Ik heb het omgekeerd: ik zou miet weten wat ik met een meisje zou moeten. Nu is dat bij mij niet zo'n punt, want ik ben gezegend met twee knullen. Ik heb mezelf ook altijd al als jongens-mama gezien. Halverwege de eerste zwangerschap realiseerde ik me ineens: het zou ook een meisje kunnen zijn... Help. Ik zou dan ook echt moeten schakelen en was waarschijnlijk ook erg verbaasd geweest als ik dat bericht had gekregen van de verloskundige. Maar weet je: jouw kind is gewoon je kind waar je zielsveelvan houdt. Als het gaat om knuffelen maakt het volgens mij niet uit. Dat is eerder afhankelijk van het karakter. Ook wat ze wel / niet leuk vonden qua spelen en knutselen heeft echt niet puur met het geslacht te maken. Onze oudste zegt vaak dat hij verliefd op me is en met me wil trouwen Lief toch, zo'n knul!
Ik snap wat je bedoeld ik kom ook uit een meiden familie en ben zelf echt een meisje meisje. En heb ook een zoontje gekregen die nu 4 jaar is..en hij is absoluut geweldig en zoo lief voor z'n mama. Hij heeft veel energie dus zit lekker op voetbal. Je kan met een jongetje idd in principe alles doen als met meisjes alleen houden de meesten natuurlijk van autootjes en kiezen ze vaak andere sporten...jongens zijn geweldig en wat je met hem zal gaan doen komt uiteindelijk heel natuurlijk
Hahaha ik zit gewoon in het verkeerde onderwerp mijn tekst te typen... On topic. Ik ben ook een meisje meisje, ben zelf ook niet opgegroeid met jongens om me heen (mijn vader leefde al jong niet meer) dus had alleen mn moeder en mn zus in het gezin. Ik neig daarom ook sterk naar het krijgen van een meisje, maar als het een jongen is ben ik ook blij, Gezondheid staat voorop natuurlijk. Al gaat mijn voorkeur dus wel sterk uit naar een meisje. Lijkt me erg lastig om te horen dat het kindje het andere geslacht heeft dan je gehoopt had. Maar ja je doet er zo weinig aan. Succes ermee
Ik weet niet hoe oud je bedoelt, maar jongens zijn geen aliens oid over het algemeen vinden ze vrij veel dingen leuk en ligt het er ook aan wat voor jongen je krijgt. Mijn zoon is 6 en ik speel ook nog met hem: - samen tekenen - spelletjes (bordspelletjes etc) - mario spelletjes op de wii - lego-en - playmobillen - hutten bouwen - zandkastelen bouwen op het strand - stoeien - knutselen - samen cakejes bakken of koken - etc Je groeit er echt wel in. Je merkt vanzelf wat hij leuk vindt en wat je met hem kunt doen. Voorlopig krijg je gewoon een baby
Ja herkenbaar!! Wij hebben een zoon van 2 jaar. Toen we hoorden dat hij een jongetje was moest ik even wennen. Ik heb zelf 2 zussen en een erg goede band met hen en onze moeder. Ik zag mezelf al helemaal met een dochter, maar niet dus... Nu zwanger van de tweede. In eerste instantie manlief en ik overtuigd van een meisje, maar toen ik met 12 weken dat kleine ukkie op de echo zag wist ik dat het een jongetje was. Onze omgeving was ervan overtuigd dat het een meisje zou worden. Mijn buik draag ik nu anders en iedereen riep dat het vast een meid zou worden. Stiekem wilden wij dat ook geloven. Bij de geslachtsbepaling bleek mijn gevoel juist te zijn en krijgen we weer zo een klein boefje... Zowel manlief als ik hebben echt moeten wennen aan het feit dat we een gezin gaan hebben met 2 boys. Ik zag ineens overal moeders met dochters en heb erg moeten wennen aan het feit dat ik niet met mijn dochter zal gaan winkelen ofzo (met twee kids vinden wij ons gezin compleet) Inmiddels ben ik er helemaal aan gewend en vind ik het heerlijk! Ik ben zelf een meisje-meisje en heb mezelf nooit als jongensmama gezien. Zoals al eerder is gezegd heb ik gemerkt met mijn zoon van 2 dat je ook echt alles met een jongen als met een meisje kan doen. Onze zoon vindt het heerlijk om te kleien of te helpen met koken of lekker te knuffelen... Ik ben super blij met twee boys en ondanks onze, in eerste instantie, "voorkeur" hebben we gekozen voor een tweede kindje ongeacht het geslacht. Ik ben zo blij dat het ons een tweede keer gegeven is. Kan niet wachten om onze zoon in mijn armen te sluiten en samen met hem en zijn broertje de wereld te gaan ontdekken! Hier geen roze jurkjes en strikjes, maar stoere shirts, blousejes en gel en onvoorwaardelijke liefde! En zoals al eerder gezegd geslacht is geen garantie voor een goede band...
