pffff, die eerste week is wel heel moeilijk hoor. sophie is nu een week en een dag oud en moet dus nog het dag en nacht ritme krijgen. zodat ze 's nachts veel wakker is, huilt en onrustig is. overdag gaat het heel goed eigenlijk. deze eerste week was mn partner nog aan het werk, en ging ik eruit naar sophie, dat kwam erop neer dat ik 's nachts misschien 4 uurtjes sliep. ik vind het wel heel moeilijk als ze 's nachts huilt, waarom huilt ze? heeft ze pijn, gewoon verdriet, honger of...? ik kan dr op zich wel goed even laten huilen, maar prettig is het natuurlijk niet. en dan komen bij mij de tranen ook wel goed omhoog dat ik ook moe ben en niet meer wat ik moet doen. mn partner zegt iedere keer dat ik het goed doe, maar ja op zon moment... zou het wel prettig vinden om met meiden te kletsen die nu in dezelfde situatie zitten, hoe ervaar jij het? en wat doe jij in deze situatie? ik weet dat het voorbij gaat, maar op het moment is het best lastig. ik heb al vanaf vorige week woensdag niet een nacht doorgeslapen, want toen begonnen de weeen. ik weet dat iedereen dit meemaakt, maar toch erover praten is wel prettig.
gefeliciteerd met je kleintje. we weten hier allemaal wat je doormaakt, en ik denk dat de meesten hetzelfde zullen zeggen als ik. Het duurt even maar op een gegeven moment hebben jij en je partner een ritme met jullie kleintje. Dano is nu ruim 3,5 maand. Als ik persoonlijk terug denk aan de eerste 10 weken vond ik het onwijs zwaar. inderdaad misschien 4 uurtjes slaap, om de 2 uur aan de borst etc etc. Elke dag wel een keer huilen. Maar wat je zegt over je kindje even laten huilen, dat heb ik zeker in het begin nooit gedaan. als ik hem vasthield was hij stil. En je kunt je kindje nu echt nog niet verwennen. Er is hier op t forum ook een topic 'de mama's ' daar vind je per maand alle vrouwen die in die maand zijn bevallen. daar zullen veel vrouwen zitten die hetzelfde op dit moment doormaken. alles komt een keer goed ook het dag en nacht ritme, en je kindje zal dit zelf doen geloof me. veel succes!
herken het ook hoor.. zeer vermoeiend... Ik heb Lars ook niet laten huilen. zodra hij huilde pakte ik hem op om te troosten... idd wat angel eyes zegt : verwennen kun je ze nu nog niet.
Komt goed meid! Het heeft even de tijd nodig, jouw kleine moet wennen en jij ook. En wat de ander dames al vertellen, pak je kleine lekker bij je als ze aan het huilen is. Verwennen kan nog niet en het is heerlijk om haar zoveel bij je te hebben. Ruik lekker aan d'r, knuffel met d'r, probeer van d'r te genieten hoe moe je ook bent. Om eerlijk te zijn is 4 uur slaap veel in vergelijking met wat ik in het begin had! Neem overdag rust als de kleine aan het slapen is, ga zelf dan ook slapen. Echt waar, het komt goed! Groetjes, Mirelle.
Ken het gevoel. Het is voor mij nog niet zo lang geleden dat ik een inmens gevoel van onmacht en oververmoeidheid had. Mijn hart brak om te zien hoeveel moeite onze kleine had om - nadat ze uit het ziekenhuis kwam - over te stappen op borstvoeding. Ben dan ook gestopt. Dit gaf rust. 's Nachts ook wel eens gehad dat ze net haar fles leeg had en het met enorme kracht over me heen uitspuugde. Op deze momenten denk je dat het nooit beter gaat worden... maar echt waar, dit gevoel gaat voorbij. Sterkte. Gr. Danielle
Herken het gevoel ook helemaal. idd wat al meerdere zeiden gewoon lekker bij je pakken als ze huilt je kan ze echt niet verwennen. Een baby heeft de eerste tijd heel veel liefde en aandacht nodig. Daarom zien baby's er ook uit om te knuffelen De eerste weken vond ik ook heel zwaar. Manlief werd niet wakker dus ik moest er elke nacht zelf uit. Als Luca dan overdag lag te slapen dan kroop ik zelf ook nog wel eens in bed of op de bank. Gewoon lekker doen hoor. Neem de rust die je nodig hebt. Luister naar je lichaam.
De eerste week was loodzwaar en ging echt aan mij voorbij. Pijn van de hechtingen, moeheid, bv dat voor geen meter liep. Ik moest mijn kleine bv geven dmv fingerfeeding (spuitje waar melk in gedaan wordt en ingespoten wordt in haar mond) dus eerst kolven en dan zo haar voeden. Kapot moe was ik. Enige voordeel is dat ze wel gelijk doorsliep na het voeden. Ze sliep overdag ook veel en natuurlijk de bekende huiluurtjes. Na een paar weken herken je de huiltjes, ben je minder onzeker over alles. Ik vond het doodeng als ze huilde, ik liep ook weleens weg en mijn man ging haar dan trootsen. Maar vergeet niet het is zo'n grote verandering in je leven. Nu is het heerlijk genieten want ze reageert terug maar geniet ook van de tijd dat ze zo klein is.
heb dit topic geopend en spontaan slaapt ze vannacht door, wel met 1 fles tussendoor, maar verder... vond het gewoon een beetje eng/raar. zo had ik vanochtend ook wat hoofdpijn, gewoon omdat ik sinds ruim een week best veel heb geslapen deze nacht. ik geef trouwens geen bv meer, maar flesvoeding. bedankt voor jullie tips.
Wat fijn dat ze een nachtje goed heeft geslapen...en jij ook Het is echt allemaal wennen en aanpassen in het begin. Geniet van je meisje het gaat zo snel.