ja hoor, mijn man doet ook veel, voornamelijk met de kinderen. Hij doet ook regelmatig de was en de vaatwasser etc. Is niet zo dat hij niks doet hoor, maar hij zit sinds begin dit jaar in de zw met zijn rug. Hij werkt nu op therapiebasis, dus doet op zijn manier zo veel mogelijk. boodschappen doen moet ik toch wel, en vaak wil schoonvader met de grote boodschappen mee, dat is voor mij weer handig, omdat ik niet meer zwaarder dan 5 kg mag tillen, dus brengt hij alles voor mij naar binnen. Het is dus niet zo dat ik alles alleen moet doen hoor
Oh gelukkig maar! Mijn man gaat nu de grote boodschappen halen. Hoef ik vd week alleen even wat fruit en groente te halen.
Tip voor nu; Pak 1 dag waarop je de grote dingen doet ok puin te ruimen. Ik heb bv de afgelopen weken de zolder opgeruimd, kasten, kelder. Daarnaast heb ik een grote schoonmaak gehouden beneden en nu ben ik boven bezig. Wanneer je hele huis dan weer "op orde " is. Dan is het een kwestie van bijhouden. Op vaste dagen dingen inplannen, scheelt enorm. Als je bv Savonds een half uurtje de was weg vouwt voor de tv, stapelt dit zich niet op. Wanneer je de keuken opruimt na het avondeten, pak dan de koelkast 1x in de week mee en 1x in de 2 welen bv de keukenkastjes. Het beste kun je zelf even bekijken wat haalbaar ia hierin. Eb.. lijstjes. Wanneer je het opschrijft, is het uit je hoofd en daf brengt ook rust Edit: ik heb gemist dat je zoontje ia overleden. Sorry. Wees niet te streng voor jezelf. Heel veel sterkte.
Geeft niks dat sommigen niet bij stil hebben gestaan dat mijn zoontje overleden is. Ik had het ook niet expliciet benoemt en de banner is niet opvallend. Heel stom, maar had zelf nog niet helemaal stil gestaan bij de rouw en dat dit mogelijk ook meespeelt op dit moment. We hebben nog een kindje van 3, wat ook maakt dat de dagen snel gevuld zijn. Mamabri, jij krijgt ook veel op je bordje zeg. Ik snap dat je dat wel eens helemaal zat bent, ookal doe je het met liefde voor de anderen.
Oh maar dat verklaart misschien wel het een en ander Dapper. Sorry, was mij ook niet opgevallen je banner. Misschien dat je iets aan de genoemde tips hebt. Maar wees vooral niet te hard voor jezelf. Neem alles zoals het komt. De ene dag ben je misschien in staat tot poetsen en structuur en de andere dag lig je misschien het liefst met een dekentje op de bank. Luister naar je behoeften op dat moment. Het verlies van je kindje is nog erg vers.
ja, dat klopt idd, we hebben pittige jaren achter de rug... 2013 ons kindje 2014 miskraam en in 2014 werd mijn schoonmoeder ernstig ziek 2015 is ze overleden 2016 is mijn vader overleden na een jarenlange slopende ziekte maar goed, het is ademhalen en doorgaan, veranderen kan ik het ook niet natuurlijk.
Ja en toch, ik had niet naar je naam gekeken, anders had ik het meteen geweten. Je liefdevolle verhaal over jullie zoontje heeft veel indruk gemaakt. En rouwen is hard werken. Het heeft invloed op álles in je leven. De een is van zichzelf al heel netjes en gaat poetsen. De mensen die chaotisch zijn verzuipen juist in troep. Ik heb lang vastgehouden aan troep omdat het bij mijn dochter hoorde. Bv een zwangerschapsjurkje dat ik allang niet meer paste en dan toch bewaarde omdat het van haar was. Ik kon alles zo moeilijk loslaten uit die tijd. Nu heb ik alleen de belangrijkste items bewaard en in een mooi doosje gedaan. Zoals echofotos, zwangerschapstesten etc.
