we al geprobeerd hebben: - infacol - het helpt misschien iets maar is beslist geen wondermiddel - inbakeren - helpt als hij jengelt maar als hij wakker wordt van krampjes, kan je je bedoeling en ritme vaarwel zeggen... - RRR - vooral dat regelmaat wordt lastig als hij niet in bed wil, druk wordt, vervolgens krampjes of boertjes een uur lang. Dan kan ik hem niet gewoon in bed laten liggen. - Bij krampjes masseer ik zijn buikje, houd met zijn buikje op mijn arm, fiets met te beentjes. Poeh. Sorry, een beetje een lang verhaal en klinkt net zo verward als ik me inmiddels voel. Als ik hier later aan terugdenk, denk ik dat ik een veel duidelijker plaatje voor me heb, maar ja, ik zit er nu middenin en ben nu toch wel goed moe en best wanhopig... Ik streef naar een beetje rust in de tent, een tevreden mannetje en een veel rustigere mama. Wie herkent dit en kunnen jullie vertellen hoe dit bij jullie zich verder ontwikkeld heeft? Bedank alvast voor het delen van ervaringen!!
Even wat vragen, hoe slaapt hij in de draagdoek, heeft hij dan ook last van hikken? Volg je de leefregels van reflux al? Heb je last van overproductie, of heeft je kleine moeite met het verwerken van de tsr? Wat bedoel je precies met kronkelen aan de borst? Even zonder er om heen te draaien: kunstvoeding geven in de avond...je ondermijnt je productie! Borstvoeding is 100% voedzaam! En het past bij het lijfje van je kindje.Kunstvoeding valt zwaarder (het is niét voedzamer), en daardoor kán het zo zijn dat je kindje wat langer doorslaapt.Maar met 6 weken, zeker als je wil blijven voeden, laat je kindje gewoon aan de borst, doorslapen is nu eerder uitzonderlijk, kan ook nog geen streven zijn. Bovendien zijn nachtvoedingen superbelangrijk voor jouw productie.Je kindje is nu 6 weken, en dat is de periode van regeldagen.Noodzakelijk om jouw productie omhoog te brengen. Ook clusteren kan nu niet, omdat er geen onbeperkte toegang tot de borst is. (en clusteren dat doet het gros van de baby's s'avonds). En dat levert uiteindelijk problemen op. Snuffel eens op www.borstvoeding.com, daar lees je veel over hoe het nu precies werkt allemaal
Eens met bovenstaande. Borstvoeden is rond die termijn heel intensief omdat je productie omhoog moet en de kleine moet wennen aan een nieuwe 'fase'. Wij hebben weleens bijgevoed omdat ik dan even niet genoeg had, borsten beide echt leeg haha. Maar na een paar dagen trok dit bij. Wij hadden rond die termijn ook problemen met slapen. Ze sliep altijd prima ingebakerd en opeens wilde ze niet meer. Toen wel eens tijdens het regelen bij ons geslapen (tegen de regels in maar ze wilde echt bij ons zijn) en toen kwam ik erachter dat het een echte Buikslaper is. Op haar rug lag ze maar te maaien met haar armpjes en maakte zichzelf druk en putte zich uit. Op haar buik sliep en nog steeds slaapt ze goed. Het is het proberen waard, mits hij een sterk nekje heeft. Voor het in slaap komen gebruiken wij regelmatig white noise. Dat klinkt hetzelfde als in de baarmoeder en wordt Ze lekker rustig van. Na 15 min gaat het apparaatje dat wij hebben automatisch uit. Het zijn maar tips, hoop dat je er iets aan hebt. Hij os wel nog maar zes weekjes, dus van ritme zal sowieso nog niet echt spraken zijn. Succes!
