10 april word ik 30 en ik gil al jaren dat ik dan een groot feest wil houden. Eindelijk is het zver, feest staat gepland op 11 april! Nu moet mijn vriend voor zaken naar India We hebben het geld hard nodig en moeten dus ja zeggen, ik baal hier zoooooo van. Tuurlijk begrijp ik dat het gewoon moet, feest kan verzet worden en verjaardag ga ik wel uit eten met vriendinnen. Maar ben dan 36 weken zwanger en ben best gevoelig en emotioneel en altijd al erg overstuur als hij weg moet (ja, sorry, verlatingsangst, irrationele angst en weet ik veel wat nog meer en ben ook gewoon jaloers, allemaal geen mooie karakter eigenschappen, maar ja, dat weet ik met mijn verstand, zeg dat maar tegen het meisje van 6 wat zich in mij bevind en zich in de steek gelaten voelt ) Echt, ik word nu al misselijk als ik eraan denk en dat met die hormonen van me, kan ik helemaal niet meer rationeel nadenken...... auw!
Aaah meid ik snap dat je hier verschrikkelijk van baalt! Sterkte hoor, toch veel plezier met je verjaardag!
Meis, als je dat zo ongelukkig maakt, kan hij dan echt niet thuisblijven? Ik snap dat het geld belangrijk is, maar als je je er zo ellendig bij voelt?
Geld is inderdaad belangrijk, maar niet het belangrijkst. En dan ben je 36 weken zwanger, is ie wel op tijd terug dan?
Ik hoop dat de baas van je vriend ook aan jullie baby duidelijk kan maken dat het nog even moet wachten tot hij weer terug is Heb je familie o.i.d in de buurt wonen voor als de baby niet op de kalender kijkt? En weet je zeker dat je het vanwege je verjaardag zo erg vindt dat hij in week 36 weg gaat?
De financiele situatie is echt zo dat wel wel MOETEN accepteren.......ja, hij kan ook niet, maar dan lijd het hele gezin eronder, dat is ook niet de bedoeling En inderdaad, vind het heel naar dat het mijn verjaardag is, zeker deze en uiteraard het feit dat hij weggaat vind ik heel naar (lang verhaal, moeilijk uit te leggen, laat ik zeggen dat ik therapie volg oa om hier beter mee om te gaan....zeg jeugdtrauma'tje enzo ) Ik vind ook echt dat hij moet gaan, de volwassene in mij dan het meisje gilt en schreeuwt en stampvoet dat hij niet bij haar weg mag....niet reeel, dus gaan we niet doen Familie is in de buurt voor het geval de baby eerder komt, maar ik loop altijd overtijd, dus nu vast ook
Oh Lieffie, Wat rot voor je. Ik snap best dat je het heel vervelend vind hoor. Het komt goed! Je weet me te vinden he? X Vier
Dag, Majkuh, Dit ligt nou eens niet aan jou. Het is niet irrationeel en je stelt je niet aan, geen therapie gaat hier tegen helpen. Ik wil je niets aanpraten, maar toen ik in het ziekenhuis lag ivm mijn bevalling lag ik met 2 vrouwen op zaal waarbij de mannen in het buitenland waren toen de baby zich aankondigde 4 resp. 6 weken te vroeg. Dat ligt niet aan jeugdtrauma's en weet ik het wat, het is iets waar jullie rekening mee moeten houden en je op voorbereid moet zijn. Bespreek alvast met je familie in de buurt en met je man "wat als" en zorg dat alles goed geregeld is.
Hak agatha, Over het practische deel heb je helemaal gelijk de baby kan eerde komen en dan moet ik wel backup hebben, maar dat is niet waarom ik het zo naar vind Vorig jaar is hij ook geweest en toen vond ik het ook vreselijk, net als toen hij naar frankrijk en angola moest en toen was ik niet zwanger op dat soort momenten voel ik me gruwelijk onzeker en haal ik me van alles in mijn hoofd en dat komt wel degelijk door vroeger. Moet zeggen dat het al veel beter gaat, alleen nu ik zwanger ben en al die hormoontjes heb is het weer extra moeilijk Maar je hebt wel een goed punt, ik ga zeker regelen dat ik iemand kan bellen in de buurt want de verwachting is dat als ik ga bevallen het een supersnelle word Mijn vorige bevalling heeft 2,5 uur geduurd van begin tot eind, er word rekening mee gehouden dat dit nog sneller gaat..... Dus ik moet idd wel iemand standby hebben just in case VIER: thanx meis, je zal zeker van me horen dan!
Veel sterkte meid. Ik zou het ook zeker niet fijn vinden als mijn man nu naar het buitenland zou moeten. Wij toosten vanaf een afstand allemaal op je verjaardag.