hi ladies, Ik ben 27.2 weken zwanger en ik heb eigenlijk vanaf het begin af aan al heel veel problemen met misselijkheid, overgeven en geen eetlust. In het begin gaf ik zo'n 7 keer per dag over dit is gelukkig vanaf 14 weken minder geworden en vanaf 20 weken hoef ik niet meer te spugen maar de eetlust is er nog steeds niet en als ik moet eten moet ik mijn best doen om niet te kokhalzen. Ik merk dat ik sinds vorige week echt op ben. ik had toen een heel slecht weekend, kreeg niks door mijn keel en heb zoveel geslapen.. Ik heb een mega drukke (assistent) leidinggevende baan, werk meestal zo'n 43 uur per week. Vorige week was ik de hele week licht in me hoofd en het gevoel alsof niet alles meer tot me doordrong en huilbuien.. dus ik heb de hele week niet gewerkt. Gisteren dacht ik dat het een stuk beter ging na een week niks gedaan te hebben. vanmorgen ben ik 1,5 uur met mijn moeder op stap geweest en daarna boodschappen gedaan en nog een klein stukje gewandeld met de hond. gelijk merk ik dat ik dan weer naar wordt en heb dus ook weer 2 uur moeten slapen op de bank.. Ik zie er niet uit , bleek en zwarte kringen onder mijn ogen. Bloed is geprikt en dat was allemaal goed, ijzer was iets laag dus daar slik ik nu floradix voor maar voorderest zag het er goed uit. Deze week ben ik nog thuis en ga vrijdag een halve dag werken. De bedoeling is dat ik dat weer een beetje probeer op te bouwen de komende weken tot aan mijn verlof, die gaat met 34 weken in. Ik merk dat ik zo gefrustreerd raak want ik wil zo graag werken maar m'n lichaam kan gewoon niet meer lijkt het :x . als ik van zo'n lichte inspanning alweer zo moe en licht in mijn hoofd raak dan weet ik niet eens hoe ik vrijdag 4 uur werk ga volhouden.. Aan de andere kant zie ik het ook echt niet zitten om in totaal nog 13 weken thuis te zitten totdat ik uitgerekend ben.. Sorry voor het klaag bericht maar ben er gewoon even klaar mee meer dames die in een soort gelijk schuitje zitten?? en wat hebben jullie gedaan?
Ik heb een wat andere situatie, maar wel dezelfde termijn ongeveer... Ik ben ruim 28 weken zwanger van een tweeling, ons derde en vierde kindje. Ik werk als gastouder en had zo'n 3 dagen kleine kindjes in huis, soms wel 11.5 uur op een dag. Ik had gehoopt tot 25 weken voor de kleine kindjes te kunnen zorgen en dan tot 30 weken voor de grote kinderen. Ik heb met 20 weken al moeten stoppen met de kleintjes ivm lage bloeddruk, hart ritme stoornissen en harde buiken. De grote kindjes kan ik ws wel tot het einde door werken ( Vrijdag middag begint mn vakantie aansluitend mn verlof, met een tweeling is 28-30 weken de grens voor verlof ) Enerzijds heb ik genoeg te doen thuis, anderzijds valt het me tegen dat ik minder kan als mijn zelf gestelde grens... Je hoeft ook niet thuis te zitten he? Wellicht kan je halve dagen werken en dan even slapen?
Ik zit gelukkig niet in hetzelfde schuitje, maar ik denk wel dat je echt naar je lichaam moet luisteren. Een zwangerschap vraagt nu eenmaal best wel wat van je lichaam en bij de één wat meer dan de ander. Zelf zeg je lichte inspanning, maar 1,5 uur op stap dan nog boodschappen doen en nog wandelen met de hond. Dat vind ik eigenlijk best nog wel wat. Ik weet natuurlijk niet precies wat je gedaan hebt met je moeder, maar ik merk dat als ik een half uurtje ben wezen wandelen ik wel weer even wil zitten. Moet je veel lopen op je werk of zit je veel? Ik zou vrijdag even kijken hoe het gaat, maar wel echt naar je lichaam luisteren als het niet gaat.
@Suusjeuh Wow vind het nog hartstikke knap dat je zover gekomen bent met een tweeling in je buik! Zeker met jou klachten heb je de goede keuze gemaakt. En dat vind ik inderdaad ook zo moeilijk dat ik minder aankan dan dat ik wil.. Het is inderdaad de bedoeling dat ik halve daagjes werk.. en dan deze week 1, volgende week 2 en zo opbouwen naar (hoop ik zelf) 5 halve dagen. @mamabeertje Kan me voorstellen dat het als veel klinkt maar in die 1,5 uur zat nog een halfuur rijden en 20 min thee drinken dus het viel wel mee haha. Valt me gewoon tegen dat ik niet aan kan wat ik wil helaas.. Qua werk is het heel erg veel traplopen, bukken, tillen en heel veel klanten.. Nu proberen we daar wel zoveel mogelijk rekening mee te houden hoor maar het administratieve werk is ook wel is op en ik voel me nogal bezwaard om m'n collega's teveel te vragen..