Knuffelen Ontelbaar veel! Bij meisjes stopt dat ooit. Voetballen! Knutselen, boekjes lezen, naar de speeltuin(en), leuke uitstapjes maken, in de tuin werken, samen koekjes bakken (of iets anders; de meeste jongens vinden in de keuken werken stiekem hartstikke leuk), waterballonnengevecht, spinnetjes van dichtbij bekijken... Ah joh, je kunt met jongens alles En met meisjes net zo goed, whahahaha.
whahahaha, nou, wat je met een knulletje moet doen, voeden, luiers verschonen en liefhebben dan kom je het eerste jaar een heel end!
Jongetjes zijn geweldig!!! Ze zijn stoer, ze zijn lief, ze zijn heerlijk knuffelig (vooral met mama) je kan lekker met ze stoeien, echt ik vond het geweldig dat we een jongen kregen.
Jongens zijn vaak echte mama's kindjes hoor! hier ben ik duidelijk meer in trek dan mijn man haha. Verder kun je in het begin netzoveel met jongens doen als meisjes alleen inderdaad geen roze, jurkjes en staartjes maken hihi. Ik zou nu bijv graag een meisje hebben maar vind het tegelijkertijd ook eng want tja hoe doe je dat met verschonen enzo. Bij mijn zoon poets je gewoon flink een keer en hoef ik me geen zorgen te maken over waar het terecht kan komen zeg maar (zo zie ik dat nu voor me aangezien ik dus geen benul heb haha). Lekker alvast jongens dingen shoppen en zodra je zoontje geboren is weet je gewoon meteen wat te doen hoor!
Zoals sommige anderen hier heb ik ook het tegenovergestelde. Mijn man en ik gingen er altijd vanuit dat we als eerste kind een jongen zouden krijgen. Maar toen ik zwanger raakte wist ik vanaf het begin dat ze een meisje is. (De pretecho heeft dit inmiddels bevestigd ^^.) Ik houd totaal niet van tutten en prinsessengedoe, dus dat was even slikken. Tot ik besefte dat mijn dochtertje haar eigen persoontje zal worden. Ik ga dus gewoon afwachten wie ze is en wat zij wil. We houden haar babykamer lichtblauw, zoals we hem hebben geverfd toen we hier gingen wonen... maar wel met roze accenten. Als haar haartjes lang genoeg zijn, zal ik er heus wel een staartje in doen, maar ik zie mezelf niet eindeloos aan haar haren trekken. Tenzij ze het leuk vindt. Hoe dan ook, ik houd gewoon nu al heel erg veel van haar, en zou me niet meer kunnen of willen voorstellen dat ze een jongen was .
Hier ook al 2 zoontjes en nu n dochter op komst! Heerlijk! Maar ook ik denk vaak: ik weet niet hoe n meisje werkt haha.. Zal vast goedkomen denk ik
Ik denk dat je er teveel mee bezig bent, komt vast allemaal goed . Hier een jongetje en ooh wat ben ik dol op hem! Maar nu wou ik altijd al graag een jongetje, dus dat was voor mij geen punt. Maar ik weet zeker dat als de kleine in je armen ligt dat je nooit anders zou willen! En verder denk ik dat je er gewoon in meegroeit.
Ik heb precies hetzelfde!! Ik heb twee zoontjes, van 5 en van 3 jaar oud en nu komt er dus een meisje. Ik weet helemaal niks van meisjes en ik weet ook niet hoe ze tikken. Help haha.
