Ik ben wel een beetje misselijk over de dag.. geen trek in eten. Heb wel pijnlijke borsten, wat vrij lang duurde.. verder geen symptomen Maar bij de vorige had ik echt een super duidelijk "zwanger gevoel" gewoon een stroom van liefde dat door me heen ging. Nu helemaal niet. Zou het nog komen... of kan t per zwangerschap verschillen. Ik mis dat gevoel echt, wat kan t betekenen
Wat niet is kan nog komen, en bij sommige vrouwen is het zo dta ze de hele zwangerschap niet op een roze wolk zitten. (wat bij jou je vorige zwangerschap zo te horen wel zo was) Het is niet zo vreemd dat dat dan ook is wat je nu ook verwachte te voelen, maak je er niet te veel zorgen om, het kan alle kanten op en niets is vreemd. Let er natuurlijk wel op dat je ook weer niet de totaal andere kant op gaat naar depressie he? Trouwens nog gefeliciteert met je zwangerschap!
hey crazy angel, ik herken het heel erg. in mn herinnering was ik bij mn vorige zs vanaf dag 1 op een roze wolk. nu had ik dat veel minder, dacht ik. maar het begint nu echt wel weer te komen hoor. ik denk dat het voor mij ook wel een btje te maken heeft met angst voor een miskraam. nu ik inmiddels ruim 8 weken ben en af en toe poepiemisselijk en opgezette borsten, begin ik er meer vertrouwen in te krijgen... ik denk ook dat we herinneringen vaak wat mooier maken in onze gedachten. ik denk dat ik in mn 1e zs de 1e weken ook wel mn onzekere momenten heb gehad, maar dat ik dat nu minder herinner en het gevoel van roze wolk meer overheerst. wat voor mij persoonlijk ook meetelt is dat ik de vorige keer in het voorjaar zwanger raakte. het was een mooi voorjaar met veel lekker weer, dus dat doet de roze wolk extra ten goede! nu het maart is en de temperaturen zachter worden, de bloemen opkomen en de vogels fluiten, merk ik dat dat weer zo is. ik heb totaal geen last van winterdepressies ofzo, maar de lente doet de meeste mensen gewoon goed, ook emotioneel/geestelijk. misschien is dat heel persoonlijk, maar misschien dat het jou helpt jezelf te begrijpen...
He maar loving de vogeltjes beginnen nu ook alweer te fluiten heerlijk gevoel geeft dat. He maar ik weet niet of je al een echo hebt gehad. Ik kan me voorstellen dat je ps daarna ook meer kan genieten als je weet dat het goed zit. Zo voel ik dat teminste en ik domme ezel heb de echo extra een week later gezet en daar baal ik nu wel van. Mocht eigenlijk volgende week al en nu pas de 15e. Maar komt goed hoor. Xxx joyce
@ Crazy: Ik herken het gevoel hoor! Bij mij komt het vooral doordat ik nog geen echo heb gehad en de 100% zekerheid nog mis. Mag donderdag op echo en als ik dan een kloppend hartje zie, dan zal het blije gevoel vanzelf komen!
Betekent niks hoor, wisselt per zwangerschap en die eerste weken zijn nou eenmaal nogal abstract enzo... Ik had bij Thirza dat het pas een beetje echt werd toen we de eerste echo gehad hadden, (11 weken), en pas helemaal toen ik 'r ging voelen zelf, (bij 14 weken voor het eerst, met 16 weken dagelijks). Komt allemaal nog wel, en dikke kans dat je in je herinnering dat gevoel al veel eerder had dan dat het werkelijk was, ook nog...
Ik herken het ook wel. Komt, denk ik, ook doordat ik nu een dreumesje rond heb lopen die veel aandacht vraagt. De vorige keer kon ik heel mijn aandacht richten op mijn zwangerschap. Dat kan ik nu veel minder en voel ik me (dus) ook veel minder zwanger.
Ik dacht.. misschien komt het nog. Maar nog steeds niet. Bij de vorige had ik nu echt een super sterk gevoel. Maar ik heb gewoon niks! En ook lijken mn borsten minder pijnlijk te worden! Help. Ik maak me nu wel erg zorgen.
Dat gevoel heb ik tot nu toe nog niet gehad hoor! Voelde me grootste deel van de tijd helemaal niet zwanger, en ook nu vaak niet. Heb weinig kwaaltjes gehad tot dusverre, misschien heeft het daar iets mee te maken. Maar tot nu toe gaat alles gewoon goed, dus volgens mij zegt het niets
Gelukkig is het herkenbaar voor zoveel dames Hoe blij ik ook ben met dit derde wondertje, het besef lijkt er nog steeds niet te zijn. Pas vanmorgen toen ik hem/haar op de echo zag en ze het hartje liet horen kreeg ik de kriebels en moest ik bijna huilen van geluk. Ook dat 'ik ben zwanger en wil het van de daken schreeuwen' gevoel heb ik niet. Ik denk ook dat bij de eerste je hele wereld op z'n kop staat en bij de tweede gaat hij/zij gewoon mee in het ritme. Je hebt toch ook de zorg voor je oudste en evt werk e.d. dus minder tijd om er bewust bij stil te staan.
Ik beschrijf het gevoel anders. Net als bijv misselijkheid, had ik een zwanger gevoel. Niet specifiek een gevoel van gelukkig zijn met het nieuwe wondertje.. maar zoals ik al zei, een stroom van liefde. En ook echt de baby voelen zitten, en als het ware 'contact' ermee hebben. maar misschien gebeurt dit sowieso weinig....? anyway, ik heb t bijna niet meer.. al mijn kwaaltjes ebben weg.. borsten minder pijnlijk, verder helemaal geen kwaaltjes meer. gaat niet de goede kant op.. en nu nog moeten wachten tot maandag voordat ik kan bellen! dus het hele weekend ga ik me zorgen zitten maken.. bah! heb geen bloeding gehad.. maar dat zegt niks