Dag allemaal! Ik ben benieuwd hoe het anderen vergaat of vergaan is die in de laatste periode zitten of zaten van hun zwangerschap. Moe, dik, vol spanning, niet kunnen wachten om de baby te zien! Het is toch een beetje uitzitten en wachten uiteindelijk! Iemand nog tips? Ik ben nu bijna aan het einde, hij kan ieder moment komen! Voel me de ene dag fitter dan de andere dag, heb harde buiken en oefenweeen. Soms kan ik niet wachten en soms denk ik: waaaah straks de bevalling en dan begint het allemaal! (het is mijn eerste) Ik heb behoefte aan lotgenoten
Ben vandaag 37 weken. Maak me niet echt druk over de bevalling, maar vind het wel spannend allemaal. Het kan inderdaad ieder moment gebeuren.. Ik zit al geruime tijd thuis met bekkeninstabiliteit en de verloskundige probeert van alles zodat de kleine zich misschien eerder meld. Ik zit dus veel thuis omdat ik niet meer zoveel kan helaas..dat is echt frustrerend want ik ging heel vaak weg
Ik ben zondag uitgerekend en ik moet bekennen dat ik het behoorlijk zat ben. Ik heb nergens meer zin in. Ik slaap slecht en pijn in me bekken ook heb ik ongeveer al 2 weken last van voorweeen en harde buiken. Ik heb nog een dochter van 4 die de nodige aandacht vraagt en ik voel me best schuldig tegenover haar dat ik nu niet zo veel kan. Dus met al mijn geklaag van mij mag de baby snel komen haha.
Hier precies hetzelfde. Ben niet zenuwachtig, kom maar op, liefst zsm. Vanaf vandaag mag het (37wk), maar ik houd er rekening mee dat het ook nog 4/5 weken kan duren (OMG). Het is lastig om afleiding te zoeken als je thuis zit met bi en fysiek vrij weinig kan. Daar baal ik van.
Weet nog dat ik de dagen tergend langzaam vond gaan. Je zit te wachten op het onvermijdelijke maar wanneer? Voel ik iets? Is dit het? Echt dingen ondernemen deed ik niet meer want stel dat het begint. Maar daarnaast kon ik alleen nog maar op de bank zitten met mijn olifanten poten omhoog. Gordijnen dicht, waaiertje erbij en maar zweten. Was toen hittegolf. Ben benieuwd deze keer eind september begin oktober met een kleine dreumes die mijn aandacht vraagt. Zal wel sneller gaan.
Ik ben vandaag ook 37 weken en hoewel het voor de baby beter is nog ff te blijven zitten mag hij ook best komen hoor!!! Ik heb erg last van bekken dus veel/ver lopen kan ik niet meer. Je gaat dus niet meer even de stad in en ook mijn arme hond moet een beetje inleveren. Gelukkig heb ik familie in de buurt die haar regelmatig mee neemt, want voel me soms zo schuldig naar haar toe🙈 Verder ben ik wel klaar met het maagzuur en mijn buik zit best in de weg nu... en ben erg aangekomen en kan niet wachten tot ik daar wat aan kan gaan doen😉 En natuurlijk het alles belangrijkst, ben zooooo benieuwd naar ons mannetje!! Zo benieuwd wanneer dat gaat gebeuren, zo jammer dat je dat niet weet! Afwachten dus maar.... 😆
Vandaag 38 weken..... Zoon met kots en koorts.... Nog slechter geslapen. Ik hoop dat t nog even duurt zodat ik bij kan tanken voordat de bevalling begint 😐.......
Ik mag nu nog 30 weken, maar hoop dat ik me aan het einde nog net zo voel als met m'n vorige zwangerschap. Toen met 41+5 bevallen, en tot op het laatste moment voelde ik me top. Weet nog wel dat we vanaf 40 weken elke dag 'vierde' dat het mogelijk de laatste dag met z'n 2en was. Dus nog een paar keer uiteten geweest, naar de bioscoop, of gewoon lekker een hele ochtend met film in bed door brengen. Succes dames!
Hier ook aan het wachten...... en vind dat toch wel heel frusterend. Kan me ook niet herinneren dat ik dit bij mijn zoontje zo ervaren heb. Maar hij is rond de feestdagen geboren dus toen was er wel voldoende afleiding. Lichamelijk mag ik niet klagen. Althans heb wel pijntjes en ongemakken maar als ik het soms om mij heen hoor dan valt dat allemaal nog wel mee. Wel begint het schuldgevoel naar mijn zoontje steeds groter te worden omdat ik gewoon niet veel meer met hem kan ondernemen en dat zorgt er dan ook weer voor dat de dagen soms erg lang kunnen duren. Al met al een prima zwangerschap gehad maar nu mag ze van mij echt komen!
Hier nog anderhalve week tot de uitgerekende datum. Ik voel me eigenlijk nog prima. Ben het nog niet beu. Ben alleen wel heel nieuwsgierig naar die kleine. Ik vermaak me op zich nog prima. Die gewoon alles wat ik altijd al deed, al neem ik nu wel meer rust tussendoor. Energielevel is toch een stuk lager dan normaal. Mijn huis is nog nooit zo schoon geweest hahaha Ik zit ook echt niet alleen maar thuis. Net nog heerlijk met manlief uit eten geweest (nu kan t nog). Ik denk er eigenlijk helemaal niet over na dat t elk moment zo ver kan zijn. Voor mn gevoel blijft die kleine ook minimaal tot 40 weken zitten dus dat zal ook wel meespelen.
Vandaag 38 weken en van mij mag hij komen. Zit vanaf week 31 thuis en kan niet veel. Zodra ik in beweging kom heb ik harde buiken en ik ben ontzettend moe. Deze week wat intensere harde buiken en veel druk enzo dus ik hoop dat het niet lang meer duurt. Ik ben echt op (heb daarnaast fibromyalgie en vind het momenteel best pittig) en hoop dus nog een kleine reserve te hebben voor de bevalling. Ik kijk erg uit naar de kleine en met hem gaat alles top, dat is mijn houvast maar goed, ik voel mij dus lichamelijk niet fijn. Nog even...,
Ik ben er spuug klaar mee.. Slapen gaat slecht door de bekkenpijn dus wordt al moe wakker. Daarnaast een zoontje die vandaag niet te genieten was. Pff kan niet wachten tot de bevalling!