Ik vind een tik geen goede manier van opvoeden: je leert je kind dus dat slaan ok is. Er zijn allerlei manieren om dit soort situaties te voorkomen of aan te pakken: spelletje ervan maken, van te voren uitleggen wat en waarom je dat gaat doen, luierbroekje, zelf even afkoelen, je kindje even laten afkoelen, altijd duidelijk + consequent zijn, accepteren dat je kind een kind is en dus nog geen/minder/andere remmingen heeft - jij bent de volwassene!
Ik vind een tik ook niet goed. Toch heeft mijn dochter er ook al eens een gehad. Heel soms kan ze in zo´n echte driftbui belanden, en dan echt door het lint gaan. En meestal blijf ik zelf rustig, negeer haar, al die tips die ik hier teruglees, en die werken dan ook uiteindelijk wel. Maar ik ben ook maar een mens! Dus het is wel eens gebeurt dat ik juist zelf ook zo moe was, of een hele slechte dag gehad, of dat ze maar doorging, en tja, dat zijn de momenten dat het je dan toch een keer gebeurt. Je schrikt er zelf erorm van, en voor ik kinderen had dacht ik dat dat me nooit zou gebeuren......Maar ja, als het echt eenmalig is, en je er na die tijd met je kindje over praat, en haar laat zien wat het met jou doet ( ik verteld haar dat ik er ook heel verdrietig van werd), dan komt het wel weer goed hoor! En ze wist wel dat het echt, echt menes was op dat moment! Maar nogmaals, ik ben geen voorstander! Eigenlijk geef je op zo´n moment het slechte voorbeeld.....
En daar is de eeuwige discussie weer! Hier ook een levendige peuter in huis. Heerlijk, maar soms haalt ze het bloed onder mijn nagels vandaan. Regelmatig voel ik mijn kookpunt en juist op dit moment loop ik weg. Ik geef mezelf wel een time-out...( 29 jaar, dus 29 minuten?) Want laten we allemaal niet vergeten dat wij de volwassenen zijn. Boosheid en woede voelen lijkt me niet meer dan gezond. Uit het gewoon, leg uit waarom je je zo boos voelt. Ik geloof echt niet in pedagogische tikken. In mijn ideale wereld zou ik graag willen dat mijn dochter snapt waarom dingen niet mogen. Dat ze dit laat omdat ze het begrijpt, en niet uit angst een "tik" te krijgen.
Ook hier geen voorstander van slaan maar ook mij is het een keer overkomen. Ze gaf mij een echt hele harde klap in mijn gezicht. UIt reactie kreeg ze een pets terug. Tja, we zijn nu eenmaal mens... Probeer haar staant te verschonen of wellicht een luierbroekje.
In een reflex kan ik me er echt wel wat bij voorstellen hoor! Maar de antwoorden dat kinderen echt wel eens een pets mogen krijgen vind ik tenenkrommend. Marsipulani: Ik kan niet zo goed meepraten over jouw zoontje maar er gaat ongetwijfeld iets mis in de communicatie tussen jou en hem en dat is wat mij betreft niet op te lossen met een tik. Ja, nu nog wel, maar straks? En ik hoor anderen wel zeggen hier: Ja, andere dingen helpen niet (meer). Dan denk ik: Wat wordt het alternatief wanneer de zachte tik niet meer werkt? Ik denk dat wanneer iemand zegt dat andere dingen niet meer helpen, het de juiste tijd is om opvoedkundige hulp met eventueel video interactietraining in te zetten. Ik denk dan dat er mogelijk structureel iets niet goed gaat. Ik vind een tik dus een brug te ver en ben benieuwd wat het wordt wanneer de tik niet meer werkt... Enne, mijn dochter is er echt wel eentje om af en toe achter het behang te plakken....
Dit dus! Ideaal! Vorige week had ik geen luierbroekjes maar weer gewoon de luiers van de Aldi en toen was het meteen weer strijd! En toen heb ik dus precies hetzelfde gedaan en ik schrok er zelf van! Haha! Maar het heeft wel gewerkt. Hij was zo agressief bezig en toen gaf ik hem uit reactie een tik op zn bips en ik zei toen :"Nee, dat is niet fijn heh, als iemand je slaat" Hij keek me echt zo raar aan en gaf me gelijk een kus! Maar ik schrok er zelf ook van dat ik het deed! Nou is Finn sowieso een aparte qua gedrag hoor. We hebben al hulp van een pedagoog gehad. Maar af en toe is het best frustrerend. Helemaal omdat het zo lang goed is gegaan nen hij vandeweek weer ff dwars deed!
