mijn ervaring bevalling, geboortehuis en bevalbad

Hallo dames,

Ik heb nog niet iets op dit forum gepost, maar heb wel veel threads gelezen. Voor mijn eigen verwerking en voor iedereen die meer ervaringen over bevallingen wil lezen, wil ik graag mijn ervaring delen. Mijn excuses dat het een megaverhaal is geworden.

Mijn bevalling van mijn eerste kind is snel gegaan. Ongeveer 6,5 uur na de eerste wee is Quillian geboren. Doordat het zo snel ging en de weeen zo heftig heb ik de bevalling als heel zwaar ervaren. Het is gegaan zoals het had gemoeten en Quillian heeft heel erg geholpen, maar ik ben wel overvallen door de bevalling.

Rond 1.00 uur snachts is ongeveer de eerste wee begonnen. Ondanks de verhalen lukte het me niet om weer gewoon rustig te slapen. Ik moest na elke wee naar de wc (urine en diarree) en ik vond ze veel pijnlijker dan verwacht alhoewel ik nog niet helemaal in de gaten had dat het weeen waren. Rond 3.00 uur snachts heb ik mijn man wakker gemaakt, omdat ik het niet helemaal vertrouwde. Om 3.45 uur had ik contact met de verloskundige die aan de hand van mijn verhaal toch wilde langs komen. Rond 4.15 uur was ze er en wat was ik blij! De weeen werden steeds pijnlijker en ik vond ze heel moeilijk om op te vangen. De verloskundige hielp me ontzettend. Ze keek ook meteen en zag dat ik al 3 cm ontsluiting had en volledig verstreken. We konden naar het geboortehuis. Daar kwamen we rond 5.00 uur aan. Iets later kon ik het bevalbad in.heel even was dit fijn, maar al heel snel kwamen de weeen heel snel en heel pijnlijk. Rond 6.15 uur had ik persdrang en moest ik het bad uit om te kijken hoe ver ik was. In gedachten kon ik niet verder zijn dan 5 a 6 cm. Bleek dat ik al 10 had. Ik moest nog even wachten op de verloskundige met persen (ik had een stagiare) maar mocht het al wel laten gaan als ik het niet meer kon houden. Kwartier later kon ik beginnen en half uur later is Quillian geboren. Hij was heel netjes langzaam door het geboortekanaal en weer terug aan het bewegen. Ervoer ik als teleurstellend, maar was juist goed. Met de laatste perswee kwam hij in 1 keer naar buiten. Ik wilde m eruit en kon niet stoppen. Gevolg subtotale ruptuur, maar dat was niet te voorkomen. We zagen het allemaal niet aankomen.
Na de oxitocineprik en wat massage kwam de placenta en nest er heel snel uit. Vervolgens na controle de gaenecaloog er bij gehaald en ben ik onder volledige narcose gehecht. Was achteraf blijkbaar niet nodig op de OR, maar ben blij dat ze dat gedaan hebben.

Qua bevallen in het geboortehuis zou ik zo nog een keer doen. Het paste precies bij mijn situatie. Alles werd geregeld of stond al klaar en na afloop hoefde ik me niet druk te maken om de rotzooi. Die was er wel, want nadat Quillian er uit kwam, kwam er een stortvloed aan vruchtwater na en was alles nat . Vervolgens kon ik zo het ziekenhuis binnengereden worden voor de rest. Voor mij een ideale situatie.

Qua bevallen in bevalbad. Uiteindelijk heb ik het alleen gebruikt om de weeen op te vangen. Na de ontsluitingscontrole wilde ik niet meer terug in het bad, omdat het allemaal zo'n pijn deed. Qua bewegingsruimte vond ik het heel fijn. Ik kon heel snel afwisselen van zitten op het zitgedeelte naar handen en knieen. Echter, vanwege verhalen van andere vrouwen had ik verwacht dat de pijn direct minder zou worden en ik niet echt uit zou scheuren. Dit was bij mij dus helaas anders.

Tot slot, voor degenen die alles hebben gelezen: bedankt! Als iemand nog goede tips heeft om alles een plaatsje te geven en verwerken, hoor ik ze graag!

Linda

 

Dank je Lara voor je tips. Het gaat vandaag alweer een stuk beter met me. Ook heb ik voor de zekerheid contact opgenomen met een psycholoog. Om het te helpen plaatsen.

Anembo, als je nog meer specifieke vragen over het bevalbad hebt, kun je ze altijd stellen. Mijn mening is dat je het altijd kunt uitproberen. In het ergste geval vind je het niet fijn en stap je weer uit bad. Ik heb er zelf geen spijt van dat ik er gebruik van heb gemaakt.