Hoi meiden, Ik heb sinds ik geen pil meer slik, (ik word daar depressief van) last van ontzettende sjagerijnige buien als ik ongesteld ben. En dan echt echt echt heel erg. De enige die ik ontzie is mn dochter. Ik weet zelf ook dat ik onredelijk wordt, ik maak ruzie met mn man om niks, op mn werk krijgt mn hele team elke maand een uitbrander... Zijn er meer meiden die dit hebben? En is daar wat voor? Volgens de ha alleen de pil, of mezelf opsluiten haha Allbei niet echt een optie dus!! Groetjes van grumpy marijke:x
Sja, hier hetzelfde verhaal. Ik ben destijds ook gestopt met de pil, vanwege er zeer heftig op reageren, en ontzie in die tijd alleen de kinderen. M'n partner laat het zich gewoon aanleunen en doet alsof er niks aan de hand is die dagen. En eigenlijk vind ik het wel best, die paar afreageerdagen in de maand. Maar dat komt vast ook omdat niemand er hier moeilijk over doet.
Zoals de dokter al zei jezelf opsluiten in de slaapkamer ? Maar ben je sjaggie door de buikpijn of gewoon zomaar?
Bij mij helpt chocolade eten! Niet dat ik me dan weer heel goed voel, maar het is net of ik daar wat rustiger door wordt en dus minder snel uit mijn slof schiet. Succes (ook voor je man en collega's )
Gewoon zomaar. Ik voel het al opkomen, en dan probeer ik het nog in te houden, maar dan ineens........ BOEM! Tis echt raar, juist omdat ik eigenlijk altijd heel makkelijk ben, ik word nooit snel boos en onvriendelijkheid is al helemaal niks voor mij.. Chocola eten, ik zou wel willen maar ik pas net weer in maat 38 en dat wil ik graag zo houden haha
Oei, een wandelend PMS'je . Het is lang geleden dat het hier zo erg was, maar op die dagen wachtte ik tot iedereen de deur uit was en gaf er dan maar een beetje aan toe. Lekker mopperen op alles en iedereen, en in geval van buikpijn gewoon terug mijn bed in!
een spiraal nemen. ik heb ook weleens gehoord dat er medicatie voor pms is maar het fijne weet ik er niet van.
oh ik herken dat wel zeg... heb het altijd in de stopweek en zodra ik weer begin met de pil is het over... vreselijk he die hormonen!! wat bij mij helpt is even wat voor mezelf gaan doen en manlief past dan op... ga ik ffe lekker naar de stad iets leuks voor mezelf kopen.... haha.. kom dus meestal terug met kleding voor de kids en manlief maargoed..... wel fijn om dan even niemand tot last te zijn met je nare gedrag denk ik dan.... mijn kids ontzie ik ook natuurlijk maar ze merken echt wel dat ik me niet helemaal fijn in mn velletje voel....