Eens met hierboven. Met 6 - 8 weken is de piek aan huilen en krampjes. Ben je al eens bij een osteopaat geweest? Soms kan dit heel goed helpen. Rrr kan ook zonder dat je kindje in bed moet slapen. Het idee is idd prikkels vermijden en herkenning in het ritme. Hoe jij dat ritme indeelt is aan jou. Dus jij kan prima kijken naar het ritme wat voor jullie het beste werkt en dit continu in dezelfee volgorde doen. Men heeft het vaak over in bed slapen, maar dit hoeft dus niet. Het slapen zelf is bekangrijker dan de plek waar je kindje gaat slapen. En over hoe het zich verder ontwikkeld? Tja, meestal vind je een oorzaak wat er aan de hand is en pak je dat aan waardoor het verbetert en anders is de 3 maanden grens soms echt 'magisch'. Krampjes verdwijnen steeds meer waardoor slapen beter lukt. De meeste moeders vinden die eerste 3 maanden best pittig. Jij bent moeder geworden met alle emoties die daarbij komen. En een hele verantwoordelijkheid erbij. Je kindje is vanuit de warme veilige baarmoeder op de wereld gezet en moet ook nog wennen aan alles.
Om eerlijk te zijn vind ik het gewoon klinken als normaal babygedrag...je zit nu in de piek van krampjes enz...ik heb ook 3 maanden met dochter op de arm gelopen en ingebakerd. Ik snap dat het jou niet fijn lijkt zo'n dwangbuis maar baby's vinden het (als ze eraan gewend zijn) meestal heel fijn. Zo lag hij ook opgerold in jou buik nog niet zo lang geleden met weinig ruimte. Als je niet wil dragen op de arm doe je zo'n draagdoek. Mijn dochter wilde daar niet in maar wel in de draagzak van ergobaby...heb je toch je handen vrij. Mijn dochter vond de reiswieg ook vreselijk met 6 maanden meteen in de buggyinzet gedaan van joolz en slaapt sindsdien als een roosje erin. Verder zou ik ook stoppen met kV! Ik geef sowieso kv doordat mijn dochter prematuur was en de fles gewend was geraakt (full time kolven vond ik helemaal zwaar) maar anders zou ik nooit kv combineren met bv. als het niet nodig is want dat is niet goed voor je productie en jullie afstemming.
Eens met alles wat hierboven gezegd is. - Geen fv extra geven. Dat maakt het alleen erger. - LeefreGels voor reflux gaan opvolgen. Minstens een half uur rechtop houden na een voeding, alles waar hij ligt flink schuin zetten... - Draagdoek aanschaffen. Ideaal voor baby's die moeilijk alleen slapen, en jij hebt je handen vrij. - Je kan ook eens proberen zelf alle melkproducten te schrappen uit je voeding, en te kijken of dat effect heeft. Misschien heeft ie last van koemelkallergie (dat kan ook verklaren waarom hij zo ligt te kronkelen bij fv)
Allereerst mijn complimenten, het feit dat je je zo'n zorgen maskt het het beter wilt voor je kindje (en daarmee ook voor jezelf) maakt je al zo'n goede moeder, toppertje en jaaaa..., herkenbaar. de eerste 3 -4 maanden vond ik echt 'tropentijd'. maar goed, even praktisch. bovenstaande vond ik goeie info en reflux kwam ook bij mij op in jouw geval. verborgen reflux komt dacht ik ook vaker voor bij kundjes die in de buik de hik veel hebben gehad maar, daarbij, is deze 'onrust' bij een kindje van 6 weken inderdaad veelvoorkomend en wordt het al beter naar gelang de darmpjes zich ontwikkelen etc. maar goed daar heb je nu niks aan. Wat bij ons hielp: puckababy voor de slaapjes overdag, (dan kon ik hem in de gaten houden). in de baarmoeder zitten ze ook met beperkingen qua ruimte he, geeft juist een veilig gevoel! net als in je armen, dan houdt je ook zijn armpjes en beetjes bij elkaar en anders 'maait' ie zichzelf wakker, zeker als ie oververmoeid raakt wat sowieso continu gebeurd als ie moeilijk slaapt... onze hummel vond alleen de 5e speen goed, van MAM (kruidvat/bol.vom). dat is echt uitproberen waar ie rust mee heeft. klein/veilig knuffeltje hier van zon slap knuffelhaasje (happyhorse) was hier even later een succes. of tutteldoekje maar die legde hij steeds op zn hoofd niet handig... niet veilig.. euhmmmm... white noise opzetten hielp soms met doorslapen, niet met in slaap vallen helaas. een projector gaf bij mij collega een oplossing... bij ons teveel extra prikkel... maar de afleiding kan helpen bij huilen. oja en ik kreeg als tip teunisbloemolie maar toen was hij al ouder tja... er zijn zóveel mogelijkheden...l maar echt het komt goed
