@TS: heel herkenbaar, ik had hetzelfde probleem. Hier ook een heel uitgebreide vriendenkring, nog 'losse' vriendinnen van vroeger, veel kennissen, gek werd ik er soms van. Na de geboorte van onze dochter ben ik eerlijk geweest, zeker de vriendinnen zonder kinderen heb ik gevraagd om alsjeblieft begrip te hebben voor mijn veranderde, drukkere leven (we hebben ook nog een eigen bedrijf waarin in werk). Ik dacht op een gegeven moment zo: óf ik ga eraan onderdoor, kan tenslotte toch niet iedereen 'pleasen', óf ik ben eerlijk. Ik heb voor het laatste gekozen. Niet gezegd dat ik geen tijd had, maar gevraagd of ze begrip konden opbrengen als ik een tijd minder zou afspreken, minder zou bellen, gewoon even 'minder' aanwezig zou zijn. En nu, 2,5 jaar later, zijn álle vriendschappen er nog, sommige nog hechter dan voorheen. 1 vriendin zei laatst tegen me: we hoeven elkaar eigenlijk 6 maanden niet te spreken, maar áls ik je dan wel een keer echt nodig heb, dan bén je er ook, dát is pas vriendschap!! Daar moest ik van huilen, dat deed me zóveel na al die tijd!! Mijn advies: wees eerlijk, vraag om hun begrip en leg uit dat je het zelf ook helemaal niet leuk en prettig vind, maar even geen andere keus of uitweg hierin ziet. Ik weet zeker dat echte vrienden dat begrijpen! Succes!!
lieve schat je bent ook een goeie vriendin als je niet elke 4 weken afspreekt hoor! je moet het doen zoals je het zelf wil alleen helemaal je rug toe keren terwijl je diegene wel aardig vind kan ik niet begrijpen
Ik zie mijn beste vriendin eens in de twee mnd of zo.. Hebben we ook in het begin afgesproken, geen getrek, geen gezeur.. Echt perfect.. Oja wonen een uur van elkaar af.. Gewoon eerlijk zeggen en wie er niet mee om kan gaan valt door natuurlijke selectie af
nou ik zou wel wat in je rooster verschuiven maar denk dat jij erg houd van erge regelmaat en ieder doet t op zijn eigen manier natuurlijk met alle respect trouwens