Lieve Dapper, is het een optie om samen met je partner een dagje te puin ruimen. Je kindje wil vast ook meehelpen. Onze dochter van vier helpt ook graag mee. Haal iets lekkers voor bij de koffie, muziekje aan en gewoon gaan. Na een dag ploeteren heb je weer een opgeruimde en schone basis. Maak dan een planning van wat je wekelijks of maandelijks moet doen. Bedenk ook een weekmenu of een menu voor de halve week en doe daar boodschappen voor. Zorg bijv. dat je een voorraadje van een aantal houdbare producten hebt, koffie, houdbare melk etc.. Ik ben ook een chaoot, heb moeite met weggooien. De troep lijkt mijn huis stiekem in te sluipen. Ik doe mijn best, maar ik ben nu eenmaal niet in de wieg gelegd voor huishoudelijk werk. Voor de post kun je misschien brievenbakjes neerzetten, met 'opruimen' en 'betalen'. Geeft misschien ook wat meer overzicht.
Hier ook een enorme chaoot. En hoe erger de chaos in mijn huis is, hoe groter de chaos in mijn hoofd. Of andersom. Dus op een gegeven moment 'zie' ik het gewoon echt niet meer. Ja, ik zie wel dat het een bende is maar weet dan niet waar ik moet beginnen. Dan voel ik me zo moedeloos. Of ik begin het één op te ruimen, zie dan was anders liggen dat ook nog moet, laat het eerste liggen en halverwege de tweede klus vergeet ik dat ook weer en begin aan iets anders. Als het echt even te veel is geworden voor me, schakel ik tegenwoordig hulp in. En dat vind ik heel moeilijk. Ik ben verdorie een volwassen vrouw, moeder van twee kinderen, juf... ik zou toch gewoon mijn eigen huis moeten kunnen opruimen. :x Maar ik weet inmiddels wel dat ik met kwaad worden op mezelf het probleem ook niet oplos. Dus ik vraag wel eens iemand om mee te helpen. Die houden mij dan vooral op hebt juiste spoor. En als het dan eenmaal weer geordend is, ben ik zelf ook weer rustiger en kan ik het allemaal weer beter bijhouden. Meestal is mijn man de pineut. Hij doet sowieso best veel hoor: boodschappen, koken, financiën, 1x per week een poetsrondje beneden en stofzuigen. Maar de was bijhouden, nog een keer beneden poetsen en boven poetsen, sanitair e.d. doe ik. En ik ben ook degene die de meeste rommel maakt en dus normaal gesproken weer opruim. Maar af en toe schakel ik hem daar wel bij in. Soms ook een vriendin of als ik mezelf erg wil 'straffen' mijn moeder. Als die eenmaal begint, houdt ze namelijk nooit meer op. Heb jij iemand in je omgeving die je dit kunt vragen? Ik weet niet of jij hulp vragen moeilijk vindt? Veel mensen wel, geloof ik. Maar zeker in jouw situatie denk ik dat je op veel begrip kunt rekenen. En waarschijnlijk zijn er mensen die meeleven en graag 'iets' voor je zouden doen. Dus vraag iemand om je te helpen met die eerste aanzet. Denk na over een schema waarbij je elke dag iets doet. Althans: op de dagen dat het realistisch is. Er zijn twee dagen in de week dat wij echt niks doen. Ja: zorgen dat er eten op tafel staat en dat afruimen. Dat zijn onze werk & school & gastouder & BSO & laat thuis dagen. De crisisdagen. Voor de andere dagen heb ik een planning, waarbij ik echt rekening houdt met de tijd die ik op een bepaalde dag heb en de klussen die dan handig zijn om te doen.
Heel veel sterkte en medeleven TS, jouw/jullie rouw heeft ongetwijfeld veel te maken met de ervaring van chaos, buiten dat je -net als ik- sowieso wat chaotisch kan handelen. -Maak To Do lijstjes. Realistische lijstjes en als het niet af is, moet/kan het morgen/later -Eis niet teveel van jezelf -Een ordelijke omgeving geeft ruimte in het hoofd -Probeer de meest urgente zaken eerst te doen, minder urgent kan ook later of is minder belangrijk Ik ken het hoor, met een moeder met vergevorderde Alzheimer, een oma voor wie ik 1e contactpersoon en mantelzorger ben, en als primaire verzorger van een zoon met ASS, verstandelijke handicap en fikse slaapproblemen/epilepsie naast een normale zoon (tweeling) en oh ja, werk, wordt het me regelmatig ook wat veel.