Klinkt mij ook als een normale baby, herken veel punten. Op 6 weken doorslapen forceren is ook wat vroeg, dat moet vanzelf komen. Beetje geduld, mijn dochter kwam ook tot 10 weken om de 3 uur voor voeding 's nachts en overdag om het uur. Liggend voeden terwijl je film bekijkt ofzo, zodat je baby aan voeding of troost kan. Dat doe ik nog soms 's avonds, vindt ze heel troostend. Nu slaapt ze trouwens van 22-6 en 6-9. Even doorzetten dus
Klinkt zoals mijn baby "eerst" (8wkn). Niet dat t nu veeel beter is maar hik en kramp een stuk minder. Sinds dat ze 6 wkn is ook speen in bed en medicijnen voor reflux (uittesten om te kijken of t beter ging). Ze kan nu wel zelf in bed in slaap vallen (vaak pas na 10-30 min hoor) maar wordt alsnog binnen 10-15 min wkr. Weet niet of dat ze nu wel in bed kan liggen komt door speen of door medicijnen..... Ik volg dit topic even Hoor idd vaak overde drie maanden... Zou het?!!!!!
Heel herkenbaar! Hier ook een onrustig kereltje van 6 weken. Gelukkig weet ik van zijn zus dat het 'erbij hoort' en ook dat het beter wordt!!! Als hij niet in de wieg wil slapen doe ik hem in de draagdoek of als niets werkt de 'lege' borst als troost. Verder vind ik het gewoon nog even op mijn tanden bijten (ja ben erg moe, borstontsteking en koortsblaren) maar met 3 maanden was het bij zijn zus ook over en dat was een huilbaby. Als je iets probeert moet je het ook een kans geven (van minimaal een week) anders kan je niet zeggen of het werkt of niet. De tips op inbakeren.nl - Alles over inbakeren, rust, regelmaat, onrustige baby, slapen en huilen. helpen mij goed. Staan ook tips over de RRR zonder doeken op. Heel veel succes, weet hoe gek je ervan kan worden!
Zoonlief was ook zo de eerste maanden! Hij is nu 3.5 maand en het gaat nu heel goed. De eerste twee maanden waren afzien. Hij kwam elke 2- 2.5 uur voor voeding (ook bv), hij huilde, huilde, huilde. Veeeel krampjes, veel andere last (reflux?). Zat er echt wel een beetje doorheen op een gegeven moment. Kreeg zelden langer dan 1 uur slaap achtereen. Met 3 weken is mijn man 's avonds een flesje afgekolfde melk gaan geven en ging ik naar bed, daardoor kreeg ik een keer 3 uur achtereen slaap. En dan nog twee keer een los uurtje ofzo. Maar ook dan, dat huilen, dat overstrekken, die onrust... Pfff ik dacht wel eens dat ik gek zou worden! Met 6-8 weken is ook de piek in huilen en onrust. Hij maaide zichzelf wakker en was eigenlijk nooit tevreden. Altijd onrustig. We probeerden van alles: - infacol, merkte geen effect - sab simplex (sterkere soort infacol), licht effect - inbakeren, effect bleef onduidelijk, hij maaide dan wel minder maar nog steeds niet tevreden en nog steeds veel huilen - johannesbroodpitmeel, wel of niet. Was vooral veel geknoei mijns inziens. -enz Maar vanaf twee maanden (ongeveer 9 a 10 weken oud) ging het geleidelijk aan steeds beter. Waar het door komt? Sinds die tijd wel medicatie via de HA voor reflux, maagzuurremmer. Maar het kan ook door het verstrijken vd tijd komen. Ik heb het nog niet aangedurfd om er mee te stoppen en kijken of de onrust terug komt. Hij is nog steeds een beetje onrustig, komt nog snachts voor voeding, overdag soms elke 2u drinken, nog steeds soms overstrekken of onrustig drinken aan de borst, veel gewriemel. MAARRR, hij huilt bijna niet meer en lacht super veel en is heel tevreden! En dat maakt een wereld van verschil. Moraal van het verhaal, er is hoop . Met 6-8 weken dacht ik dat het nooit meer goed zou komen (bij wijze van) maar slechts enkele weken verder en het gaat super goed .