Hoi ik zit helemaal niet in zelfde situatie maar ik had wel toen ik zwanger was dat ik het gevoel had dat het te veel voor mijn lichaam was. maar ik ging maar door zeker met werken zetten ik mij 100 procent in en deed ik net of ik niet zwanger was. Ik had ook helemaal geen eetlust en had daardoor ook erg moeite met eten. (bleek ook uit onderzoek uiteindelijk dat ik ook niet genoeg voedingsstoffen binnen kreeg) Maar mijn kindje is uiteindelijk te vroeg geboren. zelfs toen ik weeën had deed ik net of het allemaal wel weer over ging en ik gewoon griepje had. Achteraf denk ik wel volgens mij heb ik naar hoop signalen niet geluisterd. Wat ik jullie dus wil mee geven luister er na! Praat sowieso met je verloskundige er over! het hoeft niet die kant op te gaan maar je lijf zegt het niet voor niks.
Ik ben 20 weken en overall doodmoe.. Eraan toegeven is niet zo makkelijk gezien werk. Ik wordt nu op korte termijn 50% ziekgemeld... Gek is het niet zeker gezien misselijkheid en nog een kleintje.
Ook wel veelherkening. Al sinds week 6/7 constant misselijk en regelmatig overgeven. Slecht eten daardoor. Ik had al ondergewicht voordat ik zwanger werd. Sinds week 16 ook een lage bloeddruk. Ben vanaf week 8 ziekgemeld. Sinds week 13 weer halve dagen aan het werk (3x3uur). Maar zelfs dat kost moeite. En het is de bedoeling dat ik ga opbouwen. Maar geen idee hoe. Deze week gaat het redelijk qua eten enmiselijkheid, maar ik ben ineens zo verschrikkelijk moe. En zolang ik niet nu echt ga aankomen, en dan ook nog eens 500gram per week, vind de dietist het dat ik zelfs nog een stapje weer terug zou moeten doen. Pff. Dus dat je het even zat bent allemaal kan ik helemaal volgen! Ik hoop dat het je lukt om naar je lichaam te luisteren. Het geeft niet voor niets is aan. Al weet ik dat het lastig is.
Ik zeg altijd wat niet gaat gaat niet. Jij en de beeb zijn nu het belangrijkste. En als je weinig/slecht eet vraag ik mij ook af of je lichaam wel voldoende brandstof (om het zo maar te noemen) binnen krijgt. Want je lichaam werkt nu ook extra met een beeb in de buik. Probeer kleine beetjes te eten over de dag verspreid. Ik heb zelf een functiebeperking waardoor oa veel/snel moe. Wat jij opnoemt zou ik zelfs al niet achter elkaar kunnen volhouden. In auto zitten / reizen is ook al vermoeiend. Ik geef mijn beperking altijd beeldend weer van ik heb 12 lepels voor 1 dag. Sommige activiteiten zijn een halve lepel maar andere dingen kosten wel 2 lepels. Maw goed plannen en je energie verdelen.
Idd; wat niet gaat, gaat niet. Neem je rust, als 43u werken te zwaar is, dan moet je minderen. En als dat niet genoeg is, nog meer minderen... Die eerste weken zoveel overgeven heeft echt impact he, dat is niet voorbij zodra het spugen gestopt is. Je moet echt aansterken, en dat kost veel meervtijd dan bv na een buikgriepje omdat je zwanger bent én wéken hebt moeten spugen. Neem echt de tijd om aan te sterken. Vk kan je misschien ook advies geven? Bv over hoe dit te regelen met je werk.
Wat een ellende he.. ik zou wel naar het advies luisteren. Mijn verloskundige heeft vanaf het begin af aan al gezegd dat ik minder uren op een dag moest gaan werken en ik heb hier niet naar geluisterd want ik had zoiets ik moet nog zolang en of ik me nou thuis of op het werk rot voel dat maakt dan ook niet uit.. Ben in het begin 4 kilo afgevallen gelukkig zit ik nu wel weer op mijn oude gewicht. Ik denk wel dat ik nu de consequenties ervaar van het gewoon door blijven werken op hetzelfde niveau i.c.m. met alle klachten en dat daardoor de "reserves" uitgeput zijn waardoor ik nu lichamelijk geen kracht meer over heb. Dus luister naar je lichaam en als opbouwen niet lukt dan lukt het niet . beter 3 x 3 uurtjes dan over een aantal weken helemaal niet meer werken omdat je teveel van jezelf hebt gevraagd. Gelukkig is mijn werk heel begripvol en is het meer mijn eigen gevoel wat het er niet mee eens is..
Oh zo herkenbaar. Ik vind het lastig om niet te streng voor mezelf te zijn. Ik kan al niet fulltime werken en nu lukt parttime al maar nauwelijks.. Ben al op advies van de bedrijsarts naar twee keer thuiswerken en maar 1 dag naar kantoor ggaan. Scheelt een boel energie aan reizen. Maar ik denk wel dat je gelijk hebt. Voelme veel moeier dan in het begin, terwijl ik toen ook nog eens amper sliep snachts. Gelukkig is mijn werk ook heel begripvol en zijn ze al blij met alles wat ik kan doen. Misschien moet ik dat zelf ook maar zo zien