Hier een ervaren jongens mama 😉 Mijn zoontjes zijn 6 en 9 jaar dus heb al redelijk wat jaren ervaring als jongensmama 😊 Mijn oudste zit al sinds zijn derde op voetbal, waar ik eerst helemaal niets mee had. Maar wat is het superleuk om naar zijn voetbal wedstrijden te kijken, echt genieten ! Verder is mijn jongste een echte kroelerd, ik word overladen met kusjes en knuffels, heerlijk ! Het wat ruwere stoeispel wordt hier voornamelijk met papa gedaan maar dat is meer omdat ik daar niet zoveel om geef. Maar eigenlijk vinden ze alles leuk om met mij te doen,maakt niet uit wat, als ze mijn aandacht hebben is het goed. Ik voetbal met ze, moest ik me wel toe zetten maar als ik zie hoe leuk ze dat vinden is dat geen enkel probleem meer, samen bakken, spelletjes, knutselen, op de Wii, samen de playmobiel in elkaar zetten, Lego enz..... Verder spelen ze ook heel veel buiten. Ze hebben ook veel aan elkaar, echte broers zijn het. Ze maken ruzie maar kunnen ook heel lekker samen spelen en samen knuffelen, dat is echt zo schattig ! Nu onze oudste 9 is, begint hij steeds meer interesse te krijgen in het hebben van een coole look. Dat is ook zo leuk om te zien, hoe hij bezig is met zijn haren in de gel te krijgen, samen winkelen en samen zijn kleren uitzoeken. Verder zijn ze heel lief voor mij en wanneer mijn man en ik woorden hebben dan nemen mijn jongens het voor me op 😊😊 ook al is dat soms onterecht 😉 Ik heb inmiddels de ervaring dat over het algemeen jongens wel wat makkelijker zijn dan meisjes. In onze vriendengroep hebben er verschillende vrienden ook dochters, die hebben daar wat meer mee te stellen 😳😳 dan wij met onze twee zoons..... Maar geloof me, het maakt geen ene moer uit wat er uit je komt, jongen of meisje, zodra het geboren is, is daar de onvoorwaardelijke liefde ! Maar goed, jongens zijn echt super !!
Mijn zoontje is op zijn leeftijd nu een grotere knuffelkont dan zijn zus was. Mijn zoontje speelt ook met poppen etc, loopt ook met prinsessenkroontjes en diademen rond. Hij is gekker met de beesten dan mijn dochter. Meisjes zijn leuk; Jongetjes zeker weten ook.
Jongetjes zijn geweldig! Ik heb juist een enorme sterke band met onze zoon. Lekker buiten fietsen, naar de speeltuin, wandelen of met de auto's spelen. Ons tweede kindje is een meisje en om nu te zeggen dat ik met haar zoveel andere dingen als met ons zoon.
Ik zeg altijd: het beste wat een moeder kan overkomen is een zoon! Zoveel knuffels, kusjes en aandacht, spontane complimentjes en intens geuitte liefde. Nee geef mij maar jongens. Vaak zachter naar mama toe dan meisjes en hoe oud ze ook worden, je blijft de eerste vrouw in hun leventje dol op wilde spelletjes en buitenspelen en racen op zijn step, naar de kinderboerderij en monkey town. Maar ook heerlijk knutselen, spelletjes spelen, puzzelen, koekjes bakken, met zijn auto's spelen, in zijn keukentje koken en tekenen Ben zo blij dat we een tweede jongentje krijgen, heerlijk!
Iedereen bedankt voor de reacties! Het is nu bijna een week verder, en heb al wat leuke stoere kleertjes bij elkaar geshopt Verder zal het inderdaad gewoon afwachten zijn wat het karakter later gaat doen. Maar dooor de vele reacties weet ik nu in elk geval wat beter wat ik kan verwachten. Een trotse aanstaande moeder van een jongen
Hoi Shanila, Wel grappig om je verhaal terug te lezen op dit forum. En zo herkenbaar. Ik ben er echt eventjes verdrietig om geweest toen ik besefte dat ik zwanger was van een jongen ipv een meisje. Nu was ik ook erg hormonaal rond die tijd, maar toch. Ik heb me daarna zo schuldig gevoeld! Nu ben ik ook heel blij, en dat was ik natuurlijk ook wel, met een zoon! Ik weet ook niet precies hoe dat zal zijn, ik kom zelf uit een meiden gezin, maar weet wel dat jongens mama's kindjes zijn! Daarnaast is het MIJN kind, dus ben super blij!