ik zal me kinderen nooit slaan maar vandaag heeft me zoontje toch een tik op zijn wang gehad. hij pakte me vinger, deed hem in zijn mond en beet echt heel hard en liet niet los. het deed zo pijn dat ik uit reflex een tik gaf waarna hij meteen losliet. het is nu ruim 1,5 uur geleden en de tanden staan nog in me vinger. zowel hij als ik schrokken ervan. meteen daarna gezegt dat bijten echt niet mag en hebben elkaar een dikke knuffel gegeven. zoontje pakte mijn vinger en gaf er een kusje op. hij weet dus wel dat hij fout zat en het was echt reflex wat ik deed en ook echt niet hard hoor. gewoon dat hij zou schrikken en los zou laten. voelde me zo slecht op dat moment. ik roep altijd erg hard dat ik nooit zo slaan want dat zou geen voorbeeld zijn voor de kids en zouden slaan zien als iets normaals wat ik echt niet wil. voel me er nu nog slecht onder. vind een tik trouwens wel het zelfde als slaan en iets wat je doet uit onmacht net als schreeuwen. het hoort niet
Mijn boef en zijn vriendjes op het kdv hadden het spelletje hoofd tegen hoofd aanbeuken verzonnen (wie er begon weten we een mannetje die meer van dit soort agressieve dingen overneemt van grote broer volgens leidster) afijn de mijne vond gewassen worden onder de douche door mij geen goed plan en was heel erg boos (ik zit op me knieen om hem helemaal te kunnen wassen) en besloot mij even een hoofdstoot te geven gevolg boven op me neus ik zag echt sterretjes! Dit deed zo zeer dat ik hem ook uit reflex en tik op zijn kont gaf die ook harde terecht kwam als dat de bedoeling was. Me moeder was op dat moment hier en die kwam op het gehuil van mij af me neus bloedde als een rund!!! Me ma vroeg wat is er gebeurd? Boefs antwoord was mama is stout ze heeft hem uit de douche gezet en flink geschreeuwd dat hij me echt pijn had gedaan en dat niet mocht. Toch maar ha gebeld en daar aangekomen naar zh foto's gemaakt en neus recht gezet!!! Ik geloof echt dat je als mens zo pijn wordt gedaan lichamelijk dat je daarop terug reageerd uit reactie. Ben ook tegen mishandeling maar als hij het nog een keertje doet kan hij toch echt een billenmep terug verwachten!
Een tik geven is korte termijn denken: het werkt op dat moment voor jou. Alleen zijn de gevolgen wel voor de lange termijn: een kind leert dat hij of zij zo om moet gaan met een lastige situatie: boos worden = slaan. Nee, een trauma zal het niet inhouden, maar het is toch niet iets wat je je kind wilt leren, toch?
Een corrigerende tik vind ik anders als echt slaan, slaan is echt als je bijv een rode plek achterlaat of erger. Ik keek weleens van die programma's met nanny's, nou dan zie je dat die kinderen gewoon hun ouders slaan, heel respectloos, en de ouders doen gewoon niks terug. Ik zou dat gewoon echt niet pikken. Meteen afleren.
Daar ben ik het helemaal mee eens. NathalieD: Ik zie het verschil niet tussen een corrigerende tik en slaan. Slaan is toch gewoon slaan? Amstel is toch ook gewoon bier ondanks het geen heineken is? En inderdaad, ik vind ook dat er soms schokkende dingen in de nanny gebeuren. Maar ik vind ook dat ouders er in die serie echt een potje van maken. Vaak zijn het ook gewoon luie ouders met in mijn ogen meer kinderen dan ze aankunnen...
Wij geven yara 2 waarschuwingen op een wat strengere toon. Luisterd ze dan nog niet, dan gaat ze op haar time out stoel in de gang zitten voor 1 minuut. Dit werkt erg goed als ze van haar stoel af komt zegt ze sorry en is daarna heel lief.
Ik herken het gevoel helemaal, ik heb mijn zoontje ook weleens een tik gegeven, tegen de billen of zijn arm. En achteraf heb ik dan zo'n spijt en voel ik me een vreselijk slechte moeder. Ik heb dan ook sorry tegen hem gezegd en uitgelegd waarom mama dat deed. Ik vind slaan ook niet kunnen, maar begrijp wel dat het soms gebeurt, en dan heb ik het puur over een tik die je uitdeelt als het kind het echt te bont maakt of dat hij na 10x waarschuwen nog niet luistert en je hem even iets harder vastpakt aan zijn arm.
Dat vindt jij. Ik blijf bij m'n mening. Waarom gebruikt iedereen het woord slaan en tik geven apart in dit topic? Moet je 't maar lezen. Zo klinkt het wel alsof het niet hetzelfde is
geloof me als ik mijn kinderen zou slaan zouden ze er niet meer zijn (als ik sla dan sla ik dwars door je heen, uit woede) een tik geef ik zachtjes als schrikeffect en niet omdat ik boos ben, voor mij een duidelijk verschil misschien kan je voor jezelf dat verschil niet goed maken, ik weet niet hoe het daarmee gesteld is maar hier zit er een duidelijk verschil in. Als ik mijn dochter van 2 sla dan ligt ze aan de andere kant van de kamer en een tikje daar zie je nog geen roze plekje op haar hand van (vaak is het voor haar pamper) Maar daarnaast hoef ik deze bijna nooit (meer) te geven want het is nu duidelijk en mijn kinderen gaan niet door tot het randje zoals ik bij vele wel zie, ik hoef ze niet achter het behang te plakken zoals sommige hier zeggen want het is simpel; ZE LUISTEREN gewoon, ze weten hoever ze kunnen gaan en weten wat ze consequentie is (en nee dat is niet alleen een tikje die gebruik ik in zeldzame gevallen)