Ik las je berichtje. Herkende de wanhoop een oplossing te vinden en het onzeker gevoel of je het wel goed doet. Het is zoooo normaal om je zo te voelen. En je kindje, zoals mensen hierboven ook schreven, gedraagt zich toch als een gewone baby. Onrustige periodes zijn horror en berezwaar. Je gaat steeds weer twijfelen aan jezelf. Maar weet je, het lukt je zeker. Voor je het weet ben je weer een paar maanden verder en gaat het stukken beter. Het is zoeken naar wat het beste werkt en naar hoe je als moeder wilt zijn. Ik bedoel te zeggen dat dat tijd nodig heeft. Of je gaat voor inbakeren, rust en regelmaat of dat je genoegen neemt met hoe het gaat, je kindje in je armen wilt laten slapen (of drager) als het daar blijkbaar behoefte aan heeft en wat meer 'go with the flow' hebt. Geen enkele manier is verkeerd. En er is geen enkel persoon die je kan vertellen wat voor jullie werkt. Lastig? Ja, maar er zijn je vele voorgegaan. Een artikel wat ik heel mooi vond: Niet voor watjes: Baby's, huilen en hechting | Kiind Magazine en mij persoonlijk op mijn pad hielp. Waar ik wel een beetje verdrietig van werd is dat je schreef dat je geadviseerd zou zijn dat een flesvoeding als laatste voeding doorslapen zou beïnvloeden. Als je graag borstvoeding wilt blijven geven is dit geen verstandige keuze. Je productie loop zo enorm gevaar. Moedermelk is het meest voedzame dat je je kindje kunt geven. Als je het gevoel hebt dat voedingen lastig verlopen is advies van een lactatiekundige geen overbodige luxe. Al is het alleen al om je onzekerheid te verhelpen. Probeer als je er even doorheen zit het voor jezelf op andere manieren te verlichten. De zorg even een paar uurtjes uit handen geven. Uitgebreid in bad gaan/of douchen. Toch buiten gaan wandelen met de kleine (ookal denk je ik wil alleen maar slaaaaapen). En goed eten en drinken. Toch wel heel belangrijk. Een drager was voor ons heel fijn. Vooral als ik richting supermarkt ging en baby onderweg ging huilen. In de drager kon ik hem alsnog de troost bieden en ondertussen terug lopen naar huis. En het ging vanzelf over. Elke week ging een beetje beter. Ook het zelf in slaap vallen kwam vanzelf. Wiegen maakte plaats voor in slaap voeden. En opeens bleef hij nadat ik hem slapend in bedje had gelegd 45 min liggen slapen. De andere 45 min deed hij in mijn armen/drager. Opeens werd dat 1,5 uur. En in slaap voeden werkte ook ineens niet meer, dus werd het in slaap knuffelen. En toen dat niet meer werkte probeerde ik hem wakker in bed te leggen. Dat lukte ineens. Zonder huilen. En we gingen ook wel soms een paar stappen terug. En dat ging ook weer over. Hopelijk heb ik je een beetje vertrouwen gegeven. Sterkte!
Lieve moeders, Even een snel berichtje. Ik wil jullie bedanken voor de reacties, dat jullie de tijd hebben genomen om het allemaal op te schrijven. Ook goed om te horen dat het uiteindelijk goedkomt, soms spontaan maar in ieder geval met de tijd en dat we niet de enige zijn Ik ga de berichten nog eens goed doorlezen en alles op een rijtje zetten. Bedankt voor de lieve woorden!!! Dat alleen al helpt een hoop Ik zal later uitgebreider reageren. Groetjes, Andrea